.

هوس میوه کردم
حواس شاخه پرت شد.

تو،
بانی باغ های تخیل بودی،
که قلب ام
به هزار
انار
شکافته شد

که بی تو 
من  تبر است و
من
درخت

#فرید_کیانی

https://t.me/worlddaypoetry

https://t.me/worlddaypoetry

https://t.me/worlddaypoetry

.

به درختی پیر می‌ماند
حالم
که هیچ فصلی
تازه‌اش
نخواهد کرد.

#مهدی_حاتمی

https://t.me/worlddaypoetry

https://t.me/worlddaypoetry

https://t.me/worlddaypoetry

https://t.me/worlddaypoetry

.

بنویس
که عاشقانه هایم
مرز نمی شناسد
حتی اگر پشت پایم گل بریزی
محشر نکرده ای
به سمت صراطی که مستقیم نیست.

این روزها
هر دقیقه که با پلکم پریدی
میدان گرفتم
و شهر بی اعتناتر از همیشه
به دستم نیامد
ساعت که نیستم/مچ ام را بگیری
پاندولها را بر گردان
موج گرفته ام تا به سپیدی صلح برسی،
با پرچمی که از خاکم گذشت،

خودت را جابجا کن
چین دامنت به انگشتهایم قد نداد
نکند، باید از همین دیوار رد شوم
که به روزهای مانده برگردی،
اینقدر به حواسم پریده ای که
از خودم سر درآوردم
بیخیال /بگذریم
این حرفها حد اقل به من پا نداد/داد؟!
وقتی از پوکه های گلوله ریختی
شهر گلباران شد
بگو، جایی برای احیا شدن دارم هنوز؟

#مهری_ذبیحی_اترگله

https://t.me/worlddaypoetry

.

براي آنان كه بايد،
شبيه جايي باشيد، تا در شما آرام بگيرند،
به چيزي فكر نكنند، نفس تازه كنند...
جاي دنج يار باشيد و رفيق خوب؛
شبيه بالكني باشيد كه تنها نقطه اي از خانه است كه مي شود در آن نشست و ماه را ديد،
شبيه آن نيمكتي باشيد كه در انتهاي پارك زير درخت شاهتوت سايه اي بزرگ دارد و سنگفرش هاي پارك به آنجا راهي ندارند،
شبيه يك خانه قديمي باشيد، كه نماي آجريش را پيچك سبزي پوشانده و در انتهاي يك بن بست در سكوتي عجيب است انگار نه انگار كه در شهر است...

#صابر_ابر

https://t.me/worlddaypoetry