ولی‌الله کاووسی، ۱۴۰۳، «عدل، شهریار»، دانشنامۀ جهان اسلام، تهران: بنياد دائرة‌المعارف اسلامی.

https://t.me/bastanpazhuhi

چهاردهم بهمن هشتادویکمین سالروز تولد شهریار عدل است. مردی که زندگی‌اش را وقف جست‌و‌جو و شناخت و حفاظت و معرفیِ میراث فرهنگی و تاریخ و فرهنگ و هنر جهان ایرانی کرد. مدخل «شهریار عدل» دانشنامۀ جهان اسلام، به قلم آقای ولی‌الله کاووسی، مرور فشرده و خوبی داشته است بر فعالیت‌های گسترده و متنوع او. این روزها که در برخی محافل میراث صحبت از مسئولیت و سواد میراثی می‌شود نگاه به کارنامه و تعهد و دقت و وسعت کارهای او می‌تواند عیار و الگویی در این زمینه به دست بدهد.

https://t.me/bastanpazhuhi

این کتاب نگهبان، در کنار شواهد دیگر، گواه بر این است که به کار بردن عنوان «پدر باستان‌شناسی ایران» برای او نادرست است و چه‌بسا بر میراث ارجمندی که وی برای باستان‌شناسی ایران به جای گذارد تأثیر نامطلوب خواهد داشت. بزرگداشت نگهبان با ارج نهادن به ارزش‌ها و باورهای وی -که در جای‌جای این کتاب از آن‌ها سخن گفته است- محقق می‌شود نه با نسبت دادن القاب غیرواقعی به او.

• عزت‌الله نگهبان، ۱۳۷۶، مروری بر پنجاه سال باستان‌شناسی ایران. ویراسته عباس شریفی نارانی. چاپ اول، تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور (پژوهشگاه).

https://t.me/bastanpazhuhi

فلسفه ، معماری و شهر
امیر مازیار

در این سخنرانی کوتاه که به دعوت انجمن علمی معماری دانشکده معماری دانشگاه هنر در ۱۳ آذر ۱۴۰۳ برگزار شد تلاش کردم به اختصار دو نکته را طرح کنم:
۱. پژوهش فلسفی چرا و چگونه به " معماری" پیوند خورد و "فلسفه معماری" چیست.
۲. آنچه به عنوان "حکمت" معماری درباره معماری ایرانی/اسلامی مطرح می‌شود مفهومی بی‌پایه و کاذب است و باید از آن گذر کرد.

@amirmaziar1

? روایت‌هایی دربارۀ تاریخ فرهنگ در فلات ایران:

یکم: نخستین روزها / حامد وحدتی‌نسب
https://www.youtube.com/watch?v=cjhFSgF-WGo

دوم: انسان هوشمند ایرانی / مژگان جایز
https://www.youtube.com/watch?v=o1AcvbX6-6U&t=446s

سوم: تاریک و روشن یکجانشینی / جواد حسین‌زاده
https://www.youtube.com/watch?v=I0Vjp6_VCJw

چهارم: از شهر تا خیمه و خرگاه / کامیار عبدی
https://www.youtube.com/watch?v=wyeHGiFCoy8

پنجم: «ایرانیان» در کنار ایرانیان / مهرداد ملکزاده
https://www.youtube.com/watch?v=UVsQCCnJl3w

ششم: نوزایش فرهنگی ایران / میثم لباف خانیکی
https://www.youtube.com/watch?v=sQ78E4xDqvw

https://t.me/bastanpazhuhi

? «مجوز حراج اموال تاریخی مجاز»

گزارش خانم سمیه حسنلو را در خبرگزاری ایسنا درباره «نخستین مجوز حراج اموال تاریخی مجاز در ایران» بخوانید. آثار این حراجی هم‌اکنون در موزه فرش به نمایش گذاشته شده و قرار است اواخر ماه جاری (آذر ۱۴۰۳) در تهران، چکش زده شوند.
پیوند: isna.ir/xdSqSK

• چه دل بزرگ و خاطر جمعی دارد برگزارکننده که گفته است «درخواست مجوز را در مرداد ۱۴۰۳ ارائه کردیم که پس از گذراندن تمام مراحل قانونی و حقوقی... در نهایت، به این جمع‌بندی رسیدند که مجوز را برای مجموعه ما، که پروتکل‌های وزارت میراث فرهنگی... را گذرانده و تأییدیه‌ها را دریافت کرده است، صادر کنند»؛ یعنی، در آن حال و هوا که مجلس هنوز به وزرای دولت جدید رای اعتماد نداده بود به فکر درخواست چنین مجوزی بودند. نتیجه این‌که، «دستگاه میراث» در این ایام در برخی زمینه‌ها مثل ساعت کار می‌کرده است!

https://t.me/bastanpazhuhi

دربارۀ یک «بیانیه»

بیانه‌ای به نام «اعضای هیات علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه لرستان» در «نقد» عملکرد سه ساله مدیریت میراث فرهنگی و گردشگری استان لرستان در فضای مجازی انتشار یافته است که در آن هر چیزی می‌توان دید جز بی‌طرفی و ترجیح مصالح میراث فرهنگی کشور بر اغراض شخصی و منافع فردی. اگر این بیانیه جعل نشده باشد و واقعاً از سوی اعضاء هیئت علمی دانشگاه مذکور منتشر شده باشد می‌بایست به حال دانشگاه تأسف خورد که اعضاء هیئت علمی ما با چنین نثر و ادبیات و شیوۀ استدلال و انگیزه‌هایی سراغ نقد می‌روند (نقد که نه باج‌خواهی! انگیزه‌ هم روشن است، در بند 5 بیانیه آمده یا با ما قرارداد می‌بندید یا سیاه‌تان می‌کنیم!).
گروه باستان‌شناسی دانشگاه مذکور از گروه‌های تازه تأسیس دانشگاهی کشور است و عملکرد آن چندان شناخته‌شده نیست و شاید به همین سبب هنوز روش و منش دانشگاهی در آنجا مشق نشده است. هرچه باشد انتظار می‌رود اولیاء گروه و دانشگاه مذکور نسبت به نام و مسئولیت‌های «دانشگاه» بیشتر تأمل کنند و اجازه ندهند نام دانشگاه تا این حد تنزّل یابد.

https://t.me/bastanpazhuhi

همزمان با آغاز عملیات اجرائی #توسعه_غصبی_حرم حضرت شاهچراغ در شیراز، که با حصارکشی، تجهیز کارگاه و گودبرداری عمیق محدوده شرقی حرم جهت احداث صحن محمدی همراه است، شکایت دومی همین امروز در سامانه ابلاغ قوه قضاییه بر علیه من به جرم نشر اکاذیب رایانه ای به ثبت رسیده است.
البته با دو تفاوت نسبت به شکایت سال گذشته، اول اینکه نام شاکی درج نشده است و دوم اینکه مهلت پنج روزه جهت حضور در شعبه دادیاری شیراز داده شده است و با دستور جلب در صورت عدم حضور همراه است.
#بستن_دهان_منتقدان ظاهراً تنها راهکار سوداسالاران تخریبگر هویت شهرهای ایرانی اسلامی سرزمین ماست.
اما... توکلت علی الله

گر نگهدار من آن است که من می دانم
شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد.

یا علی

۱۲آذر۱۴۰۳
محمدمهدی کلانتری
دبیر پویش ملی
#نجات_بافت_تاریخی_شیراز
@nejate.bafte.shiraz
@nejate_bafte_shiraz

کاش وزیر محترم میراث و مشاوران ایشان نقدهای دلسوزانه و خیرخواهانه را جدی بگیرند پیش از آن‌که فرصت‌ها از دست برود. یادداشت «میراث‌باشی» سربسته به نکات مهمی اشاره می‌کند.

? چاقوی چه کسانی دستۀ وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را می‌برد؟! https://t.me/mirasbashi/17481

https://t.me/bastanpazhuhi

[ادامه ]

دیگر این‌که، در خبرها دیدم از کتابی به نام «جیرفت (باستان‌شناسی و تمدن حوضۀ هلیل‌رود)» رونمایی کرده‌اند. کاش در عنوان کتاب همان سیاقِ دکتر مجیدزاده برای اطلاق موضوع دنبال می‌شد. «جیرفت» یکی از کانون‌های «تمدنی» است که در دشت‌های پیرامون هلیل‌رود تکوین یافته و بالیده است و ما هنوز شناخت کافی از آن نداریم. این نکته تقریباً در همۀ نوشته‌های دکتر مجیدزاده رعایت شده و او از عنوانِ «باستان‌شناسی حوزۀ هلیل‌رود، جیرفت» یا «تمدن حوزۀ هلیل‌رود: جیرفت» استفاده کرده است. اگر هم احتمالاً کسی از اهالی آن خطّۀ عزیز گمان کند که این‌طوری نام جیرفت بلند می‌شود حتماً متوجه ماجرای جیرفت نشده است و باید توضیح داد که چنین تأکیدی هم موجب سوء‌تفاهم علمی می‌شود و هم به زیان جیرفت است و چیزی از آن می‌کاهد.
به هر روی، دوصدآفرین بر همت و غیرت دکتر سیدسجادی و دست‌اندرکاران برنامه که دوباره در جیرفت شور و شوق و توجه به باستان‌شناسی و تحقیق و حفاظت از میراث فرهنگی را برانگیخته‌اند.

https://t.me/bastanpazhuhi