موقعی که امام مالک کتاب «الموطا» را در حدیث پیغمبر نوشتند به امام مالک خبر داده شد که علمای بسیاری کتاب‌های خود را مؤطا نامید‌ه‌اند.

فرمود: «لئن طالت بكم الحياه لترون ما أريد به وجه الله تعالی»؛

«اگر زنده ماندید خواهید دید، آن‌چه که به خاطر رضای خدا نوشته شده است».

آن همه کتاب به نام مؤطا هیچ کدام نماند، ‌اما مؤطای امام مالک تا امروز و تا روز قیامت مانند ستاره‌ای درخشان در آسمان علم و معرفت می‌درخشد

@Amozhgari

ابن قیم رحمه الله می فرمایند:

"دنيا لاشه ای مرده است، و شیر بر لاشه ای مرده هجوم نمی برد"

@Amozhgari

عروه بن زبیره می گوید. هیچ کس را از عایشه و عالم تر به فقه و طب و شعر ندیدم

عطاء بن ابی رباح می گوید: «عایشه فقیه ترین و عالم ترین مردم بود و همچنین بهترین مردم در رأی عمومی را داشت.

قبيصة بن ذؤيب و مسروق بن اجدع می گویند: «عایشه داناترین مردم بود و بزرگان
اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از او سؤال میکردند.

محمود بن لبیده می گوید: «عایشه در زمان خلافت عمر و عثمان و تا زمان مرگش فتوی صادر می کرد.

💕 @Amozhgari

چارەسەر چیە بۆ کاتێک کە خەوی ناخۆش دەبینین؟

مامۆستا سۆران عبدالکریم

?〰〰〰〰〰✨〰〰?
@Amozhgari (ئامۆژگاری(نصیحت
?〰✨〰〰〰〰〰〰?

گفتوگۆکەی #ئەبوبەکری_باقلانی لەگەڵ سەرانی مەسیحی شاری قوستەنتنییەدا 
باقلانی بەصری بە یەکێک لە زانا گەورەکانی سەردەمی خۆی دەژمێردرێ، بە تایبەت لە هێنانەوەی بەڵگەو دەلیلدا کەسێکی بێوینە بووە. بۆیە لەساڵی ٣٧١ک لەلایەن خیلافەتی عەباسییەوە هەڵبژێدرا و بە مەبەستی گفتوگۆ نێردرا بۆ قوستەنتنییە.
کاتێ مەلیکی ڕۆم بیستی کەوا باقلانی دێت بۆ شارەکەیان. داوای کرد لە دەسوپێوەندەکەی ئەو دەرگایەی ڕووی لە کورسییەکەیەتی نزمی بکەنەوە، تاوەکو باقلانی کە هات ناچار بێت بچەمێتەوە،ئەوانیش کارەکەیان ئەنجامدا.
ئەوەبوو کاتێ باقلانی گەیشتە ئەوێ، وەزیری پاشا داوای لێکرد مێزەرو عەباکەی لابەرێت، بەڵام ئەو بە هیچ شێوەیەک ڕازی نەبوو ئەو کارە بکات. بۆیە ڕیگەیدا دواجار بچێتە ژوورەوە، بەڵام بینی ئەو دەرگایەی کراوەتەوە بۆی زۆر نزمە، ئەویش بۆ ئەوەی بە ڕکوعدا نەچێتە ژوورەوە بە پشتا چووە ژوورەوەو خۆی پاراست لە خۆچەماندنەوە بۆ پاشا.
کاتێ گەیشتە لای پاشا راهیبی گەورەی شار لەوێ بوو، باقلانیش سڵاوی لێکردوو و پێی ووت: حاڵت چۆنە و مناڵەکانت چۆنن؟
پاشاش توڕە بوو: ووتی ڕاهیبەکان کوا زەواج دەکەن تا مناڵییان ببێ؟
باقلانی ووتی: اللە اکبر... مادەم وایە بۆچی تۆممەت بۆ خودا هەڵئەبەستن و دەڵێن: لەگەڵ مریەم زەواجی کردووەو عيسایان بووە.
پاشا زیاتر توڕە بوو!
دواتر پاشا لێی پرسی: ئەی لەبارەی بابەتەکەی عائیشەوە ئەڵێی چی؟
باقلانیش فەرمووی: عائیشە تۆمەتی بۆ درووست کرا لەلایەن مونافیقەکانەوە، هەروەک چۆن مریەم تۆمەتی بۆ هەڵبەسترا لەلایەن جولەکەکانەوە. وە هەردووکیان پاکیزە بوون. بەلام عائیشە شووی کردبوو بەبێ ئەوەی مناڵی ببێ. بەڵام مریەم مناڵی بوو بەبێ ئەوەی زەواج بکات.
ئایا کامییان بۆ تۆمەتە نارەواکانتان نزیکترن؟ حاشا لە هەردووکییان و رەزای خوایان لەسەر بێت..
پاشا زیاتر تێک چوو، پرسی:
ئەی پێغەمبەرەکەتان شەڕی کردووە؟
باقلانی فەرمووی: بەڵێ
پاشا ووتی: ئایا کوشتارتان بووە
باقلانی فەرمووی: بەڵێ
پاشا ووتی: ئەی سەرکەوتووە؟
باقلانی فەرمووی: بەڵێ
پاشا ووتی: ئەی دۆڕاوە؟
باقلانی ووتی: بەڵێ
پاشاش ووتی: سەیرە پێغەمبەر بدۆڕێت!
باقلانیش فەرمووی: ئەی خودا سەیر نییە لە خاچ بدرێ؟
ئیتر پاشا بێدەنگ بوو.

سەرچاوە/ الخطيب البغدادي: تأريخ البغدادي، ج ٥_ ص٣٧٩

@Amozhgari

فتنه ی قبر

شیخ سعید الکملی

زیرنویس فارسی

?〰〰〰〰〰✨〰〰?
@Amozhgari (ئامۆژگاری(نصیحت
?〰✨〰〰〰〰〰〰?

?چۆن لە ووڵاتی مندا مرۆڤ دەكوژرێ و پارچە پارچە دەكرێ‌ و ئێمە ئاگادار نین!!?
ئەمە ووتەی خەلیفە(موعتەزیدی)ی عەبباسییە كاتێ‌ ئاگادار كرایەوە لەلایەن راوچییەكەوە كەوا جەستەی مرۆڤێكی پارچە پارچەكراوی لەناو كیسەیەكدا بینیوە!
خەلیفە بەمە زۆر حاڵی ناجێگیر بوو، ئەو رۆژە هیچی پێنەخورا و رۆژی دوایی فەرمانی كرد، بە یەكێ لە كاربەدەستە جێ متمانەكانی كەوا ئەو كیسەیەی جەستەكەی تیایە خاڵی بكات و بگەرێ‌ بەناو (دەباغچییەكان/ ئەوانەی پێستەیان خۆشە ئەكرد) لە بەغداد تاوەكو بزانێ‌ هی كامیانە، بەڵام لە گشتیانی پرسی و هەموویان حاشایان لێكرد كەوا هی ئەوان بێت. پاش ئەوەی ماوەی 3رۆژ بەردەوام بوو لە پرس و گەران بە دوای ئەوەی ئەم كیسەیە هی كێیە و بەكێ فرۆشراوە، دواجار خاوەنی كیسەكەی دۆزییەوە و ئەویش رایگەیاند كەوا بە كوڕی یەكێ لە خاوەن دەسەڵاتدارەكانی فرۆشتووە كە زۆر كەسێكی شەرانی و دڕندەیە. هەربۆیە كەس ئامادە نەبوو كەوا بێتە ناو باسەكەوە بۆ كەشف بوونی ڕووداوەكە.
هەربۆیە خەلیفە داوای لە شارەزایان كرد، كەوا بە دواداچوون بكەن بۆ ئەو جەستەیە، پاش ئەوەی بە دواداچوونی ووردی بۆ كرا، دەركەوت جەستەی كەنیزەكێكە و خاوەنەكەی عاشقی بووە، ئەویش هەڵهاتووە لە دەستی! هەربۆیە لەلایەن خاوەنەكەیەوە گیراوە و كوژراوە و پارچە پارچە كراوەتە كیسەكەوە.
لەپاش ئەوەی بەتەواوی دۆسییەكە ڕوون بوویەوە، خەلیفە فەرمانی دەست بەسەر كردنی كەسەكەیدا و پاش دەستگیركردنی دانی بە تاوانەكەیدانا. بۆیە زیندانی كرا و دواتریش فەرمانی كوشتنی بەسەردا درا.

سەرچاوە/ ابن الجوزی: كتاب اڵاذكیا‌ء، ص60-61

@Amozhgari

? سیرە رسول اللە صل الله علیه وسلم

کشته شدن سَلاّم بن ابی الحقیق

سلام بن ابی الحقیق که کنیه‌اش ابورافع بود یکی از بزرگترین جنایتکاران یهود بود که احزاب را بر ضدّ مسلمانان به راه انداخته بود، و اموال و اسباب و وسایل فراوان به آنان رسانیده بود، و سابقاً رسول‌خدا -صلى الله علیه وسلم- را بسیار آزرده بود.

وقتی که مسلمانان از کار بنی قریظه پایان یافتند، خزرجیان از رسول‌خدا -صلى الله علیه وسلم- اجازه خواستند که عازم قتل وی شوند، پیش از آن، قتل کعب بن اشرف به دست مردانی از طایفهٔ اوس صورت پذیرفته بود، و اینک مردان طایفهٔ خزرج می‌خواستند فضیلتی همسان فضیلت آنان به دست آورند؛ این بود که در این اجازه خواستن پیشدستی کردند.

رسول خدا -صلى الله علیه وسلم- اجازه دادند که بروند او را بکشند، ولی از کشتن زنان و کودکان نهی فرمودند. دسته‌ای از رزمندگان مسلمان خزرج متشکّل از پنج مرد که هر پنج تن از بنی‌سلمه بودند، به فرماندهی عبدالله بن عتیک به این منظور اعزام شدند.

این گروه پنج نفری از مدینه خارج شدند و آهنگ خیبر کردند؛ زیرا قلعهٔ ابورافع در آنجا قرار داشت. زمانی که به نزدیکی قلعهٔ او رسیدند آفتاب غروب کرده بود و مردم به خانه و کاشانهٔ خود بازمی‌گشتند. عبدالله بن عتیک به یارانش گفت: سرجای خودتان بنشینید، من می‌روم و با دروازه‌بان قلعه وارد صحبت می‌شوم؛ شاید بتوانم داخل شوم! جلو رفت تا به نزدیکی دروازهٔ قلعه رسید. آنگاه جامه بر سر کشید، چنانکه گویی مشغول قضای حاجت است. مردم همه داخل قلعه شدند. دروازه‌بان او را صدا کرد: ای بندهٔ خدا، اگر می‌خواهی وارد شوی وارد شو، که من می‌خواهم دروازه را ببندم!

عبدالله بن عتیک گوید: داخل قلعه شدم و درجایی کمین کردم. وقتی همه داخل شدند، دروازه‌بان دروازه با را بست و کلیدها را بر روی میخی آویخت. گوید: من برخاستم و کلیدها را برگرفتم، و دروازه را دوباره باز کردم. ابورافع روی طاق‌نمایی در بالای قلعه با عده‌ای از اطرافیانش گفت و شنود داشتند.

وقتی ندیمانش رفتند، بالا رفتم تا به سراغ او بروم. هر دری را که باز می‌کردم، از داخل، آن را بر روی خودم می‌بستم. با خود گفتم: این جماعت به فرض آنکه نسبت به من مشکوک شوند، دستشان به من نخواهد رسید تا او را بکشم! خودم را به او رسانیدم. وی درون یک اتاق تاریک در میان خانواده‌اش جای گرفته بود و من نمیدانستم کجای اتاق قرار دارد. گفتم: ابارافع! گفت: کیست؟ خود را به سمت صدا افکندم، و ضربتی با شمشیر بر او فرود آوردم، اما من جایی را نمی‌دیدم، نتیجه‌ای نگرفتم، و او فریاد زد: از اتاق خارج شدم، و اندکی درنگ کردم و دوباره نزد او به درون اتاق آمدم و گفتم: این صدا چیست ای ابارافع؟ گفت: وای بر مادرت! مردی درون اتاق بود و اندکی پیش مرا با شمشیر زد!

گوید: ضربت دیگری بر او زدم که او را از پای درآوردم، اما او کشته نشد. آنگاه نوک شمشیر را در شکمش فرو بردم و فشار دادم تا از گرده‌اش بیرون آمد. دریافتم که دیگر او را کشته‌ام! درها را یکی پس از دیگری باز کردم، تا به پله‌ای برخوردم. پایم را به حساب اینکه به زمین رسیده‌ام، پایین گذاشتم؛ در آن شب مهتابی بر زمین افتادم و ساق پایم شکست. با عمامه‌ام آنرا بستم و به راه افتادم و بر سر دروازه نشستم. آنگاه با خود گفتم: امشب از اینجا نمی‌روم تا دریابم که او را کشته‌ام یا نه؟

هنگام خروسخوان، خبر مرگ او را بر بالای باروی قلعه اعلام کردند. اعلام کنندهٔ خبر مرگ وی گفت: خبر مرگ ابورافع بازرگان اهل حجاز را اعلام می‌کنم! نزد یارانم رفتم و گفتم: بگریزیم! خدا ابورافع را کشت! خودم را به پیغمبر اکرم -صلى الله علیه وسلم- رسانیدم و ماجرا را برای ایشان بازگفتم: فرمودند: «اُبسُط رجلَك» «پایت را دراز کن!» پایم را دراز کردم؛ آن حضرت دستی بر پایم کشیدند، چنان که گویی هیچگاه درد نداشته است

این بود روایت بخاری. به گفتهٔ ابن اسحاق همگی آنان بر ابورافع وارد شدند، و در قتل او شرکت جستند، و آن کسی که با شمشیر با او درگیر شد تا او را به قتل رسانید، عبدالله‌بن اُنیس بود. و در ذیل این روایت آمده است: وقتی شب هنگام او را کشتند، و ساق پای عبدالله بن عتیک شکست؛ او را بر دوش گرفتند و از طریق راه آبی که به یکی از چشمه‌هایشان منتهی می‌شد، از قلعه بیرون آمدند. یهودیان آتش روشن کردند و به این سوی و آنسوی شتافتند. وقتی که ناامید شدند به نزد جنازهٔ رفیقشان بازگشتند. همچنین در این روایت آمده است که خزرجیان وقتی بازمی‌گشتند، عبدالله بن‌عتیک را بر دوش خود حمل کردند تا بر رسول ‌خدا -صلى الله علیه وسلم- وارد شدند

اعزام این سریه در ذیقعده یا ذیحجّهٔ سال پنجم هجرت صورت پذیرفته است [

@AMOZHGARI