هو

هستی، همه، جلوه ی رخ یار من است
گیسوی حبیب، حلقه ی دار من است

از پرتو دوست، هر کسی در کاری است
منصور شدن، نهایت کار من است

دکتر محمد خدادادی، از مجموعه رباعی سماع بر دار

خط از استاد صفری

@dr_mohamad_khodadadi

هوالحق

هر کس که شبی به بوسه ات مهمان شد
استاد خداشناسی و عرفان شد

گر کافر مطلقی نگاهت را دید
از کفر رهید و مظهر ایمان شد

دکتر محمد خدادادی، از مجموعه رباعی سماع بر دار

خط از استاد صفری

@dr_mohamad_khodadadi

دومین "دوره آشنایی با ادبیات عرفانی فارسی"

مدرس: دکتر محمد خدادادی

چهارشنبه های هر هفته ساعت ۱۷ الی ۱۸

تعداد جلسات دوره: ۸ جلسه

هزینه دوره:
به صورت حضوری ۵۲۰ هزار تومان
به صورت مجازی ۲۹۰ هزار تومان

جهت ثبت نام به صورت حضوری با شماره ۰۹۳۷۱۸۷۳۰۱۵ تماس بگیرید

برای ثبت نام به صورت مجازی (فایل صوتی جلسات) به آیدی @Dr_m_khodadadi در تلگرام پیام بدهید

📚این دوره به آشنایی با "اندیشه های عرفانی سنایی غزنوی"، پدر شعر عرفانی پارسی، اختصاص دارد و به مباحث زیر پرداخته می شود:
کلیات هستی شناسی عرفانی سنایی(۱ جلسه)
حدیقه الحقیقه(۲ جلسه)
قصیده های سنایی(۲ جلسه)
غزلیات و رباعیات سنایی(۲جلسه)
سیر العباد الی المعاد(۱ جلسه)

📆 شروع جلسات: چهارشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۳
یزد.

@dr_mohamad_khodadadi

? سخنرانی دکتر محمد خدادادی

? با عنوان: "صلح نوین جهانی در پرتو اندیشه های عرفانی شمس و مولانا"

?نشست فرهنگی عرفان در شعر و ادب پارسی

? یزد، سالن همایش‌های دانشگاه جامع علمی کاربردی

?۲۵ مهر ۱۴۰۳

⏱ مدت زمان سخرانی ۳۸ دقیقه

@dr_mohamad_khodadadi

سخنرانی دکتر محمد خدادادی
بزرگداشت شمس و مولانا
۱۶ مهر ماه ۱۴۰۳
کتابخانه مرکزی یزد
موضوع سخنرانی: نور نوشی، جان افزایی، چراغ افروزی

@dr_mohamad_khodadadi

فایل صوتی جلسه?

خدا عشق است

در فرازهایی از رسالۀ اوّل یوحنا، خداوند مساوی و مساوق عشق و محبّت دانسته شده و عشق، اصل و اساس دین، معرفی گشته؛ چنانکه آمده است:

«ای محبوبان یکدیگر را دوست بداریم؛ چرا که محبّت از خداست، و هرآنکس که دوست می‌دارد، زادۀ خداست و خدا را می‌شناسد. آن کس که دوست نمی‌دارد، خدا را نشناخته است، چرا که خدا محبّت است ... این ما نیستیم که خدا را دوست داشته‌ایم، بلکه اوست که ما را دوست داشته است ... اگر خدا بدین‌سان ما را دوست داشته است، ما نیز باید یکدیگر را دوست بداریم ... اگر یکدیگر را دوست بداریم خدا در ما می‌ماند، و محبّت او در ما کمال می‌یابد ... ما محبّتی را که خدا نسبت به ما دارد بازشناخته‌ایم، و بر آن ایمان آورده‌ایم. خدا محبّت است: آن‌کس که در محبّت می‌ماند، در خدا می‌ماند و خدا در او می‌ماند ... ما دوست می‌داریم، چه نخست او ما را دوست داشته است ... آن‌کس که خدا را دوست می‌دارد، برادر خویش را نیز دوست بدارد ...». (رسالۀ اول یوحنا، 4: 7-21؛ عهد جدید، ترجمۀ پیروز سیار، صص 1104–1106)

چنانکه از این فراز از عهد جدید نیز مشخص است، خداوند چیزی جز عشق و محبّت نیست. عاشق و مُحبِّ نخستین، خداوند است و از روی همین محبّت است که انسان‌ها نیز می‌توانند عاشق پروردگار باشند. راه عشقبازی با پروردگار نیز دوست داشتن و محبّت به سایر انسان‌هاست. تنها کسانی حقیقت دین و غایت پروردگار را درک می‌کنند که به باطن دین که همان عشق و محبّت الهی است، دست یافته‌اند. حضور در عشق، یعنی حضور در خداوند.
به قول جناب حافظ:
نشان اهل خدا عاشقی است با خود دار
که در مشایخ شهر این نشان نمی بینم

✍?دکتر محمد خدادادی

@dr_mohamad_khodadadi

?غزلِ عشق ?

راز و رمزِ خدایِ اعلا عشق
رهنمایِ جهانِ والا عشق

باطنِ سوره هایِ نورانی
آیه ی لا اله الا عشق

حکمتِ شورِ نینوایی ها
"ما رایتُ الا جمیلا" عشق

شیث و موسی و خضر و ابراهیم
صالح و هود و نوح و بودا عشق

سعدی و حافظ و جلال الدّین
بایزید و جنیدِ دانا عشق

حکمتِ خلق و مرگ و حشر و معاد
پاسخِ این همه معما عشق

معنیِ زندگی اگر جویی
غایتِ زندگی و معنا عشق

سروده: محمد خدادادی
@dr_mohamad_khodadadi

♦️انیمیشن ده زندگی (ten Lives)
محصول 2024

"ده زندگی" اثری فانتزی است که دنیای پس از مرگ را متفاوت نشان می دهد. این اثر روایتگر گربه ای است که پس از اولین مرگش، ده زندگی متفاوت دیگر را نیز تجربه می‌کند.
?

حضرت علی (ع) فرموده اند:

يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يَبْقَى فِيهِمْ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا رَسْمُهُ وَ مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا اسْمُهُ‏ وَ مَسَاجِدُهُمْ يَوْمَئِذٍ عَامِرَةٌ مِنَ الْبِنَاءِ خَرَابٌ مِنَ الْهُدَى سُكَّانُهَا وَ عُمَّارُهَا شَرُّ أَهْلِ الْأَرْضِ‏ مِنْهُمْ‏ تَخْرُجُ الْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَأْوِي الْخَطِيئَةُ يَرُدُّونَ مَنْ شَذَّ عَنْهَا فِيهَا وَ يَسُوقُونَ مَنْ تَأَخَّرَ عَنْهَا إِلَيْهَا .

یعنی: زمانى بر مردم برسد كه در ميان آنان از قرآن جز خطوطش، و از اسلام جز اسمش باقى نماند. مساجدشان در آن زمان از نظر ساختمان آباد، و از نظر هدايت ويران است. ساكنان و آباد كنندگانش بدترين اهل زمينند، از آنان فتنه برخيزد و گناه در آنان لانه گيرد، آن كه از فتنه‏ها كناره گرفته او را به آن باز مى‏گردانند، و هر كه از آن عقب مانده او را به سوى آن سوق مى‏دهند.

نهج البلاغه،کلمات قصار، شماره369