گپ ما یه جوریه که وقتی مامان من نشست کلشو خوند نتونست حتی یه اثر از واژه پسر پیدا کنه ولی یه فهشایی خوند که یهو دیدم گوشیم رو هوا داره پرواز میکنه?

من میتونم کل زندگیمو تو یه کلبه چوبی با اهنگای قدیمی و کتابام بگذرونم.

بعضی وقتا تو یه موقعیت قرار میگیرم که شروع میکنم به حرف زدن و شوخی کردن با ادمی که یه روزی خیلی بهم نزدیک بودو الان هیچ نقشی تو زندگیم نداره، و دقیقا لحظه‌ای که داریم مثل قدیم حرف میزنیم ک میخندیم جفتونم یادمون میافته که دیگه هیی مثل قدیم نیست و ساکت میشیم.

یه قانون کلی وجود داره که میگه من با هرکی حال نمیکنم رفیقام باید برن سمت همون.

به طور نرمال بعد خوردن انرژی زا نباید خوابم بگیره نه؟

خدایی این من نیستم؟