هر دو دست را نزدیک لب‌ها برد و بعد به سمت دورها پرتابشان کرد، بوسه‌ای بود که بر پهنه‌ی دریا سوی دلداده می‌فرستاد، گویی می‌خواست قلبش را همراه آن بوسه به سوی عرشهٔ کشتی پرتاب کند.

جوزف کنراد
فِریای هفت جزیره
ترجمه‌ی فرزانه دوستی
‌ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نمی‌توانم دست‌هایم را پایین بیاورم
از وقتی تو را بغل کرده‌ام،
می‌دانم که تو هنوز این‌جا هستی
گرچه در پشت سرت بسته شد
تنت را میان بازوهایم نگه می‌دارم

آگوتا کریستوف
میخ‌ها، ترجمه‌ی اصغر نوری
‌

اون روز که تنها چیزی که توی این دنیا مال من بود روی صخره نابود شد فهمیدم که ذره‌ای اختیارش رو نداشتم.
‌
جوزف کنراد
فِریای هفت جزیره
ترجمه‌ی فرزانه دوستی
‌

دلِ دریا رو نوشتی
همه دنیا رو نوشتی
‌
دلِ ما رو بنویس.
‌
‌
اردلان سرفراز
‌

حتی یک نفر هم نیست، نه‌خیر! حتی یک نفر هم نیست که بر قلب پاره‌پاره و دردمند من مرهمی از مهربانی بگذارد.
‌
‌
‌— از یادداشت‌های توماس ترنر
‌
فِی باوند آلبرتی
سرگذشت تنهایی (تاریخچه‌ی یک احساس)
‌ترجمه‌ی اکرم رضایی بایندر
‌

‌
ناراحتی‌ام در وصف نمی‌گنجد، چراکه می‌بینم تنها کسی که وجود زمینی‌ام را وقف او کرده‌ام چنان خُلقِ ناشادی دارد که نه‌تنها من، بلکه خودش هم درمانده شده است.

‌— از یادداشت‌های توماس ترنر
‌
فِی باوند آلبرتی
سرگذشت تنهایی (تاریخچه‌ی یک احساس)
‌ترجمه‌ی اکرم رضایی بایندر
‌
@pixels_ThatAreLife
‌
#Music

نه تو و اندوهت را می‌فهمیدم و نه وحشت بی‌هدفیت را.
‌
‌
لیانید آندری‌یِف
یادداشتهای اینجانب
ترجمه‌ی حمیدرضا آتش‌برآب
‌

می‌خواست مرا به فراز قله‌هایی بکشاند
که قرن‌ها پیش از آن‌ها فرود آمده بودم
پس رنج تلخ عمیق مرا که حس کرد
پژمرده و پلاسیده شد
و چون به میان بیشه‌های مردابی می‌خزید
ناله سر داد:
دیگر نخواهمت دید
«اما تو مرا در نام دیگر باز خواهی جست
ای تنواره انکار!»
‌
‌
منوچهر آتشی
اسب سفید وحشی‌ (گزیده اشعار)
‌

تا کی به دریا می‌روی و ما را نمی‌بری؟ چرا به سراب می‌رسی و به ما نه؟

بختیار علی
خنده غمگین‌ترت می‌کند
ترجمه‌ی مریوان حلبچه‌ای
‌‌

#داریوش | سرگردون (۱۳۵۷)

آهنگ و تنظیم: منوچهر چشم آذر
ترانه‌سرا: #ایرج_جنتی_عطایی

@pixels_ThatAreLife

ای سینهٔ زنگ‌بسته! دلی داشتی، کجاست؟
‌
‌
وحشی بافقی
‌