تا یه جایی راهنمایی گرفتن جواب میده
از یه جا به بعد شبیه وقتیه که سیر شدی ولی باز میخوری چون که فکر میکنی کافی نیست و هنوز جا داری
دیگه عزیزجان باید همون که خوردی هضم شه

اینکه هر روز فردا داریم، همه چیز رو قابل تحمل میکنه.

همه منتظر بودند که لنی از خود دفاع کند. اما لنی ساکت مانده بود. دوست نداشت درباره‌ی خودش توضیح بدهد، البته چیزی هم نبود که توضیحی بخواهد. همه چیز کاملن روشن بود. البته منظورش این بود که هیچ چیز اصلن توضیح بردار نیست.
(خداحافظ گاری کوپر، رومن گاری، سروش حبیبی)
پ.ن: بعضی آدم‌ها چقدر نبوغ دارن. چه کشف بزرگی کرده جایی که می‌گه هیچ چیز اصلن توضیح‌بردار نیست. من که مدت‌هاست به این نتیجه رسیدم که تا می‌شه هیچ دفاعی از خودم نکنم. یه چیزی گفتیم، یه زری زدیم، مثل مگس یه ویز ویزی کردیم، یه گهی خوردیم و رفتیم دنبال کارمون. تموم شد و رفت! چه دفاعی دارم بکنم؟! چند نفر به من گفتن چرا جواب کامنت‌ها رو نمی‌دی؟ خب جواب کامنت دادن یعنی توضیح دادن. من هدفم اینه که یه زری بزنمو در برم. توضیحی ندارم بدم. حالا این زر یا رگه‌هایی از واقعیت توش هست یا نیست، یا کسی رو خوشحال می‌کنه یا ناراحت. به من چه؟! این شیوه‌ی زر زدن منه. من می‌خوام این‌جا زر زر کنم. شما حال نمی‌کنی آنفالو کن. دیگه نخون. می‌خواهی بخونی و تو دلت فحش بدی هم خوبه. کلن  خوبه فحش خور آدم ملس باشه. واقعن هیچی توضیح‌ بردار نیست. ما توضیحی به کسی نمی‌دیم. اگه به نظر شما دیکتاتوریه نظرتون هم قابل احترامه هم باید بگم تا حد زیادی درسته.
@hafezbajoghli

آنکه ارزش بدهی، انسان بماند آرزوست.

راستی چنل و گروه عکاسان رو داشتید ؟
این کامیونیتی رو ماه پیش واسه عکاس ها راه انداختم و الان بیشتر از ۳۰۰ عکاس تو گروه دور هم جمع شدن.

گروه
https://t.me/+Ze10FBTAIyswNDFk

چنل @youLens

یه دلیل چیه،من تا اونجا که بتونم دنبال یه عالمه دلیل برا دوس داشتن ادما میگردم،اصن دلیل عمده روابطم همینه ،تا اونجا که بتونم خوبیاشونو دیتکت میکنم و به روشون میارم(و تازه مدام پی بیشتر کردن این توانایی تو خودمم همیشه، با اولویت قرار دادن سلامت شخصیم البته، تا اونجا که بفهمم) و بهم ثابت شده باور میکنن، حالشون بهتر میشه ، عمیقا اثر میذاره ،حتی اگه آگاهانه نفهمیمش،و باعث تصمیمای بهتر و حرفه ای تر و انتخابات هوشمندانه تر تو زندگی میشه...
خوشبختانه دارم کم کم میبینم که همینم باعث میشه چنین ادمایی بیشتر بهم بخورن ، تا ازشون انرژی بگیرم و من باید برای خودمراقبتی هم که شده ، قدر این حس تحسین زیبا رو بدونم ... وقتی یکی بهم میگه ایول چه خوب انجامش داری میدی و من برق شگفت زده شدنشو میبینم تو چشماش،وقتی یکی بهم میگه چقدر زیبا شدی و... باورش میکنم و کلی گل گلی میشه همه وجودم... و هزار تا +پوینت از با کیفیت بودن خودم گرفته تا توان برقراری یه ارتباط عمیق اجتماعی،ازش میگیرم و اون کارو هم قوی تر و زیباتر و حرفه ای تر ادامش میدم ...

جالبتر از اینکه با دیدن خمیازه یک نفر تو هم خمیازه‌ات می‌گیره اینه که با خوندن کلمه «خمیازه» هم همین اتفاق می‌افته:)))

کاش مفید زندگی کردن شغل بود.

تصمیماتی که زیر دوش برای آینده و زندگیم میگیرم با برنامه‌ی نامزدهای انتخاباتی برای بهبود وضعیت کشور برابری میکنه؛ همونقدر دهن پر کن و غیر قابل انجام.

سالادسزار با تخفیف ِ بیست‌درصدی. از آن سالادسزارهایی که می‌دانی بدمزه‌اند، چون تخفیف دارند. ولی سفارشش می‌دهی. و چون می‌دانی که بدمزه‌اند، مزه‌ی تخمی‌اش زیاد روی مخ‌ت نمی‌رود. آدم اگر بداند جایی دارد اشتباه می‌کند و آن اشتباه را بکند، خیلی اذیت نمی‌شود. از حق انتخابش حمایت کرده است در واقع. حتی به غلط. حتی تخمی. تا آخرین تکه‌ی کاهو را می‌خوری. آدم باید اشتباه را - هر کاری را اصلن - تا تهش برود. نباید وسط کار بیخیال شود. نصفه‌نیمه کار کردن حتی برایِ چیزهایِ اشتباه خیلی تخمی‌تر از مزه‌ی سالادسزارِ تخفیف‌دار است. بعضی وقت‌ها آدم با اشتباه کردن چیزِ زیادی را از دست نمی‌دهد؛ ولی اگر اشتباه نکند، برای همیشه شک خواهد داشت. شک برای سفارشِ غذای تخفیف‌دار. و شک داشتن از هر اشتباه‌کردنی، مزخرف‌تر است.