اگه الان شروع کنی؛
یه دوره تخصصی، چیزی که رویاشو داری بگذرونی سال دیگه همین موقع یا خودت یه آدم حرفه ای تو اون حوزه هستی یا با آدمایی حرفه ایش معاشرت میکنی!
اگه الان شروع کنی و کتاب بخونی سال دیگه همین موقع ۵۰ تا کتاب خوب خوندی!
اگه الان شروع کنی و کسب و کار خودت رو راه بندازی سال دیگه همین موقع ازش درآمد خودتو داری..
اگه الان شروع کنی سال دیگه همین موقع خیلی چیزا قشنگ میشه!

?

بشر موجود خاصی است که باید نسبت به خود آگاه باشد، در برابر خویش مسئول باشد و به خودش تبدیل بشود. او موجودی است که همواره در رابطه‌ای جدلی با نبودن و مرگ است. و نه‌تنها می‌داند زمانی فرا می‌رسد که نخواهد بود، بلکه می‌تواند با انتخاب‌های خویش باشندگی‌اش را به کناری افکند و از دست بدهد.

«بودن و نبودن» - «و» در عنوان فرعی این بخش اشتباه چاپی نیست - چیزی نیست که فرد یک بار برای همیشه و در لحظه‌ای که به خودکشی فکر می‌کند انتخاب کند. می‌شود گفت انتخابی است که فرد در هر لحظه می‌کند. پاسکال با زیبایی بی‌مانندی این جدل بنیادین موجود در آگاهی انسان از باشندگی‌اش را به تصویر می‌کشد: بشر ساقه‌ای بیش نیست، نحیف‌ترین ساقه در طبیعت، ولی او ساقه‌ای اندیشمند است.

لازم نیست همه گیتی برای نابود کردنش مجهز شود: کمی بخار، یک قطره آب برای کشتنش کافی است. ولی بشر از هر آن‌چه او را بکشد اصیل‌تر است، فرقی نمی‌کند گیتی از کجا او را در هم بکوبد، زیرا او می‌داند که می‌میرد و بر برتری گیتی بر خود واقف است؛ ولی گیتی از این‌همه هیچ نمی‌داند.

رولو می
?

نیاز به خوبی، نیاز به شخص دیگری که هم چیزی خوب در اختیار دارد و هم حاضر است بخشی از آن را به ما بدهد، در عین اینکه نمی‌توان اندازه‌گیریش کرد آن‌قدر شکننده و در محاصره پیش‌فرض‌های گوناگون است که شخص نمی‌تواند با آن کنار بیابد.

عشق‌ها هنوز شروع نشده نابود می‌شوند، پیش از آنکه حتی رابطه واقعا شروع شده باشد. شخص زخم‌خورده ترجیح می‌دهد خودش دیگری را پس بزند، در عوض اینکه خطر پس زده شدن را به جان بخرد؛ ترجیح می‌دهد خود را طرف فعال قضیه جا بزند تا احساس عمیق ناتوانی و بی‌ارزشیِ خود را پنهان کند.

به این طریق است که الگویی خودتخریب‌گر مدام تایید و تشدید می‌شود؛ و درست در همان لحظه‌ای این اتفاق می‌افتد که امکان شکستنِ الگو وجود داشته است، امکان این تجربه وجود داشته که فرد دریابد برخطاست، اینکه دیگران نیز می‌توانند خوب باشند و خوبی فرد نیز می‌تواند مورد قدردانی قرار گیرد و نه اینکه مورد سوءاستفاده واقع شود یا انکار شود یا مسخره شود.

به تعبیر فروید، اینجا با نوعی اجبار درونی و دیرینه برای تکرار سروکار داریم: ما درگیر نوعی پیشگویی‌های خودتحقق‌بخش هستیم، گرچه محتوای آنها شرورانه است و تاثیرشان چیزی جز خودویرانگری نیست و از همه لحاظ نوعی بن‌بست‌اند، به‌نحوی که حتی حاضر نیستیم به سراغ بدترین تروماهایمان برویم و از آنها خلاص شویم.

این گرایش گاهی چنان در ما عمیق می‌شود که لازم است سال‌ها در دوره‌های درمانی شرکت کنیم تا از آن رهایی یابیم و بعد بتوانیم انرژی‌هایمان را صرف جستجوی خوبی‌های حقیقی زندگی کنیم و نه دردناک‌ترین آنها و چیزهایی که زندگی ما را طوری طلسم می‌کنند که همواره در بدبختی بمانیم.

آرنه یوهان وتلسن
?

ما هميشه زندگى را بديهى فرض مى‌كنيم. نه؟ فكر مى‌كنيم سال‌هاى زيادى پیش رو داريم و براى تمام كارهايى كه قرار است در آينده انجام دهيم، برنامه‌ريزى مى‌كنيم؛ به اين فكر كردم كه هر كدام از ما چه زمان زيادى را با ناراحتى تلف مى‌كنيم؛ كارهايى را كه نمى‌خواهيم انجام مى‌دهيم و هرگز خودمان را راضى نمى‌كنيم؛ چرا كه فكر مى‌كنيم براى آنكه بالاخره كارى را كه مى‌خواهيم انجام بدهيم وقت زيادى باقى مانده است، اما اين طور نيست! زندگى ممكن است در يک ثانيه تغيير كند، ممكن است در يک لحظه متلاشى شود و در هم بريزد و آن وقت، براى انجام دادن كارهايى كه به تاخير انداخته‌ايم‌ خيلى دير است. ديگر خيلى دير است كه بخواهيم بر اساس روياهايى كه تمام اين مدت در سر مى‌پرورانده‌ايم، زندگى كنيم.

#سبک_زندگی

©Join |

اگر بخوام کل تجربیاتمو تو پنج تا جمله بگم باید بگم:

- چیزی راجع به خودت و کارات تا صددرصد قطعی نشده به کسی نگو.
- به آشنا وسیله ای رو نفروش و همه‌ی رازاتو بهش نگو.
- با هیچ دوستی همکار نشو و با هیچ همکاری دوست نشو
- جلوجلو واسه هیچ موضوعی ذوق نکن
- و یاد بگیر کسی رو اولویت زندگیت قرار ندی که انتخاب بیستمش هستی!

?

هنگامی که رنج می‌کشیم ناخودآگاه تمایل داریم که فکر کنیم در آن لحظه فقط رنج وجود دارد و شادی متعلق به زمان و مکان دیگری است. افراد بیشتر اوقات می‌پرسند: «چرا باید رنج بکشم؟» همان‌قدر که تصور «سمت چپ» بدون «سمت راست» اشتباه است، تصور زندگی خالی از هرگونه رنج نیز اشتباه است. و همچنین تصور زندگی بدون هرگونه شادی. کاملاً بی‌معناست اگر «سمت چپ» به «سمت راست» بگوید: «تو باید از اینجا بروی! دیگر تو را نمی‌خواهم!» چون اگر «سمت راست» نباشد، «سمت چپ» هم در کار نخواهد بود. به تعبیری، راست و چپ در کنار هم معنا می‌یابند و به همین ترتیب، هرجا که رنج نباشد شادی هم وجود ندارد، و برعکس.
اگر‌ یاد بگیریم حضور رنج و شادی را در کنار هم ببینیم و ماهرانه از آن‌ها بهره ببریم، آنگاه بیش از پیش در مسیر لذت از زندگی گام برمی‌داریم. هر روز، در این مسیر، کمی جلوتر می‌رویم و به‌تدریج درک می‌کنیم که رنج و شادی از هم جدا نیستند.

?

| عطش لمس |

«گرسنگی یا عطش لمس» (Touch starved) به اشتیاق لمس یا تماس جسمی با سایر موجودات زنده اشاره دارد. این امر معمولا زمانی رخ می‌دهد که فرد برای مدت زمان طولانی تماس فیزیکی کم و یا عدم تماس را تجربه کند. گرسنگی پوست می‌تواند احساسی شبیه به «گرسنگی غذا» را به همراه داشته باشد. هنگامی که بدن به غذا نیاز پیدا می‌کند، واکنش‌های فیزیکی پدیدار می‌شود و همین امر در مورد گرسنگی پوست نیز صدق می‌کند. زمانی که به‌اندازه‌ی کافی لمس نمی‌شوید، ممکن است به‌تدریج احساساتی از قبیل بیماری، غم، تنهایی، استرس و شاید کسل بودن را تجربه کنید.

پوست بزرگ‌ترین عضو بدن شماست و این کاملا منطقی به نظر می‌رسد که این عضو نیز مانند دیگر اندام‌های بدن، سیگنال‌هایی را به مغزِ شما ارسال کند. هنگامی که شما به شیوه‌ای دلنشین لمس می‌شوید، مغز شما به ترشح هورمون عشق یا «اکسی‌توسین» می‌پردازد. این پیام‌رسانِ عصبی بر رفتار احساسی و شناخت اجتماعی تاثیر می‌گذارد.
لمس می‌تواند نواحی خاصی از مغز را فعال کند و ممکن است بر روندهای فکری، واکنش‌ها و واکنش‌های فیزیولوژیکی تاثیر بگذارد؛ تحقیقات نشان می‌دهند که لمس عاطفی قشر پیش‌پیشانی مغز را فعال می‌کند. این ناحیه از مغز با رفتارهای عاطفی و اجتماعی و همچنین یادگیری و تصمیم‌گیری درگیر است.

لمس برای افرادی که دچار پریشانی هستند، می‌تواند باعث آرامش خاطر و اطمینان شود. بنابراین عدم تماس فیزیکی می تواند منجر به تجربه عطش لمس شود. گرسنگی لمس می‌تواند احساس استرس، افسردگی و اضطراب را افزایش دهد و این امر می‌تواند باعث ایجاد انواع اثرات منفی فیزیولوژیکی شود. برای نمونه، بدن برای مقابله با استرس، هورمون‌های کورتیزول آزاد می‌کند. این هورمون‌ها می‌توانند ضربان قلب، فشار خون، تنفس و تنش عضلانی را افزایش دهند و سیستم هضم وسیستم ایمنی بدن را سرکوب کنند و منجر به افزایش خطر عفونت شود.

?

**نادیده گرفتن خود شامل موارد زیر می شود:

- وقتی اذیت میشی ولی چیزی نمیگی (طرحواره بازداری هیجانی)

- بابت چیزهایی که تقصیر تو نبوده دائم عذرخواهی میکنی (طرحواره نقص/شرم)

- برای اینکه بقیه خوششون بیاد خود واقعیت رو مخفی میکنی (طرحواره پذیرش جویی/جلب توجه)

- وقتی دلت میخواد «نه» بگی ولی "بله" میگی (طرحواره اطاعت)

- فقط وقتی ناراحتن یا کارت دارن یاد تو میوفتن ولی تو بازهم به یادشونی (طرحواره ایثار)

- براساس ارزش‌های خودت عمل و زندگی نمیکنی (طرحواره اطاعت)

- وقتی بقیه خط قرمزات رو رد میکنن و تو ساکت میمونی (طرحواره بازداری هیجانی)

- همه تلاشت اینه که همه رو از خودت راضی نگه داری (طرحواره ایثار)

وقتی خودمون رو نادیده میگیریم به بقیه این حس رو میدیم که وجود ما ارزشمند نیست. درحالی که وجود ما ارزشمند و لایق دریافت عشق و محبت هست.**

?

| سه تکنیک برای ساخت سخنرانی بداهه |

تکنیک PREP:
۱. یک نکته مرتبط با موضوع بداهه را عنوان می‌کنید (Point)
۲. توضیح یا دلیلی برای آن بیان می‌کنید (Reason)
۳. مثالی در ارتباط با موضوع و نکته خود می‌زنید (Example)
۴. دوباره نکته را تکرار می‌کنید یا نتیجه می‌گیرید (Point)

تکنیک IPCC:
۱. یک مشکل، معضل یا مسئله مرتبط با موضوع بداهه را عنوان می‌کنید (Issue)
۲. مزایا و معایب مسئله را بیان می‌کنید یا از جهات مختلف به آن می‌پردازید. (Pros or Cons)
۳. نتیجه‌گیری می‌کنید. (Conclusion)

تکنیک 5 تاW:
در این تکنیک شما باید 5 سوال زیر را در مورد موضوعتان بپرسید:
۱. چه کسی؟ (Who)
۲. چه چیزی؟ (What)
۳. چه زمانی؟ (When)
۴. کجا؟ (Where)
۵. چرا؟ (Why)

?

میخوای روحیت بهتر بشه؟ ورزش کن.
میخو‌ای ذهنتو خالی کنی و از دست افکار روانی شدی؟ مدیتیشن کن.
می‌خوای جهانو درک کنی و چیزی برای ارائه کردن داشته باشی؟ کتاب بخون.
پری و کلافه ای و خودتو نمی‌فهمی؟ بنویس.
می‌خوای به دیگران کمک کنی؟ یه خودت کمک کن.
می‌خوای سریع تر یاد بگیری؟ ازش لذت ببر.
می‌خوای بهتر بفهمی؟ آموزشش بده.
می‌خوای حالت خوب باشه؟ توی لحظه زندگی کن.
جسمت بهم ریخته؟ ساعت خوابتو تنظیم کن و روزی هشت لیوان آب بخور. سالم بخور.
احساس بدی به خودت داری؟ آدمایی که بهت این حسو می‌دن حذف کن.
انرژی مثبت می‌خوای؟ گل و گیاه بخر و بهشون برس.
استرس و اضطراب داری؟ بیکلام گوش بده?

?