آبی خالص چقدر نفرت انگیز بود
آسمان آنقدر پر رنگ بود که من تنها ماندم

#anagnorisiso
«روز خوب بدون او، مثل خوردن برنج داغ با کباب سرد بود؛ جز درد در دندان‌ها چیز دیگری احساس نمی‌کردم.»

#anagnorisiso
«کاش می‌دانستم چطور بگویم پشت پیشانی‌ام چه می‌گذرد. کاش آن رشته‌های افکار و گره‌های کور، خود تبدیل به کلمه می‌شدند.»

#anagnorisiso
«یک موج بزرگ در دلم آمد. می‌خواستم چیزی بگویم اما آب بالا آمد؛ اول تا گلو و بعد تا چشم‌ها. باقی‌اش را چشمانم گفتند و او سعی کرد قبل از غرق شدن نجاتم دهد. نتوانست، شاید هم نخواست.»

زن، زندگی‌ست.

اسممو که گاهی می‌بینم تو چنل‌های دیگه، برام هم عجیبه هم جالب :))

کسانی هستند که بودنشان دنیا را برای‌مان موجه می‌کند و همین که نفس می‌کشند یعنی زندگی جریان دارد ...
Anagnorisis'ö 👁
#آلبر_کامو

#anagnorisiso
«در دشت آزردگی گم شده‌ام. مثل قبل عصبی، خسته و زود رنجم. پای درخت خشکِ نمی‌دانم‌چی زانو زده‌ام و به سراب‌های دشت نگاه می‌کنم: پستی‌هایی که بنظر می‌آید در آن‌ها آب وجود دارد. اما آب در چشمان من است که از حرارت تو می‌سوزد و اشک می‌شود وگرنه که این درخت هم خود را به آب می‌رساند و سبز می‌شد. باید زیر سنگ را بگردم تا تو را پیدا کنم؛ قطره‌ای که از برق نگاه آفتاب فرار کرده تا زنده بماند.
و اگر در مورد فرار نظرت این باشد که نشانه‌ی ضعف است، می‌گویم: میل به بقا و طلب ادامه یافتنِ داستانِ زندگی، همه‌اش قدرت است و جاودانگی. مرگ که کاری ندارد، فقط کافی‌ست استمرار ورزیدن در روزمرگی را قطع کرد.»

بین اسلحه و کودک هربار طرف کودک باش. فرقی ندارد کودکِ که باشد، اسلحه دست چه کسی.
Anagnorisis'ö 👁
#نائومی_کلاین

صاحب اثر: مرجان فرساد
| از مجموعه‌ی
#اسب_وحشی | ⛺️
• Anagnorisis'ö 👁