*? آرزو حجابت را...!‌‎
‎
?* کاریکاتور از مانا نیستانی

#آرزو_بدری #حجاب_اجباری

@Farsi_Iranwire

-کودک-همسر-مادر-قالیباف

#ازدواج_کودکان دختر آنها را در معرض خطر بارداری ، زایمان در کودکی، #کودک‌مادری، یا سقط جنین قرار می‌دهد و به پذیرش مسئولیت‌ کارهای خانه و اقتصادی وا می‌دارد. با وجود تلاش‌های بی‌وقفه فعالان #حقوق_کودکان و زنان، به نظر می‌رسد نه تنها اراده‌ای برای مقابله با معضل ازدواج کودکان از طرف نهادهای حکومتی وجود ندارد، بلکه با تبلیغ و عادی‌سازی این معضل هر روز بر تعداد قربانیان ازدواج کودکان افزوده می‌شود.
@baadkonak_sefid

تقدیس خشونت
‏✍? مانا نیستانی
‏
@NashrAasoo ?

می‌آیی ناامید شوی، اعصابت بریزد بهم، فکر کنی هیچ چیزی پیش نمی‌رود، هیچ اتفاق امیدبخشی نمی افتد، جز یاوه‌های آدم‌های نظام و خبر اعدام و سرکوب و سرکوب و سرکوب، انگار چیزی نیست، ناگهان لحظه ای زیبا شکل می‌گیرد، دلت را گرم می‌کند، توان به دست و پایت برمی‌گردد تا بلند شوی و ادامه بدهی، تا اگر زده ای به جاده خاکی، به مسیر ناامیدی و نق زدن ، برگردی دوباره به راه، پیش بروی. دو روز پیش که تکواندو‌کار برنزی ایران مدال المپیکش را تقدیم ملت و آقا امام زمان کرد تا بلکه در عوض از طریق نایبان برحق(!) کارش را راه بیندازد و بی کنکور بفرستدش به دانشگاه ، احساس می‌کردی که انگار سیاهی افتاده روی همه چیز. روی تمام جنبش و حرکت تزویرستیز و آزادگی‌خواه «زن زندگی آزادی»، قدرت رسانه است دیگر و آنچه که دوربین ها اجازه ثبتش را می‌دهد و بعد ضرب می‌شود در ده ها هزار پست و بازنشر، انگار که همه جامعه ما دیگر همین لحظه و همین نفر و همین عمل باشد. توی دلت فحش می‌دهی، نق می‌زنی، در سیاهی فرو می‌روی، شاید حتی حمله کنی به دخترک، انگار که عامل سیاهی و تباهی و تزویر اوست. بعد به خودت می‌آیی، منطقی‌تر می‌اندیشی؛ دخترک فقط نوزده سال دارد، کم سن است، کم تجربه است، بله، سیاوش، نیکا و سارینا و یلدا هم کم‌سن بودند. شاید الگوهای بهتری داشتند. شاید بهتر یادشان داده، یاد گرفته بودند. دخترک تکواندو‌کار لابد امثال دبیرها، رضازاده‌ها و ترابی ها را دیده که چطور خود را بالا کشیده‌اند، لابد فکر کرده بزرگترها که چنین کرده اند و جاومقام گرفته‌اند چرا او نکند؟
او هنوز فرصت دارد و می‌تواند راهش را پیدا کند، شاید اگر الگوهای بهتر بیشتری دوروبرش ببیند. برای همین صداوسیما آغوش کشیدن ناهید و کیمیا، دو رقیب، دو دوست قدیم را حذف می‌کند تا دیده و الگو نشوند، دو هموطن که روزگار ، تو بخوان حکومت، نه تنها آنها را زیر دو پرچم به مصاف هم فرستاد که سعی کرد آنها را دشمن هم به نمایش بگذارد، یکی نماینده نظام و دیگری معاند… دیدی گزارشگر صداوسیما چگونه مبارزه‌شان را گزارش می‌کرد؟ جبهه گیری حکومتی ها را ، دوگانه‌سازی ها را دیدی؟
آغوش کشیدن دو دوست، یکی از همان لحظه های زیبا، امیدبخش، دلگرم کننده بود. امید به این که حکومت تفرقه افکن و جداساز با تمام امکانات و ابزار و صداوسیمایش نتوانسته قلب ماها را خارج و داخل ایران از هم جدا کند. این که ما حرف و دلمان یکیست حتی اگر زیر فشار چماق و سرنیزه سکوت کنیم، ناشی از رضا و باور به تبلیغات حکومت نیست. ناهید و کیمیا، با خلق این صحنه زیبا به الگوهایی تبدیل شدند و مطمئنم که دخترک تکواندو‌کار هم، با دیدن این بخش روشن جامعه ما تاثیری خوب خواهد گرفت و آینده اش را با آزادگی و راستی خواهد ساخت تا در آینده، خودش یکی از الگوهای جوانان ما بشود، او هنوز خیلی فرصت دارد.

این طرح را بدون امکانات درست و حسابی میانه سفرم کشیدم.

? کیمیا و ناهید

?کاریکاتور از مانا نیستانی

#المپیک_فرانسه #کیمیا_ناهید
@Farsi_Iranwire

اعدام شد.

گیریم‌ شادی را قدغن کردید با خدانور درونمان چه می کنید؟
منتشر شده در دویچه‌وله فارسی
@mananey
مانا نیستانی

? کاریکاتور هفته:

ابراهیم رئیسی عمدتا به سبب نقشش در اعدام‌های گسترده سال ۱۳۶۷، اقداماتش در قوه قضائیه و و نیز سرکوب بی‌رحمانه خیزش مهسا در دوران ریاست جمهوری‌اش شناخته می‌شود. به همین دلیل اعلام خبر مرگ او، شادی شمار زیادی از ایرانیان را به دنبال داشت. مقام‌های جمهوری اسلامی در واکنش کاربران فضای مجازی و روزنامه‌نگارانی را که چنین واکنشی داشتند به برخوردهای قضایی تهدید کردند و گزارش‌ها از بازداشت شماری از شهروندان به همین دلیل خبر می‌دهند. حتی برخی از کاربران و روزنامه‌نگاران مجبور شدند که پست و پیام‌های حاکی از خشنودی‌شان از مرگ رئیسی را حذف کنند. کاریکاتور این هفته مانا نیستانی برای دویچه وله به این موضوع اختصاص دارد.

@dw_farsi

کیفیت کارها به کنار

شارلی با جلادها و قاتل‌ها تعارف ندارد، وقتی بعضی در مملکت ما «وانمود میکنند» که نگران زیرپا رفتن اخلاقیات هستند آنهم بابت شوخی و طنز و شادی مردم درباره مرگ قاتلان بچه‌هایشان !

جناب نویسنده (آقا یا خانم)، همواره به ظلم و جنایتهای جاری معترض بوده، حکومت را بابت فساد و رانتخواری و فقرزایی سیستماتیک، نابودسازی منابع طبیعی، تبعیض عقیدتی، تبعیض جنسیتی، سرکوب و تحقیر هرروزه زنان، زندان و قتل و حذف منتقدان و مخالفان، اعدام، سانسور و توقیف و مثله کردن فیلم و کتاب و موسیقی، ممنوع کار کردن هنرمندان معترض و… ملامت کرده، حکومت را مسوول کشتن نویسندگان دگراندیش مثل مختاری، پوینده، میرعلایی، بکتاش آبتین دانسته، زدن پرواز ۷۵۲، کشتار معترضان ۸۸، ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ را جنایت حکومتی اعلام کرده، برای کودکان به قتل رسیده توسط حکومت اشکها ریخته، نام نیکا و کیان را با آهی عمییییق ادا کرده، حتی گاهی پست و استوری منتقدانه در صفحاتش گذاشته است.
به این ترتیب او رسالت روشنفکرانه خود را انجام داده و امروز آمده نمایشگاه کتاب تهران تا با وجدانی آسوده کتابهایش را عرضه و امضا کند، نمایشگاه کتابی که توسط همان حکومت برپا شده است.