سلام دوستان عزیز

اگر کسی از اعضای کانال در خارج از کشور زندگی می‌کند، لطفاً برای من پیام بفرستد.

@hossein_mysticosm

سپاس از همراهی شما

سلام دوستان عزیزم

از این پس دیگر کانال فعالیت نخواهد داشت

سپاس از حضورتان که در این مدت کنارمان بودید

چنانچه دوست دارید با ما ارتباط داشته باشید به کانال اصلی @Khodshenasivo ما بپیوندید

ادامه ...

قهرمان های شما همه انسان هستند و همان کار هایی را می کنند که شما روزانه انجام می دهید اگر حساسیت های پوستی پیدا می کنید، آن ها نیز پیدا می کنند نفس آن ها در صبحگاهان مثل نفس شما بد بو است. (تنها قهرمان خوب یک بشقاب ژانبون و پنیز یا احتمالا خوراک بادمجان است. همه این حرف ها فقط نیرو های شما را به هدر می دهد.)
هیچ یک از قهرمان های زندگی شما چیزی به شما نیاموخته اند و هیچ کدام بهتر از شما نیستند. سیاست مداران، بازیگران، ورزش کاران ستاره های رقص، رئیس، روان کاو، آموزگار، همسر و هر کس دیگری تنها در کار خود مهارت دارند و نه چیز دیگر و اگر شما آن ها را قهرمان خود سازید و به مقامی بالا تر از خویش ارتقا دهید، آن گاه در زمره ی افرادی قرار میگیرید که از بیرون هدایت می شوند و مسئولیت حالات خود را متوجه دیگران می سازند.
اگر دیگران را سرزنش می کنید یا قهرمان پرستی می نمایید جای شما در نقطه ای روی خط تمرکز بر دیگران قرار می گیرد.
اگر در توجیه احساسات خود یا کار های خود به دنبال چیزی خارج از وجود خود می گردید، همانند یک احمق رفتار کرده اید. پذیرفتن و اعتبار و هم چنین مسئولیت خویش، اولین قدم در راه نابودی این نقطه ضعف است. خود قهرمان خویش باشید. هر وقت از محدوده سرزنش دیگران و قهرمان پرستی خارج شدید از جهت بیرونی به جهت درونی نقل مکان خواهید نمود‌. و در جهت درونی هیچ گونه «باید» مطلق نه برای شما و نه برای دیگران وجود نخواهد داشت.

وین دایر
چگونه شخصیت سالم تر بیابیم
ص 227 و 228

کانال وین دایر
@WayneDyerr

ملامت این و آن و قهرمان پرستی دو انتها یک خط رفتاری هستند که از بیرون هدایت می شود.

شماتت دیگران وسیله ی آسانی است که هر وقت نمی خواهید مسئولیت عملی را در زندگی خویش بپذیرید آن را به کار می برید. این شیوه، پناهگاه شخصی است که تحت هدایت عوامل بیرونی قرار دارد. سرزنش کردن دیگران به تمام معنی اتلاف وقت است. هر قدر که دیگری را مقصر بدانید و او را سرزنش کنید ذره ای تغییر نخواهید کرد. این کار تنها نتیجه ای که دارد این است که وقتی برای توجیه ناراحتی یا نا کامیابی خویش به دنبال بهانه های بیرونی میگردید کانون مسئولیت را از وجود شما خارج می سازد. اما شماتت دیگران کار احمقانه ای است و اگر اثری نیز داشته باشد متوجه شما نخواهد بود. شاید بتوانید با سرزنش کردن دیگری را به احساس تقصیر و ادارید اما نخواهید توانست علت ناراحتی خود را تغیر دهید. ممکن است موفق شوید که راجع به آن فکر نکنید اما نمی توانید آن را تغییر دهید.
گرایش به تمرکز روی دیگران، وقتی به شکل قهرمان پرستی در می آید، افراط در جهت مخالف آن است. در این مورد برای تعیین ارزش خویشتن به دیگران می نگرید اگر فلان شخص این کار را می کند، من هم باید آن را انجام دهم قهرمان پرستی نوعی انکار خویشتن است. این کار دیگران را مهمتر از شما می کند و شکوفایی شخصیت شما را به چیزی خارج از وجود خودتان وابسته می سازد. تحسین شخصیت و دستاورد های دیگران ایرادی ندارد و تنها زمانی به صورت نقطه ضعف در می آید که اعمال خود را بر اساس معیار های آنان استوار می کنید.

ادامه دارد ...

وین دایر
چگونه شخصیت سالم تر بیابیم
ص 226 و227

کانال وین دایر
@WayneDyerr

ادامه ...

جبریون و معتقدین به تقدیر و سرنوشت جزء بیرونی ها هستند. اگر شما بر این باور باشید که زندگی شما از پیش طرح ریزی شده و تنها لازم است که راه های مناسب پیش بینی شده را دنبال کنید، به احتمال زیاد همه آن باید هایی را بر خود تحمیل نموده اید که شما را روی نقشه نگاه می دارد.
اگر مصراً بخواهید که زیر تسلط عوامل بیرونی باشید و یا اگر اصرار بر این باور داشته باشید که با نیرو های بیرونی شما را هدایت می کنند هرگز قادر نخواهید بود به شکوفایی شخصیت خویش دست یابید. سازنده و مثبت بودن به این معنی نیست که باید همه مشکلات و مسایل زندگی خود را از میان بردارید بلکه به این مفهوم است که مدار هدایت خود را از بیرون به درون انتقال دهید. به این ترتیب خود را مسئول کلیه تجربیات عاطفی خویش خواهید دانست. شما یک آدم ماشینی نیستید که زندگی خود را از پیچ و خم های حیرت انگیز بگذرانید و با دستورالعمل های دیگران که برایتان هیچ مفهومی ندارد پر شده باشید. بایستی نگاه جدی تری به دستورالعمل ها بیاندازید و شروع به تمرین هدایت فکر، احساس و رفتار خود از درون بکنید.

وین دایر
چگونه شخصیت سالم تر بیابیم
ص 225 و 226

کانال وین دایر
@WayneDyerr

ادامه ...

باربارا حتى تصمیم گرفت کم تر به دیدن مادرش برود، چون دریافت که مادرش زندگی او را اداره می کند و آن را با خوراندن غذای زیاد خراب می نماید. هنگامی که باربارا دید که مادرش دیگر زندگی او را تنظیم نمی کند و می تواند به دلخواه خود نه به میل مادر، به دیدار او برود و دیگر مجبور نیست کیک شکلاتی را که مادرش اصرار به خوردن آن دارد بخورد، کم کم شروع کرد به جای ناراحت شدن از ملاقات مادر، از اوقاتی که با او می گذراند لذت ببرد.
عاقبت باربارا فهمید که درمان روانی با عواملی که خارج از وجود او هستند هیچ گونه ارتباطی ندارد. من می توانستم او را تغییر دهم، او خودش می بایست خود را عوض کند با این که این کار وقت زیادی گرفت اما به تدریج با تلاش و کوشش باربارا توانست معیار های درونی خود را جایگزین باید های بیرونی سازد. او اکنون نه تنها لاغر تر شده بلکه خوشحال تر نیز هست. او می داند که شوهر، فرزندان مادر با ستاره ها نیستند که باعث شادی او می شوند، بلکه خودش است که موجبات خوشی خود را فراهم می سازد زیرا حالا می تواند افکار خود را مهار و هدایت کند.

ادامه دارد ...

وین دایر
چگونه شخصیت سالم تر بیابیم
ص 224 و 225

کانال وین دایر
@WayneDyerr

ادامه ...

باربا را نمونه کلاسیک طرز فکر بیرونی بود. مادر شوهر فرزندان و بعضی عوامل غیر قابل نظارت بدنش مسئول چاقی او بودند و هیچ گونه ارتباطی به تصمیم خود او در انتخاب غذا، پر خوری یا نخوردن بعضی غذا ها نداشت به علاوه تلاش های او برای کم کردن وزن همان قدر جهت بیرونی داشت که تصور او از این مشکل. باربارا طبق سنت های پذیرفته شده اجتماعی به جای درک این موضوع که در گذشته به میل خود پرخوری می کرده و برای کم کردن وزن باید روش های جدیدی پیش گیرد، به افراد و اشخاص دیگر روی می آورد. وقتی همه دوستان او به تنظیم کننده های وزن مراجعه می کردند او نیز همین کار را می کرد. هر گاه یکی از دوستانش متخصص رژیم غذایی تازه ای کشف می کرد، او نیز آماده بود که فوراً به همان دکتر مراجعه کند.
پس از چندین هفته جلسات مشاوره باربا را کم کم درک می کرد که ناراحتی و شکایت های او حاصل انتخاب خود وی هستند، نه حاصل اعمال دیگران در ابتدا قبول کرد که بیش از اندازه غذا می خورد و به اندازه کافی ورزش نمی کند. اولین تصمیم این بود که خود را منضبط کرده و عادت های غذا خوردنش را تغییر دهد. دریافت که می تواند فکرش را کنترل کند و تصمیم گرفت که این کار را عملی سازد. دفعه بعد که احساس گرسنگی کرد تصمیم گرفت به جای خوردن یک شیرینی به نیروی درونی اش فکر کند. به جای این که شوهر و فرزندانش را سرزنش کند که با بد رفتاری وی را به خوردن وا می داشتند می دید که سال ها نقش قربانی را بازی کرده و با این کار عملاً دیگران را دعوت به سوء استفاده از خودش کرده است. هنگامی که از خانواده خود خواست تا با او خوش رفتاری کنند، دید که آن ها خیلی هم از او استقبال کردند و به جای این که آرامش را در خوردن جستجو کند آن را در روابط متقابل متکی بر احترام و عشق پیدا کرد.

ادامه دارد ...

وین دایر
چگونه شخصیت سالم تر بیابیم
ص 223 و 224

کانال وین دایر
@WayneDyerr

ادامه ...

مورد یکی از مراجعه کنندگان من که او را باربارا می نامیم نمونه جالبی از طرز فکر بیرونی ارایه می دهد. ناراحتی عمده او مسئله چاقی زیاد بود اما مشکلات کوچک دیگری نیز او را آزار می داد. وقتی که می خواستیم راجع به مسئله چاقی او صحبت کنیم، گفت که همیشه اضافه وزن داشته زیرا متابولیسم بدن او خوب نیست؛ به علاوه در بچگی مادرش به زور به او غذا می خورانده است. باربارا این طور به سخن خود ادامه داد که هنوز هم عادت پر خوری خود را ترک نکرده زیرا شوهرش از او غافل می شود و فرزندانش نسبت به وی بی توجه هستند گفت که همه راه ها را از قبیل تنظیم کننده های وزن، انواع قرص ها پزشکان متخصص رژیم غذایی و حتی طالع بینی را آزمایش کرده است و درمان روانی آخرین چاره است و اگر من نتوانم وزن او را کم کنم هیچ کس دیگر نخواهد توانست.
از توضیحات باربارا معلوم بود که کم نشدن وزن او تعجب آور نیست. همه کس و همه چیز علیه او توطئه می کردند - مادر شوهر فرزندان حتی بدن خود وی و ستاره ها دکتر ها و تنظیم کننده های وزن می توانستند به افرادی که کم تر گرفتار مشکلات فکری بودند کمک کنند، اما مسائل باربارا بسیار مشکل و بزرگ بودند.

ادامه دارد ...

وین دایر
چگونه شخصیت سالم تر بیابیم
ص 223

کانال وین دایر
@WayneDyerr

ادامه ...

شخصی که از درون هدایت میشود کسی است که مسئولیت حالت های خود را بر دوش خودش می گذارد. این گونه اشخاص حقیقتاً در فرهنگ جامعه ما نادر هستند. اگر از این افراد آن سؤال ها را بکنید چنین پاسخهایی خواهید شنید: «برداشت من از امور غلط است»، «من به گفته های دیگران بیش از حد لزوم اهمیت می دهم»، من نگران نظریه ی دیگران نسبت به خودم هستم»، «من در حال حاضر دارای آن چنان توان فکری نیستم که از اندوهگین شدن جلوگیری کنم» و «نمی دانم چه بکنم تا احساس عجز و بیچارگی نکنم» به همین ترتیب اگر چنین شخصی حالش خوب باشد در پاسخ های خود از کلمه «من» استفاده می کند، مثل من به «سختی کوشیده ام تا شاد و خوشحال باشم من اوضاع را بر وفق مراد خود گردانیده ام»، «برداشت من از امور صحیح است»، «من بر احساسات و واکنش های خود تسلط دارم و این مقام و موضعی است که خود برگزیده ام». از این قرار یک چهارم از مردم مسئولیت حالات خویش را خود بر عهده می گیرند و سه چهارم بقیه عوامل بیرونی را مورد سرزنش قرار می دهند. شما در کجا قرار دارید؟ در واقع همه باید ها و سنت ها از طرف عوامل بیرونی تحمیل شده اند، یعنی از شخص یا چیزی خارج از وجود شما نشأت می گیرند. اگر شما «باید ها» را بر خود بار کرده اید و قادر نیستید اصول و قوانینی را که دیگران تعیین کرده اند تغییر دهید، جزو گروه «بیرونی» ها هستید.

ادامه دارد ...

وین دایر
چگونه شخصیت سالم تر بیابیم
ص 222

کانال وین دایر
@WayneDyerr

هدایت درونی در برابر نظارت بیرونی

چنین بر آورده شده است که شخصیت هفتاد و پنج درصد از مردم، در فرهنگ کنونی جامعه ما، بیش تر تحت تأثیر عوامل بیرونی شکل می پذیرد تا عوامل درونی. این بر آورد بدین معنا است که شما نیز بیش تر در این محدوده فرهنگی قرار می گیرید تا خارج از آن. ببینیم نظارت از بیرون چه معنایی دارد. اساساً اگر شما مسئولیت حالت های عاطفی خود را در لحظات حال متوجه شخص یا چیزی خارج از وجود خود بدانید معنایش این است که تحت نظارت بیرونی قرار دارید. به این قرار اگر از شما سؤال شود: «چرا حالتان بده است؟ و شما مثلاً پاسخ دهید ... «والدینم با من بد رفتاری می کنند»، «او احساسات من را جریحه دار کرد»، «دوستانم به من علاقه ندارند»، «بد شانسی آورده ام» یا «اوضاع بر وفق مرادم نیست،» ، شما در رده نظارت شوندگان از بیرون قرار دارید. هم چنین اگر بپرسند: «چرا آن قدر خوشحال هستید؟» و شما مثلاً جواب دهید: «دوستانم با من خوب هستند»، «شانس به من رو آورده است»، «هیچ کس آزارم نمی دهد» یا «او از من خوشش می آید» باز هم اشخاص یا اشیا دیگر را مسبب چگونگی احوال خود دانسته و از بیرون نظارت می شوید.

ادامه دارد ...

وین دایر
چگونه شخصیت سالم تر بیابیم
ص 221 و 222

کانال وین دایر
@WayneDyerr