کم سو شده چشمانِ من از گریه‌یِ بسیار
من مانده‌ام و یادِ تو و حسرت دیدار...

- محرم زمانی | شـــعر

@MoharamZamani

"آمدی جانم به قربانت"بمان دیگر نرو
جان به لب آورده هجرانت بمان دیگر نرو

منتظر بودم بیایی یار زیبا روی من
تا گذارم سر به دامانت بمان دیگر نرو

?شعر: #محرم_زمانی

?اجرا: #یاسر_موسی_پور

از زندگی ام کاش که بیزار نمیشد
غم بر سرم ای کاش که آوار نمیشد

تا درد مرا دید فراموش شدم ، رفت
از درد دلم کاش خبر دار نمیشد

#محرم_زمانی

دوباره دور همیم از شمیم شوق وصال
کنار سفره آجیل و بوسه های حلال

دوباره آخر پاییز و فصل رنگارنگ
در ابتدای زمستان سردِ رو به زوال

به روی کُرسی خانه کدوی حلوایی
به دانه های قشنگ و انارِ سرخِ و زلال

کنار شربتِ شیرین و شعر یلدایی
کتاب حضرت حافظ برای قرعه فال

اگر چه هر شب من بی تو سرد و طولانیست
به دل امید تو دادم رسانمش به وصال

بیا که غصه ی دل را کنار بگذاریم
برای شوقِ رسیدن به آرزوی محال

#محرم_زمانی

@MoharamZamani

صد بار به تو گفته ام ای یارِ دل آزار
نشکن دلِ مسکینِ مرا، دست نگهدار

افتاده ام از پا و مرا نای نفس نیست
با یادِ تو هر دَم زده ام تکیه به دیوار

از چشمِ گُهر بارِ تو آموخته ام شعر
با نیم نگاهت غزلی آمده هر بار

ای آنکه شدی باعثِ رنج و غمِ این دل
جز من چه کسی بود تو را عاشق و غمخوار

وا کن گره از کارِ منِ خسته که شاید
آرام بگیرد دلِ دیوانه ی بیمار

از عشق نصیبم نشده جز غم و اندوه
میسوزم و معشوقِ من انگار نه انگار

#محرم_زمانی

باز باران میزند بی چتر بر روی سرم

حال من خوب است، اما با تو چیزی دیگرم

#محرم_زمانی

@MoharamZamani
??═┅✰❣✰┅═??

از آشنایی با تو خُرسندم
دنیای من دلواپسی دارد
می ترسم از تکرارِ تنهایی
زندانِ تن دلواپسی دارد

می ترسم اما بی تو میدانم
دنیای من تاریک خواهد شد
مانندِ یک بغضِ غم انگیزی
راه نفس باریک خواهد شد

از تکیه کردن های بر دیوار
از گریه های نیمه شبهایم
اشکِ خدا را هم در آوردم
وقتی که گفتم بی تو تنهایم

در زیرِ باران راه میرفتم
مثل نفس همراه من بودی
می ترسم از تکرارِ تنهایی
امشب کمی دلخواه من بودی

چون ابرهای سرد و باران زا
چشمانِ من از درد می بارید
تکرار میکردم بمان با من
اما دلت همواره میخندید

از آرزو هایم خبر داری
میدانی حتی از خودم سیرم
دستِ مرا میگیری اما باز
در زیرِ پاهای  تو میمیرم

#محرم_زمانی

@MoharamZamani

شبی دعای مرا هم خدا اجابت کرد
حلولِ ماهِ تمامِ مرا ضمانت کرد

کویرِ تشنه ی قلبم دوباره عاشق شد
عطش دوباره مرا سوی تو هدایت کرد

کسی که پای دلم را شکسته بود آمد
مرا به سینه گرفت و به خانه دعوت کرد

بدونِ آنکه بپرسد چه خواهشی داری
هر آنچه در دلِ من بود استجابت کرد

نشسته در دلِ من عشقِ تو از آن وقتی
که تیرِ چشمِ سیاهت به من اصابت کرد

گذشت عمرِ من اما چه دیر فهمیدم
به رنج و غصه ی دنیا نباید عادت کرد

#محرم_زمانی

گفتم پناه من باش ، گفتی نمی توانم
با تلخی زبانت ، آتش زدی به جانم

#محرم_زمانی