برای ازدواج مراقب این افراد باشید

🔹 افرادی که همیشه خود را قربانی معرفی می کنند.

🔹 افرادی که درباره روابط آزاردهنده شان حرف می زنند

🔹 افراد خودشیفته و حق به جانب

🔹افرادی که با دیگران بدرفتاری و بی احترامی می کنند.

🔹 افرادی که برای هر مشکلی دنبال مقصر می گردند.

🔹در وجود این افراد، تشکر و قدردانی بسیار کم است و معمولا طلبکار هستند!

@moshavereh_mahabad

پرسش

سلام وقتتون بخیر
من توی رابطه با یه شخص هستم الان یک سال هست که باهم هستیم و ایشون میگن من شخصیت شکاکی دارم و نمیخام ازدواج کنم البته منم قصدم ازدواج نیست فعلا ولی ب هر حال داریم وقت میزاریم برا هم میخام اگر رابطه قشنگی داریم پس نتیجه خوبی هم بده
رابطمون واقعا عالیه هیچ چیزی کم نداره ایشون تا الان هیچ نوع حساسیتی بروز ندادن توی این مدت اما من میخام باهاشون صحبت کنم که اگر دست ب درمان میزنن رابطمون رو ادامه بدیم در غیر این صورت جدا بشیم برامم سخته زیاد....
بنظر شما ارزش داره بمونم که ایشون خودشون رو درمان کنه یا اصلا همیچین شخصیت هایی درمان دارند یا اینکه بدون قرص و روان درمانی تا چه حد میشه کنترل کرد این شخصیت ها رو؟

پاسخ

سلام
دختر خانم عزیز
سری را که درد نمی کند دستمال نمی بندد.
دارو درمانی و روان درمانی با اینکه برای بعضی از بیماریهای روانی بسیار می تواند مفید و کارا باشد اما هرگز نمی تواند معجزه کند.
فرد شکاک، شکاکیت با شخصیتش عجین شده و شکل گرفته که البته باید ریشه اش را شناخت.
با این حال این نوع دوستی و رابطه قطعاً عواقب مثبتی نخواهد داشت و ادامه ی آن بعدها سبب آسیبهای روانی جدی برای شما و عود شکاکیت برای طرف هم خواهد شد.
پس اگر دنبال دردسرهای بعدی نیستید، هرچه زودتر با ایشان صحبت کنید و موضوع رابطه را فیصله دهید.

@moshavereh_mahabad

پرسش

سلام خسته نباشید
اگر خانومی به همسرش به صورت مجازی(و چند بار) خیانت کنه ،و همسرشون درخاست بخشش درصد بالایی از مهریو داشته باشن که در عوض شکایت نکنن، منطقیه؟
یا فقط به فکر کم کردن مهریه و بعد طلاق هستن؟
(خانوم ۲۵ ساله و اقا ۳۰ ساله )
اقا تاکید دارن که نمیخوان موضوع گسترش پیدا کنه و فقط تلاش بر برطرف کردن این موضوع دارن و نمیخوان همه بفهمن و از بنده که برادر خانومم  درخواست کردن که این موضوع رو حتی به پدر مادر خود هم نگویم و فقط به عنوان شاهد برای بخشش مهریه این موضوع رو با من هم درمون گذاشتن .
آیا انجام دادن همچین کاری درسته؟

پاسخ

سلام
خیانت در فضای مجازی با خیانت فیزیکی قابل قیاس نیست هر چند عملی شنیع و در هر حال خیانت محسوب می شود، حتی اگر فرد خائن برای این رفتارش دلیل و در واقع بهانه داشته باشد که اصولاً قابل توجیه نخواهد بود.اما قابل کنترل است و در صورتیکه فرد اظهار پشیمانی و ندامت واقعی کند شاید بتوان او را بخشید.
اما اینکه در قبال بخشیدن همسر، درصد بالایی از مهریه را شوهر طلب کند و زن اجباراً به این خواسته تن در دهد احتمالاً هدف شوهر در نهایت طلاق است.
اما اگر زن صرفاً به دلیل اعتماد سازی و به میل خود مقداری از مهریه اش را هبه(بخشیدن) کند و از طرفی مطمئن باشد که شوهرش قصد طلاق او را ندارد، امری معقول است.

@moshavereh_mahabad

پرسش

سلام خسته نباشید
اگر خانومی به همسرش به صورت مجازی(و چند بار) خیانت کنه ،و همسرشون درخاست بخشش درصد بالایی از مهریو داشته باشن که در عوض شکایت نکنن، منطقیه؟
یا فقط به فکر کم کردن مهریه و بعد طلاق هستن؟
(خانوم ۲۵ ساله و اقا ۳۰ ساله )
اقا تاکید دارن که نمیخوان موضوع گسترش پیدا کنه و فقط تلاش بر برطرف کردن این موضوع دارن و نمیخوان همه بفهمن و از بنده که برادر خانومم  درخواست کردن که این موضوع رو حتی به پدر مادر خود هم نگویم و فقط به عنوان شاهد برای بخشش مهریه این موضوع رو با من هم درمون گذاشتن .
آیا انجام دادن همچین کاری درسته؟

پاسخ

سلام
خیانت در فضای مجازی را با خیانت فیزیکی قابل قیاس نیست هر چند عملی شنیع و در هر حال خیانت محسوب می شود، حتی اگر فرد خائن برای این رفتارش دلیل و در واقع بهانه داشته باشد که اصولاً قابل توجیه نخواهد بود.اما قابل کنترل است و در صورتیکه فرد اظهار پشیمانی و ندامت واقعی کند شاید بتوان او را بخشید.
اما اینکه در قبال بخشیدن همسر، درصد بالایی از مهریه را شوهر طلب کند و زن اجباراً به این خواسته تن در دهد احتمالاً هدف شوهر در نهایت طلاق است.
اما اگر زن صرفاً به دلیل اعتماد سازی و به میل خود مقداری از مهریه اش را هبه کند و از طرفی مطمئن باشد که شوهرش قصد طلاق او را ندارد، امری معقول است.

به بهانه ی روز جهانی منع خشونت علیه زنان 25 نوامبر

دوستان و عزیزان
قبل از هر چیز باید عرض کنم خشونت تنها به معنای فیزیکی( کتک زدن یا اسید پاشی و...) نیست. به طور کلی هر آنچه موجب آزار جسمی و روانی فرد شود را خشونت می نامند مانند فحاشی، ملتک و... حال اگر این فرد کودک، زن یا مرد باشد خشونت، خشونت است.
در این میان در سراسر جهان زنان و دختران روزانه در معرض خشونت قرار می گیرند.
آزار دهنده گانه زنان از هر طیفی هستند، پدر، برادر، خواهر و غریبه ها، هر چند بعضی از زنان را هم می توان در ردیف اعمال خشونت کنندگان قرار داد مانند مادری که فرزندانش را آزار می دهد گاه با رفتار خشن و گاه با الفاظ نادرست.
ما انسانها باید بفهمیم که مالک همسران و خواهران و فرزندانمان نیستیم بلکه شریک زندگی همسران و والدین فرزندانمان هستیم لذا حق اعمال خشونت بر آنها را نداریم و قوانین موضوعه هم در اکثریت کشورهای دنیا و حتی کنوانسیون ها و میثاق‌ها و پیمانهای مختلف جهانی خشونت را منع و برای مرتکبین این اعمال مجازات‌هایی در نظر گرفته شده است.
من حتی بر این باورم که انسان با چیزی که نسبت به آن مالکیت دارد نباید با خشونت رفتار کند چه رسد به اینکه خشونت را درحق انسان دیگری اعمال کند زیرا اینگونه رفتار نهایتاً فرد خشنودگرا را دچار زیان مادی و معنوی می کند. لذا اینگونه رفتارها نه منطقی و نه عقلانی است.
با این حال انسانها مالک هم هستند مالک اشیا مانند اتومبیل، خانه و سایر اشیای دیگر. تصور کنید شما مالک اتومبیلی هستید و عازم سفر، در بین راه اتومبیل به علت اشکالی مانند تمام شدن سوخت یا سایر اشکالات فنی، مالک اتومبیل آیا به چکش به جان این اتومبیل شده می افتد یا به فکر حل مشکل از طریق منطقی و عقلانی؟
حتما به دنبال راه حل منطقی و عقلانی برای رفع مشکل خواهد مثلاً از سایر رانندگان درخواست کمک می کند و نهایتاً دنبال مکانیک.
حال چگونه است که ما به عنوان مالک اشیا حاضر نیستیم با آن خشونت ورزی کنیم اما با زن و فرزند خود که اصولاً هیچگونه حق مالکیتی نداریم خشونت می کنیم.
عزیزان بیاییم نه اعمال خشونت کنیم و نه به دیگران اجازه ی رفتارهای خشن بدهیم
ما انسانیم و برابر و هیچکدام مالک دیگری نیستیم.
بیاییم در مشکلات بر خشم خود غلبه کنیم و به جای رفتارهای نادرست احساسی برای حل مشکل و اختلافاتمان روش های عقلانی و منطقی را انتخاب کنیم. کمک گرفتن از صاحبنظران حتماً بهتر از رفتارهای نادرست مشکل را حل می کند.
باید عزم جزم کنیم و از خود شروع کنیم
یک «نه»بزرگ و قدرتمند به خشونت تحت هر شرایطی را سر لوحه ی رفتارمان قرار دهیم.

@moshavereh_mahabad

تصاویر مفهومی 👆👆👆

همه آدم‌ها مغز دارند فقط جاش فرق می‌کند.

@moshavereh_mahabad

پرسش

سلام اقای دکتر
الان چهارسالی میشود که از دانشگاه ،ارشد تمام شده ام و تقریبا ۳۵ساله و مدرس هستم و زندگی در حد معلمی دارم ...استاد یکی از دوستان دوران دانشجویی من تماس گرفته که با دونفر از دوستانش از شهرما دیدن میکند و پیش من بیاید..من واقعیتش بشدت سرم شلوغ و درگیر درس و تدریس هستم و ازمون هم دارم...ان دوستی که قرار هست به من سربزند عادتی که دارد این هست اگر مهمان کسی باشد تا چهار ،پنج روز می ماند و درک نمیکند که مثلا طرف کار و زندگی دارد ...دوسال پیش امد پیش من و حدود شش روز خانه ی ما بود من هم روم نمیشد بگویم اقا کار داریم و گرفتاری..نمی دانم به سبک ایرانی دروغ و تعارف بگویم که اذیت نشوند یا اینکه اصلا جواب گوشی و پیامشان ندهم ..راستش من از دروغ کفتن بدم می اید حتی در تعارف برای مهمانی...واقعا چگونه جواب بدهیم که محترمانه باشد .تقریبا چهار ساعت راه از شهرما دور هستند .من اقا هستم و ایشان هم همینطور در شهر دیگری کار میکنند

پاسخ

سلام
آقای محترم و عزیز
متاسفانه اغلب ما گرفتار تعارفات بی مورد هستیم. بسیاری مواقع هم به شدت در این مورد اغراق می کنیم و در حالیکه نزد خودمان مثلاً فکر می کنیم که رعایت ادب می کنیم ناگاه متوجه می شویم طرف تعارف ما را جدی می گیرد و او هم به رسم ادب قبول می کند و خیلی پیش می آید که ممکن است با خودمان بگوییم: بر سر زبان من چون تعارف آمد نیآمد دارد
یعنی با توجه به شرایط واقعاً وقت تعارف نبود.
به هر حال اینگونه تعارفات در فرهنگ ما جاری و ساری است. بله اگر کسی آشنا یا همسایه برای پرسشی یا کاری درب خانه را می زند ادب حکم می کند که تعارفکی داشته باشیم. اما اگر واقعاً قصدمان فقط رعایت ادب است کافیست از کلمه ی پرسشی (نافرموون؟) نمی فرمایید؟ استفاده کنیم و فقط یکبار
اصرار و قسم و قرآن دادن اغلب طرف مقابل را به اشتباه می اندازد.
اما در مورد پاسخ به پرسش شما  باید عرض کنم در این شرایط که هریک به نوعی گرفتار هستیم و از طرفی شرایط اقتصادی هم برای اغلب ما فراهم نیست چند روز مهمانی رفتن در واقع کار درستی نیست مگر اینکه افراد درجه یک خانواده باشند که دیگر تعارفی میان آنها نیست حتی از لحاظ چیدمان سفره ی ناهار و شام
با این حال در رابطه با دوست شما هم باز باید ادب را برای ادامه ی رابطه رعایت کرد و قطع تلفن و پاسخ پیامک ندادن و... درست نیست.
برای چنین مواقعی دو حالت می تواند وجود داشته باشد:
اول
اینکه خیلی صادقانه بابت اینکه با توجه به شرایط نمی توانید از او پذیرایی کنید عذر خواهی کرده و به زمانی مناسب تر موکول کنید.
دوم
اگر نمی توانید تا این اندازه رک نظرتان را بیان کنید، شاید این گفته ی قدیمی مشکلات را حل کند:
دروغ مصلحت آمیز
به از راست فتنه انگیز
امیدوارم به جایی برسیم که در عین حفظ کرامت دوستان و اطرافیان نیازمند استفاده از این گفته یا مثل قدیمی نباشیم و بتوانیم بدون تعارف نظرمان را صادقانه و رک و راست به طرف مقابل انتقال دهیم.
راستش خودم در اینگونه موارد کاملاً رک هستم که صد البته حتی توسط همسرم هم شماتت می شوم مثلاً می گوید طرف ناراحت می شود نباید رک برخورد می کردید و وقتی من می پرسم اگر تعارف زیاد کردیم و آمد آیا واقعاً شرایط مهیاست پاسخش خیلی جالب است:
شاید نیاید
و اگر بگویم شاید هم آمد، می گوید اگر هم آمدند که آمدند.
این فرهنگ ماست و خیلی هم پایبند آن هستیم و گاهی هم از این پایبند بودن ضربه می بینم.

پرسش

سلام آقای دکتر خسته نباشید من خانمی هستم ۳۲ ساله ۶ ساله ازدواج کردم وفرزندی هم ندارم شوهرمم هم سن خودمه آقای دکترما زندگی خوبی داریم ولی یه مشکلی هست اینه که شوهر من توفضای مجازی با دخترا دوس میشه وچت میکنه سراین ماجرا خیلی بحث ودعوا داشتیم به هیچ عنوان راضی نمیشه بریم پیش مشاور اینم بگم با هیچکدوم از این خانما یا دخترا سرقرار نمیره دیگه طرف مقابلش خیلی اسرار کنه باهاش قطع ارتباط میکنه چند باری ازش خواستم منو طلاق بده بعد به این کاراش برسه هربار گفته میزارم کنار ولی نذاشته بعد چند روز که من آروم شدم باز شروع کرده الان واقعآ دیگه نمیدونم چیکار کنم لطفاً منو  راهنمایی بفرمائیدکه چیکار کنم؟

پاسخ

سلام
خانم محترم
ما اغلب وقتی صحبت از اعتیاد می کنیم بلافاصله ذهن مان به سمت اعتیاد به مواد مخدر  گرایش پیدا می کنیم، در حالیکه همه ی ما به نوعی معتاد هستیم اعتیاد به عشق به دیگران، معتاد هوا و... که اگر معتاد نباشیم زندگی دیگر معنایی ندارد، عدم اعتیاد به هوا ( اکسیژن و... ) نفس ما را می گیرد، اگر معتاد عشق و دوست داشتن و دوست داشته شدن نباشیم زندگی بی معنی خواهد بود.
در نتیجه همه ی ما معتاد هستیم اما گاهی معتاد بودن ما هم به نفع خود ما و هم به نفع دیگران است و برعکس گاهی ما به رفتار یا اعمالی معتاد هستیم که هم به خود و هم به دیگران آسیب وارد می کنیم و برای رهایی از آن باید اقدام به ترک این اعتیاد کنیم که مرحله اول آن اراده کردن است.
مثلاً برای رهایی از اعتیاد از مواد مخدر باید اراده کنیم و سپس برای گذراندن دوران نقاهت و آموزش های مربوطه تحت نظر متخصصین روانشناسی و در شرایط خاص وارد کمپ های ترک اعتیاد شویم گاهی هم لازم است خود عادت بد رفتاری خود را تشخیص و برای ترک آن به خود کنترلی روی بیآوریم مانند زود عصبانی شدن یا بد دهنی یا حتی رانندگی با سرعت غیر مطمئن و... اتفاقاً این نوع رفتار شوهر محترم شما و بسیاری کسان دیگر نیز جزو دسته ی اعتیاد مضر می باشد که هم به خود و هم به دیگران آسیب وارد می کند. تصور کنید برادر یا پدر و مادر یکی از این دختر ها به صورت اتفاقی موضوع را بفهمند و شوهر شما را بشناسند، کمترین آسیب وارده به شوهر شما و امثال ایشان هتک حرمت و شخصیت ایشان است و بیشترین آسیب نیز ممکن است بسیار خطرناک باشد.
من شاید حدود ۲۰ سال قبل در برنامه های زنده ی رادیو تلویزیون مهاباد موضوع واکاوی اعتیاد به فضای مجازی را و پیآمد های آن را یادآوری کرده بودم و حتی آن زمان و اکنون نیز به شدت احساس می کنم که جامعه باید به فکر ایجاد کمپ های ترک اعتیاد به فضای مجازی باشد زیرا این وضعیت به یک پدیده و اغلب یک معضل اجتماعی بزرگ تبدیل شده است. اما متاسفانه شخص معتاد به فضای مجازی هرگز آن را به عنوان معضل نمی شناسد و شاید به همین دلیل است که شوهر شما حاضر نیست از کسی صاحبنظر برای رفع مشکل کمک بگیرد.
اما راه چاره این نیست که شما قصد طلاق کنید یا جر و بحث بی نتیجه داشته باشید، بلکه باید اتفاقاً با رفتار درست خودتان او را متوجه اشتباهش کنید و حتی با همدیگر حد و مرزی را برای استفاده از گوشی هوشمند برنامه ریزی کنید. مثلاً بتوانید او را قانع کنید که یک گوشی معمولی را برای ارتباطات روزمره تهیه کند و از بردن گوشی هوشمند به محل کار خودداری نماید.
البته این برای مدتی است یعنی تا زمانیکه خودش احساس کند که این ارتباطات مجازی نادرست بوده و به خانواده، شخصیت و حیثیت او لطمه زده و خواهد زد. همراهی و حمایت درست شما می تواند او را در این مسیر  راهنمایی کند.

@moshavereh_mahabad

پرسش

سلام آقای دکتر من۲۹سالمه ۱۰ساله که ازدواج کردم الآن هم صاحب دوفرزنددخترهستم خیلی اززندگیم راضی هستم خیلی هم شوهرم خوبه ولی خانواده شوهرم نمیتونن ببینن که ماباهم خوبیم میرن پشت سرمن بدمنوبه شوهرم میگن اونم یه چندروزی اخلاقش بامن فرق میکنه، مادرشوهرم هم خیلی بهم گیرمیده جراّت نمیکنم لباس بخرم یاچیزی برابچه هام بگیرم میگه بچه ام اینقدرکارکنه شمااینجوری خرج کنیدمنم آدم ولخرجی نیستم سالی یکی مانتوبیشترنمیخرم که شوهرم اذیت نشه نه به خاطرحرف اوناچون که شوهرمودوست دارم  ولی باعین حال یک سال رفتم سرکارباوجوداین که دوتابچه کوچیک داشتم خیلی سخت بودولی رفتم که نگن پول شوهرموخیلی خرج میکنم تابتونم وقتی دخترام چیزی خواستن براشون فراهم کنم حتی به شوهرم میدادم که نگه پول برام مهمه ولی خونوادش خیلی اذیتم میکنن منم همش به فکراین هستم که چرادرموردمن اینجوری فکرمیکنندوناحق میگن خودمومریض حرف ایناکردم به نظرشماچجوری رفتارکنم که اوناهم رفتارشون بامن خوب بشه اینقدرپشت سرمن حرف نزنن؟

پاسخ

سلام
خانم محترم
در کانال موارد بسیاری در باره ی این موضوع وجود دارد که چند مورد را 👆👆از کانال دوباره پست کرده ام.
شما در قسمت جستجوی کانال می توانید مطالب بسیار بیشتری را با وارد کردن کلمه مورد نظر بیابید.

https://t.me/+9i6ICgNHhqQzOTA0