امروز سر کلاس اندیشه یه مهمون گودووو داشتیم??
که فکر کنم از حاج آقای ترسيد تو نیومد?
هی میومد دم در یه چیز شیرینی میگفت هی میرفت.

من شخصیت شاد اما روح غمگینی دارم. به آدم هایی که دوسم دارن و بهشون نزدیکم عشق زیادی می ورزم ونسبت به آدم های دیگه کاملا بی تفاوتم . بیرون میرم و ترجیح میدم تنها باشم. می‌تونم راحت اعتماد بنفسم رو بخاطر یه موضوع کوچیک از دست بدم و در عین حال با یه تعریف کوچیک تا یه هفته خوشحالم. من دارم تلاش میکنم که تعادل رو پیدا کنم اما هنوز هم آسیب پذیرم و این هیچ اشکالی نداره.

سلام من امشب با این ویس نیکی از ذوق مردم خدافظ

سلام
من امشب با این ویس نیکی از ذوق مردم
خدافظ

https://t.me/rokhpodcast/402 قبلا از میزان علاقه و ارادت چندین و چند سالم به پادکست رخ بهتون گفتم؟ از اینکه اپیزود مربوط به چارلی چاپلین رو بالای هفت بار گوش‌ دادم، یا اپیزود پری کوچک غمیگن که مربوط به فروغ فرخ زاده یا اپیزود مریم میرزاخانی. حالا اینبار که…

حقیقتا خوش به حال اینایی که موقع درس خوندن هر چیزیو تا یه بار میخونن می‌فهمن، من باید حداقل 3 بار بخونم همون مطلبو تا مطمئن بشم که نمیفهممش?

آنچه مردم از آن حرف می‌زنند نه برایم جالب است و نه اهمیتی دارد. برایم از داستان‌های دوردست دنیا بگو؛ از آدم‌های گمشده در تاریخ؛ از موسیقی‌های غریبی که کمتر کسی آن‌ها را شنیده‌است؛ از ستاره‌ها، رویاها

من دوست دارم که تنها توی یه کافه بشینم و نوشیدنیمو بخورم یا تنها روی نیمکتی بشینم و کتابمو بخونم، تا خونه تنها راه برم، زیر بارون قدم بزنم و زمان کافی برای فکر کردن و خالی کردن ذهنم رو داشته باشم.
اما
درهمون حین که دارم تنهایی قدم میزنم، وقتی مادری رو با بچه ی کوچیکش میبینم، یا دختری رو با یارش، یا حتی دوستی رو که داره با دوستش میگه و میخنده ، با خودم فکر میکنم که، درحالی که تنهایی رو دوست دارم، در عین حال تنها بودن رو هم دوست ندارم و این تضاد خیلی عجیبه .

خرداد عزیزم
دوست داشتنی و واقعی بودی
و من اینو باهربار نگاه کردن به عکسات میفهمم، حسش میکنم و دوسش دارم
ولی لطفا دیگه برو و برنگرد ?