https://formafzar.com/form/روانکاوی

جلسه خوانش کتاب سمفونی مردگان از نگاه تحلیلی
سخنرانان:
دکتر مسعود مقدس زاده
فهیمه محمدی
بهاره رئیس نیا
زهرا ده نبی

برای من مایه مباهات است که در برگزاری رویدادی که به منظور بزرگداشت پروفسور سودیر کاکار برگزار می‌شود، همکاری داشته باشم. او کسی بود که روانکاوی را در بافت فرهنگ مشرق زمین بازخوانی کرد. روح‌اش شاد باد.

سلام دوستان ⭕️این پرسشنامه جهت یک پژوهش دانشگاهی در مورد افرادی است که حساسیت زیادی به صداهای اطراف خود دارند. خواهشمندم با اختصاص دادن ۲دقیقه از وقت ارزشمندتون به تکمیل این پرسشنامه، ما را در انجام این پژوهش یاری فرمایید. ⭕️اطلاعات شما کاملا محرمانه و به…

جلسه کتابخوانی
سخنرانان: دکتر جواد رسولی
دکتر مسعود مقدس زاده

دومین و آخرین جلسه مرور کتاب "تمدن و ملالت‌های آن" نوشته زیگموند فروید در جهاد دانشگاهی مشهد برگزار شد:

"عشق ورزیدن" و "کارکردن" دو پایه اصلی تمدن را شکل می‌دهند. به کمک این دو زندگی جمعی انسانها زیر چتر "قانون" میسر می‌شود.

کسانی که نمی‌توانند عشق خود را معطوف یک نفر کنند و به جای آن می‌گویند "من به همه انسانها عشق می‌ورزم"، در واقع تلاش می‌کنند در برابر درد از دست دادن معشوق از خود محافظت کنند.
سرمایه‌گذاری عاطفی و احساسی روی یک نفر (و نه چندنفر یا کل بشریت) مستلزم درجه‌ای از بلوغ و پختگی روانی است.

غریزه مرگ و غریزه زندگی همواره در حال کشاکش در درون ما هستند. ظاهرا غریزه مرگ دست بالا را دارد و آدمی تلاش می‌کند در دل مرگ، ذره‌ای زندگی بیافریند.

بخش سرزنش‌گر ذهن ما تفاوتی میان آنچه از ذهن می‌گذرد و آنچه به عمل درمی‌آید قائل نیست. پس، ما را به خاطر تکانه‌های جنسی و پرخاشگری که در درون خود داریم (بدون توجه به این واقعیت که در نتیجه متمدن شدن از به عمل درآمدن آنها تا حدودی جلوگیری کرده‌ایم)، سرزنش می‌کند. در نتیجه ما در ذهن خود همواره گناهکاریم ولی چون اغلب از این احساس آگاه نیستیم، فقط نتیجه آن را که احساس ملال است تجربه می‌کنیم.

او در پایان این کتاب آرزو می‌کند که غریزه زندگی بر غریزه مرگ غالب شود، اگرچه چندان به آن خوش‌بین نیست.

با تشکر از همکاران گرامی خانم‌ها محمدی و رئیس نیا که زحمت ارائه این بخش را بر عهده داشتند.

انتشار خبر محکومیت و لغو مجوز کار یکی از روانشناسان مشهور ایرانی توسط دادگاهی در استرالیا و به دلیل تخطی از مرزهای اخلاق حرفه‌ای، بسیار متاثر کننده بود. به خصوص که سالها قبل با ایشان آشنایی و دوستی داشتم. طبیعتا من در جایگاهی نیستم که بخواهم درباره درستی یا نادرستی این خبر اظهار نظر کنم ولی نکته­‌ای که ضروری دانستم به آن اشاره کنم این است که:

برخی از طرفداران و علاقه­‌مندان به ایشان که در مقام دفاع برآمده­‌اند بیان می­‌کنند: "فرضا که چنین اتفاقی هم رخ داده باشد، یعنی درمانگر با مراجع­‌اش رابطه جنسی برقرار کرده باشد، این خطای شخصی است و ایشان هم عذرخواهی کرده است! مگر آسیبی به کسی زده است؟"

این اظهار نظر که حاکی از عدم آشنایی گوینده با سازوکار روان آدمی و ابتدایی‌ترین اصول اخلاق حرفه‌ای است بسیار خطرناک است. چون به نوعی خطایی را که به هیچ وجه شخصی نیست و اتفاقا بسیار هم آسیب جدی به روان قربانی زده است، نرمال سازی می‌کنند. توضیح آن پیچیده است و شاید در این فضا نگنجد، اما ساده شده آن این است:

مراجع (در هر سن و سالی که باشد) در رابطه با درمانگرش، از نظر وضعیت روانی همچون کودک است و درمانگر در جایگاه والد قرار می‌گیرد. پس، رابطه جنسی والد با فرزندش ، آن هم کودک، به هیچ وجه قابل پذیرش نیست.

اگر ایشان یا هر روان‌درمانگر دیگری با مراجع خود رابطه جنسی برقرار کرده باشد به هیچ آب زمزمی نمی‌توان تطهیرش کرد و به هیچ وجه صلاحیت فعالیت در این حرفه را ندارد.
خوشبختانه قوانین حرفه‌ای در این زمینه کاملا واضح و جدی است.