فقط یک بار دیگه لازمه حس وجود نداشتن بهم بدن..

یه نگاه نمیتونه آشنا باشه:
اون نگاه:

؟؟

خوبه نوشابه هات

آرایش کرد اصن مثه سگ جذاب شد

?í? 3 ?? 40 ?í??

جوجوتسو نداره

راست میگفتی آن زمان که دیگر مایی وجود نداشت جسم ساکتی را می‌دیدم که هر روز از روز قبل بیشتر در تاریکی های افکارش فرو میرفت و می‌دانست ‌کسی صدای او و نوای دلنشین لبخندهایش را نمیدانست اما من وقتی به اینه خیره میشدم فقط شیشه ای را میدیدیم که اجسام را منعکس میکرد و روح بی رنگ و شکلم در آن دیده نمیشد . اینه های زیادی را گشتم که شکلم را نشان دهند اما زمانی که در آن مغازه کوچک میان خیابان های قدیمی قدم می‌گذاشتم در میان اینه هایی که وجود نداشتنم را فریاد می‌زدند لبخند و صدای نوای تورا از اینه ها میبینم . میبینم که همان چهره ی غمگین را داری اما بازهم سرپا وایستاده ای حسرت میخورم . وقتی در چشمانت خیره میشوم اما آن نگاه سوی من نیست سوی هیچکس نیست آن نگاه در زمین فرو رفته بود . آن نگاه در اعماق زمین ریشه کرده بود به آدم ها خیره نمیشد تا نکند زمانی نگاهی را بد بداند . از پشت سر او قدم برمی‌داشتم دقیقا همانند همان روزی که در قهوه فروشی بزرگ آن را گم کردم اما او مرا نمیدید . من در گوشه ترین قسمت نشسته بودم و چشمانم ریشه هایش را در وجود او نقش بسته بودند . رویه صندلی کوچکی نشستم و خیره شدم به جسم غریب اما آشنای روبرویم . تمام اینه ها او را نشان می‌دادند اما چرا اینه های کنار او به من اجازه ی دیدن و غرق شدن در آن را بهم نمی‌دادند . کسی که نگاهم هیچوقت ازش دور نمیشد . هیچگاه از میان دست هایم فرار نمی‌کرد و قصد رفتن از زندان لب هایم را نداشت حال دیگر برای من نبود . عزیزترینم را میان جامعه و جمعیتی رها کردم که امنیتی برای او نداشت . می‌دانستم اگر رهایش کنم خودم در میان برهوت آن جمعیت ها میمیرم و میپوسم .
خیلی زمان ها مسیرم را که مقصد او بود پیدا میکردم و پشت سرش حرکت میکردم نگاهش از رویه زمین بیرون نمیامد و این کار را برای من راحتر میکرد دیگر کسی در زمان خیره شدن به چشمان معجزگر و پرستیدنیش نمیلرزد و عاشق نمیشود.شاید حق با تو بود ما هیچ زمان عاشق نبودیم ما خالق حسی جدید در وجود انسان بودیم ‌.
-دامون**