بین معیشت و تجمل، فاصله وجود دارد که همان فاصله میان حیوان و انسان است.
نگاه نکنید که برخی از افراد چپ در این چند دهه اخیر به واژه‌های "لوکس"، "لاکچری" یا "تجمل‌گرایی" بار معنای منفی داده‌اند. تجمل به معنای جستجوی زیبایی، به دنبال کمال و دل‌خواه بودن است. یعنی دنبال چیزهای غیرضروری رفتن. این‌که تنها دغدغه‌مان تأمین معیشت باشد، اینکه بگویند مردم باید معیشتشان تأمین شود که باید بشود، این‌ها چیزی جز زندگی حیوانی نیست.

تابلویی که به دیوار می‌زنید که به معیشت کمک نمی‌کند، بلکه زیبایی می‌آورد. صندلی‌ای که تغییر می‌دهید، رنگی که انتخاب می‌کنید، همه‌ این‌ها ارتباطی با زنده ماندن و تأمین معیشت ندارد، بلکه به زیبایی و کیفیت زندگی ربط دارد.

تجمل یعنی خرج کردن برای غیرضروری‌ها، دنبال زیبایی رفتن، و این‌ها نشان‌دهنده پیشرفت انسان و فاصله گرفتن از لایه‌های حیوانی است. معیشت، دغدغه‌ی انسان نیست، بلکه دغدغه‌ی حیوان است.
#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem

توجیه،
یک نفر می‌تواند از اینترنت همسایه – که یادش رفته رمز سادهٔ آن را عوض کند و این یک ماه هم نیست و هزینهٔ ثابت ماهانه را هر پرداخت کرده – استفاده کند.
#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem

"اگر نمی‌توانید مسئله‌ای را حل کنید،
حتماً مسئلهٔ ساده‌تری وجود دارد که نمی‌توانید آن را حل کنید. آن مسئله را بیابید."

(دنبال ساده‌ترین مسئله‌ای باشید که امید دارید بتوانید حل کنید).
توصیهٔ خردمندانهٔ پولیا

این جمله، شاید در نگاه اول بیش از حد ساده به نظر برسد. اما تأثیر آن بر دنیای تفکر و حل مسئله عمیق‌تر از چیزی است که در ابتدا تصور می‌شود.

سادگی یا پیچیدگی؟
در دنیای امروز، بسیاری از ما پیچیدگی را با عمق اشتباه می‌گیریم. گمان می‌کنیم اگر چیزی ساده باشد، سطحی است؛ و اگر چیزی عمیق باشد، باید پیچیده باشد. به همین دلیل، وقتی توصیه‌ای مانند نقل‌قول پولیا را می‌شنویم، شاید واکنش اولیه‌مان این باشد: "همین؟" انتظار داریم که نابغه‌ای مانند پولیا چیزی بگوید که فهمیدنش دشوار باشد، چیزی که ذهنمان را به چالش بکشد و مدتی درگیر فهم آن شویم. اما او به ما توصیه‌ای کاملاً ساده می‌کند:

"مسئله‌ای را که نمی‌توانی حل کنی، به مسئله‌ای ساده‌تر تبدیل کن."

چنین توصیه‌هایی در گذشته بسیار مورد توجه بودند. افراد برای شنیدن یک جملهٔ حکیمانه، هزاران کیلومتر سفر می‌کردند، با سختی‌های راه مواجه می‌شدند، و سرانجام، با یک جملهٔ به‌ظاهر ساده، زندگی‌شان متحول می‌شد. اما در دنیای امروز، به دلیل بمباران اطلاعات، چنین جملاتی تأثیرگذاری خود را از دست داده‌اند. ما به دنبال چیزی عجیب، پیچیده و دشوار هستیم و نمی‌توانیم باور کنیم که پاسخ مشکلاتمان می‌تواند در یک جملهٔ ساده باشد.

گیم آو لایف: یک مثال از سادگیِ عمیق
در دهه ۷۰، جان کانوی ایده‌ای ساده را مطرح کرد: بازی زندگی (Game of Life). او به‌جای پرداختن مستقیم به مفاهیم پیچیدهٔ حیات و هوش، یک مسئلهٔ ساده را طراحی کرد: سلول‌هایی که بر اساس چند قانون ساده در یک جدول زنده یا مرده می‌شوند. اما همین مدل ساده، در ادامه به نظریهٔ سیستم‌های پیچیده و ظهور (Emergence) منجر شد و تأثیری عمیق در علوم کامپیوتر، زیست‌شناسی و حتی فلسفه گذاشت.

کانوی دقیقاً همان مسیری را رفت که پولیا توصیه می‌کند: به‌جای تلاش برای حل یک مسئلهٔ بزرگ، مسئله‌ای کوچک و قابل‌حل پیدا کرد و روی آن کار کرد. این روش، پایه و اساس بسیاری از پیشرفت‌های علمی و فکری است.

چرا خلاصه کردن یادگیری را تضعیف می‌کند؟
در دنیای مدرن، بسیاری از ما به دنبال یادگیری سریع هستیم. می‌خواهیم خلاصهٔ کتاب‌ها را بخوانیم، در کمترین زمان بیشترین اطلاعات را دریافت کنیم، و فکر می‌کنیم این روش ما را به فهم عمیق‌تر می‌رساند. اما واقعیت این است که یادگیری عمیق، نیاز به زمان و درگیری ذهنی دارد.

وقتی یک کتاب ۲۰۰ صفحه‌ای را می‌خوانید، ممکن است نویسنده بتواند همان ایده‌ها را در ۲۰ صفحه بیان کند. اما اگر این کار را بکند، ایده‌هایش تأثیر خود را از دست می‌دهند، چون برای درک یک مفهوم، باید فرآیند مواجهه با آن را طی کنیم، نه فقط نتیجهٔ نهایی را بدانیم.

به همین دلیل، خلاصه کردن کتاب‌های غیرداستانی (Non-Fiction) همان‌قدر مخرب است که لو دادن (Spoiler) داستان یک فیلم. اگر کسی فیلمی را برایتان خلاصه کند، دیگر تجربهٔ دیدن آن فیلم برایتان همان تأثیر را نخواهد داشت. یادگیری هم همین‌طور است؛ خلاصه‌خوانی می‌تواند شانس شما را برای یادگیری عمیق از بین ببرد.
#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem

برای تجربه‌ی «ثروتمندی»، ثروت چندان زیادی لازم نیست.

#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem

به گونه‌ای رفتار کنید که گویی، آنچه انجام می‌دهید قرار است یک تفاوت و تغییر جدی ایجاد کند.

رضایت من، از عمل به تعهد نسبت به بهتر کردن دنیا حاصل می‌شود

#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem

آرزوهایی هستند که
آن‌قدر برایمان تکرار کرده‌اند
که به اشتباه فکر می‌کنیم آرزوهای خودمان هستند

برآورده شدن آرزوهای آموخته‌شده
نعمت نیست، نفرین است!

#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem

داستان سگ سینوسکی
می‌گویند روزی یک آمریکایی سگ خود را برای فروش گذاشته بود و اعلام کرده بود که این سگ را به قیمت ۱۰ دلار می‌فروشم.

مردی سگ را دید و همین‌طور که سگ سرحال را برانداز می‌کرد – به سبکی که همهٔ‌ ما گاهی با حیوان‌ها حرف می‌زنیم – گفت: «آخه چرا می‌خواد تو رو بفروشه؟ سگ به این نازی و خوشگلی.»

سگ بلافاصله جواب داد: «واقعاً نمی‌دونم.»

مرد گفت: «نهههههه! تو حرف می‌زنی؟ انگلیسی روان؟ مثل ما؟»

سگ جواب داد: «بله. نه‌تنها انگلیسی حرف می‌زنم. فرانسه هم بلدم. آلمانی هم تا حد خوبی مسلط هستم.»

مرد دهانش باز مانده بود. سگ ادامه داد: «به نظرم چینی را هم با کیفیت خوبی می‌فهمم.»

مرد پرسید: «چرا این‌قدر زبان‌های مختلف بلدی؟»

سگ جواب داد: «آخه من جاسوس بودم. FBI من رو تربیت کرده بود که در جلسات مختلف حاضر بشم. چون کسی بهم مشکوک نمی‌شد. حرف‌ها رو گوش بدم. بعد که برگشتیم. بیام براشون تعریف کنم. من همراه دیپلمات‌ها اینور اونور می‌رفتم.»

مرد دیگر رسماً‌ دیوانه شده بود. سگ را ول کرد و سراغ صاحب سگ رفت. گفت: «ببین. این سگ رو فقط داری ده دلار می‌فروشی؟»

مرد گفت: «هان؟ چیه؟ نگو که تو هم احمق شدی همهٔ دروغ‌هاش رو باور کردی.»

#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem

من همیشه به دوستام پیشنهاد می‌کنم یه قاعدهٔ کلی رو در شرایط امروزی‌مون رعایت کنن:

وقتی با گاو در عتیقه‌فروشی هستیم، اگر کاری کنیم که گاو لگد بزنه، گاو اصلی ما هستیم.

#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem

یه سفره‌ای پهنه و توی این سفره، فرصت دگرخواهی و خیر رسوندن به دیگران وجود داره.

#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem

من یه قاعدهٔ ساده توی زندگیم دارم که در سال‌های اخیر پررنگ‌تر شده. به خودم خیلی کمک کرده. و به نظرم علاوه بر این‌که در مقیاس مایکرو اثر داره، در ماکرو هم می‌تونه «در بلندمدت» تأثیرات مثبت بذاره:

«من وقتی برای یک کار، یا یک معامله، یا جواب دادن پیام‌ها یا هر فعالیت دیگه، چند گزینه دارم (چند آدم، چند محصول، چند شرکت و …)،
در مواردی که گزینه‌ها شبیه هم باشن و انتخاب یکی‌شون پرهزینه‌تر از دیگری نباشه (یا اختلاف هزینه جزئی باش)،
همیشه گزینه‌ای رو انتخاب می‌کنم که باورهای اون (خود اون آدم، سهامداران اون شرکت، ارزش‌های اون کسب‌و‌کار) بهم نزدیک‌تره.
این قاعده رو مستقل از این‌که اصل موضوع، موضوعی ارزشی باشه یا نه رعایت می‌کنم.»

#محمدرضا_شعبانعلی
@shabanali_motamem