🔥سروده اوستایی یَتا اَهو وَئیریُو 🔥

یَتا اَهو وَئیریُو. 
اَتا رَتوش. اَشات چیت. هَچا.. 
وَنگهِئوش. دَزدا. مَنَنگهُو. 
شیَئُوتَنَه نام . اَنگِه اوش. مَزدایی.. 
خشَترِم چا. اَهورایی آ . 
ییم . دریگُوبیُو. دَدَت. واستارِم.. 
این سرود، یک شعر سه فردی (مصراعی) است که هرفردِ آن دارای شانزده آهنگ (سیلاب) است و در وزنِ شعری همانند نخستین بخش از سرود های زرتشت ( اَهنَوَد گات ) است به همین روی اَهونَه وَر نیز نام گرفته است. 
سرود یتا اهو در کنارسرود دیگری از اوستا به نام اَشِم وُهو، هریک به تعدادی مشخص بارها در نیایش های اوستایی تکرار می شود. یتااهو وئیریو درنیایش ها گاهی 1 یا 2 وگاهی 4 و 21 بار سروده می شود که برگردان واژگانی این سرود چنین است . 
مصراع نخست: 
یَتا: بدین سان ، چنانکه 
اَهو: هستی، زندگی، زنده بودن 
وَئیریُو: آرزو شده، آرمانی، خوش آیند 
و با ترکیب آنها یتا اهووَئیریُو= زندگی آرمانی و آرزو شده 
رَتوش: رَد، پیشوای مینوی ، آموزگارِدین که با نگرش به زمانِ سُرایش این سرود بیگمان در آن زمان این ویژگی ها به اشوزرتشت نسبت داده شده است . 
اَشات: اشا، هنجاردرست، راستی 
اَشات چیت هچا: که باهنجار(سرشارازراستی)باشد 
بنابراین برداشت از نخستین مصراع = جهان آرمانی آنچنانکه آموزگارراستی ( زرتشت ) آرزو می کند باهنجاروسرشارازراستی است . 
مصراع دوم : 
وَنگهئوش: نیک ، نَغز، درست 
دَزدا: پیشکش، هدیه، بخشش 
مَنَنگهُو: منش، اندیشه، آگاهی 
وَنگهئوش دَزدا مَنَنگهُو= بخشش نیک اندیشی 
شیَه اُتنَنام: کردار، رفتار، عملکرد 
اَنگه اوش: هستی، گیتی، زندگی 
مَزدایی: اهورامزدا، ازآن خداوند، اهورایی 
بنابراین برداشت از مصراع دوم = بخشش نیک اندیشی برای رفتارنغزدرزندگی وهماهنگ با خواست اهورامزداست 
مصراع پایانی: 
خشَترِم: توانمندی، شهریاری مینوی، پادشاهی برخویشتن 
اَهورایی: هستی بخش، پروردگار، آفریننده 
دریگُوبیوُ: راستکاران بی چیز، پارسایان، دینداران بی نیاز 
دَدَت: دادن، بخشیدن، سازش کردن 
واستارم: نگاهبان، پاسدار، یاری کننده 
برداشت از مصراع پایانی= شهریاری مینوی اهورا نگاهبان پارسایان است 
و برگردان پارسی سرود وَرجاوند (مقدس) یتا اهو وئیریُو که نیایش نیکِ اوستا است چنین خواهد بود . 
جهان آرمانی 
آنچنانکه آموزگار راستی (زرتشت) آرزو دارد 
جهانی است باهنجار و از روی راستی 
نیک منشی، 
بهترین پیشکش برای راستی پویان است 
نیروی اهورایی، 
یاور و پشتیبان پارسایان خواهد بود.

@Bahdina

🔥 تازگی و پویایی در پیام زرتشت 🔥

در منش زرتشت و در راستای فروزه اشا (هنجار راستی در هستی)، نه تنها واپس گرایی روا نیست بلکه ایستایی و سکون نیز ناپسند است. "فرَشَه" واژه یی از پیام اشو زرتشت است که همگان را به سوی تازگی سفارش می دهد.
اندیشه و خرد، جان و روان مرتو (:انسان) و فرهنگ ورفتار بشر، باید به سوی تازگی، بالندگی وپیشرفت حرکت کند، اشو زرتشت در پیام خود به پیروانش سفارش می کند که پیوسته "جهان را نو و زندگانی را تازه گردانند."
به باور آموزگار وپیام آور باستانی ایران، هر مرتو باید گام هایی هر چند کوچک درراه رسیدن به زندگی بهتر، سازنده تر تا رسیدن به آسایش، همراه با آرامش بردارد.

@Bahdina

🔥 بنیاد دین زرتشت 🔥

بنیاد دین زرتشت بر هفت پایه استوار است :

یکتایی اهورامزدا (:دانایی وآگاهی بیکران هستی مند)

- پیام آوری اشوزرتشت (:آموزگار راستی)

- پیروی از اَشا (:هنجار راستی درهستی،

- داشتن اندیشه، گفتار، کردار نیک وآزادی گزینش راه)

- پاداش کار نیک و پادافراه (:کیفر) کار زشت

- جاودانی روان

- رستاخیز.

برگرفته از تارنمای موبد نیکنام

@Bahdina

?جهان‌ نگری اشوزرتشت?

نگرش زرتشت، آموزگار وپیام آور ایرانی به جهان هستی نگرشی بر بنیان خرد است و بر این پایه می‌توان جهان‌بینی او را «جهان‌بینی خردگرا» یا «جهان‌بینی دانشی» نامید.
اشوزرتشت بزرگ آنگونه که خود نیز در گاتها بیان می‌کند خداوند جان و خرد را نیز با یاری نیروی خرد و اندیشه شناخته است.
در این‌باره برای نمونه در گات‌ها، یسنا، هات٣١ بند٨ می‌خوانیم:
«ای مزدا، هنگامی‌که با یاری اندیشه خویش، تو را سر آغاز و سرانجام هستی و سرچشمه منش نیک شناختم و آنگاه که تو را بادیده دل دریافتم که تویی آفریدگار هنجاراشا و سرورکارها در جهان هستی.»

هنجار اشا:
زرتشت با یاری خرد خود و موشکافی و واکاوی پدیده‌های هستی به‌وجود «خداوندگار جان و خرد» یا «هستی بخش دانا» یا «اهورامزدا» پی می‌برد.
از دیدگاه زرتشت،«خداوند جان و خرد» جهان را بر بنیان قانون دگرگونی ناپذیری آفریده که بر همه‌چیز و همه‌جای جهان هستی فرمانرواست.
او این سامانه ژرف نگر و ریزبین و فرمانروا بر جهان هستی را اشا می‌نامد.
دادِستان جهان فراگیر اشا بر جهان هستی از خواست و اراده اهورامزدا است. اشا «توانایی سامان دادن» است که به‌گونه ای هماهنگ، داد و قانون را بر هستی درخشان و نمایان کرده‌است.
این فروزه در مرتو(:انسان) نیز به ریخت(:شکل) «توانایی سامان دادن» به فرآیندهای زندگی و پدیده‌های زاستاری(:طبیعی) پدیدار شده‌است. از این‌رو همگان شایستگی دارندتا پیوسته این توانایی را در خود پرورش دهند، با «اشا» هماهنگ گردد و «راستی» را در نهاد خویش آشکار سازند.
هنجار وقانون «اشا» را «آراستن و سامانه هماهنگ کننده جهان هستی» نیز می‌نامند و هیچ پدیده‌ای از اتم تا کهکشان در گیتی نیست که بر پایه این سازگان هماهنگ استوار نباشد.
قانون اشا در نگهداری تندرستی و ترازمندی جسمی و روانی انسان نیز فرمانروا است و از این دیدگاه تندرستی چیزی جز هماهنگی و سازگاری تن و روان با «هنجار زندگی بخش اشا» نمی‌باشد.

آزادی گزینش:
از دیدگاه زرتشت و در راستای قانون اشا، انسان اختیار و گزینش دارد تا با اندیشه روشن و با موشکافی و واکاوی درونی و با آزادی درست و رسا به‌ دور از هرگونه زور و بایستگی، خوگیری و عادت، بهترین راه را در زندگی برای خویش برگزیند. ناگفته پیداست که به سبب همین آزادی در گزینش، هرکس نسبت به شیوه‌ای که برمی‌گزینند در هر دو جهان مادی و مینویی سرپرست و پاسخ‌گو خواهد بود و سرانجام برپایه هنجار اشا وپی آمد«کنش و واکنش» نتیجه گزینش خود را چه خوب و چه بد، دریافت خواهد کرد.
آرمان و ارزش چنین دیدگاهی آنجاست که مرتوگان(بشر) دارای گزینش، بر بنیان فروزه «مسولیت و پاسخ‌گویی» در برابر جهان هستی افرادی «پاسخور» می باشند. بر این بنیان، زرتشت اندیشه‌ها و دریافت‌های «خود» را به‌گونه سروده‌هایی زمینی برای همگان بازگو کرد و هیچگونه دستور و فرمان‌ دگرگون ناپذیر به‌گونه نسک دستوری(:احکام) از خود به‌ یادگار نگذاشته است. گفتنی است در سروده‌های گاتها نیز سخن از بایدها و نبایدها نیست. به‌گفته دیگر، زرتشت میانجی سخن بین خدای آسمانی نیست. او تنها یافته‌های خود را برای همگان بازگو می‌کند و در یسنا، هات٣٠ بند٢ یادآور می‌شود:
«ای مردم گفتار نیک را بشنوید و با اندیشه روشن در آن بنگرید و میان نیک و بد خود داوری کنید، زیرا پیش از آنکه زمان از دست رود، هر زن و مرد باید آزادانه راه خویش را بر گزینید. باشد که به‌یاری خرد اهورایی در گزینش راه نیک کامران شوید.»

اشوزرتشت برای بازنمایی و پایستن سزاواری خود و آگاه کردن مرتوها به هیچ معجزه‌ای نیاز نداشت. پیام رستگاری بخش وی، بزرگترین معجزه زرتشت است.

@Bahdina

دین زرتشت در برابر شمشیر عرب شکست خورد،
نه در برابر مذهب اسلام

#فردریش_هگل

@Bahdina

زرتشت به جهان مادی همان اندازه ارزش میدهد که به جهان مینوی.
در دین زرتشت رنج دادن تن کاری ناپسند است.
رنجور کردن تن به امید افزون کردن سرمایه مینوی نادرست است.
روان نیرومند در تنی ناتوان جای نمیگیرد.

@Bahdina

?پویایی و پیشرفت در باور و آیین نیک ایرانی?

در  بینش اشوزرتشت و در راستای قانون اشا نه تنها واپسگرایی به هیچگونه روا نیست وانگه ایستایی و سکون نیز ناپسند شمرده میشود.
اندیشه و خرد آدمی، تن و روان آدمی، همبودگاه آدمیان، پیرامون و زیستگاه زندگی و بگونه کلی خوی، فرهنگ و تمدن آدمیان باید با یک جنبش پویا بسوی بهتر شدن، نو شدن و گستردگی دگرگون شود.

اشوزرتشت اندیشمند با آوای بلند پیروانش را فرا میخواند تا جهان را نو و زندگانی را تازه نمایند. در این باره در گاتها سرودهای اشو زرتشت خردمند: یسنا، هات ۳۱ بند ۹ میخوانیم:
ای هستی بخش دانا و دانش بزرگ، بشود ما نیز چون یاران راستین تو در شمار کسانی باشیم که جهان را نو و زندگانی را تازه گردانیم.

گسترش اندیشه نیک
در آیین اشوزرتشت بزرگ و در راستای قانون اشا آدمیان برای برداشتن گامهایی هرچند کوچک در راه رسیدن به زندگی بهتر باید مراحل پیشرفت را بی کم و کاستی بپیماید و در آغاز باید از گسترش اندیشه نیک آغاز نماید. آنگاه فروزه هایی همچون پاکی و راستی، توانایی سازنده و مهرورزی را در و جود خود بپروراند تا رسایی و پایندگی نیز هم راستا با رشد هماهنگ فروزه ها و فروزگان یاد شده در نهادش فزونی یابد و او را به اندک اندک به  اندازه و پیمانه های یک آدم درست و رسا و پیشرو یافته نزدیک گرداند و بیگمان این آدمهای پیشرفت یافته هستند که میتوانند به افزایش پایدار فرهنگی، همبودی، سیاسی و بازرگانی دست یابند و زندگی بهتر و همبودگاهی شایسته تر و دلپذیرتر را بنیان نهند.

@Bahdina

?نیاکان ما ایرانیان با سفارش اشوزرتشت، قربانی کردن برای خدا و هر کسی را نکوهیده دانسته و به جای آن در مراسم های گهنبار، میوه را با کارد برش می دهند و میوه های برش داده شده را بین باشندگان پخش می کنند.
این رسم (برش میوه ها) را می توان قربانی کردن زرتشتیان دانست.
هنگامیکه انسان گوشت خوردن را آموخته، گوشت نیز بخش کوچکی از خوراک زرتشتیان شده است. زرتشتیان برای پرهیز از خوراک گوشتی، چهار روز را در هر ماه در نگر (نظر) گرفتند و آن چهار روز نَبُر نام دارد.
در گاتها، اشوزرتشت به شدت با قربانی کردن حیوانات مخالفت کرده و قربانی کردن حیوانات را رسمی ناپسند و نابخردانه دانسته است.
ما ایرانیان پیرو زرتشت جهان را آباد می کنیم و چهارپایان را قربانی نمی کنیم. ما می دانیم کرپان های دیوپرست گاو را قربانی دیوان می کردند و اشوزرتشت با آنها به شدت مخالفت کرد.
کُشتن در راه خدا روش ما ایرانیان زرتشتی نیست.?

@Bahdina

هنگامی که آدم آفریده شد دو نیرو در اندیشه وی شکل گرفت یکی نیک در اندیشه و گفتار و کردار
سپنتامینیو
و دیگری بد در اندیشه و گفتار و کردار انگره مینو دانا نیک را برگزیند و نادان بد را

?یسنا 30_ 3?

@Bahdina