Արծաթը պատել է քո դալար հոգին,
Ու մեղմ քնքշությամբ շոյում է, գրկում,
Ես մոռանում եմ ցավերը մթին,
Եվ խորտակվում եմ քո օվկիանոսում։
Դու տանջում ես ինձ, խոցում դանակով,
Ու հարյուր հարված հասցնում մարմնիս,
Ես էլ դառնալով անզգա մի ուրու,
Անշարժ կանգնած եմ ներքո ստվերիդ։
Բառերը, այնքան դառն ու խոցելի,
Հյուծում են դանդաղ ու ներսից քանդում,
Ես խոնարհվում եմ ոտքերիդ կողքին,
Ու կուռքի նման քեզ փառաբանում։
Այրվում է խաղաղ ու մոլոր հոգիս,
Քո խենթ աչքերի բորբ կրակներում,
Նայում ես անթարթ, ու քո քար հոգին,
Այդ տեսարանից նույնիսկ չի ցնցվում։
Ու դու ժպտում ես սառույցի տակից,
Ջերմություն չկա փայլուն աչքերում,
Իսկ ես այրվում եմ ներքո աչքերիդ, Հույսով քեզ տեսնել այլ աշխարհներում։

Քրիստի Ադամս☀️

Ես ինձ գրկում եմ,
Որ էլ չանիծեմ մարմնին իմ մաշված,
Որ չհարվածեմ ձեռքերս պատին,
Ու որ չտաշեմ ոսկրերս բարակ։
Ես ինձ փրկում եմ,
Որ չցավեցնեմ սրտիս կարոտած,
Որ ինձ պաշտպանեմ կպչուն մտքերից,
Ու հեռու պահեմ ինձ օտար մարդկանց։
Ես ինձ շինում եմ,
Նոր հիմք դնելով իմ հոգու խորքում,
Նորից կառուցում եմ իմ մոլորակները,
Այս անգամ ուրիշ գույներով ներկում։
Ես ինձ ներում եմ,
Ներում եմ իմ բոլոր մեղքերի համար,
Բոլոր ցավերի, որ կրել եմ ես,
Բոլոր քայլերի, որ արել եմ վաղ։
Ես ինձ հավատում եմ,
Գիտեմ, որ կարող եմ անել ավելին,
Կարող եմ ստեղծել խաղաղ մի աշխարհ,
Ուր ես կլինեմ ազատ ամենից։
Ես ինձ սիրում եմ,
Սիրում իմ բոլոր թերություններով,
Ու գտնում իմ մեջ անշեջ մի արև,
Որով որ կերտում եմ հոգիս այդքան խոր...

Քրիստի Ադամս☀️

Ես քեզ սիրում եմ,
Սիրում քո բոլոր հայացքները մութ,
Որտեղ կան հուշեր դաժան ու մռայլ,
Որտեղ կան վերքեր` խորը ու անբուժ։
Ես քեզ սիրում եմ,
Սիրում քո բոլոր վախերն անթաքույց,
Որոնք ծանրացնում են մտքերդ հանդարտ,
Ու որոնք խեղդում են քեզ մութ գիշերներում։
Ես քեզ սիրում եմ,
Սիրում եմ հպարտ քայլվածքդ գերող,
Ու այն, որ չես նայում ետ դու ոչ մի անգամ,
Թե որոշել ես գնալ այլ ճամփով։
Ես քեզ սիրում եմ,
Սիրում եմ աչքերդ այդքան նուրբ, փխրուն,
Որոնք դարմանում են իմ հոգու ցավերը,
Որոնք խորտակում են էությունս լուռ։
Ես քեզ սիրում եմ,
Սիրում եմ ամեն ժայթքումը սրտիդ,
Որոնք բորբոքում են բոլոր տարերգները,
Ու որոնք խառնում են անձրև ու քամի։
Ես քեզ սիրում եմ,
Սիրում մոլորակները քո մաշված հոգու,
Ուզում եմ դրանք հերթով խնամել,
Որ ծաղկեն հոգիդ, աչքերդ ու դու...

Քրիստի Ադամս☀️

https://t.me/Ser_nkarchutyan_handep գտա ?

Վերցրու իմ սիրտը,
Քեզ եմ նվիրում այն ամբողջությամբ,
Թող զարկի ուժգին քո ափերի մեջ,
Որ դու ինձ հավերժ քո կողքին ըզգաս։
Վերցրու իմ սիրտը,
Ու բոլոր զարկերը քեզնով կլցվեն,
Դու քեզ կգտնես ամեն բաբախում,
Ու սիրտս ինձնից դու չթաքցնես։
Վերցրու իմ սիրտը,
Ես այն թողնում եմ քո տաքուկ գրկում,
Ու հեռանում եմ անհայտության մեջ,
Չգիտեմ արդյոք, ե՞տ կգամ ես տուն։
Վերցրու իմ սիրտը,
Ու ամուր փարվիր փխրուն լարերին,
Երբեմն նա էլ է անհույս կարոտում,
Փրկիր դու նրան անդադար ցավից։
Վերցրու իմ սիրտը,
Ու թե ետ չգամ, չտեսնեմ նորից,
Խոստացիր, որ այն կողքիդ կպահես,
Ու չես նվիրի ուրիշ ոչ ոքի։
Վերցրու իմ սիրտը,
Այնտեղ կտեսնես անունդ դաջված,
Ու թե չդառնամ նորեն դեպի տուն,
Թող սիրտս հավերժ քո գրկում մնա...

Քրիստի Ադամս☀️

https://t.me/qo_srti_banastexc?

Ես ինձ սպանել եմ,
Այրել եմ բոլոր այն թղթերը հին,
Որոնք երբևէ ինձ վերաբերել են,
Որոնք կիսել են ապրումները իմ։
Ես ինձ սպանել եմ,
Ջարդել եմ ամենը իմ շրջակայքում,
Ինչ ինձ ստիպում էր հիշել իմ հինը,
Հիշել իմ հոգին, մտքերս բազում։
Ես ինձ սպանել եմ,
Հալածել ներսիս ուժեղ մարտիկին,
Ով միշտ հաղթում էր պատերազմները,
Ով հակառակորդն էր այս մեծ աշխարհի։
Ես ինձ սպանել եմ,
Ստեղծել եմ ժպիտ ու աչքեր փայլող,
Որոնք թաքցնում են ներսի հույզերը,
Ինձ լուռ դարձնելով միմոս, ծաղրածու։
Ես ինձ սպանել եմ,
Ներկել եմ աշխարհը վառ երանգներով,
Որ կորցնեմ ինձ այդ գույների մեջ,
Որ չարտահայտեմ հոգիս լուսավոր։
Ես ինձ սպանել եմ,
Կտրել եմ բոլոր թևերս հզոր,
Ու էլ չեմ ճախրում երկնքում զորեղ,
Չեմ գտնում սիրտս` լեցուն երազով։
Ես ինձ սպանել եմ,
Ու իմ ձեռքերով խեղդում եմ հոգուս,
Ամուր սեղմելով իմ ափերի մեջ
Ճնշում եմ բոլոր հույզերը ներքուստ։
Ես ինձ սպանել եմ,
Թաղել եմ անհայտ Ու հեռու փոսում,
Որ ոչ ոք չգտնի իմ այդ բլուրը,
Որտեղ կան բազում երազներ մաքուր...

Քրիստի Ադամս☀️

Ես քո գրիչն եմ,
Կարող ես գրել քո ցավի մասին,
Խոստանում եմ, որ գաղտնի կպահեմ,
Ոչ ոք չի կարդա տողերը սրտիդ։
Ես քո երկինքն եմ,
Նայիր դու վերև, երբ երազում ես,
Քո երազներին ես կտամ թևեր,
Ու դու կունենաս ինչ ցանկանում ես։
Ես քո արևն եմ,
Կարող ես նայել ինձ մայրամուտին,
Եվ քո վառ օրվա պահերը գունեղ,
Ես լուռ կամփոփեմ ներքո շողերիս։
Ես քո անձրևն եմ,
Դու հանգիստ լացիր իմ խոնավ գրկում,
Քո արցունքներին կլինեմ մոտիկ,
Ու կդարմանեմ ցավերը հոգուդ։
Ես քո Քամին եմ,
Կքշեմ բոլորն, ինչ֊որ քոնը չէ,
Ու կբերեմ քեզ մեծ խաղաղություն,
Որ դու չունենաս կյանքում տագնապներ։
Ես քո լուսինն եմ,
Պատմիր դու ինձ քո անցյալի մասին,
Ես քեզ գիշերով թաքուն կայցելեմ,
Երազ կհյուսեմ մեր սիրո մասին։
Ես քո գրիչն եմ,
Կլինեմ հոգուդ ընկերը միայն,
Խնդրում եմ, անկեղծ եղիր իմ կողքին,
Խոստանում եմ, որ միշտ կողքիդ կմնամ...

Ք.Ադամյան☀️