خودم تنهایی ‏یه کاریش می‌کنم دیگه، مثل همه‌ی دفعه‌های قبل که یه کاریش کردم.

خدایا یه قند چیه که تو دل ما آب نمی‌کنی؟
-HP.

سلام بر زمستان سرد و مقدس

باور کردنی نیست. در قرن ۲۱ در خانه، برق نداریم. بیرون از خانه، هوای عادی برای تنفس نداریم.
با این همه ناکارآمدی اما حاکمانی داریم که فکر میکنند در پوشش ما بیشتر از خود ما میفهمند.
@fromskintobone

از خواب بیدار میشم. هوای خونه سرده. برق رفته. گوشیمو برمیدارم " مشترک گرامی شما 80% از..."همین اول هفته بسته خریده بودم که. میرم دوش بگیرم تا سردردم بهتر بشه. هوا از همیشه آلوده‌تره. آبو باز میکنم. هم سرده هم فشارش کمه. یادم میاد برق نیست. لباسای تکراریمو…

از خواب بیدار میشم. هوای خونه سرده. برق رفته. گوشیمو برمیدارم " مشترک گرامی شما 80% از..."همین اول هفته بسته خریده بودم که.
میرم دوش بگیرم تا سردردم بهتر بشه. هوا از همیشه آلوده‌تره. آبو باز میکنم. هم سرده هم فشارش کمه. یادم میاد برق نیست. لباسای تکراریمو میپوشم، ماسکمو میزنم و از خونه میرم بیرون. آسانسور که نیست، ناچار پنج طبقه رو از پله‌ها میام پایین. سوار تاکسی میشم. ده تومن به راننده میدم که میگه از امروز کرایه دوازده تومنه. میگم چرا؟ میگه بنزین گرون شده. دو تومن دیگه هم میدم. پیاده میشم. از عابر بانک موجودی میگیرم. کم مونده بزنم زیر گریه. تازه اول ماهه. به خودم دلداری میدم و تو ذهنم تا جایی که میتونم وعده‌های غذایی رو کم میکنم. راهمو ادامه میدم. به هزار زحمت وی پی انم رو وصل میکنم. اولین استوری که بالا میاد عکس یکی از بچه‌هاست که با سهمیه رفت دانشگاه. چشمم به داروخانه میفته. میرم که قرصای قلب بابا رو براش بگیرم. دکتر داروخانه میگه اینجا دنبالش نگردم. تحریمیم و دارویی که میخوام کمیابه. شاید بیمارستانا داشته باشن. از داروخانه میام بیرون. خانومه پشت سرم میگه شالمو درست کنم. حرفی نمیزنم و به همه‌ی اونایی که از اینجا مهاجرت که نه، فرار کردن تو دلم حق میدم.

-مِین.

وقتی کم آوردی، خسته شدی، زانوهات تا شد، پاهات لغزید، کمرت خم شد، دستات لرزید، صدات بغضی شد، چشمات اشکی شد، گونه‌هات تر شد، قلبت شکست، تنت یخ کرد، سرت از هجوم فکر و خیال درد گرفت، روحت آزرده و ناراحت شد، رویاهات کابوس شد، سقف آرزوهات آوار شد و ریخت روی سرت،
دقیقا همون موقع که هیچکدومشون حرفاتو نفهمیدن، برای ترسات ساحل آرامش نشدن، دستای سردتو تو دستای گرمشون نگرفتن، بغلت نکردن، تو گوشت برات لالایی نخوندن، برای تن رنجورت تکیه‌گاه نشدن، تیکه‌های شکسته‌ شده‌ی بزرگ و کوچیک قلبتو به همدیگه نچسبوندن، به یاد بیار که من اینجام. خیلی وقته که منتظرتم، حواست باشه یه وقت کم نیاری جلوی ادمایی که منتظر زمین خوردنتن، برگرد به من تا صفر تا صد خودمو وقف تو و آرامشت کنم. تو این دنیا هیچ چیز و‌ هیچکس نمیتونه ارزشمندتر از تو برای من باشه.

-مِین.

یه چیزایی نمیشه دیگه.
ماهم ولش کردیم گذاشتیم که نشه
شاید بعدا شد یا شاید به جاش چیز دیگه ای شد.
نمیدونم، ولی کاش میشد.
-kimia.

"دوستان از دستم خسته شدند و گفتند بساطم را جمع کنم و بروم. من هم رفتم. چیزی به‌شوخی گفتم و رفتم. کوشیدم موضوع را جدی نگیرم و رفتم. سر خم کردم و رفتم. بوسه‌ای بر گونه‌ها زدم، تشکری کردم و رفتم. بعضی مغرضان مدعی‌اند که نرفتم. دروغ می‌گویند. به محض این‌که گفتند بروم رفتم."
-تعویض، روبرتو بولانیو.

من اگه وسط کار و درس و ورزشم هی بی‌دلیل بهت مسیج میدم که چه‌خبر چیکار می‌کنی یعنی دوستت دارم، یعنی برام مهمی. وگرنه به من چه که چی‌کار داری می‌کنی، هر کاری میخوای بکنی بکن.
-روانشناسِ روانی.