گاهی اون‌قدر توی تظاهر و نقش بازی کردن قهار میشیم که تشخیصش برای خودمون هم سخت میشه! اینکه اون لحظه منِ واقعی‌مون حضور داشته یا خودِ الکی‌‌مون داشته نقش بازی می‌کرده!
#نگارتایمز

می‌گفت:
شما که غریبه نیستین، من هر روز دارم مچ خودمو درحال غصه خوردن برای چیزی که هـزار بار گفتم مهم نیست می‌گیرم :)

آتشی لازم نیست در این شهر.
اینجا انسان ز انسان می‌سوزد….

خدایـا
ما به اون «يُسْرًا» پس از «الْعُسْرِ» سخـت نیـازمندیم...??

‌
‌وَ آدمی چه زود پیر می‌شود
وقتی احساسش اضافه‌تر از درک آدم‌هاست...
#امیر_وجود

بی‌کلامی که جانِ کلام رو ادا میکنه?

"کاژه"
خانه‌ای که باغبانان در کنار کشتزار می‌سازند تا به وقت خستگی پناهگاه آنان باشد!
این واژه کم کم در قالب اصطلاحی شیرین میان مردمان رواج پیدا کرد؛ چون خانه‌ای که در جای سخت پیدا شود، جایگاه آسایش و آرامش است و نجات‌دهنده ماست.
سپس این واژه را برای کسی که مایه‌ی دلگرمی و آرامش است و ما را از روزمرگی‌ها نجات می‌دهد و حسِ خوب زندگی را به ما می‌بخشد بکار می‌بردند. کسی که با او دلمان خوش است و حسِ خوبی از او می‌گیریم!
«کاژه‌های زندگیتون بسیار...»

وقتی طوفان تمام شد يادت نمی‌آيد چگونه از آن گذشتی، چطور جان به در بردی. حتی در حقيقت مطمئن نيستی طوفان واقعا تمام شده باشد. اما يک چيز مسلم است؛ وقتی از طوفان بيرون آمدی ديگر آنی نيستی كه قدم به درون طوفان گذاشت...
#هاروکی_موراکامی

زمان کند میگذره وقتی منتظری.
زمان تند میگذره وقتی دیرت شده.
زمان کشنده‌ست وقتی غمگینی.
زمان کوتاهه وقتی خیلی شادی.
زمان بی پایانه وقتی درد داری.
زمان طولانی میگذره وقتی بی‌حوصله‌ای.
توجه کردی چی شد؟
زمان با توجه به اتفاقات درون هرکس میگذره نه بر حسب عقربه‌های ساعت!