از چشم هایت گفتم، که مثالِ دو تکه ماهِ خنیاگر بود
و نامت، که کوتاه ترین شعر عاشقانه جهان بود
و ابریشم دست هایت، وقتی که به ظرافت برای گلوی شرحه شرحه ام، طناب دار میبافتی
از خرخره جویده ات، که مقصد بوسه های من بود
از روح سرکشت که آبستن گناهِ من بود
من از تو بسیار گفته ام. تو مرا بسیار نشنیده ای.

#ماری ...

‌
باد دلمان را از بند رخت برد،
من همان لحظه گم شدم.

#پارسا_لاری

بشنویم

دیگر زبان ندارم برای فهماندن
از تار و پودم ریش ریش شده ام !
#اچ

کاش برای رسیدن به آرامش لازم نبود بخوابیم.

#پارسا_لاری خاطرات آن مرد

خشونتی که دنیای پیرامون را کنترل می‌کند بسیار بیشتر از آن است که تکینه‌ها تاب رزم مقابل آن را داشته باشند و ضعیف‌تر از آن است که هر انسانی که روحش هنوز در‌بند نشده، در مقابلش سکوت کند. سالها زندگی در کنار افغان‌ها به من آموخت که زندگی تا چه حد ارجمند است و چه رنج‌هایی را که می‌توان تحمل کرد تا این گوهر ناب را نزد خود نگاه داشت، حال آنکه حتی می‌توان خود را به چرخ‌دنده‌های بی‌صاحب‌مانده‌ی این نظم بی‌اخلاق سپرد، تا بتوان آرامش را به عزیزانی هدیه داد.
در کشاکش این داستان پدران و مادرانی از خود می‌گذرند تا شاید آینده‌ای بهتر را به فرزندانشان هدیه دهند.
آینده‌ای که چند روز پیش مدیر مدرسه‌ای در کرج باعث شد دخترکی افغان به ساختمانی شش‌طبقه پناه ببرد و خود را از آن پایین بیاندازد. در حد فاصل پریدن تا سقوط در ذهن او چه گذشت...؟ نمیدانم! اما می‌دانم کمترین کاری که از دستم می‌آید این است که با یادآوری این حادثه تلاش کنم دختری دیگر قربانی این داستان نشود... .

#اعتراضات_سراسری

حکومت بر سنگر بدن و تسلط بر جسم بشر قطعا یکی از شرورانه‌‌ترین خواسته‌های حکومت‌های توتالیتر است که گاه و بیگاه با شجاعتی مثال زدنی، انسانهایی شریف در برابر این خواست حکومت می‌ایستند:
تصویر از زنی که پس از تذکرهای حراست دانشگاه، به این شکل به آنها پاسخ داد.

#اعتراضات_سراسری

وقتی رفت،
مثل این بود که آدم به پاهایش بگوید : من رفتم!

#پارسا_لاری خاطرات آن مرد

پیجم
http://Instagram.com/parsalaree

اگر میمُردم او پس از مدتی فراموش می‌کرد؛
اما اگر گریه می‌کرد من میمُردم، ابتدا از درون میمُردم.

#پارسا_لاری دیوونه نیستم۲

او رفت
تا بدانم
آغاز شب
هیچ ارتباطی به تنهایی ندارد.
او رفت
همچون ماهی در دریاها
در دریا ماهی است
در من تنهایی

#پارسا_لاری نابینا