وقتی رفت،
مثل این بود که آدم به پاهایش بگوید : من رفتم!

#پارسا_لاری خاطرات آن مرد

پیجم
http://Instagram.com/parsalaree

اگر میمُردم او پس از مدتی فراموش می‌کرد؛
اما اگر گریه می‌کرد من میمُردم، ابتدا از درون میمُردم.

#پارسا_لاری دیوونه نیستم۲

او رفت
تا بدانم
آغاز شب
هیچ ارتباطی به تنهایی ندارد.
او رفت
همچون ماهی در دریاها
در دریا ماهی است
در من تنهایی

#پارسا_لاری نابینا

مرا
صورت عشق تو
تنها نمی گذارد؛
در من آن که ماند
تویی،
آن که رفت،
من!

#پارسا_لاری نابینا

آن طرف دیوار
باران می‌بارد
این طرف دیوار
چشم‌ها اُتوبانی‌ست،
خیس از باران
و اَندوه، سرزمینی است که در آن باران می‌بارد
و می‌بارد
و می‌بارد
اما هیچ چیز در خاکش سبز نمی‌شود.

#پارسا_لاری شرقِ جهنم

به یاد ماندنی ترین تعبیر از مرگ را از قلم ژوزه ساراماگو به یاد دارم : «کوهی است که افراد زیادی به قله آن رسیده اند اما تاکنون کسی از آن بازنگشته است.»

#پارسا_لاری خاطرات آن مرد

از دل
تا ابتدایِ تکلّم
زخمی‌ست که نگاه نمی‌کند
بر چشمهام
و ما دلمان روشن است
به اشکِ شوقِ بعد از اندوه ها..

#پارسا_لاری نابینا

https://t.me/Butkonebot?start=09550166556

روزهايي که بادی نمی‌وزد
او چقدر تنهاست و همه چیز
شتابان می‌گذرد،
جز درد!

#پارسا_لاری خاطرات آن مرد