سرد و گرم.

داره برف میاد و خیلی زیباست.
اخر هفته خیلی سختی پیش رومه.
دلم میخواست الان داشتم تو خونمون عدس پلو میخوردم و دایی جان ناپلئون میدیدم.

پروفسور فیزیکم (لازم به ذکر نیست که من عملا عاشق این انسان هستم) کلاس امروز رو با این حرف تموم کرد:

Keep asking questions to yourself and others. As Einstein said: “The important thing is to not stop questioning. Curiosity has its own reason for existing”.

خیلی زیبا و تاثیرگذار واقعا. بهش فکر کنین و سعی کنین همیشه یادتون باشه.

امروز اولین روز از اخرین ماه سال ۲۰۲۴ عه?

جوان،‌فقیر، بیتجربه، و بی معشوق هستم.

«جودی عزیزم، تو لیاقت گل دم در خونت و قهوه سر صبح رو داری.تو لیاقت یادداشت روی داشبوردت و بستنی ساعت سه صبح رو داری. تو هر روز لیاقت صداقت و هر ساعت لیاقت بوسیده شدن رو داری. تو لیاقت داری که بهت یادآوری شه چقدر زیبایی. و اگر بهم اجازه بدی، هر روز نشونت میدم.»

دیشب خیلی خسته و غمگین رسیدم اتاقم. زود خوابیدم چون‌میخواستم اون روز سریع تر تموم شه. خیلی خوب خوابیدم.
صبحی این شعر سهراب سپهری رو خودندم و بهم یاداوری شد هیچ چیزی مهم تر از زندگی و عشق به زندگی نیست.

“زندگي باید کرد
گاه با یك گل سرخ، گاه با یك دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران
گاه باید خندید بر غمي بي پایان
زندگي را با همین غم ها خوش است
زندگي را با همین بیش و همین کم ها خوش است
زندگي را خوب باید آزمود، اهل صبر و غصه و اندوه بود.”