*⭕️ توسعه و وفاق ملی*

سخنان دکتر زهرا کاویانی، متخصص اقتصاد فقر، در پنل «توسعه و وفاق ملی» در همایش «گفتگوی ملی دربارهٔ وفاق ملی»:

اقتصاد ایران در سال‌های ابتدایی پس از انقلاب رشد قابل توجهی در شاخص‌های اولیهٔ‌ توسعه و همچنین محرومیت‌زدایی به خصوص در دو بخش بهداشت و آموزش داشت. نرخ باسوادی به عنوان ابتدایی‌ترین شاخص دستیابی به امکانات آموزشی بسیار رشد داشته است. از ابتدای انقلاب نرخ با سوادی از حدود ۳۶ درصد که در حدود ۳۰ واحد درصد کمتر از متوسط جهانی بود به بیش از ۸۸ درصد که بالاتر از میانگین جهانی است رسیده است. در آن زمان یک توافق جمعی برای افزایش نرخ بی سوادی وجود داشت.

همچنین در بخش بهداشت و سلامت، پوشش سراسری واکسیناسیون یکی از اولین و مهمترین مراقبت‌های بهداشتی بود که در ایران با جدیت پیگیری شد و در حال حاضر نرخ پوشش واکسیناسیون کودکان بالاتر از متوسط جهانی است. اگر قرار بود بهبود در این شاخص‌ها، نیازمند حل و فصل مناقشات سیاسی بین گروه‌های مختلف باشد، دستاوردهای فعلی هرگز به دست نمی‌آمد.

سوال این است که چطور امروز نرخ بازماندگی از تحصیل که شاخصی بسیار مهمتر از نرخ باسوادی است، افزایش می‌یابد اما یک توافق جمعی برای حل آن وجود ندارد؟ چطور است که وفاقی حول آنکه منابع اختصاص یافته به فلان اندیشکدهٔ غیر ضرور کاهش یافته و در مقابل صرف تلاش برای کاهش نرخ بازماندگی از تحصیل شود، شکل نمی‌گیرد؟ چطور امروز منابعی که با عنوان محرومیت‌زدایی و بهبود وضعیت معیشت توزیع می‌شود، تقریبا همگی به صورت ناکارا توزیع می‌شوند؟ چرا حذف اختصاص بیش از ۱۸ میلیارد دلار ارز ترجیحی برای کالاهای اساسی که اصابت بسیار اندکی به گروه‌های پایین درآمدی دارد و توزیع آن به نحوی که تنها به مصرف‌کننده نهایی اصابت کند، مخالفان جدی دارد؟

یارانه کالاهای اساسی در برخی موارد به دهک دهم ۲۱ برابر بیشتر از دهک اول اصابت می‌کند. این در حالی است که نرخ سوء تغذیه در بین کودکان ۰ تا ۶ سال در برخی از شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان به بیش از ۵۰ درصد رسیده است. چه شده که در ابتدای انقلاب وفاق ملی وجود داشت که باید برای همه بهداشت و سلامت عمومی فراهم کرد، اما امروز برای سوء تغذیه‌ی کودکان وفاق ملی شکل نمی‌گیرد و منابع یارانه‌ای به این گروه تخصیص نمی‌یابد؟

واقعیت این است که به مرور زمان، سیاست‌های اجرا شده، گروه‌های ذینفعی را ساخته که مانع از اصلاحات و روندهای توسعه‌یافتگی هستند. در ابتدای انقلاب، هنوز گروه‌های ذی‌نفع جدید ساخته نشده بودند، حاکمیت سیاست‌هایی را که تصور می‌کرد می‌تواند منجر به بهبود وضعیت معیشت مردم شود، بدون زورآزمایی گروه‌های ذی‌نفع به اجرا می‌گذاشت. وفاق و همدلی بین مردم و حاکمیت منجر به این می‌شد که شاخص‌های توسعه‌یافتگی در سطوح اولیه بهداشت و سلامت، به شدت بهبود یابند، اما همین وفاق و همدلی بین مردم و حاکمیت، منجر به سیاست‌هایی از قبیل کنترل‌های قیمتی، ورود دولت به تمام شئون اقتصادی و... نیز شد که به مرور زمان گروه‌های ذی‌نفعی را ایجاد کرد که دیگر نفع‌شان در تخصیص بهینه‌ی منابع برای کاهش محرومیت و یا بهبود شاخص‌های توسعه نبوده است.

چه باید کرد؟ پاسخ این است که توسعه از مسیر وفاق ملی عبور می‌کند. اگر چهارگانه‌ی حاکمیت، مردم، بروکرات‌ها و گروه‌های ذی‌نفع را در نظر بگیریم، ما برای دستیابی به وفاق ملی برای انجام اصلاحات و قرار گرفتن در مسیر توسعه نیازمند آن هستیم که در هر یک از این چهار بخش، همراهان توسعه داشته باشیم.

در بخش مردم، به طور معمول طبقه‌ی متوسط است که می‌تواند خواستگاه رشد و توسعه اقتصادی باشد. از سال ۱۳۹۷ به بعد ۱۰ میلیون نفر از طبقه‌ی متوسط کاسته شده و به جمعیت فقرا اضافه شده است. در طبقه‌ی فقرا مشکلات معیشت آنقدر بالاست که مطالبه معمولا به شکل درخواست‌های مدنی برای توسعه شکل نمی‌گیرد بلکه کنش‌ها اگر شکل بگیرد، بیشتر از نوع اعتراضات خیابانی است که خود مخل فرایندهای توسعه است. در بخش بروکرات‌های دولتی نیز، مجموع سیاست‌هایی که امکان توزیع رانت به بروکرات‌ها می‌دهد، تداوم وضع موجود را محتمل‌تر میکند. در گروه ذی‌نفعان نیز که قطعا سیاست‌های ضد توسعه پایدار خواهد بود.

اما، سوال اینجاست که چه می‌شود و چه باید کرد؟ خبر بد این است که همانطور که اشاره شد، دستیابی به وفاق ملی برای قرار گرفتن در مسیر توسعه بسیار سخت است. اما خبر خوب این است که باید به این سوال اساسی پاسخ داد که تا کجا منافع گروه‌های ذی‌نفع می‌تواند در مغایرت با توسعه باشد؟ گروه‌‎های ذی‌نفع تا زمانی حضوری دارند که منابعی برای توزیع باشد و البته منافع آنها نیز در گرو حفظ وضعیت سیاسی موجود است. بنابراین به نظر می‌رسد زمانی که اساسا منابع قابل توجهی برای توزیع باقی نمانده باشد، آن زمان منافع گروه‌های ذی‌نفع نیز در بهبود وضعیت اقتصادی و توسعه است.
@css_govir

*⭕️ وفاق در کشاکش ایده‌آلیسم و رئالیسم*

سخنان دکتر میلاد دخانچی، فعال رسانه‌ای و سیاسی عدالت‌خواه، در پنل «جریان‌های سیاسی و وفاق ملی» در همایش «گفتگوی ملی دربارهٔ وفاق ملی»:

🔴 فقط جریان‌های سیاسی نیستند که باید با هم وفاق کنند، حکومت و مردم نیز؛ اما وفاق یک سطح دیگر نیز دارد و آن وفاق الهیاتی است. اگر وفاق سیاسی را رسیدن به یک اشتراک عملیاتی در سطح رئالیسم قدرت بدانیم آن وقت آنچه اینجا مد نظر است وفاق در سطح ایده آلیسم است.

🔻 به رسمیت شناختن از دو الگوی آلترناتیو پیروی می‌کند: الگوی جنگ و الگوی دوستی. در الگوی جنگ یکی بر دیگری پیروز می‌شود و آنکه پیروز شده، می‌شود ارباب و بازنده می‌شود برده و حالا این میل ارباب است که باید توسط برده بازشناسی و اطاعت شود. در این الگو برده اراده‌ای ندارد. اما در الگوی دوستی، به رسمیت شناختن اراده نه عمودی، بلکه افقی است، هر دو بازیگر جایگاه و اراده همدیگر را به‌رسمیت می‌شناسند. ظاهراً وفاق به الگوی دوم بازشناسی نظر دارد، اما نکته این جاست که الگوی دوستی همواره الگوی جنگ را «رفع» شده فرض می‌کند. این یعنی لازمه صلح، جنگ است و مادامی که جنگ اجتماعی که در الگوی رقابت، در سه سطح اقتصاد و سیاست و فرهنگ برون‌ریزی می‌شود محقق نشود اساسا وفاق غیر ممکن است.

🔻الهیات معرفتی مسلط ما، الهیات انحصار است. دوگانه وجود و ماهیت را که تمام دغدغه‌های فلسفی جهان اسلام را از ابن سینا تا ملاصدرا اشغال کرده، به سلطه یکی بر دیگری و نه رابطه دو طرفه این دو اشاره می‌کند و این صراحتا یعنی مادامی که انحصار قرار است نظم اجتماعی را به طور خاص در دو حوزه فرهنگ و سیاست سامان‌دهی کند، نه رقابت ممکن می‌شود و نه وفاق. پس وفاق بر اساس الگوی الهیات فعلا غیر ممکن است.

🔻و اما خود الهیات: آنچه دولت مرکزی را در ایران ممکن می‌کند، وفاق سه ضلع یک مثلث است، مثلث: شریعت، عرف، قانون؛ عرفان، نقل و فلسفه و البته ایران، اسلام و غرب.

انقلاب مشروطه رخ داد چون نظم حاکمیتی نتوانسته بود با غرب به وفاق برسد، انقلاب اسلامی رخ داد، چون همین نظم نتوانسته بود با اسلام به وفاق برسد و حکمرانی کنونی با چالش مواجه است چون با مفهوم ایران، عرف و فلسفه (بخوانید علوم انسانی) هنوز نتوانسته جایابی مشخصی داشته باشد. و این دغدغه ما را به موضوع جانشینی نیز پیوند می‌زند: چگونه آینده سیاسی ایران می‌تواند و باید بین سه عنصر عرف، شریعت و قانون به وفاق برسد؟ این کلیدی‌ترین پرسش پیش روی ما در موضوع وفاق است.

🔻گفتمان اسلام سیاسی در فاصله دهه ۳۰ تا ۶۰ توانست بین اضلاع مختلف این مثلث وفاق نسبی ایجاد کرده، گفتمانی را برساخت کند که تحت عنوان اسلامیسم شناخته می‌شود که نماد آن را می‌توان شریعتی دانست. در سیمای اندیشه شریعتی، هم اسلام را می‌توان دید، هم غرب را و هم ایران را.‌ و این یعنی تنها گفتمانی که امکان وفاق در بین اضلاع مختلف مثلث‌ ذکر شده بالا را دارد، همچنان اسلامیسم (نه گفتمان حکومت‌گرایان مسلمان) است که با آموختن از تجربه اسلام سیاسی در قدرت و نقد وجوه جهان شمول اسلامیسم باید بار دیگر در قامت پسااسلامیسم به ظهور برسد و پسااسلامیسم تنها راه حفظ دولت مرکزی در ایران است و این البته پارادوکس دارد.

🔻امروز عدالت‌خواهان ایرانی که نتیجه سنتز تجربه اصلاح‌طلبی و اصولگرایی هستند تنها جریانی هستند که در عین عنایت به مقوله همراه شدن با سیاست در سطح ماتریال قدرت، مسأله فقدان ایده را پررنگ می‌کنند. آنان عملگرایانی هستند در جستجوی ایده‌.

🔻این جاست که وفاق بر علی شریعتی بلکه یک ضرورت تلقی می‌شود، علی شریعتی که پایگاه معرفتی کلاسیک او نه ابن سینا و ملاصدرا بلکه عین القضات همدانی است، متفکر اهل همدان که توانست درباره مهمترین دیگری هستی انسانی، یعنی ابلیس به صورت‌بندی تئوریک دست یابد.
@css_govir

‍ ⭕️ دولت وفاق: امید آخر یا مسیری برای آینده؟

سخنان حسین نورانی‌نژاد، قائم‌مقام حزب اتحاد ملت، در پنل «جریان‌های سیاسی و وفاق ملی» در همایش «گفتگوی ملی دربارهٔ وفاق ملی»:

🔹مساله اکثریت بزرگ جامعه «وفاق» نیست. وفاق یک ضرورت حاکمیتی و سیاسی در شرایط امروز هست اما مساله جامعه، یک زندگی عادی، امن، آزاد، باثبات، به دور از گرانی و مداخله در مسائل شخصی و داشتن آموزش و بهداشت خوب و ... است.

🔹در واقع وفاق روشی است (و نه هدف) برای حل مسائل کشور از طریق میانجی‌گری سیاسی بین جامعه و حاکمیت و نیز بین گروه‌های سیاسی مختلف در شرایطی که نزاع بین آنها اوج گرفته بود (دعوا نکنیم). وفاق طبعا نباید به نفی تکثر و اختلاف و رقابت برسد، بلکه اولا برای تفاهم تلاش کند و در گام بعد، قاعده رقابت منصفانه را بنا سازد.

🔹البته تلاش‌های مشابهی در گذشته انجام شده بود. گفتمان آقای خاتمی و دولتش قرابت زیادی با این رویکرد داشت هرچند دولت تقریبا اصلاح‌طلب شکل گرفت و در مواردی نزاع هم رخ داد. اما درباره خود آقای خاتمی که تردیدی در شیوه تعاملی او نیست هم وفاق پایدار شکل نگرفت.

🔹موج دوم، با کاندیداتوری مهندس موسوی شکل گرفت. زمانی که شکاف بین حاکمیت و اصلاح‌طلبان شدت گرفته بود، میرحسین موسوی در میانه اصلاح‌طلبی و اصولگرایی ایستاد و رویکرد اجماعی و وفاق‌گونه را دنبال می‌کرد. تلاشی که نهایتش را همه می‌دانیم.

🔹موج سوم، در گفتمان اعتدال و «نه به افراط» آقای روحانی بود با دولتی شبیه دولت آقای پزشکیان از جهت حضور افرادی از هر دو طیف. آن هم جواب نداد.

🔹اما به موج چهارم با تکیه بر تجارب پیشین می‌توان امید بیشتری داشت چون این بار حاکمیت برخلاف گذشته همسویی دارد. اگرچه توازن قوا در داخل و خارج، انبوه مسائل تلنبار شده، کاهش مشارکت معنادار مردم و ... باعث این رویکرد شده، اما سلوک و گفتار آقای پزشکیان هم به این مساله کمک ویژه‌ای کرده است. ضمن این که همه فهمیده‌اند «دیگری» قابل حذف نیست. در این شرایط بود که «دعوا نکنیم» پزشکیان گرفت.

جریان های سیاسی و دولت وفاق
🔹امروز به جز براندازان و خودبراندازان، بخش قابل توجهی از سایر جریان‌ها با همه اختلافات و موافقت یا مخالفت‌هایی که با روش وفاق دارند، بر سر اصل «ضرورت توفیق دولت پزشکیان» برای فرار از وضعیت بی‌دولتی و فروپاشی توافق دارند. این جبهه بخشی از گذارطلبان تا افرادی چون تاجزاده و همه اصلاح‌طلبان و بخش قابل توجهی از اصولگرایان را در بر می‌گیرد. چه، شاید دولت پزشکیان با یک مشارکت پایین و رای لرزان و نارضایتی‌های گسترده و ناترازی‌های فراوان و بحران‌های داخلی و بین‌المللی، آخرین شانس از جنس اصلاح امن و از بالا، یا پیش‌گیری از فروپاشی باشد که راه بر هر تغییر مثبتی را تا مدتها ببندد.

شرط توفیق وفاق
🔹شرط توفیق و استمرار وفاق، دستاورد است. دعوا نکردن به خودی خود هدف نیست، بلکه این روش باید به تامین حقوق و مطالبات مردم و تاثیر ملموس در زندگی و میزان رضایت آنها و توسعه همه جانبه بینجامد.

چگونه؟
🔹این به تصمیمی حاکمیتی و فرادولتی وابسته است. پیش از آنکه جامعه در معرض تصمیمات سخت قرار گیرد، خود حاکمیت باید تجدیدنظرهای سخت در برخی سیاست‌های خود داشته باشد.

🔹مهم‌ترین و ریشه‌ای‌ترین این تصمیمات، پذیرش دولت – ملت با همه تبعات آن و عبور از امت‌گرایی است. به تبع چنین رویکردی، هم مفهوم شهروند معنا پیدا می‌کند و هم مساله دولت مدرن حل خواهد شد، ضرورتی که فاقد آن هستیم. یک مملکت یک دولت، شعار ساده اما بسیار هوشمندانه و مهم مردم در زمان اصلاحات بود که امروزه موضوعیت بیشتری هم دارد. اگر این طور نبود، دولت برای رفع فیلترینگ از چند پلتفرم نباید معطل رای شورایی بماند که نه شانیت آن روشن است و نه مکانیسم شکل‌گیری آن، شفاف.

🔹بعلاوه، این رویکرد می‌تواند کلید حل سایر مسائل حتی در سطح سیاست خارجی و تحریم‌ها باشد، چون حق حاکمیت ملی از جانب اراده ملت را تقویت می‌کند و تجربه نشان داده که در مجموع میانگین نظرات ملت، از صلاحیت و مصلحت‌سنجی و تدبیر بالاتری برخوردار است.

🔹حتا اجتماع نظرات متناقض بخش‌های مختلف ملت، نهایتا تصویر زیبا و قابل اتکا و اعتنایی می‌سازد، مانند مجموع آراء داده شده و داده نشده در آخرین انتخابات که همچون یک سمفونی، در کنار هم دقیق‌ترین و شیواترین پیام ممکن را همنوایی کردند.

🔹این فرایند، نه فقط تصمیمات ملی را دقیق‌تر و ملی‌تر می‌کند، که به قدرت ملی می‌انجامد که در تعامل با دیگر کشورها کارت برنده ایران خواهد بود. مانند تجربه‌ای که در دوم خرداد 76 رقم خورد.

سرریز وفاق از حاکمیت به جامعه
🔹به گمان من، جامعه رنجیده، شاکی، نجیب، باتجربه و عملگرای ایران همچنان اگر نشانه‌ای ببیند، به اصلاح شانس دوباره‌ای می‌دهد. و حاکمیت اگرچه نمی‌تواند اعتقاد مردم را عوض کند اما می‌تواند اعتماد آنها را برگرداند.
@css_govir

*? فراخوان ثبت‌نام متقاضیان امریه خدمت سربازی در معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری*

? آیا می‌خواهید امریهٔ سربازی‌تان را صرف خدمات عمومی موثر و ارزشمند در کنار جمعی از بهترین پژوهشگران معاونت راهبردی و مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری کنید؟

اگر در یکی از رشته‌های سیاست‌گذاری عمومی، علوم سیاسی، اقتصاد و سایر علوم مرتبط با سیاست‌گذاری کلان‌راهبردی از یکی از دانشگاه‌های برتر کشور در مقطع کارشناسی ارشد یا دکتری فارغ‌التحصیل شده‌اید یا خبرنگاری حرفه‌ای یا ویدیوگرافیست و فیلم‌بردار حرفه‌ای هستید، می‌توانید با شرکت در فراخوان زیر در مصاحبهٔ گزینش برای گذراندن دورهٔ خدمت سربازی در معاونت راهبردی ریاست جمهوری، دعوت شوید:

فراخوان هفتمین دوره ثبت نام متقاضیان امریه سربازی نهادی در حوزه تخصصی ریاست جمهوری (با مدرک کارشناسی ارشد و دکتری) جهت اعزام ۱۴۰۴/۲/۱

واجدان شرایط ثبت درخواست امریه سربازی می‌توانند با توجه به موارد و ضروریات ذیل اقدام به ثبت نام نمایند:

۱- این ثبت نام به منزله پذیرش قطعی تلقی نشده و هیچگونه تعهدی جهت جذب متقاضیان در بر نخواهد داشت.

۲- مشمولان وظیفه از بستگان سببی و نسبی کارکنان محترم شاغل در نهاد نباشند.

۳- ضروری است متقاضیان از زمان ثبت نام در سامانه تا تاریخ اعزام حداقل ۵ ماه از مهلت معافیت تحصیلی آنها باقی مانده باشد.

۴- تاریخ اعزام به آموزش و خدمت نظام وظیفه ۱۴۰۴/۲/۱ است.

۵- موعد دریافت برگ اعزام پس از استعلامات حراست و گزینش و تایید نهایی اداره کل توسعه منابع انسانی نهاد است.

۶- یکی از شروط ثبت نام و پذیرش امریه در نهاد، نداشتن کسر خدمت است.

۷- از پذیرش متقاضیان غیربومی و دارای غیبت، به عنوان امریه ممانعت به عمل می‌آید.

متقاضیان می‌توانند درخواست خود را در سایت اینترنتی mashmoolin.iripo.ir ثبت کنند.

? t.me/css_govir
? instagram.com/css.ir

در نشست «وفاق ملی و کارآفرینی» در معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری مطرح شد: همکاری و همدلی رمز اصلی وفاق ملی چهارمین نشست از سلسله‌نشست‌های «وفاق ملی» به‌عنوان یکی از پیش‌نشست‌های همایش سراسری وفاق ملی این بار با موضوع «وفاق ملی و کارآفرینی» در معاونت راهبردی…

**در نشست «وفاق ملی و کارآفرینی» در معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری مطرح شد:

همکاری و همدلی رمز اصلی وفاق ملی**

چهارمین نشست از سلسله‌نشست‌های «وفاق ملی» به‌عنوان یکی از پیش‌نشست‌های همایش سراسری وفاق ملی این بار با موضوع «وفاق ملی و کارآفرینی» در معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری و با حضور حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، فیروزه صابر، مؤسس بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان و محمدجواد دردکشان، مدیرعامل بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان به همراه جمعی از کارشناسان و فعالان این حوزه برگزار شد.

حسین مرعشی: وفاق به معنی اولویت‌دادن منافع ملی بر منافع فردی و جناحی است

به گزارش اداره کل رسانه معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری، سید حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، نخستین سخنران این نشست بود و با بیان اینکه به طور خلاصه وفاق به معنی اولویت‌دادن منافع ملی بر منافع فردی و جناحی است، تأکید کرد: باید این درک به وجود بیاید که اگر طرف رقیب موفق به بهبود شرایط اقتصادی و یا سرمایه اجتماعی می‌شود، همه از جمله خود ما نیز در آن سهیم بوده و منتفع می‌شویم.

نیروها باید ظرفیت موفقیت رقیب را در خودشان ایجاد کنند

این نماینده سابق مجلس با تأکید بر اینکه یکی از مهم‌ترین خصلت‌های کارآفرینی شکار فرصت‌هاست و گاهی اوقات فرصت‌ها خیلی سریع از دسترس خارج می‌شوند، افزود: نیروها باید ظرفیت موفقیت رقیب را در خودشان ایجاد کنند، در غیر این صورت امکان رشد را از دست می‌دهند. امروز دکتر پزشکیان با خلوص نیت موضوع وفاق را مطرح کرده‌اند، اما معنی وفاق را نباید واگذاری بخشی از مسئولیت‌های رسمی دولت به جناح رقیب تعریف کنیم، باید با طرف مقابل وارد گفتگو شویم و این نگاه را به وجود بیاوریم که هر کس برنده شد، کشور برنده شده است. گروه‌ها و دولت‌ها به جای ایجاد رقابت و انکار یکدیگر باید به سمت انباشت تجارب و دستاوردها حرکت کنند.

مرعشی بر لزوم احصای پست‌های سیاسی و تفکیک آنها از دیگر مناسب بروکراتیک و تکنوکراتیک دولتی یا حکومتی تاکید کرد و افزود: پست‌های سیاسی باید محدود و معین باشند و نباید با تغییر دولت یا مجلس همه مدیران مملکت جابه‌جا شوند؛ برخی مدیران دولتی، استاندارها و یا معاونین سیاسی و امنیتی در استانداری‌ها پست‌های سیاسی هستند؛ اما معاون بهداشت وزارت بهداشت یا رئیس شستا سیاسی نیست؛ ما اگر همین کار را از دل وفاق بیرون بکشیم و پست‌های سیاسی را تعیین تکلیف کنیم، کار بزرگی اتفاق افتاده است.

وی با اشاره به تجارب خود به عنوان کارآفرین یا در فعالیت‌های خیریه‌ای و مسئولیتهای دولتی، اظهارداشت: مخالفت‌های زیادی از سمت گروه‌های مختلف برای انجام کارها وجود داشت و با این حال توانستم بسیاری از آنها را به ثمر برسانم زیرا در اینگونه امور نیازمند داشتن یک حوصله و سعه صدر فراوان و ناامید نشدن و در گام بعدی گفتگو هستیم زیرا خیلی وقت‌ها گفتگو می‌تواند زمینه‌ساز همدلی وسیع باشد.

به گونه‌ای فرصت‌سازی کنیم که هر کس برنده شد کشور برنده باشد

وی با آوردن مثال از تجربه‌های خود در کرمان، داشتن یک تیم منسجم بلندمدت و گروه و تشکیلات پایدار و دغدغه‌مند را عامل دستاوردهای توسعه‌آفرین قبلی در کرمان خواند و افزود: علاوه بر آن تعریف کردن همکاری مشترک بین نیروهای موثر و بخش‌ها روش دیگری برای ایجاد وفاق است و در مجموع باید به نحوی فرصتها را با منافع عمومی هماهنگ کنیم که هر کس برنده شود، کشور برنده اصلی باشد.

? t.me/css_govir
? instagram.com/css.ir

محمدجواد ظریف معاون راهبردی رییس‌جمهور در واکنش به انتخابات آمریکا در شبکه ایکس نوشت:

مردم آمریکا، از جمله بیشتر مسلمانان، با رای خود به‌وضوح مخالفت خود را با یک سالِ شرم‌آورِ همدستی ایالات‌متحده در جنایت‌های اسرائیل در غزه و کشتار در لبنان نشان دادند.

امیدواریم که دولت جدید ترامپ و ونس به وعده‌های خود در مورد خودداری از جنگ‌ها عمل کنند و درس مهمی که مردم آمریکا پیرامون پایان دادن به جنگ‌ها و پیشگیری از جنگ‌های جدید یاد داده‌اند را به یاد داشته باشند.

ایران که نشان داده عزم و توانایی مقابله با هرگونه تهاجم را دارد و تحت تأثیر تهدیدها قرار نمی‌گیرد، اما به احترام توجه می‌کند.

? t.me/css_govir
? instagram.com/css.ir

⭕️ سلسله نشست‌های «برای ایران» در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری

4️⃣ نشست پنجم: تحلیل حکمرانی در برخورد با سوانح طبیعی در ایران

باحضور:
? سرتیپ حسین ساجدی‌نیا، رئیس سازمان مدیریت بحران

? دکتر حسین کاظمی، عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس

? دکتر رضا واعظی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

? زمان: دوشنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۳ | ساعت ۱۴ الی ۱۶ 

? مکان: معاونت راهبردی ریاست جمهوری

? t.me/css_govir
? instagram.com/css.ir

⭕️ دبیرخانهٔ همایش وفاق ملی معاونت راهبردی ریاست جمهوری با همکاری گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه رازی کرمانشاه، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی و معاونت فرهنگی دانشگاه رازی برگزار می‌کند:

پیش‌همایشِ
«بایسته و ابعاد مفهومی وفاق ملی»

"وفاق اجتماعی در کرمانشاه: موانع و راه‌کارها"

? مکان: کتابخانه مرکزی دانشگاه رازی، سالن پروفسور شمسی‌پور

?? لینک مجازی نشست

*⭕️ سلسله نشست‌های «وفاق ملی» در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری*

نشست سوم:
توسعه و نسبت آن با وفاق ملی

باحضور:
? محمد فاضلی، جامعه‌شناس و مدیر پادکست دغدغه ایران

? محسن یزدان‌پناه، اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان

? زمان: یک‌شنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۳ | ساعت ۱۵ الی ۱۷ 

? مکان: تهران، خیابان پاستور شرقی، کوچه شهید شکل‌آبادی، شماره ۵۲، معاونت راهبردی ریاست جمهوری

? درصورت تمایل به شرکت در این نشست ازطریق آدرس اینترنتی [email protected] مکاتبه کنید.

? t.me/css_govir
? instagram.com/css.ir