اجازه بدید گریه کنم که شب یلدا هم در کنار خانواده نیستم.

چون خوبه امشب روی مدار
پادکست و "آریانفر" پیش بریم...

چه حس غریب و سردرگمیه...

از چت جی‌پی‌تی سوال پرسیدم
ته وویسش میگه
«بنظرت چه راه حل هایی واسه این موضوع وجود داره؟»
بنظرت؟ از من میپرسی؟ سر صحبت باز میکنی مؤمن؟
من اگه میدونستم با ربات چت میکردم؟

یه دفتر باب اسفنجی از تو قفسه بیرون کشیدم،یک نظر صفحات اضافه‌ش رو چک کردم که محتوای جدید رو اونجا بنویسم؛
الان نشستم،دفتر رو باز کردم
جزوه اقتصاد سال دهم منه!
من اصلا به این حجم از کمال محتوا و سوالات
به این نظمِ جدول و خلاصه نویسیام کار ندارم
چرا جلد این دفتر باب اسفنجیه؟

مصاحبه با دانشجوها بشدت کار لذت‌بخشیه
این رو منی که از خبرنگاری فراری‌ام میگم.?

چقدر این دست سنگین بود!
قرن‌ها از «کوچه» گذشته
و هنوز گوش شیعه درد می‌کند...

انقدر تو سرم حرف و فکر و صداست
که یا مُفرِّجَ الْهُموم...

از عجایب رفاقت
اینه که ما تو سری سوم مسابقه مناظره
رو فضای محدود صحنه، صندلی هامون خیلی بهم نزدیک بود؛
نمیتونستیم روش تکون بخوریم یا حتی بلند بشیم و بخاطر فضای رسمی، تو اون شرایطی که یکی‌مون با کتف دبیر مسابقه پنج سانت فاصله داشت
خیلی جدی ادامه دادیم؛
امروز یادمون اومد که بابتش نخندیدیم
و یه تایمی رو مشخص کردیم و بابتش خندیدیم
چون تو گلومون گیر کرده بود.

بدترین جای مترو واسه وایسادن کجاست؟
من الان دقیقا همونجام.