از یه جایی به بعد سخت ترین کار دنیا باور کردن آدماست.

وقتی راجب نسخه قدیمی تو صحبت می‌کنن ، یعنی به نسخه جدیدت دسترسی ندارن .

پسر من دیگه واقعا هیچیو دوس ندارم؛ یعنی ازم بپرسن الان چی بهت بدیم خوشحال میشی؟ واقعا نمیدونم.

زیاد وقت گذاشتم برای همه، برای همه چی؛ وقتشه کمی تماشا کنم.

شمارو نمی‌دونم،
ولی‌من تو الان دیگه هیچی حال نمیده ترین حالتِ ممکنم.

حداقل ‏بهم بگید شما هم دیگه انرژی آشنا شدن با آدمای جدید رو ندارین؟

بعضیا یه جوری واسمون غریبه شدن که آدم نمیتونه باور کنه یه زمانی روزامون با همینا میگذشت.

‏یکم فکر کردم و دیدم تا حالا آنچنان که باید و شاید دوست داشته نشدم.

باید در خودت، یک گوشه از وجودت، انسانی ساخته باشی که در روزهای سخت، نیاز به پناه بردن به هیچ‌کجا و هیچ‌کس نداشته باشد.