🎥 زمستان در روستای زیبا و تاریخی شمشیر در شهر پاوه
استان کرمانشاه

بازنشر مصاحبه دکتر منصور وثوقی در سال ۱۳۹۵ با خبرگزاری ایانا تحت عنوان پول نفت و اصلاحات ارضی در لینک زیر:

http://www.iana.ir/fa/tiny/news-40947

انجام اين آيين به اينگونه است كه، شخصي به نام «عامكردعلي» (عمو كردعلي) در پنجم بهمن ماه بار و بنديل و آذوقه و توشه سفرخود را برميدارد و روانه كوه الوند(در خمين) ميشود.
در شب دهم بهمن به قله كوه رسيده و تا صبح در داخل غاري استراحت كرده و روز بعد راهي را كه رفته برميگردد، اين۱۰ روز را «كرده به كوه» ياكردعلي به كوه ميگويند.
عصر روز پانزدهم بهمن عامكردلي (عمو كردعلي) از كوه پائين مي آيد و به ده ميرسد، موقع غروب آفتاب بچه ها و جوانان رباط مراد در محليكهآن را «چاله گوگل» مينامند جمع شده و با شور و هيجان چند كپه آتش روشن كرده و بهپايكوبي ميپردازند.
مردم سه نوبت آش هم براي سلامتي او مي پزند، يكي روز اول كه كرد علي به كوه مي رفت و بعنوان آش پشت پا، يكبارهم روزپنجم بعنوان آش سلامتي و يك آش هم روز دهم به اسم «آش پيشواز» .
در قديم كردلي پسر پيرزني بوده است كه با (چرخ وچاره) نخ ريسي ميكرد اما در زمستان پنبه اش تمام ميشود و چيزي براي رشتن(ريسيدن) ندارد از «كردعلي» ميخواهد برايش پنبه فراهم كند.
كردلي براي آوردن پنبه به كوه ميرود، در اين ايام وقتي برف بادانه هاي درشت(گلهگله) فرو ميريزد، مردم خمين ميگويند كردعلي دارد براي مادرش پنبه ميريزد.
اما چون مدتي مي گذرد و كردلي به خانه بر نميگردد پيرزن،«دگنك» (چماق وچوبچوپاني) را در تنور آتش زده، بطرف كوه پرتاب ميكند و با اين كار مثلا ميخواهد سرما شدتش كاهش يابد و كردعلي به ده برگردد.
مردم تعدادي از روستاهاي خمين كردلي به كوه را بخشي از زمستان (از روز پنجم تا ۱۵ بهمن) كه اوج سرما به پايان ميرسد، ميدانند./روستاپژوهی، توسعه و ایران شناسی

خود جوش یعنی اهالی سخت‌کوش روستای "ملاحسن" خراسان شمالی که دست به دست هم دادن و قنات روستا رو احیا کردند تا زندگی و کشاورزی و کسب نون حلال به روستاشون برگرده
https://t.me/RURALRESEARCHS

✅ مردم  و نخبگان در روستا
عنایت اله خانمحمدیان

به یاد دارم چند سال پیش یکی از اساتید بزرگوار و فرهیخته این جانب  دکتر عبدالرضا رکن الدین افتخاری که خداوند ایشان را حفظ کند، برای پایان نامه پژوهشی م که موضوعی با محوریت مشارکت  و برنامه ریزی روستایی داشت مدام بر این مساله تاکید داشت که در برنامه ریزی مشارکتی روستایی ضرورت دارد که پژوهشگر به عنوان تسهیلگر در فرآیند پژوهش و برای رسیدن به مقصد خود؛ زمینه را برای همکاری توامان مردم و نخبگان  و متخصصان در تمام مراحل برنامه ریزی فراهم کند و اگر هر یک از دو گروه یاد شده در این مسیر حضور نداشته باشند برنامه ریزی نتیجه ای نخواهد داشت و عملا بی معنا و اعتباراست.
بنده نیز با تمام کاستی ها و کمبودها و ضعف ها در وسع خود به سفارش استاد جامه عمل پوشانیدم .اما اکنون پس از گذشت ۱۰ سال از آن روزها، پیرو آن نکته علمی به این نتیجه  و تجربه رسیده ام که در عمل ، مردم و نخبگان ما با هم فرسنگ ها  فاصله دارند  چرا که در جامعه ایرانی نخبگان مردم گریز هستند .  برخی نخبگان اگر کسی یا گروهی یا حتی همکار خود را متوجه و علاقه مند به همکاری و  مشارکت مردم بدانند او را به پوپولیزم متهم می کنند و خود را عقل کل می پندارند و  از سویی مردم نیز به نخبگان و متخصصان به عنوان نمایندگان و ماموران دولتی می نگرند که به محض ورود به روستا یا برای قطع یارانه آنها عمل می کنند یا برای وضع قوانین سفت و سخت  و یا اینکه  به قول آنها مهندسی است که یک روزه به محض پرشدن پرسش نامه های خود پشت سرش را نگاه نمی کند.

با این اوصاف روشن است تا روزگاری که تعامل سازنده و راهگشا بین مردم و نخبگان ومتخصصان شکل نگیرد، توسعه و ترقی روستا و متعاقب آن کشور هم به عنوان یک آرزو باقی خواهد ماند و مشکلات اساسی پیش رو خواهند ماند.

https://t.me/hefaztmiras/114454

نقش لمبتون در سقوط مصدق
خانم لمبتون استاد کرسی فارسی در مدرسه مطالعات شرقیه که مشاور وزارت خارجه بریتانیا در امور ایران بود آن دولت را از هرگونه نزدیکی و تفاهم با مصدق برحذر می‌داشت و معتقد بود که باید او را منزوی کرد و وارد هیچ‌گونه معامله با او نشد. همین لمبتون بودکه فکر توسل به عملیات پنهانکارانه بر ضدمصدق را پیش کشید و مقدمات اعزام زینر را به ایران فراهم آورد تا عوامل مخالف مصدق در ایران را به مبارزه با او تشویق کند و زمینه را برای سقوط حکومت دکتر مصدق آماده کند.
زینر در آن زمان معلم زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه آکسفورد بود و در دوران جنگ به‌عنوان افسر اطلاعاتی بریتانیا در ایران کار کرده بود. او در توطئه‌ها و پنهان‌کاری‌هایی که لازمه امر جاسوس است تجربه داشت و در ایران بسیار کسانی را که به درد این کارها می‌خوردند می‌شناخت و مستقیما از وزیر امور خارجه هربرت موریسن دستور می‌گرفت و هم او بود که پس از ورود به ایران توسط عباس اسکندری با قوام‌السلطنه ارتباط یافت و او را نامزد جانشینی دکتر مصدق کرد. چند هفته بعد از ورود زینر به ایران وودهاوس از مسوولان ارشد سازمان جاسوسی انگلیس (MI۶) نیز به او پیوست. وودهاوس و زینر به همراه گروهی در سفارت انگلیس، دستور صریح از هربرت موریسن وزیر خارجه دولت کارگری انگلستان داشتند که مقدمات سقوط مصدق را فراهم آورند. این دستور بعدها مورد تایید ایدن (وزیر خارجه دولت محافظه‌کار) نیز قرار گرفت‌.

منبع: خواب آشفته نفت نوشته محمدعلی موحد.

ابوالفضل میرقاسمی
کارشناس توسعه روستایی

آبادی از نوع دانش‌بنیانی

روزنامه صمت، 1401/12/02

باتوجه به شرایط کنونی اقتصاد کشور، اهمیت اشتغال در روستاها کمتر از شهرها نیست و باید برنامه ویژه آمایشی برای آن طراحی کرد.
شرکت‌های دانش‌بنیان می‌توانند ظرفیت‌سازی مهمی در روستاها برای جلوگیری از پدیده پناهندگان اقلیمی داشته باشند، به‌عبارت روشن‌تر، جای‌گیری صنایع کوچک متناسب با وضعیت اقلیمی مناطق و روستاها می‌تواند راهکار مهمی برای توسعه اشتغال در روستاها باشد.

تجربه موفق دیگر کشورها در امر توسعه پایدار روستایی نشان داده که این نوع توسعه در روند جایگزینی صنایع کوچک ، موفق عمل کرده و چند سالی می‌شود در بیشتر کشورهای آسیای‌شرقی جا افتاده است.
در کشورهایی نظیر ژاپن و تایلند ، روستاها با حمایت دولت توانسته‌اند برای محصولات خود که حاصل فعالیت در عرصه صنایع خرد و صنایع‌دستی است، بازارسازی کنند و به رشد اقتصادی برسند.
در این فرآیند، هر روستا با یک محصول شناخته می‌شود . این جریان زمانی به مرحله عملیاتی می‌رسد که محصولات تولیدشده از استاندارد کافی برخوردار باشند و در کنار آن، بخش خصوصی یا دولت در بخش بازار از کسب‌وکارهای شکل‌گرفته حمایت ‌کنند.

در کشورهای گفته‌شده، صنایع خرد در روستاها به‌قدری توسعه‌یافته است که نوع و روند اجرایی آنها نظیر کارگاه‌های تولیدی موردتوجه گردشگران خارجی قرار گرفته است و خود به‌عنوان یک جاذبه گردشگری شناخته می‌شود.
به‌عبارت دیگر، علاوه بر تولید محصول، ماهیت تولید و روند آن هم ارزآور شده است.
اما از آنجایی که اقلیم و شرایط طبیعی در کشور ما تعیین‌کننده اصلی مشاغل در روستاها است، در هر جغرافیای روستایی باید به فراخور شرایط طبیعی آنجا، کسب‌وکارها راه‌اندازی شوند، حال باتوجه به گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی و تاثیری که بر الگوی بارش و رژیم بارندگی گذاشته، شرایط طبیعی روستاها و ظرفیت‌شان برای کشاورزی کاهش یافته است.
همچنین، حفر چاه‌های غیرمجاز و دخالت‌های بیش از اندازه انسان در طبیعت باعث شده، مناطق روستایی با بحران کم‌آبی مواجه شوند و شرایط برای اشتغال بحرانی‌تر شود، به‌همین دلیل، دیگر نمی‌توان اتکای ۱۰۰ درصدی روی کشاورزی و دامپروری داشت و بهتر است از معیشت‌های جایگزین و مکمل استفاده کنیم که درآمد بخشی از خانواده‌های روستایی از این طریق حاصل شود.

به اعتقاد من، برای کاهش مهاجران اقلیمی باید به فکر معیشت جایگزین بود که در کنار آن، بحث افزایش بهره‌وری هم مطرح می‌شود، چرا که باید از داشته‌های موجود طبیعی نظیر آب و خاک استفاده مناسب کرد.
گفتنی است، بهره‌وری در بیشتر مناطق روستایی کشور پایین است و متاسفانه استفاده درستی از منابع موجود نمی‌شود ، برای مثال، الگوی کشت نباید متاثر از گرانی یا ارزانی یک محصول کشاورزی باشد، بلکه باید به فراخور طبیعت منطقه کاشت. برای توسعه معیشت جایگزین، صنایع خرد همپای گردشگری می‌تواند موجب رشد اقتصادی روستاها شود.

در بیشتر کشورهای پیشرفته برای راه‌اندازی صنایع خرد کارخانجات برون‌سپاری می‌کنند. در ایران هم می‌توان ارتباط میان صنایع بزرگ و کوچک را با کسب‌وکارهای روستایی و دانش‌بنیان برقرار کرد.
در حالی که بیشتر روستاهای کشور مکان زندگی سالمندان و متاسفانه نسبت جمعیت شهری و روستایی ما معکوس شده است.

توسعه صنایع خرد در روستاها به بهره‌گیری از توان دانش‌بنیان‌ها امری شدنی است. از آنجایی که دانش‌بنیان‌ها ظرفیت‌های فناورانه بالایی دارند، می‌توان با برقراری ارتباط میان دانش بومی هر منطقه با دانش روز ، صنایع خرد را در روستاها توسعه دهیم، باتوجه به اینکه نیاکان و گذشتگان کشورمان بسیار خردمند بودند، به‌خوبی توانستند با محیط طبیعی و اقلیم منطقه زندگی‌شان سازگاری داشته باشند.
در واقع باید برنامه‌ای طراحی شود که در بطن آن دانش‌بنیان‌ها، علم روز را با دانش بومی و ظرفیت‌های موجود پیوند دهند و متناسب با هر منطقه، شرایط اشتغالزایی منحصر به فردی را در هر منطقه به‌وجود بیاورند.