می‌گفت: جهانم بی‌ الف شد، وقتی رفتی!

Let's go back home.

بعدتر، نیمه‌شب بود، یه‌باری توی یه شهر دیگه، کنار هم رقصیدیم، آواز خوندیم، خندیدیم، گریه کردیم. یه‌بارکی باهم زیر یه سقف زندگی کردیم. لحظات زنده بود، ولی هیچ‌چیزی به اندازه‌ی حضور تو که به اون اتاق زندگی نمی‌بخشید. تو، تو هیچ‌وقت برای قصه‌های من توی این دنیا…

درسته سروصدای بچه‌های هم‌اتاقی هم بی‌تاثیر نبود، ولی خب چیزی که ارزش بیدار شدن داشت، همون گزینه‌ی اول بود.

ولی صبحی که با صدای بارون رعدوبرق از خواب بیدار بشی>>>>>

فكر كنم درونم يه چيزى خراب شده كه حالا حالاها طول مى‌كشه بتونم باز درستش كنم: ولى اميدوارم زودتر درست شه!

حافظ شیرازم ..
چراغا رو خاموش کن +فلش گوشیتو روشن + دستایی که میرقصن ✨

من اون اهنگم که بیسش شاده ولی متنش غمگین??