https://1coach.ir/%d8%b9%d8%a7%d8%af%d8%aa-%d9%87%d8%a7%db%8c-%da%a9%d9%88%da%86%da%a9%d8%8c-%d8%aa%d8%ba%db%8c%db%8c%d8%b1%d8%a7%d8%aa-%d8%a8%d8%b2%d8%b1%da%af/

کلسیم
نویسنده: محمدرضا یزدانی، کارشناس ارشد ایمنی شناسی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

کلسیم پنجمین عنصر فراوان در بدن است. این عنصر ضروری در درجه اول از طریق مصرف رژیم غذایی در دسترس بدن قرار می گیرد. در بدن، اکثریت قریب به اتفاق کلسیم (بیش از 99٪) در استخوان ها ذخیره می شود و بنابراین نقش عمده ای در معدنی شدن استخوان ایفا می کند. در پلاسما، کلسیم (کمتر از 1 درصد کلسیم بدن) یا به صورت یونیزه آزاد یا متصل (عمدتاً به آلبومین) یافت می شود.

تقریباً 40 درصد از کلسیم سرم به آلبومین و درصد کمتری به لاکتات و سیترات متصل می شود. 4.5 تا 5.5 میلی گرم در دسی لیتر باقیمانده به صورت کلسیم آزاد (یعنی یونیزه) (iCa )بدون پیوند در گردش می شود. با این وجود، فقط کلسیم یونیزه شده فعال است و نقش عمده ای به ویژه در سیگنال دهی داخل و خارج سلولی دارد. هموستاز فیزیولوژیک کلسیم توسط هورمون پاراتیروئید و ویتامین D حفظ می شود. مقدار کلسیم یونیزه در گردش، به جای کلسیم کل پلاسما، تأثیرات بیولوژیکی فراوان کلسیم پلاسما را تعیین می کند.
برای خواندن ادامه مقاله کلیک کنید
https://medlabnews.ir/%da%a9%d9%84%d8%b3%db%8c%d9%85/

بررسی شیوع هموگلوبینوپاتی در بندرعباس و بررسی کارآمدی غربالگری هموگلوبینوپاتی قبل از ازدواج
رمضان اکبریان _ مهدی حقدوست – استاد راهنما جناب دکتر امیر سید علی مهبد

چکیده:

هموگلوبینوپاتی یکی از مهم‌ترین بیماری‌های ارثی است که مواجهه با آن نیاز به داشتن آمار درست مبتلایان به آن و شناخت نوع هموگلوبینوپاتی آنها دارد. خوشبختانه از حدود 20 سال قبل آزمایش‌های مناسب برای غربالگری این بیماری و جلوگیری از انتقال ارثی آن در ایران انجام می‌شود. در این مقاله پژوهشی سعی شده است که شیوع این بیماری در شهر بندرعباس و در کنار آن کارایی روش‌های غربالگری بررسی‌ شود و این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی و مقطع زمانی یکساله از آذر 1392 تا آذر 1393 انجام گرفته است. بیماران افراد تحت بررسی بودند که به بیمارستان خاتم‌الانبیاء مراجعه نموده و درخواست بررسی هموگلوبینوپاتی داشته‌اند و طبق برنامه غربالگری کشوری، بیماران باردار و بیماران دچار فقرآهن از مطالعه حذف گشته و بقیه افراد تحت بررسی با الکترفورز قلیایی با PH=8.6 و در صورت نیاز با تست‌های تأییدی برای HbA2 وHbF و HbS بررسی شدند. نتایج بعضی از بیماران بر حسب نیاز با روش (Capillary Electrophoresis) نیز کنترل گشته ‌است. نمونه‌ها شامل 5838 نفر بودند که 85 خانم باردار و 290 نفر بعلت فقرآهن از مطالعه حذف شدند. شیوع کم‌خونی ارثی در بندرعباس 9.4% به دست آمد که شامل 33.3% HbA2>3.5، 3.4% HBF،7.5 %HbS،11.1 %HbD و یک مورد HbH با 0.2% و یک مورد هموگلوبین Constant Spring با 0.2% و حدود 44.3% هموگلوبینوپاتی ناشی از زنجیره آلفا یا ناشناخته بوده است. با توجه به شیوع یکسان انواع هموگلوبینوپاتی در سنین 20-1 سال، 50-20 سال و 50 سال به بالا حداقل ثابت می‌شود که غربالگری هموگلوبینوپاتی در موقع ازدواج در شیوع هموگلوبینوپاتی بی‌تأثیر بوده است.
برای دیدن ادامه مقاله کلیک کنید
https://medlabnews.ir/%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b4%db%8c%d9%88%d8%b9-%d9%87%d9%85%d9%88%da%af%d9%84%d9%88%d8%a8%db%8c%d9%86%d9%88%d9%be%d8%a7%d8%aa%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%a8%d9%86%d8%af%d8%b1%d8%b9%d8%a8%d8%a7/

نقش سلنيوم در سلامتي انسان
پریا فرزانه خلیفه لو: دانش‌آموخته کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی- دانشگاه ارومیه
[email protected]
مقدمه

سلنيوم خواص فيزيكي و شيميايي حد واسط بين فلز و غيرفلز دارد و مشابه با گوگرد، آرسنيك و تلوريم است كه در گروه VI جدول تناوبي عناصر قرار دارند. سلنيوم مثل گوگرد در حالت اكسيداسيون +4، 0،-2 و +6 به صورت سلنيد، سلنيوم، سلنيت و سلنات در تركيبات و طبيعت ظاهر می‌شود (1).

گونه‌های مختلف سلنيوم جذب بيولوژيكي دارند و هيچ مكانيزم کنترل‌کننده براي جذب متعادل آنها وجود ندارد. جذب سلنيوم زياد است ولي حضور گوگرد و مس در رژيم غذايي انسان‌ها و حيوانات از جذب سلنيوم جلوگيري می‌کند و جذب آن، تابعي از غلظت اين عناصر است.

عنصر سلنيوم در بدن يك بيوانباره است؛ بدين معني كه در گياهان و حيوانات به صورت بيولوژيكي تا 200 الي 6000 برابر تغليظ می‌شود (2). ميانگين غلظت سلنيوم در بدن انسان‌ها، حيوانات و گياهان به‌طور مشخص در اطراف جهان بر اساس شرايط زمین‌شناسی مختلف تغيير می‌کند و سلامتي آنها به كاهش يا افزايش سلنيوم در جيره غذايي وابسته است.

جذب سلنيوم در حيوانات و انسان با مقدار سلنيوم خاك و گياهاني كه روي خاك رشد کرده‌اند، متناسب است و به عنوان سلنيوم در دسترس حيواني مشخص می‌شود. (3). غلظت‌های بالاي سلنيوم در خاك با برخي سنگ‌های فسفاته، پوسته‌های سياه غني از مواد آلي، زغال‌سنگ‌ها و معدن‌های سولفيد تجمع می‌یابد، در حالي كه اغلب انواع سنگ‌های ديگر غلظت خيلي كم سلنيوم را دارا هستند.

در سطح جهان نمک‌های فاقد سلنيوم بسيار گسترده‌تر از سنگ معدن‌های حاوي سلنیوم هستند. در مقابل، محیط‌های فاقد كشت و زرع با خاک‌های قليايي در زمان‌های خشكسالي يا زمین‌های كمتر آبياري شده داراي سطح زيادتري از سلنيوم در خاك هستند و در نتيجه جذب سلنيوم به وسيله گياه در آنها بيشتر است.
برای دیدن ادامه مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید
https://medlabnews.ir/سلنیوم-در-بدن-انسان/

تاريخچه تشخيص پزشكي و آزمايشگاه باليني

دكتر كمال رضايي

قسمت اول – از تاريخ باستان تا قرن 19

از يك منظر تاريخ پزشكي را مي‌توان به سه دوره تقسيم كرد. از ابتدا تا قرن هجدهم طب در كنار بستر بيمار رواج داشت. در سال‌هاي 1794 تا 1848 طب بيمارستاني متداول شد و از آن زمان به بعد طب آزمايشگاهي ستاره راهنماي طبابت گرديد.

جايگاه آزمايشگاه در گسترش طب تنها در سال‌هاي اخير مشخص گرديده است. آزمايشگاه تنها يك منبع جديد براي كسب اطلاعات پزشكي نيست بلكه سكوي استقرار پزشكان است تا از آن موضع به رصد بيماران خود بپردازند.

قديم‌ترين تشخيص پزشكي مبتني بر نشانه‌اي بود كه پزشكان بتوانند با چشم يا گوش خود آن را دريابند. گاهي هم اين تشخيص بر مبناي بررسي نمونه‌هايي از انسان بود. طب يونان قديم تمامي بيماري‌ها را به اخلاط چهارگانه (سودا، صفرا، دم، ‌بلغم) نسبت مي‌داد و در اواخر قرون وسطي بود كه برخي پزشكان براي تشخيص، ادرار بيمار را نگاه مي‌كردند. بعدها ميكروسكوپ نه تنها اجزاء سلولي بافت انسان را نشان مي‌داد بلكه ميكروارگانيسم‌هاي مولد بيماري را نيز به نمايش مي‌گذاشت. وسايل پيچيده‌تر مانند دماسنج (براي سنجش دماي بدن) و استتسكوپ (براي شنيدن ضربان قلب) تا پايان قرن نوزدهم چندان معمول نبود، بالطبع آزمايشگاه پزشكي نيز تا شروع قرن بيستم جزء ثابتي از تشخيص پزشكي محسوب نمي‌شد. در طي اين مقاله به بررسي تاريخچه توسعه روش‌هاي تشخيصي از زمان باستان تاكنون و نيز تكامل و گسترش آزمايشگاه پزشكي از اواخر قرن نوزدهم تا زمان حال مي‌پردازيم.
https://medlabnews.ir/%d8%aa%d8%a7%d8%b1%db%8c%d8%ae%da%86%d9%87-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87/

دکتر خوب: راهنمای انتخاب پزشک مناسب
سلامتی شاید مهم‌ترین رکن زندگی انسان باشد. یکی از لوازم مراقبت از سلامتی رجوع به طبیب حاذق و دلسوز است. کم نیستند اتفاقات ناگواری که به‌واسطه جهل یا سهل‌انگاری پزشک متوجه بیماران می‌شود. در متون طبی واژه‌ای به نام ایاتروژنیک (درمان‌زاد) وجود دارد. این اصطلاح در مواردی به کار می‌رود که یک بیماری یا مشکل سلامتی به‌واسطه طبابت و دخالت پزشک یا محیط درمان ایجاد شده باشد. مرگ درمان‌زاد پنجمین رتبه مرگ را در سراسر جهان دارا دارد. همچنین در سطح جهانی 5 تا 8 درصد مرگ‌ها ناشی از تجویز اشتباه است که البته در کشورهای درحال‌توسعه این رقم به‌مراتب بیشتر است. بخشی از عوارض درمان‌زاد حتی با بهترین مراقبت‌های پزشکی هم اجتناب‌ناپذیر است و پیشگیری از آن با دانش و امکانات فعلی بشر ممکن نیست اما بدون شک قسمتی از آن هم ناشی از اهمال و جهل پزشک و سیستم بهداشتی درمانی است.

بنابراین نقش پزشک حاذق و دلسوز در حفظ سلامت فرد بسیار پراهمیت است، اما مشکل اینجاست که تشخیص صلاحیت پزشک کار ساده‌ای نیست و حتی متخصصین یک رشته پزشکی هم ممکن است به‌راحتی نتوانند موفق به این کار شوند چراکه هم‌زمان باید توانایی علمی را به همراه دقت و دلسوزی مورد ارزیابی قرار دهند؛ به‌عبارت‌دیگر یک پزشک صرفاً به‌واسطه داشتن معلومات و مهارت علمی، پزشک ایده‌آل نمی‌شود بلکه باید صفاتی همچون دقت نظر و انسان‌دوستی و مهربانی هم داشته باشد. سخن معاون یکی از دانشگاه‌های علوم پزشکی را که خود فوق‌تخصص ریه بود در حدود سال 1370 به خاطر می‌آورم که می‌گفت یکی از نگرانی‌های من این است که اگر بیمار شدم به کدام پزشک مراجعه کنم، البته می‌دانیم که اکنون با گذشت زمان دلایل بیشتری برای نگرانی وجود دارد. متأسفانه کار به‌جایی کشیده که افرادی کم استعداد و با داشتن معدل‌های پایین با پرداخت پول در دانشکده‌های پردیس پزشکی می‌خوانند. در یک‌کلام هیچ راهکار قطعی برای تشخیص صلاحیت پزشک وجود ندارد، اما التزام به موارد ذیل می‌تواند تا حدود زیادی کمک‌کننده باشد:
https://1coach.ir/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%AE%D9%88%D8%A8/

افزایش غیرقابل توجیه CEA: تیروئید را فراموش نکنید!
سجّاد بختیاری، کارشناس علوم آزمایشگاهی، کارشناس ارشد بیوشیمی بالینی

فاطمه حسینی، کارشناس علوم آزمایشگاهی

آنتی‌ژن سرطانی رویانی (CEA) گلیکوپروتئینی است که با عملکردهای مختلف سلول‌های اندوتلیال از جمله چسبندگی، تکثیر و مهاجرت مرتبط است. CEA به عنوان یک بیومارکر سرمی معمولاً در تشخیص و نظارت پس از درمان بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال استفاده می‌شود؛ با این وجود، ممکن است در سایر بدخیمی‌ها مانند سرطان سینه، ریه، تخمدان یا مدولاری تیروئید و همچنین سایر بیماری‌های غیر بدخیم هم افزایش یابد (بیماری کبد، اختلالات التهابی گوارشی، نارسایی کلیوی، سیگار کشیدن). اگرچه آزمایش CEA یک تومورمارکر تشخیصی مقرون به صرفه و در دسترس است، فقدان حساسیت و اختصاصی نبودن آن مانع از هرگونه تشخیص پاتوگنومیک می‌شود. در مجموع، ترکیبی از یافته‌های بالینی، آزمایش‌های بیوشیمیایی و تصویربرداری، برای هدایت تصمیمات بالینی ضروری است. در هنگام مواجهه با افزایش CEA، پزشکان و متخصصین آزمایشگاه باید دوسوگرا بودن آن را در نظر بگیرند و هر گونه آسیب‌شناسی و تداخل مهم را نیز به طور کامل حذف کنند. ما موردی از یک بیمار زن 60 ساله با افزایش مداوم CEA پس از تشخیص و درمان کارسینوم مهاجم مجرای شیری در سال 2012 را ارائه می‌کنیم. بیمار تا سال 2017 تحت جراحی تومور به همراه رادیوتراپی و letrozole قرار گرفت. CEA افزایش یافته در ابتدا در سال 2012 برای بدخیمی اولیه او تشخیص داده شد. غلظت سرمی 20.6 میکروگرم (مرجع <5 میکروگرم) CEA با روش ایمونواسی Elecys CEA با استفاده از eCobas e601 اندازه‌گیری شد (Roche Diegnostics، Rotkreuz، سوئیس). در طول پیگیری، نتایج اندازه‌گیری دوره‌ای CEA بدون هیچ‌گونه علائم بالینی یا ناهنجاری‌های بیوشیمیایی بدون تغییر باقی ماند. در سال 2018، به دلیل افزایش بیشتر سطحCEA (34.1 میکروگرم در لیتر)، معاینات گوارشی و کولونوسکوپی انجام شد که گاستریت و تعداد کمی دایورتیکول در کولون را آشکار کرد. در غیاب سایر یافته‌های پاتولوژیک از جمله ماموگرافی طبیعی و سونوگرافی سینه، افزایش مداوم CEA به عادت سیگار کشیدن شدید بیمار نسبت داده شد. در سال 2021، به دلیل آدنوپاتی سوپراکلاویکولار پس از واکسیناسیون کووید 19، سونوگرافی گردن انجام شد. سونوگرافی، یک غده لنفاوی سوپراکلاویکولار بزرگ، واکنشی و یک گواتر کوچک ناشناخته با یک ندول مشکوک (هیپواکویک، ناهمگن با حاشیه نامنظم و شدیداً واسکولاریزه، EUTIRADS-5) را در لوب چپ تیروئید نشان داد که بعداً به عنوان یک ندول سرد مشخص شد (برداشت پایین 99mTc-pertechnetate scintigraphy). سطوح سرمی کلسی‌تونین با استفاده از پلت فرم کاملاً خودکار eCobas e601 افزایش یافته بود (279 پیکومولار در لیتر، مرجع <1.9) و با افزایش سطح پروکلسی‌تونین (3.4 میکروگرم در لیتر، محدوده مرجع <0.1)، تشخیص سرطان مدولاری تیروئید (MTC) تأیید شد.
https://medlabnews.ir/%d8%a7%d9%81%d8%b2%d8%a7%db%8c%d8%b4-%d8%ba%db%8c%d8%b1%d9%82%d8%a7%d8%a8%d9%84-%d8%aa%d9%88%d8%ac%db%8c%d9%87-cea-%d8%aa%db%8c%d8%b1%d9%88%d8%a6%db%8c%d8%af-%d8%b1%d8%a7-%d9%81%d8%b1%d8%a7%d9%85/

آزمایش تشخیصی بر بالین بیمار یا آزمایش در نقطه مراقبت در میکروب‌شناسی
دكتر رضا ميرنژاد (استاد تمام دانشگاه)

آزمایش در نقطه مراقبت[1] (POC) را می‌توان به‌عنوان آزمایشی تعریف کرد که در کنار بیمار با نتایج در دسترس در یک بازه زمانی که امکان انجام مداخله را در مدتی که بیمار هنوز تحت مراقبت متخصص بالینی است، انجام می‌شود. اصطلاحات POC و آزمایش بر بالین بیمار ممکن است به‌جای یکدیگر مورداستفاده قرار گیرند، زیرا اغلب به آزمایش انجام شده با استفاده از سیستم‌های یکسان اشاره دارند، اگرچه الزامات نظارتی ممکن است متفاوت باشد. آزمایش POC اغلب برای اشاره به آزمایش‌های تائیدشده توسط[2]CLIA (قانون اصلاحات بهبود آزمایشگاه بالینی) استفاده می‌شود، اما می‌تواند شامل آزمایش‌های پیچیده‌تری باشد که در محیط نزدیک بیمار انجام‌پذیر هستند. آزمایش POC مربوط به بیماری‌های عفونی عمومی معمولاً نتایج را در 15 تا 20 دقیقه ارائه می‌دهد، اما حتی نتایج کسب شده در کمتر از 1 ساعت از زمان دریافت نمونه در مدیریت بیمار بسیار مفید می‌باشد. مزایای زیادی در ارائه نتایج فوری برای مراقبت از بیمار وجود دارد:

پاسخ به‌موقع می‌تواند اضطراب بیمار را کاهش دهد و رضایت بیمار را بهبود ببخشد.
به ارائه‌دهنده مراقبت اجازه می‌دهد تا در صورت نیاز، در مواردی که دارای تجربه‌ی کافی است مثلاً در بیماری‌های مانند گلودرد استرپتوکوکی و بیماری‌های مقاربتی، درمان مناسب را شروع کند.
نیاز به ویزیت‌های بعدی را کاهش می‌دهد که از این طریق بر کم‌کردن بار بیمار و هزینه رو به رشد مراقبت‌های بهداشتی اثرگذار است.
نتایج آزمایش سریع می‌تواند استفاده بهینه از منابع محدود مراقبت‌های بهداشتی را با تعیین اینکه کدام بیماران به دلیل عوامل بیماری‌زای قابل‌انتقال بالقوه باید در قرنطینه باشند تضمین می‌کند و می‌تواند نقش مهمی در قطع زنجیره انتقال مبتنی بر پاتوژن‌های رایج، مانند آن‌هایی که باعث اسهال عفونی یا بیماری‌های منتقله از راه جنسی می‌شوند، ایفا کند.
https://medlabnews.ir/%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4-%d8%aa%d8%b4%d8%ae%db%8c%d8%b5%db%8c-%d8%a8%d8%b1-%d8%a8%d8%a7%d9%84%db%8c%d9%86-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1-%db%8c%d8%a7-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4/

هپاتیت‌ها
فریبا فتحی دانشجوی دکترای بیوشیمی
هپاتیت A

هپاتیت A یک عفونت کبدی بسیار مسری است که توسط ویروس هپاتیت A ایجاد می‌شود. این ویروس یکی از چندین نوع ویروس هپاتیت است که باعث التهاب کبد می‌شود و بر عملکرد کبد تأثیر می‌گذارد.

احتمال ابتلا به هپاتیت A از طریق غذا یا آب آلوده یا تماس نزدیک با فرد یا شیء آلوده وجود دارد. موارد خفیف هپاتیت A نیازی به درمان ندارند. اکثر افرادی که به ویروس هپاتیت A آلوده هستند، بدون آسیب دائمی به کبد بهبود می‌یابند.

رعایت بهداشت، از جمله شستن مکرر دست‌ها، می‌تواند از انتشار ویروس جلوگیری کند. واکسن هپاتیت A می‌تواند باعث محافظت فرد در برابر ابتلا به هپاتیت A شود.
علائم:

علائم هپاتیت A معمولاً چند هفته پس از ابتلا به ویروس ظهور پیدا می‌کنند؛ اما همه افراد مبتلا به هپاتیت A دارای علائم نیستند. علائم بیماری می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

خستگی و ضعف غیرمعمول
حالت تهوع، استفراغ و اسهال ناگهانی
درد یا ناراحتی شکم، به‌خصوص در سمت راست بالای شکم و زیر دنده‌های پایینی که در بالای کبد قرار دارند.
مدفوع خاکستری یا خاکی رنگ
از دست رفتن اشتها
تب با درجه حرارت پایین
ادرار تیره رنگ
درد مفاصل
زرد شدن پوست و سفیدی چشم (یرقان)
خارش شدید

این علائم ممکن است نسبتاً خفیف باشند و در عرض چند هفته از بین بروند. با این حال، برخی اوقات هپاتیت A باعث ایجاد بیماری شدید می‌شود که چندین ماه به طول می‌انجامد.

https://medlabnews.ir/hepatites/

اهمیت درمان ریشه‌کنی هلیکوباکتر پیلوری در جلوگیری از سرطان معده
معصومه رسولی‌نسب1، امیرهوشنگ نژاده2

دکتری تخصصی باکتری‌شناسی پزشکی از انستیتو پاستور ایران
دکتری علوم آزمایشگاهی و عضو انجمن شیمی کلینیکال آمریکا

آزمایشگاه پاتوبیولوژی و ژنتیک آینده

هلیکوباکتر پیلوری[1] (H. pylori)، پاتوژن باکتریایی گرم منفی است که به‌طور انتخابی اپیتلیوم معده را کلونیزه می‌کند. کمتر از 3 دهه پیش، رابین وارن (Robin Warren) و بری مارشال (Barry Marshall) به‌طور قطعی هلیکوباکتر پیلوری را با کشت یک ارگانیسم از نمونه‌های بیوپسی معده که تقریباً یک قرن توسط پاتولوژیست‌ها مشاهده شده بود، شناسایی کردند. در سال 2005، مارشال و وارن جایزه نوبل پزشکی را برای کشف اصلی این باکتری و نقش آن در بیماری زخم معده دریافت کردند.

هلیکوباکتر پیلوری احتمالاً متنوع‌ترین گونه باکتریایی ازنظر ژنتیکی و شایع‌ترین پاتوژن انسانی است. اکثر سویه‌های هلیکوباکتر پیلوری، عوامل بیماری‌زایی را بیان می‌کنند که برای تأثیرگذاری بر مسیرهای سیگنال‌دهی سلول میزبان تکامل یافته‌اند. در میان بسیاری از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این میکروارگانیسم، یکی از قابل‌توجه‌ترین آن‌ها توانایی ماندگاری آن در محیط اسیدی معده به دلیل فاکتور تحمل اسید و خنثی‌سازی اسید معده با متابولیزه کردن اوره به آمونیاک از طریق تولید اوره‌آز توسط باکتری و ناتوانی میزبان در از بین بردن عفونت است.

هلیکوباکتر پیلوری عمدتاً از طریق تماس دهانی با مدفوع (مدفوع-دهانی)، بزاق (دهانی-دهانی)، یا استفراغ (معده-دهانی) از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کند. در بیشتر جمعیت‌ها، این باکتری برای اولین بار در دوران کودکی به دست می‌آید. احتمال ابتلا به عفونت در کودکانی که در فقر، در شرایط شلوغ و در مناطقی با بهداشت ضعیف زندگی می‌کنند، بیشتر است. این ارگانیسم تقریباً در معده نیمی از جمعیت جهان کلونیزه شده است که با طیف گسترده‌ای از بیماری‌های گوارشی ازجمله گاستریت مزمن، زخم معده و سرطان معده همراه است.

عفونت مزمن باعث التهاب طولانی‌مدت در معده (به نام گاستریت غیرآتروفیک) در بیشتر افراد می‌شود. این التهاب می‌تواند منجر به چندین شرایط احتمالی همچون گاستریت آتروفیک (نازک شدن پوشش معده ناشی از التهاب طولانی‌مدت) و انواع خاصی از سرطان معده ازجمله آدنوکارسینوم و لنفوم بافت لنفوئیدی مرتبط با مخاط لنفوم معده[2] MALT (نوعی نادر از لنفوم غیرهوچکین) شود.
https://medlabnews.ir/%d9%87%d9%84%db%8c%da%a9%d9%88%d8%a8%d8%a7%da%a9%d8%aa%d8%b1/