بهار و تابستون رو برگردانید ، من اونموقع ها خوشتیپ ترم

زمستون داره تموم میشه و اون هنوز نیومد.‌.

به من گفته بودی دردِ چشمانم را می‌خوانی، چَشمانم را بستم و لبخند زدم. و زمانی که برای دیدنت چَشمانم را باز کردم، تو رفته بودی. گمان می‌کردم به خوبی از وجودت محافظت می‌کنم، دریافتم که عمیق‌ترین آسیب‌ها را، من به تو وارد کردم.

حوصلم سررفته....

اگودووو

هیچکدومتون یه الما ندارین براتون گیتار بزنه بفرسته?

«سرم از تمام تنم سنگین‌تر است، وزن سرم انگار هزار کیلو است، هزار کیلو از افکاری که بر زبان نمی‌آورم.»

صدای نمِ بارون و خنده های آرومش؛

آیا می‌ارزید به آن همه درد.؟

آرامش..
واژه‌ی غریبیست...