#Neuro_news

🔶 تأثیر نور خورشید در سال‌های اولیه زندگی بر کاهش خطر عود ام‌اس در کودکان

بر اساس مطالعه‌ای که در ۱۲ فوریه ۲۰۲۵ در مجله Neurology® Neuroimmunology & Neuroinflammation منتشر شده است، دریافت حداقل ۳۰ دقیقه نور خورشید در طول تابستان در سال اول زندگی ممکن است خطر عود بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) را در کودکانی که بعداً به این بیماری مبتلا می‌شوند، کاهش دهد. همچنین، این مطالعه نشان داد که اگر مادر کودک در سه‌ماهه دوم بارداری روزانه حداقل ۳۰ دقیقه در معرض نور خورشید قرار گرفته باشد، احتمال عود بیماری ام‌اس در فرزند او کمتر خواهد بود. البته، این مطالعه تنها ارتباطی بین نور خورشید و کاهش خطر عود نشان می‌دهد و اثبات‌کننده‌ی رابطه‌ی علت و معلولی نیست.

دکتر جینا چانگ، پزشک متخصص از بیمارستان کودکان فیلادلفیا و عضو آکادمی عصب‌شناسی آمریکا، می‌گوید:
"مهم است که مدت زمان زیادی بدون محافظت در برابر آفتاب در معرض نور خورشید نباشیم. با این حال، تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که قرار گرفتن بیشتر در معرض نور خورشید با کاهش خطر ابتلا به ام‌اس در دوران کودکی مرتبط است. یافته‌های ما امیدوارکننده است، زیرا نشان می‌دهد که دریافت بیشتر نور خورشید در دوران رشد اولیه ممکن است به کاهش فعالیت بیماری در کودکانی که بعداً به ام‌اس مبتلا می‌شوند، کمک کند."

در این مطالعه، محققان سوابق پزشکی ۱۸ کلینیک ام‌اس در سراسر ایالات متحده را بررسی کردند و ۳۳۴ کودک و نوجوان ۴ تا ۲۱ ساله را که به ام‌اس در دوران کودکی مبتلا شده بودند، شناسایی کردند. تمامی شرکت‌کنندگان در این مطالعه، کمتر از چهار سال از بروز اولین علائم بیماری‌شان گذشته بود و میانگین مدت پیگیری آن‌ها ۳.۳ سال بود.

برای ارزیابی میزان مواجهه با نور خورشید، والدین یا سرپرستان شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه‌هایی را درباره‌ی مدت زمانی که کودک و مادر او در دوره‌های مختلف زندگی در معرض آفتاب قرار داشته‌اند، نوع لباس‌هایی که معمولاً می‌پوشیدند و میزان استفاده از کرم ضد آفتاب تکمیل کردند.

از بین کل افراد شرکت‌کننده، ۲۰۶ نفر (۶۲٪) حداقل یک بار دچار عود بیماری شدند. عود بیماری به‌عنوان بروز علائم جدید یا بازگشت علائم قبلی به مدت حداقل ۲۴ ساعت، که حداقل ۳۰ روز از حمله‌ی قبلی ام‌اس فاصله داشت و با تب یا عفونت همراه نبود، تعریف شد.

نتایج کلیدی مطالعه
🔹 از میان ۷۵ کودکی که در سال اول زندگی خود روزانه بین ۳۰ دقیقه تا یک ساعت در تابستان در معرض نور خورشید بودند، ۳۴ نفر (۴۵٪) دچار عود بیماری شدند. در مقابل، از ۱۸۲ کودکی که کمتر از ۳۰ دقیقه در معرض نور خورشید قرار داشتند، ۱۱۸ نفر (۶۵٪) دچار عود بیماری شدند.

🔹 پس از در نظر گرفتن عواملی مانند قرار گرفتن در معرض دود سیگار در سال اول زندگی، فصل تولد، نوع داروی مصرفی برای ام‌اس و میزان استفاده از محافظت در برابر آفتاب (مانند کرم ضد آفتاب، کلاه و لباس)، محققان دریافتند که قرار گرفتن حداقل ۳۰ دقیقه در معرض نور خورشید در سال اول زندگی، خطر عود بیماری را تا ۳۳٪ کاهش می‌دهد.

🔹 علاوه بر این، محققان دریافتند که قرار گرفتن مادران در معرض حداقل ۳۰ دقیقه نور خورشید در سه‌ماهه دوم بارداری، خطر عود ام‌اس را در فرزندانشان تا ۳۲٪ کاهش می‌دهد.

جمع‌بندی و آینده‌ی پژوهش
دکتر چانگ در این باره می‌گوید:
"یافته‌های ما نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض نور خورشید در اوایل زندگی ممکن است اثرات طولانی‌مدتی بر پیشرفت ام‌اس در کودکان داشته باشد. تحقیقات آینده باید بررسی کنند که چگونه قرار گرفتن در معرض نور خورشید در دوره‌های زمانی مختلف قبل و بعد از تشخیص ام‌اس، بر روند بیماری تأثیر می‌گذارد. این اطلاعات می‌تواند به ارائه‌ی توصیه‌های بهتر درباره‌ی مواجهه با نور خورشید برای کودکان مبتلا به ام‌اس کمک کند و به طراحی کارآزمایی‌های بالینی احتمالی منجر شود."

یکی از محدودیت‌های این مطالعه این بود که اطلاعات مربوط به میزان مواجهه با نور خورشید و استفاده از محافظت در برابر آفتاب بر اساس گزارش والدین یا سرپرستان جمع‌آوری شد، که ممکن است دقت کافی نداشته باشد.

گردآورنده: دکتر والا رضوی
منبع

مارا به دوستان خود معرفی کنید🌱 *🆔 @Neurosurgery_association 🆔 @Neurosurgeryassociation 🆔***Linkedinneuro-surgery.info

🔆🔰بزرگترین گردهمآیی هوش مصنوعی عصبی کشور؛ سری کلاس‌های Neuro-AI;تجربه‌ای نو در مسیر جدید🔰🔆 ❓❓سوالات متداول مخاطبین: 📅زمان برگزاری و پایان دوره چه تاریخی می‌باشد؟ 🔹دوره از تاریخ 3 اسفند ماه شروع میشود و تا تاریخ ۱۹ اردیبهشت ادامه دارد. 🗓️کلاس ها در چه…

#پاسخ_کیس
#Thalamic_Brain_Tumor

✅ تشخیص و ارزیابی:
تومورهای تالاموس می‌توانند باعث انسداد مسیرهای مایع مغزی-نخاعی (CSF) شوند و به هیدروسفالی انسدادی منجر گردند. این حالت معمولاً با علائم افزایش فشار داخل جمجمه (ICP) مانند سردرد، تهوع، استفراغ، خواب‌آلودگی، تغییرات سطح هوشیاری و گاهی علائم عصبی کانونی همراه است. این تومورها ممکن است اولیه (مانند گلیوما) یا متاستاتیک باشند. علائم اولیه ممکن است به صورت تدریجی ظاهر شوند، اما در موارد حاد (مانند انسداد کامل مسیر CSF) وضعیت اورژانسی ایجاد می‌شود که نیاز به مدیریت فوری دارد.

✅ روش‌های تصویربرداری و ارزیابی:

1. بررسی‌های بالینی:
   ارزیابی دقیق علائم بیمار، از جمله سردرد، تغییرات دید (مانند ادم پاپی)، تهوع و علائم عصبی کانونی، اهمیت بالایی دارد.

2.MRI با و بدون تزریق گادولینیوم :
بهترین روش برای شناسایی محل، اندازه و ماهیت تومور است. همچنین برای تشخیص انسداد مسیرهای CSF و هیدروسفالی بسیار مفید است.

1. سی تی اسکن:
   برای تشخیص سریع هیدروسفالی و ارزیابی انسداد در بیماران با علائم اورژانسی استفاده می‌شود.

2. مانیتورینگ فشار داخل جمجمه (ICP):
   در موارد مشکوک به افزایش فشار داخل جمجمه، مانیتورینگ مستقیم فشار می‌تواند به ارزیابی شدت وضعیت کمک کند.

✅ مدیریت هیدروسفالی ناشی از تومور تالاموس:
هیدروسفالی ناشی از تومورهای تالامیک معمولاً به دلیل انسداد مسیر جریان CSF رخ می‌دهد. دو روش اصلی مدیریت این وضعیت عبارتند از:

1. شنت‌گذاری بطنی-صفاقی (VP Shunt):
   این روش شامل کاشت یک سیستم تخلیه دائمی برای انتقال مایع مغزی-نخاعی از بطن‌های مغز به حفره صفاقی است.
   🔸️ مزایا:
   ○ مناسب برای مدیریت طولانی‌مدت هیدروسفالی
   ○ کاهش علائم ناشی از افزایش ICP به صورت دائمی
   🔸️ معایب:
   ○ خطر عفونت شنت (مانند مننژیت)
   ○ انسداد یا نقص در عملکرد شنت که ممکن است نیاز به جراحی مجدد داشته باشد
   ○وابستگی بیمار به شنت برای تخلیه CSF

2. درین بطنی خارجی (EVD):
   این روش شامل کاشت یک کاتتر موقت در بطن‌های مغز است که مایع مغزی-نخاعی را به صورت کنترل‌شده به بیرون تخلیه می‌کند
   🔸️ مزایا:
   ○ مناسب برای موارد اورژانسی و افزایش حاد ICP
   ○ امکان تنظیم نرخ تخلیه CSF بر اساس نیاز بیمار
   ○ امکان پایش مستقیم فشار داخل جمجمه (ICP)
   🔸️ معایب:
   ○ قابل استفاده به‌صورت کوتاه‌مدت (چند هفته)
   ○ خطر بالای عفونت در محل کاتتر

✅ مقایسه EVD و شنت VP:
در بیماران با هیدروسفالی حاد و علائم اورژانسی (مانند کاهش هوشیاری شدید)، EVD به دلیل سرعت در کاهش ICP و امکان پایش مستقیم فشار داخل جمجمه ترجیح داده می‌شود.
استفاده از EVD به‌عنوان روش موقت می‌تواند فرصت کافی برای بررسی وضعیت بیمار و برنامه‌ریزی برای درمان قطعی (مانند شنت یا جراحی تومور) فراهم کند.
در موارد هیدروسفالی مزمن یا پایدار که بیمار نیاز به تخلیه مداوم CSF دارد، شنت VP انتخاب مناسبی است. همچنین، در بیمارانی که پس از تثبیت وضعیت با EVD به تخلیه بلندمدت CSF نیاز دارند، شنت‌گذاری انجام می‌شود.

✅ درمان تومور تالاموس:
تومورهای تالاموس ممکن است خوش‌خیم یا بدخیم باشند. مدیریت آنها بستگی به نوع تومور، اندازه و محل دقیق آن دارد:
1. جراحی:
در مواردی که تومور قابل برداشت باشد، جراحی می‌تواند انسداد مسیر CSF را برطرف کند
2. رادیوتراپی:
برای کنترل رشد تومورهای بدخیم
3. شیمی‌درمانی:
در برخی از تومورهای بدخیم یا غیرقابل جراحی

گردآورنده: دکتر زهرا مالکی

رفرنس‌ها:
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC9023863/
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC1083124/?page=6
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC6939410/
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4785741/

مارا به دوستان خود معرفی کنید🌱 *🆔 @Neurosurgery_association 🆔 @Neurosurgeryassociation 🆔***Linkedinneuro-surgery.info

قابل توجه علاقه مندان به شرکت در فراخوان “حلقه‌ یاران” هوش مصنوعی عصبی:

فرصت اعلام آمادگی تا پایان دوشنبه ۱۹ اذر ماه، میباشد.

راه ارتباطی:
?@Neurosurgery_association_admin

*? با ما همراه باشید*
| @Neurosurgery_Association |

#Anatomy
#Cervical_Colomn_Bony_And_Joints_Anatomy

?بررسی آناتومی بدنه و مفصل ها در مهر های گردنی

?ستون مهره یا ستون فقرات انسان دارای پنج ناحیه با ساختار و آناتومی متفاوت میباشد: ناحیه گردن، قفسه سینه، کمری، خاجی و دنبالچه ای.
هفت مهره گردنی، با داشتن غضروف‌ها، رباط‌ها و عضلات متفاوت، ساختار انعطاف‌پذیر و متحرکی را جهت انجام حرکات مختلف سر و گردن فراهم می‌کند.

?ساختار مهره:
شامل یک بدنه، زائده خاری، سوراخ مهره‌ای، زوائد عرضی دو طرفه و یک جفت زائده در سطوح فوقانی و تحتانی میباشد.

?بدنه مهره های فوقانی گردنی: (C1-C2)

اطلس (C1): یک مهره حلقه ای شکل بدون بدنه و زائده خاری است که به علت ساختار ویژه باعث انجام بهتر حرکات سر و گردن میگردد. پس محل اتصال دو مهر اول گردنی، انعطاف پذیرترین بخش کل ستون فقرات در نظر گرفته می شوند.

آگزیس(C2): زائده ادنتوئید یا دندانی شکل آگزیس، به عنوان باقیمانده بدنه اطلس در نظر گفته میشود که با بدنه آگزیس ترکیب شده است. مفصل آتلانتواگزیال امکان چرخش آزاد سر را بدون حرکت تنه انسان فراهم می کند.

?بدنه مهره های گردنی تحتانی: (C3-C7)
هر پنج مهره گردنی تحتانی دارای بدنه ای با سطح مقعر فوقانی و سطح محدب تحتانی هستند. زائده قلابی، یکی از ویژگی‌های مهره‌های گردنی تحتانی است که با ناحیه فرورفته بدنه مهره فوقانی مجاور مفصل می‌شود. این مفصل ثباتی در حرکت مهره ها را فراهم می کند و از سرخوردن مهره های گردنی (اسپوندیلولیستزیس) جلوگیری می کند.
علاوه بر این، C7 دارای بدنه مهره ای کمی بزرگتر و سوراخ مهره ای کوچکتر نسبت به سایرین است و محلی برای عبور شریان مهره ای ندارد، از نظر ظاهری منحصر به فرد است؛ زیرا زائده کناری، در جهت فوقانی- تحتانی کشیده تر و در جهت قدامی خلفی نازک تر است، همچنین زائده خاری بزرگی دارد و بر خلاف مهره های فوقانی اش، دوشاخه نیست.
?▫️?▫️?▫️▫️

?مفاصل ستون فقرات گردنی – دیسک مفصلی

دیسک مفصلی، غضروفی است که از فیبرهای لایه ای در محیط بیرونی به نام حلقه فیبروزی تشکیل شده و هسته پالپوس داخلی را احاطه کرده است.

◾️اطلس(C1) : از آنجایی که اطلس بدنه ندارد، پس دیسک مفصلی بین آن و استخوان های مجاور‌ وجود ندارد، زیرا طبق تعریف، یک دیسک مفصلی بین بدنه های مهره های مجاور قرار میگیرد. مفصل آتلانتواگزیال (C1-C2) که بین اطلس و آگزیس قرار دارد و همچنین مفصل آتلانتواکسیپیتال (C0-C1) که بین اطلس و اکسی پوت قرار دارد، هیچ کدام دیسک مفصلی ندارند. مفاصل آتلانتواگزیال و آتلانتواکسیپیتال مفاصل نخاعی گردنی غیر معمول محسوب میشوند.

◾️آگزیس( C2): باقیمانده بدنه اطلس به آگزیس متصل شده و زائده ادنتوئید یا دندانی را تشکیل می دهد. هر مفصل بین مهر ه ای باید دو رویه مفصلی و یک دیسک مفصلی داشته باشد ولی مفصل آتلانتوآگزیال، دارای دو رویه مفصلی و یک مفصل آتلانتو-آدونتوئید است و مفصل آتلانتواکسیپیتال فقط دو رویه مفصلی دارد .

◾️▫️◾️▫️◾️▫️▫️
هر رویه مفصلی یک مفصل سینوویال است که بین زائده مفصلی فوقانی مهره تحتانی و زائده مفصلی تحتانی مهره فوقانی قرار دارد. این مفصل رویه یا فاسِت نامیده می شود زیرا حالت فاست (سطح صاف) روی خود دارد. نام علمی رویه مفصلی یا فاسِت ها، مفاصل زایگوپوفیزیال است، از این رو آنها اغلب به عنوان مفاصل Z نیز شناخته می شوند. رویه های مفصلی برای انجام بهتر حرکت در همان سطح مفصلی ستون فقرات عمل می کنند. اصطلاح سطح مفصل سگمنتال به سطح مفصل خاصی از ستون فقرات اشاره دارد که شامل دیسک و مفاصل فاست در آن سطح می شود (مفصل بین C5 و C6 که به نام مفصل C5-C6 شناخته می شود، یک سطح سگمنتال است؛ مفصل C6-C7 یک سطح دیگر است).

منابع:1, 2, 3

گردآورنده: دکتر هانیه حاجی پور

مارا به دوستان خود معرفی کنید? *? @Neurosurgery_association ? @Neurosurgeryassociation ?***Linkedin?neuro-surgery.info

‼️توجه:
فرصت شرکت در فراخوان عضوگیری در زمینه‌ی
NeuroAI و همکاری با بزرگان هوش مصنوعی
تا ۱۹ اذر ماه میباشد.

?توجه:
۴ شنبه، ۱۴ اذر ماه، ساعت ۲۱
جلسه هقتم ژورنال کلاب عصبی ( NJC)، اولین و سازمان یافته‌ترین ژورنال کلاب حوزه نوروساینس
??با موضوع: ((کیاری تیپ یک
از بیماری های مهم و نسبتا شایع در افراد بویژه کودکان، که حتما باید درمان شود))

?در این جلسه
1️⃣?ابتدا نحوه‌ی ریسرچ در Pubmed بطور کامل اموزش داده میشود، که بتواند به توانمندسازی شما عزیزان کمک کند

2️⃣?سپس به این مبحث با ارائه یکی از مقالات بسیار معتبر پرداخته میشود.

3️⃣?در پایان جلسه، افراد توانمند در حوزه پژوهشی اعلام امادگی کرده و پس از مصاحبه، وارد حوزه پژوهش میشوند.

مارا به دوستان خود معرفی کنید? *? @Neurosurgery_association ? @Neurosurgeryassociation ?***Linkedin?neuro-surgery.info

#با_مقاله_درس_بخوانیم
#فتق_دیسک_کمر
#Part2

• تکنیک‌های جراحی:

1. میکرودیسککتومی:

| روش عمل: یک جراحی کم‌تهاجمی که شامل برداشتن قسمت فتق دیسک برای کاهش فشار بر عصب می‌باشد.

| مزایا: نرخ بالای موفقیت، بهبودی سریع و حداقل آسیب بافتی.

1. دیسککتومی اندوسکوپی:

| روش عمل: استفاده از اندوسکوپ برای مشاهده و برداشتن دیسک فتق از طریق برش‌های کوچک.

| مزایا: درد کمتر پس از عمل و بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های عادی در مقایسه با جراحی باز.

~ هر دو روش اندوسکوپی و میکروسکوپی دیسککتومی، کم‌تهاجمی هستند؛ هرچند که میکرودیسککتومی به عنوان gold standard درمان جراحی برای LDH درنظر گرفته می‌شود. با این حال، مطالعات اخیر نشان داده است که Percutaneous Endoscopic Lumbar Disc (PELD) ممکن است جایگزین مؤثری برای میکرودیسککتومی باشد.

1. لامینکتومی:

| روش عمل: برداشتن بخشی از استخوان مهره‌ای (لامینا) برای کاهش فشار بر عصب.

| اندیکاسیون: اغلب زمانی انجام می‌شود که تنگی کانال نخاعی قابل‌توجهی همراه با فتق دیسک وجود داشته باشد.

1. Percutaneous Laser Disc Decompression (PLDD):

| روش عمل: استفاده از لیزر برای بخار کردن بخشی از دیسک فتق و کاهش اندازه آن.

| مزایا: روشی کم‌تهاجمی با نرخ پایین عوارض.

• نتیجه‌گیری:

مدیریت فتق دیسک کمر نیازمند رویکردی جامع است که باید بر اساس شدت علائم و عوامل فردی بیمار روش‌های محافظه‌کارانه یا تهاجمی را انتخاب کنیم. در حالی که بسیاری از بیماران به درمان‌های محافظه‌کارانه پاسخ خوبی می‌دهند، مداخله جراحی همچنان یک گزینه حیاتی برای افرادی با علائم شدید یا مداوم است. تحقیقات و پیشرفت‌های فناوری پزشکی، نویدبخش بهبود و توسعه استراتژی‌های درمانی مؤثرتر هستند.

• منابع:

1. Gugliotta, M., da Costa, B. R., Dabis, E., et al. (2021). Surgical versus conservative treatment for lumbar disc herniation: a prospective cohort study. BMJ Open, 6(12), e012938.

2. Cunha, C., Silva, A. J., Pereira, P., Vaz, R., Gonçalves, R. M., & Barbosa, M. A. (2018). The inflammatory response in the regression of lumbar disc herniation. Arthritis Research & Therapy, 20:251.

3. Yoon, W. W., & Koch, J. (2021). Herniated discs: when is surgery necessary? EFORT Open Reviews, 6(6), 526-530

گردآورنده: دکتر زهرا قاسمی

مارا به دوستان خود معرفی کنید? *? @Neurosurgery_association ? @Neurosurgeryassociation ?***Linkedin?neuro-surgery.info

#با_مقاله_درس_بخوانیم
#فتق_دیسک_کمر
#Part1

⭕️ Lumbar Disc Herniation (Treatments and Indications for Surgery)

• فتق دیسک کمر (LDH) یک بیماری شایع است که در آن محتویات دیسک بین‌مهره‌ای دچار بیرون زدگی شده و به ریشه‌های عصبی فشار می‌آورد. این بیماری یکی از علل اصلی کمردرد است که بر فعالیت‌های روزانه و کیفیت زندگی فرد تأثیر می‌گذارد.

• درمان‌های محافظه‌کارانه:
معمولاً اولین رویکرد به درمان بیماران، درمان محافظه‌کارانه است که شامل موارد زیر می‌باشد:

1. فیزیوتراپی: انجام تمریناتی به منظور تقویت عضلات پشت، بهبود انعطاف‌پذیری و کاهش درد.

2. دارودرمانی: استفاده از داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای تسکین درد، شل‌کننده‌های عضلانی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی برای کاهش التهاب. (در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور، Weber و همکاران نشان دادند که تجویز Piroxicam درد را در بیماران به طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.)

3. اصلاح فعالیت‌ها: اجتناب از فعالیت‌هایی که علائم را تشدید می‌کنند و رعایت اصول ارگونومیک.

• اندیکاسیون جراحی:
مداخله جراحی در شرایط خاصی در نظر گرفته می‌شود:

1. درد مداوم: درد شدیدی که با وجود درمان محافظه‌کارانه کافی و مناسب، همچنان ادامه دارد.

2. نقص عصبی: وجود علائم عصبی پیشرونده یا شدید مانند ضعف عضلانی یا کاهش قابل‌توجه حس.

3. سندرم دم اسبی (Cauda Equina Syndrome): یک اورژانس جراحی که با بی‌اختیاری ادرار و مدفوع و درد شدید مشخص می‌شود.

4. عدم پاسخ به درمان محافظه‌کارانه: در صورت عدم بهبود علائم پس از 6 هفته درمان محافظه‌کارانه.

مارا به دوستان خود معرفی کنید? *? @Neurosurgery_association ? @Neurosurgeryassociation ?***Linkedin?neuro-surgery.info

#با_کیس_درس_بخوانیم
#Frontoparietal_Large_ICH

✅ شکایت اصلی و بیماری فعلی:

بیمار مردی 48 ساله با سابقه hypertension و addiction بود که توسط همراهانش به اورژانس بیمارستان آورده شد. دلیل مراجعه کاهش سطح هوشیاری برای مدت زمان نامشخص بود. هنگام پذیرش، Glasgow Coma Scale (GCS) بیمار 4/15 بود و پاسخی به تحریکات دردناک نداشت. بیمار مردمک‌های mitotic داشت که به نور پاسخ نمی‌دادند، گردن او دچار stiffness بود و نیاز به oral intubation فوری داشت.

✅ بیماری زمینه ای :

بیمار دارای سابقه شناخته‌شده hypertension و addiction بود. Urine toxicology screen بیمار برای opium مثبت بود.

✅ سابقه مصرف مواد مخدر :

بیمار سابقه سوءمصرف مواد (اعتیاد به opium) داشت.

✅ معاینه فیزیکی:

? ظاهر عمومی:

کاهش سطح هوشیاری (GCS 4/15).

? وضعیت حیاتی هنگام پذیرش:

•  فشار خون: 190/100
•  ضربان قلب: 80  bpm
•  نرخ تنفس: 24
•   درصد Oxygen Saturation : 80
•  دمای بدن: 37.4  سانتی گراد

? معاینه عصبی:

مردمک‌های mitotic که به نور پاسخ نمی‌دادند، بدون علائم آسیب‌های تروماتیک در بدن، و stiffness گردن.

✅ یافته‌های تصویربرداری:

? تصویر سی تی اسکن  اولیه:

حجم بالای intracerebral hemorrhage (ICH) در right basal ganglia (حجم 140 سانتی‌متر مکعب)، جابه‌جایی خط میانی بیشتر از 5 میلی‌متر و hydrocephalus مشاهده شد.

? تصویر سی تی اسکن پس از عمل:

•  پس از تخلیه hematoma بهبود یافت. در CT angiography، هیچ arteriovenous malformation (AVM) یا aneurysm تشخیص داده نشد.

✅ پیگیری و درمان:

? روند بیمارستانی:

•  بیمار تحت external ventricular drainage (EVD) و right frontotemporoparietal craniectomy برای تخلیه هماتوم قرار گرفت.

•  پس از جراحی، GCS  بیمار ابتدا به 7 از 15 و سپس تا روز سیزدهم به 12 از 15 افزایش یافت.

•  در روز هفتم Extubation  انجام شد و EVD سه روز پس از جراحی برداشته شد.

? ترخیص و بهبودی:

•  بیمار با hemiplegia سمت چپ ترخیص شد و 1.5 ماه پس از جراحی اولیه تحت cranioplasty قرار گرفت.

•  قدرت عضلانی بیمار از 1 از 5 در زمان ترخیص به 3 از 5 در سه ماه بعد از ترخیص بهبود یافت.

•  بیمار به فیزیوتراپی و کاردرمانی ارجاع شد.

*? گردآورنده: دکتر محمد سینا میرجانی*

?منبع

مارا به دوستان خود معرفی کنید? *? @Neurosurgery_association ? @Neurosurgeryassociation ?***Linkedin?neuro-surgery.info