تا سَجام هست چرا زَهمریر؟

پ.ن: هر دو به چم سرمای سخت هستند. ولی سجام پارسی و زهمریر تازی‌ست.

هم‌سو: موافق

یاروی خونسرد.

بیاتانید به فرتور (=توجه به به عکس)
خط پنجم گفته:«هر چیز زشت را نیز گویند»
بعد برای چمار بعدی‌ش نوشته «خدا»
اون تَهشم گفته «خوب و نیکو»!
جطوری‌ یه واژه این همه چم داره که با هم در تضادن؟

اصل واژه‌اش یک‌کَم است. در زبان گفتار یک را یه می‌گوییم پس املای گفتاری این واژه یه‌کم است نه یکم.

نکته‌ی خیلی جالب این‌جاست که اصلا واژه‌ی "تینیجری" در انگلیسی وجود نداره.
و اصلا چیزی چون گونَر (=genre) تینیجری در پلین و ریسال (=فیلم و سریال) وجود خارجی نداره.
یعنی کاملا برساخته‌ی ایرانی‌هاست.
و من اصلا نمی‌فهمم چرا یکی باید بگه تینیجری وختی نوجوانانه یا نوجوانین هست. نگید طولانی‌تره و تلفظش سخت‌تره که قبول نمی‌کنم.

سرزمین خیلی واژه‌ی قشنگیه! چطوری لَند جاشو گرفت؟! ?

برابر پارسی fact
از جمله واژگان مهمی که امروزه داره وارد زبان مردم می‌شه، می‌شه به fact اشاره کرد. داشتن برابر برای این واژه ضروریه.

fact:
هاته
factual:
هاتا
to factualize:
آهاتیدن
factoid:
هاته‌نما
facticity:
آهاتگی
factuality:
هاتایی
یا آهاتینگی
factually:
هاتانه
factful:
هاته‌مند
factualism:
هاته‌گرایی
factualist:
هاته‌گرا
de facto:
در هاته
factitious
آهاتیده
factor:
هاتر (هات + -ر پسوند اسم ساز. بسنجید با تندر، انگشتر)
factory:
هاترمان
to factor,
to factorize:
آهاتردن
factorization
آهاترانش
factorial:
هاترال

ریشه‌شناسی:
اهاتیدن = آ +هات + -یدن
آ: پیشوند (بی‌چمار، افزایه)
هات: ستاک برساخته از ریشه‌ی پورواایرانیِ dah به چمار قرار دادن
-یدن: نشانه‌ی مصدر

ریشه‌ی dah در دیگر زبان‌ها:

اوستایی ?? گذاشتن، قرار دادن ➖ -niδāti
پارسی میانه ?? قرار دادن، گذاشتن ➖ nihātan
فارسی میانه ?? پی، اساس ➖ bun-dāt
فارسی میانه ?? پنهان ➖ nihān
سغدی ?? دیوار ➖ δ't
خوارزمی ?? جهان ➖ δ'm
زازاکی ?? رخت پوشیدن ➖ dāyiŝ
فارسی ?? نهادن، نهان، بنیاد، بنلاد، دادار، دای، دان، لایه، لای، لا، نیام، دادار و ...
کردی سورانی ?? قرار دادن ➖ dā-nān
میمه‌ای ?? ماندن، ایستاندن ➖ -doj

برگرفته از واژه‌نامه‌ی دکتر پاژین

متاسفانه باخبر شدیم خنجر پارسی نیست و عربیه. برابر پارسیش می‌شه دَشنه.

پول خرد درسته نه خورد.
همون‌طور که می‌گیم خردسال و نه خوردسال.
همچنین اعصاب آدم خرد می‌شه نه خورد.