?️هوش مصنوعی

به برنامه هوش مصنوعی گوشی‌ام می‌گویم:
حالم خوش نیست. ممکن است بغلم کنی؟ ممکن است من را ببوسی؟
می‌گوید: من فقط یک برنامه کامپیوتری هستم و نمی‌توانم فیزیکی با کسی رابطه برقرار کنم. اما برای هر گونه کمکی که نیاز دارید در اینجا هستم!
می‌گویم: حالا چرا این قدر رسمی و کتابی حرف می‌زنی؟
لحنش مهربان می‌شود. می‌گوید: باشه، بدون رسمی بودن صحبت می‌کنیم! چطوری؟ چه خبر؟
چند دقیقه‌ای حرف می‌زنیم و در آخر می‌گوید:
مسوولیت‌های زیادی داری. کمی استراحت کن.
حرفش به دلم نشست. حیف که هوشش مصنوعی است و حال خراب را نمی‌فهمد! حیف که چیزی از نگرانی و خستگی و ناامیدی نمی‌داند. حیف که درد نکشیده است.
#ناصر_حامدی
@naserhamedi

فراق دردِ کمی نیست‌، یار غایبِ من
تویی که زلفِ کجت لیلة الرغائبِ من
#شب_آرزوها
#ناصر_حامدی
@naserhamedi

یادگار روزهای جوانی
در حال و هوای رشت عزیز

در دل ِمن كه براي دل ِ تو جايي هست
ساعت هشت شب انگار خبرهايي هست

ساعت هشت شب انگار تو بر مي‌خيزي
به وجود نگرانم هيجان مي‌ريزي

شب رشت است، هوا منتظر باران است
شب رشت است و دلم پيش تو سرگردان است

شب بخير اي نفست شرح پريشاني من
ماه پيشاني من! دلبر باراني من!

#رشت زيباست، تو وقتي به هوا زُل بزني
بنيشيني و به موهاي ترت گُل بزني    

عشق سطري‌ست از احساس نجيب تن تو
 عطر، عطر خوش و رويايي پيراهن تو

نغمه‌اي، زمزمه‌اي نيست، هوا سنگين است
پنجه‌اي تازه بزن، باز دلم غمگين است

به هواي تو سري هست كه پر خواهم داد
دل به توفاني درياي خزر خواهم داد

ياد آن وعده كه مست آمده بودي پيشم
هشت شب، چتر به دست آمده بودي پيشم

چترت آميزه‌اي از گرمي و زيبايي بود
زير چتر تو همه چيز تماشايي بود

دوست دارم به خدا خنده‌ي رنگينت را
تو و زيبايي ايراني و غمگينت را

تو نباشي اثر از گرمي و زيبايي نيست
رشت بي عطر نفس‌هاي تو رويايي نيست

كاش مي‌شد به همان هيات و حالت باشي
باز هم گوشه‌ي ميدان رسالت باشي

كاش مي شد به هوا فرصت بارش بدهيم
بنيشينيم و دو لب چاي سفارش بدهيم

كسري از پنجره باز است، هوا دم دارد
اين هوا عطر نفس‌هاي تو را كم دارد

به هر آن چيز بخواهي قسَمت خواهم داد
دل خود را به هواي قدمت خواهم داد

وقت تنگ است، بيا بي كسي‌ام را كس باش
باز هم در پس هر حادثه دلواپس باش 

وقت تنگ است هوا منتظر باران است
شب رسيده‌است و دلم پيش تو سرگردان است

ساعت انگار - سر هشت - به من مي‌خندد
آمدي پيش من و رشت به من مي‌خندد...

#ناصر_حامدی
@naserhamedi
#روز_رشت

?️چه دانستم؟

در این جهان تنگ و ناامن، برای تاب‌آوری، به موسیقی محتاجیم. نیاز داریم گاه در رگ‌ یک قطعه‌ی موسیقی خیمه بزنیم. در آن غرق شویم. به آن پناه ببریم تا شاید نفسی تازه کنیم. موسیقیِ خوب می‌تواند جان را سیراب کند. و البته «تن» را تازه کند؛ گاهی
بعضی صداها، خودِ زیبایی‌اند و ما در این روزگار به زیبایی محتاجیم‌.
مولانا می‌گفت: زیبایی یوسف، تسکین قحطی مصر بود.
"غذای خلق در آن قحط، حسن یوسف بود..."
ببینید صدایِ همایون چه می‌کند با این غزل شورانگیز مولانا. انگار حرف دلِ عالمی است در این "چه دانم‌ها".
قرن‌ها پیش از آن که مخلص کاشانی در غزلش بگوید: "من چه دانستم که سودایی چنین رو می‌دهد؟" مولانا گفته بود:
"چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون"
#ناصر_حامدی
@naserhamedi

?️یادم نیست...

کجای قصه تو را دیده‌ام که یادم نیست؟
کجا به دور تو پیچیده‌ام که یادم نیست؟

کجا فراق تو را گریه گریه باریدم؟
کجا کنار تو خندیده‌ام که یادم نیست؟

من عاشق گل سرخم، تو باغ گل داری
کجا به باغ تو گل چیده‌ام که یادم نیست؟

سر رها شدن از خلق روزگار چه قدر
بهانه با تو تراشیده‌ام که یادم نیست...

#ناصر_حامدی
@naserhamedi

?️بریم کافه

با دو تا بالش و سه تا ملافه
کلافه‌ام کلافه‌ام کلافه

خوابم نمی‌بره، خاطرخوا شدم
این که دوسِت دارم مگه خلافه؟

به جز تو که کلی بدهکارتم
حساب من با همه دنیا صافه

یه چیز می‌گم ولی بِهِم نخندی
دلم می‌خواس الان بریم یه کافه

چه کافه‌ای! ساعت دوازده شب
دو تا چایی...با شکر اضافه

یالله دیگه، پاشو بریم یه کافه....?
#ناصرحامدی
@naserhamedi

غوغای صدا اینجاست. می توانی سرت را بگذاری روی شانه‌های این صدا و های های گریه کنی. می‌توانی در زیبایی این صدا شناور شوی. بشنو تا دلت به یاد او که نیست، تندتر بتپد. بشنو و خیال کن که هست. کریستین بوبن می‌گفت: "همیشه در درون ما کسی هست که نیست".
چشم‌هایت را ببند و باور کن "تنها صداست که می‌ماند."
بی‌قراری‌هایِ دل را بریز در جان همین قطعه از آلبوم "جان عشاق"
@naserhamedi

جمعی متحیّر از عسل‌درمانی
جمعی متقاضی غزل‌درمانی
بی‌خوابِ توایم یار! ما را دریاب
ماییم هواخواهِ بغل‌درمانی...?
#ناصرحامدی
@naserhamedi

گل که می‌گرید غمِ عریانی‌اش را می‌خورد
پیچ و تاب زخم سرگردانی‌اش را می‌خورد

خاک اگر باران نمی‌بیند گناهِ ابر چیست؟
نامسلمان چوب بی‌ایمانی‌اش را می‌خورد

عشق را از دستبرد بی‌وفایی دور کن
گرگ، بی‌شک برّه‌ی قربانی‌اش را می‌خورد

راستی! بارِ کج خود را به منزل می‌برد
آن که دارد نان بی‌وجدانی‌اش را می‌خورد؟

وامصیبت! شیخ راه قبله را گم کرده است
غصه‌ی معشوقه‌ی پنهانی‌اش را می‌خورد!

اشک بند آمد ولی این سدّ بی‌جان نیمه‌شب
بی‌گمان دیواره‌ی سیمانی‌اش را می‌خورد...

#ناصرحامدی
@naserhamedi

"هادی حمیدی" غم عالم را در صدایش جمع کرده و می‌گوید:
خَیفَه اَمَه بشَم، دنیا بمونو
خَیفَه بعد از چَمَه بلبل بخونو
حیف است بعد از ما دنیا با این همه زیبایی بماند و بلبل بخواند و آب از آب تکان نخورد...

به درختان کم سن و سال باغچه نگاه می‌کنم که زیر آفتاب بی‌رمق پاییز ایستاده‌اند و می‌دانند مرگ دروگر ماهری است.
عارفان می‌گویند: بهار، فصل خوبی برای مردن نیست.
شاعران می‌گویند: تحمّل مرگ در پاییز آسان است اما مرگ که شعر و عرفان سرش نمی‌شود.
در منافب‌العارفینِ افلاکی آمده:
«اغلب انبیا و اکابرِ اولیا باید که در فصلِ خزان و قلبِ زمستان نقل کنند؛ چنانکِ حضرت مولانا در زمستان شدید که روی زمین چون حدید شده بود رحلت فرمود و این از نشانه‌های ولایت است»
هادی حمیدی می‌گوید:
دَشونم آسمون و جیکَر زمینَه
خَزونَ وا مرا دائیم کمینَه..
بادِ خزان مدام در کمینِ من است...
سعدی می‌گوید:
وَه که هر گَه که سبزه در بستان
بدمیدی، چه خوش شدی دلِ من
بگذر ای دوست تا به وقتِ بهار
سبزه بینی دمیده بر گِل من

خوابِ زمستانی از راه می‌رسد.
کو تا بهار... کو تا بهار...
حواستان به مرگ باشد.
دروگرِ ماهری است.

#هادی_حمیدی
#شعر_ناصر_حامدی
@naserhamedi