? فتنه ولایت

یکی از شگردهای معاویه علیه لعائن الله برای حفظ حکومتش تهمت به امام حسین علیه السلام مبنی بر فتنه گری و انشقاق بین مسلمین بوده است لذا در نامه ای به امام علیه السلام چنین نوشته است:
" فاتّق شقّ عصا هذه الامه و ان یردهم الله علی یدیک فی فتنه ".
که امام علیه السلام حکومت و ولایت معاویه را بزرگترین فتنه دانسته اند و فرمودند:
" انی لا اعلم فتنه اعظم علی هذه الامه من ولایتک علیها ". ( بحارالانوار، ۲۱۲/۴۴ )
@derayat1

? بالاترین معروف شناخت امام (ع) است

اینکه امامت مهمترین رکن دین است از واضحات مذهب تشیع است که در خطبه غدیر هم بالاترین معروف امامت امام معصوم معرفی شده است: " الا و انّ راس الامر بالمعروف ان تنتهوا الی قولی و تبلّغوه من لم یحضره تامروه بقبوله و تنهوه عن مخالفته، فانه امر من الله عزوجل و منی و لا امر بمعروف و لا نهی عن منکر الا مع امام معصوم ". ( بحار الانوار، ۲۱۵/۳۷ )
بدانید که بالاترین امر به معروف آن است که سخن مرا بفهمید و آن را به کسی که حاضر نیست برسانید و او را از طرف من به قبولش امر کنید و از مخالفتش نهی نمائید، چرا که این دستوری از جانب خداوند عزوجل و من می باشد، هیچ امر به معروف و نهی از منکری نمی شود مگر با امام معصوم (ع).
لذا امام حسین علیه السلام که می فرماید: " ارید ان آمر بالمعروف و انهی عن المنکر " و جانش را در این راه نثار می کند برای این است که امامت را بشناساند.
"و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیره الضلاله". (زیارت اربعین)
پس این حرف درست نیست که گفته می شود: " بزرگترین معروفها در درجه اول عبارت است از ایجاد نظام اسلامی و حفظ نظام اسلامی؛ این امر به معروف است. معروفی بالاتر از ایجاد نظام اسلامی و حفظ نظام اسلامی نداریم؛ هر کسی که در این راه تلاش کند آمر به معروف است؛ حفظ عزت و آبروی ملت ایران، بزرگترین معروف است ". ( بیانات رهبری در حرم مطهر رضوی، ۱۳۹۴/۱/۱ )
@derayat1

? با شعار جهاد و انقلابی گری حق را سر می برند!

عن محمد بن ابی عمیر انه سال ابالحسن علیه السلام عن حی علی خیر العمل لِمَ ترکت من الاذان؟ قال: ترید العله الظاهره او الباطنه، قلت: اریدهما جمیعا. فقال: اما العله الظاهره فلئلا یدع الناس الجهاد اتکالا علی الصلاه و اما الباطنه فان خیر العمل الولایه فاَراد من امر بترک حی علی خیر العمل من الاذان ان لا یقع حثّ علیها و دعاء الیها. (علل الشرایع، ۳۶۸/۲)
محمد بن ابی عمیر از امام کاظم علیه السلام درباره علت حذف "حی علی خیر العمل" در اذان سوال می کند. حضرت در جواب می فرماید: علت ظاهریش را می خواهی یا علت واقعی؟ ابن ابی عمیر می گوید هر دو را می خواهم. امام علیه السلام می فرماید: علت ظاهری آن این بود که مردم بخاطر اهمیت نماز از جهاد و انقلابی گری دست نکشند ولی در واقع خواستند با حذف خیر العمل که اشاره به ولایت ما اهل بیت است مردم بسوی ما گرایش پیدا نکنند.

? رعد و برق بی باران انقلابیون (طلحه و زبیر)

و قد ارعدوا و ابرقوا، و مع هذین الامرین الفشل؛ و لسنا نُرعد حتی نوقع و لا نسیل حتی نُمطر. ( نهج البلاغه، خطبه ۹ )
چون رعد خروشیدند و چون برق درخشیدند، اما کاری از پیش نبردند و سرانجام سست گردیدند! ولی ما اینگونه نیستیم، تا عمل نکنیم، رعد و برقی نداریم و تا نباریم سیل جاری نمی سازیم.
@derayat1

? حدیث و تفسیر رفع قلم از شیعیان

حَدَّثَنَا أَبُو اَلْحَسَنِ مُحَمَّدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ عَلِيٍّ اَلْبَصْرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو اَلْحَسَنِ صَالِحُ بْنُ شُعَيْبٍ اَلْغَرِيَّانِيُّ مِنْ قُرَى اَلْغَازِيَاتِ قَالَ حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْبَغْدَادِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ اَلْعَسْكَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ دَاوُدَ بْنِ قَبِيصَةَ اَلْأَنْصَارِيُّ عَنْ مُوسَى بْنِ عَلِيٍّ اَلْقُرَشِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قَالَ رُفِعَ اَلْقَلَمُ عَنْ شِيعَتِنَا فَقُلْتُ يَا سَيِّدِي كَيْفَ ذَاكَ قَالَ لِأَنَّهُمْ أُخِذَ عَلَيْهِمُ اَلْعَهْدُ بِالتَّقِيَّةِ فِي دَوْلَةِ اَلْبَاطِلِ يَأْمَنُ اَلنَّاسُ وَ يُخَوَّفُونَ وَ يُكَفَّرُونَ فِينَا وَ لاَ نُكَفَّرُ فِيهِمْ وَ يُقْتَلُونَ بِنَا وَ لاَ نُقْتَلُ بِهِمْ مَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ شِيعَتِنَا اِرْتَكَبَ ذَنْباً أَوْ خَطَأً إِلاَّ نَالَهُ فِي ذَلِكَ غَمٌّ يُمَحَّصُ عَنْهُ ذُنُوبُهُ وَ لَوْ أَنَّهُ أَتَى بِذُنُوبٍ بِعَدَدِ اَلْقَطْرِ وَ اَلْمَطَرِ وَ بِعَدَدِ اَلْحَصَى وَ اَلرَّمْلِ وَ بِعَدَدِ اَلشَّوْكِ وَ اَلشَّجَرِ فَإِنْ لَمْ يَنَلْهُ فِي نَفْسِهِ فَفِي أَهْلِهِ وَ مَالِهِ فَإِنْ لَمْ يَنَلْهُ فِي أَمْرِ دُنْيَاهُ و مَا يَغْتَمُّ بِهِ تَخَايَلَ لَهُ فِي مَنَامِهِ مَا يَغْتَمُّ بِهِ فَيَكُونُ ذَلِكَ تَمْحِيصاً لِذُنُوبِهِ .

? عيون أخبار الرضا - جلد۲ - صفحه ۲۳۶

از موسى بن على قرشى از حضرت ابى الحسن على بن موسى الرضا عليه السّلام مروى است كه فرمود: قلم از شيعيان ما برداشته شده است. راوی گوید عرض كردم : اى سيد من اين چگونه خواهد شد؟ فرمود: زيرا بر ايشان عهد گرفته شده به تقيّه در دولت باطل،مردمان ايمن هستند و ايشان ترسانيده مى‌شوند و ايشان را دربارۀ ما كافران مى‌دانند و ايشان را به سبب ما مى‌كشند و ما را به سبب ايشان نمى‌كشتند. هيچ‌كس از شيعه ما نيست كه ارتكاب گناهى خطايى كند مگر او را در آن غمى رسد كه گناهان را از او پاك كند، هرچند گناهان كرده باشد به عدد قطرات باران و سنگ‌ريزه و ريگ و خار و درخت، اگر در خودش غمى نرسد در اهل و مالش برسد،اگر در امر دنيا چيزى نيست كه به آن غمگين گردد در خواب خيالى چند او را نموده شود كه به آن غمگين گشته و باعث پاکی از گناهان گردد.
@derayat1