⚠️ چرا از «تحلیل های فرافکنانه» پیرامون سوریه دست بر نمی دارید؟!

واقعا خجالت کشیدم وقتی شنیدم آن مقام بلندپایه نظامی به مجلس رفته و در انتقاد یکی دو نماینده مستقل منتقد، گفته که خب ما اگر وعده صادق سه را انجام بدهیم بعد آنها جواب می دهند و شما مطالبه چهار و پنج را خواهید کرد! واقعا چه شد که سردارانی که باید به رهبری یعنی فرمانده کل نیروهای مسلح بگویند «چشم!» دیپلمات می شوند و لباس دولتمردان را می پوشند؟!

عملکردها همین ها بود که منجر به از دست رفتن «سوریه» شد آنهم به دست کسانی که سالهای طولانی با شعار «وحدت فرماندهی» همه پرونده را گرفتند و آخر هم هیچ کس نه در رسانه یقه شان می کند چون پشت تقدس سازی ها پنهان شده اند و نه ساختاری در کشور هست که اینها را محاکمه نظامی سیاسی بنماید!

اینکه مسلحین را تعدیل شده می خوانیم و معلوم هم می شود که عملا قصد تخریب حرم ها و شیعه کشی ندارد که دلیل نمی شود این سوی ماجرا یعنی «شکست مفتضحانه» در برابر جمعی که بنا داشتند در عملیات «ردع العدوان» صرفا پاسخ حمله نظام سوریه در اطراف حلب و ادلب را بدهند ولی راه را چنان باز دیدند که تا دمشق رفتند را فراموش کنیم‌!

اینکه همه می‌دانستند آنها بناست این عملیات محدود را انجام بدهند ولی باز هم این گونه یک کشور از دست نیروهایی که سالهای طولانی آنجا بوده اند و حتما شناخت درستی از ارتش و ساختار آنجا دارند خارج می شود چه معنایی دارد؟ چرا می شود دولتمردان را به بدترین روش نقد کرد ولی نقد یواش برخی دیگر، خط قرمز است؟!

من خودم «تحلیل های فرافکنانه» را خوب بلدم ولی چرا شما دارید هنوز تحلیل می کنید؟! مگر نه آن است که مسوول‌ یک کار باید در قبال عملکرد خود پاسخگو باشد؟
دلم به حال مخاطب انقلابی می سوزد که با توجیهات مختلف، جرات سخن گفتن درباره این بخش ماجرا را ندارد و شعار استقلال رأی هم می دهد!

مخالفان گفتمان توجیه گرانه خود را بایکوت میکنید مشکلی نیست ولی حالا اگر تحلیل های منطقه ای تان تمام شده و بنای ماله کشی ندارید کمی هم از این طرف ماجرا بگویید رفقا!
شااااید.... جلوی تکرار این حوادث در کشورهای دیگر را گرفتید! بخدا اگر دلسوز انقلاب هستید حالا باید بگویید و بدانید که نقدهای یواشکی به اصلاح منجر نمی شود بلکه به سقوط می انجامد!
📍 @komeilialireza

تلاش برای تسلط بر جاده‌ها و تنگه‌ها و بی سیطره بر بینه‌ها می‌شود هم‌این تلقی‌های راه‌گذری از محور مقاومت که اکنون از کمر شکسته است؛ اگر نه جبهه‌ی مقاومت که در بند مرز نیست...

نظام نظریه‌پرداز آکادمی‌های نظامی و دیگر آکادمی‌های پشت‌بان آن، کفایت تبیین شرعی پذیرش حکومت سکولار سوریه در آن چه محور مقاومت خوانده می‌شد را نداشت؛ هم‌این بود که درون و بیرون سوریه، حزب بعث ما را گرفتار چالش‌های کلامی کرده بود.‌‌..

صریح بیان حضرت ره‌بر امت‌سازی بوده است؛ محورسازی این سال‌ها تنها تلاش برای خروج از جنگ ملی بوده است بی آن به الگوی جنگ امی رسیده باشیم...

ما جبهه‌ی مقاومت امت احمد با امت ابلیس داریم. محور مقاومت از که جا آمد؟ واکنش به محور شرارت، که نخست محور مقاومت خوانده شد و پس آن گاه تا محور ممانعت رفت، و تا اکنون چفت و بست مشخصی با امر شریعت و فقاهت و ولایت نداشته است...

به سکولارهای مسلمان‌تبار اگر بگویی حدیث از مسجد و منبر به دولت و میدان باید امتداد بیابد، ترش می‌کنند؛ حتا ممکن است آن را اهانت به حدیث و عترت بخوانند...

آن چه حلقه‌های میانی هم‌بسته با حلقه‌ی حاکمیت خوانده می‌شود، صف و ستادش در دور نخست انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری کمابیش در دو اردوگاه گسسته بود و تحرک ویژه‌یی نیافت. نتیجه‌ی پی‌وست و کنش یک‌پارچه‌ی آن‌ها در دور دوم انتخابات به نظر دیدنی خواهد بود...

برجام نقشه‌ی راه تعلیق نهضت در ایران و به رسمیت شناختن کیان جعلی اسرائیل است، و فتف آشناترین راه‌کنش این تطبیع اشغال قدس است...

درستش آن است که تمام آن نظامی‌هایی که در انتخابات دخالت کردند، هم‌آن هفته‌ی نخست دولت تازه به رده‌های مشورتی ستاد کل نیروهای مسلح فرستاده شوند تا از کارنامه‌خوانی‌شان استفاده کنیم و جای آن‌ها جوان‌های بابرنامه را در فرمان‌دهی آن رده‌ها ببینیم که هوس کار حزبی ندارند...

اجتهاد و احتجاج را با استحسان و اجماع که سودا کرده باشی، جای حجت شرعی پی کد شخصی می‌گردی...