بسیاری از نوزادان تجربه طولانی مدتی دارند از این‌که آن‌چه می‌دهند را پس نمی‌گیرند. نگاه می‌کنند و خودشان را نمی‌بینند. این امر پیامدهایی دارد.

1️⃣ ظرفیت خلاقانة نوزادان به‌تدریج تحلیل می‌رود و به نوعی به دنبال راه‌هایی دیگر می‌گردند تا چیزی از خودشان را از محیط بازپس گیرند. ممکن است از طریق روش‌های دیگری موفق شوند.

نوزادان نابینا نیاز دارند بازتاب خود را از طریق حواسی غیر از بینایی دریافت کنند. درواقع مادری که چهره‌اش ثابت است، می‌تواند به شیوه‌ای دیگر پاسخ دهد. بیشتر مادرها وقتی کودک دچار مشکل یا پرخاشگری است، یا به‌خصوص زمانی که بیمار است، پاسخ می‌دهند.

2️⃣ این که کودک به این ایده عادت می‌کند که وقتی نگاه می‌کند، چیزی که می‌بیند چهرة مادر است. در این صورت چهرة مادر دیگر یک آینه نیست. بنابراین ادراک جایگزین اندریافت  می‌شود؛ ادراک جایگزین آن چیزی می‌شود که می‌توانست آغاز تبادلی معنادار با جهان باشد. فرایندی دوسویه که در آن غنی‌سازی سلف با کشف معنا در جهانِ چیزهای مشاهده‌شده به تناوب اتفاق می‌افتد.

#دونالد_وینیکات
#نقش_آینه_ای_مادر
#مادر
#کودک

@ravandarmangar_r

📝 نقش آینه ای مادر و خانواده در تحول کودک

✳️ وقتی نوزاد به چهرۀ مادر نگاه می‏کند چه چیزی می‏بیند؟ نظر من این است که به‏طور معمول چیزی که نوزاد می‏بیند خودش است. به عبارت دیگر مادر در حال نگاه‏کردن به نوزاد است و ظاهرش مرتبط با چیزی است که در آن‏جا [در چهرۀ نوزاد] می‏بیند. همۀ این‏ها به‏سادگی بدیهی فرض می‏شود. پیشنهاد می‏کنم آن‏چیزهایی را که مادران هنگام مراقبت از نوزادان به‏طور طبیعی به‏خوبی انجام می‏دهند، بدیهی فرض نکنید.  نوزادی که مادرش خُلق خودش یا بدتر از آن سفت‏و‏سخت‏بودن دفاع خودش را بازتاب می‏دهد. در چنین حالتی نوزاد چه می‏بیند؟

📝 نقش آینه ای مادر و خانواده در تحول کودک

✳️ وینیکات کارکرد محیط مهم می داند و به سه وظیفه اصلی محیط/ مادر اشاره می کند، شامل:
1.  نگهداری
2.  رسیدگی کردن
3.  ارائة ابژه.

نوزاد به این تدارکات محیطی پاسخ می‌دهد و به هر حال نتیجه‎اش حداکثر رسش شخصی نوزاد است. واژة «رسش » در این مرحله، دربرگیرندة معانی مختلف «یکپارچگی » و همچنین ارتباط روان_‌تنی و رابطه با ابژه است.

اگر نوزاد مراحل نگهداری و رسیدگی کردن را با موفقیت سپری کند و با این فرض که ابژه‌ها طوری به او ارائه شود که تجربة مشروع همه‌توانی نوزاد خدشه‌دار نشود، در این شرایط نوزاد می‌تواند از ابژه استفاده کند و احساس کند که این ابژه، ابژه‌ای سوبژکتیو است که توسط خود او خلق شده است.
   همة این‌ها به آغاز تعلق دارد و از دل این فرایند، پیچیدگی‌های عظیمی پدید می‌آیند که تحول هیجانی و ذهنی نوزاد و کودک را شکل می‌دهند.

#دونالد_وینیکات
#نقش_آینه_ای_مادر
#مادر
#کودک

@ravandarmangar_r

**مادرانگی

❇️ بارداری

ژوان رافائل:

?بارداری آغازگر داستانی غریب است. در این وضعیت، دو بدن درون یکدیگر جای می‌گیرند. دو انسان زیر یک پوست زندگی می‌کنند؛ اتحادی عجیب که یادآور دوران جنینی سال‌ها پیش همان زن باردار در رحم مادرش است**.

? در دنیایی که بخش زیادی از زندگی ما به حفظ یکپارچگی و هویت فردی اختصاص یافته، این هم‌زیستی بدنی واقعیتی شگفت‌انگیز به شمار می‌آید.
این اتحاد دوگانه همچنین از منظر زیستی یک معماست.
به دلایلی که کاملاً شناخته‌شده نیستند، بدن زن باردار دفاع‌های ایمنی خود را سرکوب می‌کند تا این موجود نیمه‌بیگانه بتواند درون او به زندگی ادامه دهد.  از نظر روان‌شناختی نیز، زن برای آنکه بارداری را به بخشی از وجود خود تبدیل کند، باید بر تهدیدات روانی ناشی از بارداری غلبه کند.

#مادرانگی
#بارداری
#ژوان_رافائل

@ravandarmangar_r

????
نکته مهم:

❇️ با توجه به پرسش دوستان لازم به توضیح است که این سخنرانی ویژه همکاران متخصص در حیطه روانکاوی، روانشناسی و مشاوره و متخصصین حوزه مامایی و تخصص زنان و همچنین همه والدینی است که به موضوع والدگری نگاهی عمیق دارند و مایلند که از دیدگاه روانکاوی هم با این موضوع آشنا شوند.
البته مطالب تخصصی روانکاوی است اما تاحدودی ساده سازی شده و به نحوی انتخاب شده که هر دو گروه متخصص و عموم می‌توانند استفاده کنند.
?از حضور پدران هم به شدت استقبال می‌شود.

#مادرانگی

@ravandarmangar_r

مراجع و روانکاو

❇️ روانکاو سرنخ‌ها را جمع می‌کند و تعابیر را مطرح می‌کند. اغلب این اتفاق می‌افتد که بیماران سرنخ نمی‌دهند، به این ترتیب اطمینان حاصل می‌کنند که روانکاو نمی‌تواند کاری انجام دهد.

?این محدودیت قدرت روانکاو برای بیمار مهم است؛ همان‌گونه که قدرت روانکاو مهم است. قدرتی که در تعبیر درست و به‌موقع نمایان می‌شود. چنین تعبیری بر اساس سرنخ‌ها و همکاری ناآگاه بیمار صورت می‌گیرد؛ همکاری‌ای که مواد لازم برای شکل‌گیری و توجیه تعبیر را فراهم می‌کند.

بنابراین روانکاو تازه‌کار ممکن است گاهی تحلیل‌های بهتری از چند سال بعدش که بیشتر می‌داند، ارائه دهد. وقتی که بیماران زیادی دارد، همگام پیش رفتن با سرعت بیمار را خسته‌کننده می‌بیند و شروع می‌کند به بیان تعابیری که بر اساس مواد ارائه شده در آن روز بیمار نیست، بلکه بر اساس دانش انباشته‌ی خود یا پای‌بندی به ایده‌هایی است که آن زمان در ذهن دارد.

#دونالد_وینیکات

? برگرفته از مقاله: نظریه رابطه والد_نوزاد. وینیکات ،١٩٦٠.

@ravandarmandar_r

مراقبت مادرانه

❇️ نوزادی دوره‌ای است که ظرفیت جمع‌آوری عوامل بیرونی در حوزه‌ی همه‌توانی نوزاد در حال شکل‌گیری است. گرچه نوزاد هنوز قادر به کنترل یا احساس مسئولیت در قبال چیزهای خوب و بد محیط نیست، اما مراقبت مادرانه به‌عنوان پشتیبان ایگو به او امکان زیستن، رشد و تحول را می‌دهد.

#مادرانه
#نوزاد
#ایگو

? نظریه رابطه والد_نوزاد. وینیکات.(١٩٦٠)

@ravandarmangar_r

سپر محافظتی

❇️ نقش مادر به‌عنوان سپر محافظتی یک سازه نظری است. این نقش باید شامل نقش شخصی مادر در برابر نوزاد و همچنین مدیریت محیط غیرانسانی توسط او (اتاق کودک، تختخواب و غیره) باشد که نوزاد برای رفاه کامل خود به آن وابسته است (ر.ک. سیرلز، ۱۹۶۰).

? باید تأکید کنم که این شکاف‌ها در نقش سپر محافظتی، همان‌طور که من آن‌ها را تصور می‌کنم، به‌تنهایی تروماتیک نیستند. با قرض گرفتن عبارت مناسب از کریس (۱۹۶۵b)، آن‌ها کیفیتی از نوعی"فشار" را دارند و تحول ایگو یا تکامل روانی-جنسی را آنقدر که جهت می دهند، تحریف نمی‌کنند. در این بافتار، دقیق تر آن است که بگوییم این شکاف ها در طول زمان و از طریق فرآیند تحول، به‌طور نامحسوس و نامرئی بر روی هم جمع می‌شوند. از این رو، تشخیص بالینی آنها در دوران کودکی دشوار است. آن‌ها به‌تدریج در ویژگی‌های خاص یک ساختار شخصیت خاص جا می‌گیرند.

#مادر
#نوزاد
#سپر_محافظتی

? برگرفته از مقاله، ترومای جمعی. مسعود خان. ۱۹۶۳،

@ravandarmangar_R

برشی از مقاله

❇️ مادر با در دسترس قرار دادن خود به عنوان سپر محافظتی، رشد فرایندهای رسش ( هم عملکردهای خودمختار ایگو و هم فرایندهای غریزی) را ممکن می سازد.
نقش مادر به عنوان سپر محافظتی، نوزاد را در برابر عشق و نفرت سوبژکتیو و ناآگاهانه مادر حفظ می کند و به این ترتیب اجازه می دهد که همدلی او نسبت به نیازهای نوزاد به حداکثر پذیرش برسد ( اشپیبز_ ۱۹۵۹)

#مادر
#نوزاد
#سپر_محافظتی

@ravandarmangar_R