کاش همکلاسی هام با حموم و مسواک آشنایی داشتن.

یادمه یه روز توی آغوشم بودی نه توی خاطراتم

و من تمام این کهکشان‌ها و سیاره‌ها را
درچشم‌های تو دیدم ؛
چشم‌هایی که به اندازه درخشش ستاره‌هایش ،
از آغوشِ من دور بود .

و من هرگز به آسمان خیره نشدم .
من درون کهکشان ها و سیاره ها ،
چیزی فراتر دیدم ، چیزی به نامِ تو .

چجوری فراموشت کنم وقتی بعد از
هر کلمه کیبوردم اسم تورو بهم یادآوری میکنه؟

الان نیاز دارم با کسی که بهش علاقه دارم کنار دریا نشسته باشیم
خودمون دوتا، بدون هیچ مزاحم دیگه ای
با موهای موج دارش بازی کنم،نوازشش کنم، صحبت کنیم، بخندیم، بازی کنیم
و دیگه برنگردم پیش این ادمای مزخرف و مسخره.