دوستان سلام امیدوارم حالتون خوب باشه
دوتا مطلب هست که فعلا یکیشو می‌گم
اونم اینکه ما تصمیم گرفتیم یه کانال
جدا از این کانال داشته باشیم با محتوای خودمونی‌تر واسه یه مخاطب واقعی‌تر پس
اگه دوست داشتید اینجا
@hypnosII3 عضو بشید و خوشحالمون کنید.

آرتور شوپنهاور می‌گوید وقتی از طبیعتِ
سطحی و پوچ اندیشه‌های دیگران
تنگی‌نظرشان و حقارت دیدگاه‌هایشان و
پستی نیت‌هایشان و تعداد خطاهایشان
کاملا آگاه می‌شویم کم کم به چیزی که
در سرشان می‌گذرد بی‌تفاوت می‌شویم.
زیرا زمین پوشیده از انسان‌هایی‌ست که
ارزش هم صحبتی ندارند.”
آیا واقعا عاقلانه است که ما نظرات چنین
آدمهایی را جدی بگیریم؟ چرا اجازه دهیم
قضاوت‌های آن‌ها تعیین کند که ما چگونه
آدم‌هایی هستیم؟ به نظرت
نوازنده از تشویق حضار مسرور خواهد شد
اگر بداند همه‌ی‌ مخاطبانش ناشنوا هستند؟

✍🏽Alain de Botton
*📕situational anxiety* @hypnosIIs

خوشبخت‌ترینِ ما فقط خوشبخت دیده
می‌ شود. و تنها خودش می‌ داند در حقیقت
درونش چه می‌گذرد. همه چیز از آنجا شروع
شد که ما سعی کردیم فقط نیمه‌ی پر لیوان
ببینیم. چرا فقط باید نیمه‌ی پر لیوان را دید؟
نیمه‌ خالی به‌اندازه نیمه‌ی پر واقعی نیست؟

اگر جوابت این باشد که خب انسان که نباید
واقعیتی که برایش مضر است را ببیند؛ تو
یک احمقی که به ضعیف بودن اقرار می‌کنی
ایراد کار اینجاست که ما تربیت نشدیم که با
هر واقعیتی خواه مثبت و لذت‌بخش و خواه
منفی و دردناک روبرو شویم. به همین خاطر
هیچ‌ وقت برنده بودن را با همه‌ وجود تجربه

نکردیم. از طرفی همواره اجازه داده‌ایم تا
زمین پوشیده بماند از حقایقی که هیچ‌کدام
از ما قدرت روبرو شدن با آن‌ها را نداشته‌ایم احتمالا آن کسی که نیمه‌ خالی لیوان را دید
پای مصنوعی را اختراع کرد اگر به ما بود که
نیمه‌ی پر را می‌دیدیم و با خود می‌گفتیم خدارو
شکر که آن فرد هنوز دو دست و یک پای دیگر دارد!

ما بیشتر از آن که به امیدِ کاذب نیاز

داشته باشیم، به ناامیدی نیازمندیم.

من متوجه شدم که در اعماق نفرت درونمعشقی بی‌پایان وجود دارد. من متوجه شدم
که در انتهای گریه‌ی درونم لبخندی بی‌مانند
وجود دارد من متوجه شدم که پیچیده‌ترین
آشوب‌های درونم آرامشی عمیق وجود دارد
من متوجه شدم ‌که در اعماق
زمستان درونم، تابستانی دلپذیر وجود دارد.
و همه‌ی‌ این‌ ها به من شادی می‌دهند و به‌
همین دلیل است که برایم مهم نیست دنیا
با بی‌رحمی بر من فشار بیاورد، زیرا که
در درونم چیزی قوی‌تر، با آن مقابله می‌کند.

Albert Camus📙Calgula

ممکن است که لباس و زبان و رسوم و
آداب و معتقدات مردم عوض شود، امّا “حماقت آنها” عوض نخواهد شد و در
تمام اعصار می‌توان به وسیله‌ی گفته‌ها
و نوشته‌های دروغ مردم را فریفت. زیرا
همانطور که مگس عسل را دوست دارد
مردم هم دروغ و ریا و وعده‌های پوچ را
که هرگز عملی نخواهد شد دوست می‌دارند.

میکا والتاری📕سینوهه پزشک مخصوص فرعون
@hypnosIIs

_پرسیدید مردم چرا جاهل‌اند؟
برای آنکه باید جاهل باشند، چراکه جهالت
نگهبان تقواست.. هرچه افق دید محدودتر
باشد، فرد جاهل در تاریکی مفیدی به سر
می‌برد. بله عصمت و تقوا ناشی از جهالت
است. هرکس کتاب بخواند فکر می‌ کند و
تفکر، تعلق را به دنبال دارد. **عدم تعقل مایه‌ی خوشبختی است.

Victor Hugo**@hypnosIIs

همه‌ ما درون گودالیم. امّا برخی از ما

از آن اعماق به ستاره‌ها نگاه می‌کنیم.
Oscar Wilde@hypnosIIs

هيچ‌كس، هرگز كارى را تنها به‌خاطر
ديگران انجام نداده است!
همه‌ اعمال ما خودمدارانه ‌اند. همه
تنها به خود عشق می‌ورزند.. به نظر
مى‌ رسد كـه از صحبت من متعجب
شده‌ايد، شايد به كسانى می‌انديشيد
كه به آ‌نها عشق مى‌ورزيد بيشتر فکر
كنيد؛ در می‌يابيد كه آن‌ها را دوست
نداريد، آنچه که دوست داريد حس
مطبوعی‌ست كه از عشق ورزيدن به
آنان در شـما ايجاد می‌شود. شما اشتياق را
دوست داريد، نه كسی‌ كه اشتياق را برمی‌انگيزد.

آروين د يالوم -📕 وقتى نيچه گريست