گزیده صحبت های رئیس جبهه اصلاحات آذر منصوری در نشست استانی جمعیت زنان نواندیش

?آنچه این روزها بر مردم مظلوم فلسطین می گذرد، نقض فاحش حقوق بشر است.
حقوق بشر نباید صرف اهداف و بازی های سیاسی شود.

اصلاح طلبی به شبوه مرسوم  دیگر پاسخگوی شرایط امروز ایران نیست.بنای ما این است که با بازتعریف گفتمان اصلاحات طرحی نو در انذازیم.

با نام و یاد خداوند بزرگ
خداوند بزرگ را شاکرم که توفیق دیدار مجدد شما خواهران عزیز فراهم شد.
از خواهر عزیزم سرکار خانم دکتر راکعی و خانم کنعانی و دیگر عزیزان تشکر می کنم که فرصت این نشست و گفتگو را فراهم کردند.
آنجه در این گفتگ‌وها برای ما اولویت دارد این است که با طرح امکان های و مقدورهای اصلاح طلبی از نظرات اصلاح طلبان در همه کشور استفاده کنیم تا راهی که می گشاییم منطبق بر واقعیت های عینی بیشتری باشد.
در عین حال گفتگو با زنان فعال و‌کنشکر در سراسر کشور نیز به ما کمک می کند تا از ظرفیت های تشکیلات جمعی اصلاح طلبان برای پیشبرد حضور بیشتر زنان در عرصه عمومی و نیز رفع تبعیض های جنسیتی استفاده کنیم. به همین دلیل یکی از وجوه نوسازی گفتمانی جبهه اصلاحات توجه به مجموعه ای از تبعیض هاست که مانع ایجاد فرصت های برابر برای آحاد جامعه خاصه زنان ایران است.
بنابر این صحبت بنده بر دو محور متمرکز است
محور اول:
اینکه تحلیل ما  شرایط ایران امروز در دو سطح حاکمیت و جامعه چیست؟
و ۲، اصلاح طلبان در پسا جنبش زن زندگی آزادی چگونه می توانند نماینده مطالبات همه زنان ایران باشند؟
ابتدا لازم می دانم ضمن عرض تاسف و تسلیت نسبت به آنچه این روزها در غزه می گذرد عرض کنم: آنچه که این روزها بر مردم مظلوم فلسطین می گذرد، نقض فاحش حقوق بشر است.
حقوق بشر نباید صرف اهداف و بازی های سیاسی شود.
متاسفانه اینجا شاهد رفتاری دوگانه از طرف نهادها و برخی فعالان حقوق بشر هستیم که بدون توجه به قتل عمد هزاران مرد و زن و کودک فلسطینی، برای متجاوز اشغالگر دایه مهربان ار از مادر شده اند.
این استاندارد دوگانه معنی جز اینکه این نهادها در دفاع از حقوق بشر دچار تعارضی آشکار هستند، ندارد.
اما در تحلیل از رفتار حاکمیت در دو سطح باید صحبت کرد:
سطح اول نوع مواجهه با انتخابات و به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت شهروندان است
و سطح دوم نوع مواجهه با مجموعه ای از مطالبات فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی است که در هر دو سطح این رفتار به اعتقاد من در راستای افزایش مشروعیت نیست و این با توجه به روند رو به افزایش شکاف حاکمیت_ملت برای امنیت ملی ایران با توجه به دکترینی که به آن باور داریم بسیار نگران کننده است.
به تعبیر آقای خاتمی با ناجمهوریتی مواجه هستیم که در بحث انتخابات مخصوصا با قانون جدید انتخابات خود دست به خود تحریمی زده است.
و از سوی دیگر به رغم آنچه در جامعه ایران می گذرد، حتی در مواجهه با سبک زندگی شهروندان نیز دست به اقدامات و رفتارهای تقابلی می زند.
این روند چیزی جز تداوم یکدست سازی بدون توجه به مولفه مهم مشروعیت سیاسی نیست.
از طرفی با جامعه ای مواجهیم که هیچیک از مراجع داخلی را نماینده مطالبات خود نمی داند و نسبت به مجموعه رفتارهای رسمی نیز بی اعتماد است. شما همین نوع مواجهه برخی از شهروندان با موضوع غزه را ببینید. این رفتار بیشتر از آنکه نگاهی به واقعیت های غزه داشته باشد، واکنشی است در برابر رفتار و گفتار حاکمیت.
و سوال این است که در شرایط کنونی و با این تحلیل اصلاح طلبان چه عاملیتی می توانند داشته باشند؟
دو دیدگاه وجود دارد؟
۱. با همین وضعیت اصلاح طلبان به روال قبل بیایند تحت هر شرایطی در انتخابات لیست بدهند.
و نگاه دیگر اینکه از قضا نمی توان نسبت به انتخابات بی تفاوت بود. اما این ناجمهوریتی که شکل گرفته انتخابات را از معنا و مفهوم خارج کرده و اتفاقا اصلاح طلبان باید تلاششان بازگرداندن صندوق رای به صاحبان اصلی آن که مردم هستند باشد.
به همین دلیل و با همین تحلیل جبههاصلاحات گفت ما توصیه ای برای این دوره در مقطع ثبت نام نداریم و در بیانیه ای که به همین مناسبت منتشر کرد گفت قانون جدید انتخابات مصداق خودتحریمی و خود براندازی است.
اما این قطعا کافی نیست. طبعا تلاش ما چه به لحاظ گفتمانی و چه راهبرد و عملکرد باید با چشم انداز احیا نهاد جمهوریت باشد که این موضوع در دستور کار کمیته های جبهه اصلاحات است.
اما سویه دیگر فعالیت و کنش ما اصلاحات جامعه محور است که در تلازم با تلاشی است که برای احیاء نهاد جمهوریت باید داشته باشبم. این موضوع هم در دستور کار است و این نشست ها با گروهها با فعالان سیاسی و مدنی نیز در همین راستاست.

1. هرچند ممکن است الزاما مواضع رئیس جمهور چین در سفر به منطقه، تغییر سیاست نسبت به ایران نباشد، اما خواه ناخواه تلاشی موثر از سوی چین برای همکاری گسترده با کشورهای رقیب ایران در زمینه انرژی و ترانزیت در منطقه است و طبعا فرصت‌های مهمی از ایران را به حاشیه خواهد راند.
   از این منظر تا همین مرحله نیز می‌توان این تحول را شکستی راهبردی برای سیاست خارجی ایران تلقی کرد.
2. به دنبال یک دوره شکوفایی در سیاست خارجی و ارتقای جایگاه ایران در سیاست جهانی، نزدیک به دو دهه است که تفکری انزواطلب، نظامی‌گرا و گریزان از مناسبات جهانی، خردمندی و تدابیر حرفه‌ای سیاست خارجی را سرکوب کرده است و وزارت خارجه ایران را از موقعیت بالنده‌ترین، مقتدرترین و موثرترین  دیپلماسی در منطقه به سطح حفظ و نگهداری از ساختمان‌های سفارتخانه‌های ایران در جهان تنزل داده است. مداخلات نظامیان در سیاست خارجی به ویژه در منطقه و غلبه انفعال بر کارآمدی و شجاعت در وزارت خارجه، دیپلماسی ایران را به نازلترین موقعیت خود پس از انقلاب تنزل داده است. ضرورت دارد که برای خروج از موقعیت ذلت‌بار سیاست خارجی ایران،  نظام در اولین گام ضمن منع کامل نظامیان از دخالت در سیاست خارجی، دست کمک به سوی ظرفیت‌های بلااستفاده ملی کشور در عرصه دیپلماسی دراز کند و با کمک آنان وزارت امور خارجه را به جایگاهی شایسته سیاست خارجی ملت سرفراز ایران بازگرداند.
   جبهه اصلاحات ایران
   ۲۳ آذر ۱۴۰۱

@jameiyatezananenoandish