کارگاه نظامی شناسی در خانه فرهنگ

نمایشگاه نگارگری در تالار میرعلی تبریزی

خودکشی زنان خانه‌دار؛ پژواک‌ خاموش  انزوا و افسردگی

آمارهای  اخیراً منتشر شده مربوط به  سال ۱۴۰۱  - و با احتمال بالا تکرار و تشدید همین وضعیت در  دو سال بعدی- نشان می‌دهد که خودکشی در میان زنان خانه‌دار به یک معضل جدی اجتماعی تبدیل شده است. با اختصاص ۳۲/۸ درصد از کل خودکشی‌ها، این گروه در رتبه نخست قرار گرفته‌اند. این ارقام نه تنها نگران‌کننده بلکه بازتابی از زخم‌های عمیق در ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه ماست.

زندگی پشت درهای بسته

زنان خانه‌دار اغلب در سایه‌ی نقش‌های سنتی و انتظارات فرهنگی، زندگی خود را می‌گذرانند. آن‌ها وظایف متعددی را بر عهده دارند: مراقبت از فرزندان، مدیریت خانه، و حمایت از اعضای خانواده. اما در این میان، نیازها و خواسته‌های شخصی‌شان اغلب نادیده گرفته می‌شود. انزوا و محدودیت در ارتباطات اجتماعی می‌تواند احساس تنهایی و بی‌ارزشی را تقویت کند.

فشارهای پنهان در جامعه

نقش‌های جنسیتی سنتی می‌تواند فشارهای روانی زیادی را بر زنان تحمیل کند. از یک سو، انتظار می‌رود که آن‌ها مادران و همسرانی ایده‌آل باشند؛ از سوی دیگر، عدم تحقق آرزوها و اهداف شخصی می‌تواند به احساس ناکامی و افسردگی منجر شود. نبود فرصت‌های برابر در زمینه‌های آموزشی و حرفه‌ای نیز می‌تواند این احساسات را تشدید کند.

اقتصاد و وابستگی مالی

وابستگی مالی به همسر یا خانواده می‌تواند استقلال زنان خانه‌دار را محدود کند. این وابستگی ممکن است احساس کنترل‌شدگی و فقدان قدرت تصمیم‌گیری را در پی داشته باشد. در شرایطی که مشکلات اقتصادی و فشارهای مالی بر خانواده‌ها افزایش می‌یابد، زنان خانه‌دار ممکن است بیشترین آسیب را ببینند.

سلامت روان؛ نیاز فراموش‌شده

در بسیاری از موارد، مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب در میان زنان خانه‌دار تشخیص داده نمی‌شود. تابوهای فرهنگی و کمبود آگاهی درباره‌ی سلامت روان باعث می‌شود که بسیاری از زنان از جستجوی کمک حرفه‌ای خودداری کنند. این مسئله می‌تواند به تشدید مشکلات و در نهایت به تصمیمات خطرناک منجر شود.

راهکارها و چشم‌اندازها

برای مواجهه با این بحران، نیاز به رویکردی چندجانبه و عمیق داریم:

1. افزایش آگاهی و آموزش: برگزاری کارگاه‌ها و برنامه‌های آموزشی برای افزایش آگاهی در مورد سلامت روان و اهمیت آن می‌تواند گام مؤثری باشد. ایجاد فضاهایی که در آن زنان بتوانند بدون قضاوت و ترس از برچسب‌خوردن درباره‌ی احساسات و مشکلاتشان صحبت کنند، ضروری است.

2. توانمندسازی زنان: فراهم‌کردن فرصت‌های آموزشی و حرفه‌ای برای زنان خانه‌دار می‌تواند احساس ارزشمندی و استقلال را در آن‌ها تقویت کند. برنامه‌هایی که مهارت‌های جدید را آموزش می‌دهند و فرصت‌های کارآفرینی را معرفی می‌کنند، می‌توانند تأثیر بسزایی داشته باشند.

3. حمایت‌های روانی و مشاوره‌ای: دسترسی آسان و مقرون‌به‌صرفه به خدمات مشاوره‌ای و روان‌درمانی باید در دستور کار قرار گیرد. ایجاد مراکز حمایتی در محله‌ها و جوامع محلی می‌تواند به زنان خانه‌دار کمک کند تا در صورت نیاز به کمک حرفه‌ای دسترسی داشته باشند.

4. تغییر نگرش‌های فرهنگی: تلاش برای تغییر نگرش‌های سنتی و کلیشه‌های جنسیتی از طریق رسانه‌ها، سیستم آموزشی و برنامه‌های فرهنگی می‌تواند به ایجاد فضای بازتر و حمایت‌کننده‌تر برای زنان منجر شود.

5. تقویت شبکه‌های اجتماعی: تشویق زنان به شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، گروه‌های حمایتی و انجمن‌های محلی می‌تواند احساس انزوا را کاهش دهد و فرصت‌های جدیدی برای ارتباطات و دوستی‌ها فراهم کند.

سخن پایانی

آمارهای نگران‌کننده‌ی خودکشی در میان زنان خانه‌دار تنها اعداد و ارقام نیستند؛ آن‌ها داستان‌های ناگفته‌ای از رنج، تنهایی و ناامیدی را بازگو می‌کنند. جامعه‌ای که نیمه‌ی خود را نادیده می‌گیرد، نمی‌تواند به توسعه و پیشرفت واقعی دست یابد. امروز، بیش از هر زمان دیگری، نیاز داریم تا با گوش دادن به صدای زنان خانه‌دار و درک چالش‌های آن‌ها، به سوی آینده‌ای روشن‌تر قدم برداریم.

نگاهی به آینده

بی‌تردید، حل این معضل نیازمند همکاری همگانی است. دولت، سازمان‌های غیردولتی، نهادهای آموزشی و هر یک از ما به عنوان اعضای جامعه، نقش مهمی در ایجاد تغییر داریم. با ایجاد فضایی که در آن هر زن احساس ارزشمندی، احترام و حمایت کند، می‌توانیم نه تنها نرخ خودکشی را کاهش دهیم، بلکه جامعه‌ای پویا و سالم‌تر بسازیم.

حمید رنجبران
روانشناس بالینی

انتشار از صریرـملت
https://chat.whatsapp.com/Eq8AtPrIGDxGmDoCSaayg2

https://TELEGRAM.ME/SARIREMELLAT

آدمایی که وقتی کنارشون نیستی ازت دفاع میکنن
وفادارترین کسایی هستن که میتونی
تو زندگیت پیدا کنی...

در نتیجه، فرقی نمی‌کند که چه کسی سکاندار باشد، مسئله این است که این کشتی مسیری را که ناخدا می‌گوید باید برود!
⭕️ آقای رئیس جمهور، اگر من به‌جای شما می‌بودم، قبل از این انتصاب دو کار را انجام می‌دادم:

✅ ابتدا از وزیر بهداشت می‌خواستم گزارش عملکرد سه‌ساله‌ی وزارتخانه در زمینه‌ی قانون "جوانی جمعیت و تعالی خانواده" را ارائه کند. اگر محتوای گزارش نشان از موفقیت اقدام‌های صورت‌گرفته دارد، هیچ دلیلی برای این انتصاب وجود ندارد!
✅ علاوه بر این، از خود می‌پرسیدم که متولیان امر جمعیت در دولت‌های قبل، برای موفقیت قانون جوانی جمعیت و تعالی خانواده، چکار نکرده‌اند که قرار است مرضیه وحید دستجردی انجام دهد! مگر آنها بلافاصله:

? خدمات پیشگیری از حاملگی را قطع نکردند؟
? غربالگری را ممنوع و بساط آن را جمع نکردند؟
? طول دوره‌ی فرزندآوری را افزایش ندادند؟
? کودک‌همسری و فرزندآوری در سنین زیر ٢٠ سال را تشویق نکردند؟
? برخلاف سه دهه توصیه‌های دستوری از همان وزارت بهداشت، سنین بالای ٤٠ و زیر ٢٠ سال را بهترین زمان برای فرزندآوری تعیین نکردند؟
? مگر آنها طرح آمایش جمعیت در استان‌های ایران را به دانشگاه‌های علوم پزشکی واگذار نکردند؟
? مگر آنها تاکنون، جز آمارهای ساختگی و داده‌سازی در راستای توجیه عملکردشان برای افزایش جمعیت، کار دیگری کرده‌اند؟ و پرسش‌های بسیار دیگری از این نوع!

✅ اکنون، دکتر وحید دستجردی چه چیزی می‌خواهد به این کارنامه‌ی ناموفق اضافه کند؟

⭕️ آقای رئیس جمهور، ناکامی در دست‌یابی به هدف‌های قانون جوانی جمعیت دلایل علمی و بسیار ریشه‌ای دارد که از منظر شما متخصین پزشکی قابل درک نیست. پرسش‌های دیگری از شما دارم که گمان نمی‌کنم نه شما و نه هیچ متخصص پزشکی دیگری پاسخی برای آنها داشته باشید:

⭕️. آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید که چه نسبتی میان پدیده‌ی کم‌فرزندآوری و دانش پزشکی در جامعه‌ی ایران وجود دارد؟ به گمان من، اگر می‌دانستید این‌گونه مانند رئیس جمهورهای پیشین و سایر سیاستگذاران و قانونگذاران، اندیشمندان علوم اجتماعی از جمله اقتصاددانان، جامعه‌شناسان، جمعیت‌شناسان، انسان‌شناسان، روان‌شناسان و متخصین علوم رفتاری را، جز شماری اندک و بی‌مایه که همیشه در بارگاه قدرت هستند، به حاشیه نمی‌راندید.
⭕️ شما و سایر اعضای جامعه‌ی پزشکی که خود را شایسته‌ی تمام و کمال سیاستگذاری برای جمعیت می‌دانید، چه اطلاعاتی درباره‌ی سیر تکوین نظریه‌‌پردازی و مدل‌سازی باروری در جمعیت‌شناسی دارید؟
⭕️ آیا می‌دانید که برای نخستین بار در سال ١٩٥٦، این کینگزلی دیویس و جودیث بلیک، جامعه‌شناسان آمریکایی، بودند که به این فکر افتادند تا مدلی - مدل متغیرهای بینابین - را ارائه کنند که جنبه‌های زیستی و اجتماعی باروری را به هم مرتبط سازد - نه پزشکان - و به این ترتیب تفاوت‌های باروری در میان جمعیت‌ها و زیرجمعیت‌های مختلف را تبیین کنند.
⭕️ هیچ می‌دانید که ٢٢ سال پس از دیویس و بلیک، این جان بونگارت آمریکایی بود که با الهام از مدل دیویس و بلیک، چارچوب تعیین‌کننده‌های بلافصل باروری را ارائه کرد و با استفاده از مدل‌ها و معادله‌های ریاضی و نیز دانش زیست‌پزشکی، تفاوت‌های باروری میان جمعیت‌ها و زیرگروه‌های مختلف جمعیتی را مدل‌سازی کرد.

✅ نقش سایر جامعه‌شناسان، اقتصاددانان، روان‌شناسان و جمعیت‌شناسان در ارائه‌ی مدل‌ها و نظریه‌های دیگرِ باروری بر کسی پوشیده نیست، اما مجالی برای پرداختن به آنها در این مختصر نیست.

✍ تا جائی‌که من می‌دانم و اطلاع دارم، هیچ ردی از متخصصین پزشکی در نظریه‌پردازی برای تبیین تفاوت‌ها و افزایش یا کاهش باروری در جمعیت‌شناسی نیست
✅ با این وصف و درنظرگرفتن این واقعیت که مسئله‌ی باروری پایین در ایران، در شرایط کنونی، بیشتر جنبه‌ی غیرپزشکی دارد، انتظار دارید با این انتخاب‌ها و انتصاب‌ها و هزینه‌های بسیاری که برای اجرای قانون جوانی جمعیت می‌کنید، چه موفقیتی در ساماندهی مسئله‌ی باروری پایین و دست‌یابی به هدف‌های برنامه حاصل شود؟!

⭕️ نتیجه
بر اساس نتایج پژوهش‌ها، مطالعات و مشاهده‌های میدانی که تاکنون داشته‌ام، به این باور رسیده‌ام که:

⊚ با تداوم وضعیت نامناسب کنونی،
⊚ کیفیت نامطلوب حکمرانی،
⊚ تاکید بر پزشکی‌سازی جمعیت، و
⊚ انکار نقش اندیشمندان اجتماعی مستقل در مداخله برای ساماندهی مسائل غیرپزشکی، قانون جوانی جمعیت هیچ دستاورد مثبتی نخواهد داشت و میزان باروری همچنان زیر سطح جایگزینی خواهد بود.

© حاتم حسینی
استاد جمعیت‌شناسی دانشگاه بوعلی سینا
همدان - ١٩ آذر ١٤٠٣
انتشار از صریر-ملت
https://TELEGRAM.ME/SARIREMELLAT

https://chat.whatsapp.com/BSCvkMc5PTjKYcOyDU7AdV

https://www.ddinstagram.com/reel/DA_Y4ttNRoX/?igsh=bmRycjlranlkZGN3

در مجموعه توهمات رایج این قرن در کنار توهم آگاهی توهم دیگری به نام توهم اندیشه ورزی نیز است.
این کلیب را لطفا با دقت تا پایان ملاحظه فرمایید./.

https://chat.whatsapp.com/BSCvkMc5PTjKYcOyDU7AdV

https://TELEGRAM.ME/SARIREMELLAT

https://www.ddinstagram.com/reel/DCvr2_BITK_/?igsh=MTl0Y3R2bDdtaWdqbQ==

یلدا یا چله؟؟؟
https://chat.whatsapp.com/BSCvkMc5PTjKYcOyDU7AdV

https://TELEGRAM.ME/SARIREMELLAT

✅ بیانیه مشترک سه تشکل فرهنگیان در خصوص قانون حجاب و عفاف

به نام خدا

? در برهه ای از زمان قرار داریم که کشور عزیزمان در مصاف با ابر بحران‌های متعدد و خطرناکی قرار گرفته که بحران آفرینان جهانی بر آن دامن میزنند.از طرف دیگر دولت و ملت  در شرایط ناترازیهای گوناگون داخلی در ابعاد مختلف گرفتار و دست و پنجه نرم میکنند و مسیر خطیر و نفس گیری را در پیش داریم. در این شرایط عقل سلیم حکم میکند که خود را در دام گرفتاریهای دیگری دچار نکنیم و دولتمردان، قانونگذاران و دیگر قوا تمام هم و غم خود را مصروف برون رفت از این شرایط خطیر نمایند تا دولت بتواند با راه وفاق ملی که در پیش گرفته تهدیدها را به فرصت های بالنده و موثر تبدیل نماید.

?متاسفانه تلاش عده ای با بی تدبیری و غفلت از بهره گیری خرد جمعی و نظرات دلسوزان و صاحبنظران دینی و فرهنگی، مسیر دشوار عبور از بحران را مسدود ساخته و سهو یا تعمدا مشغول بحران آفرینی اند که از نمونه های آن  قانونی نمودن طرحی موسوم به حجاب و عفاف است که بیش از یکسال است که بدلیل بحران ساز بودن آن تقریبا میتوان گفت از دستور خارج شده بود اما اینک در آستانه اجرای آن قرار گرفته ایم که قطعا بنام حمایت از دین شوک بزرگی را به کشور و مردم وارد ساخته و مسیر برون رفت از مشکلات را خطرناک و صعب العبور مینمایند! اینگونه روش‌ها نه تنها کمکی به گسترش فرهنگ دینی و ملی نمی کند بلکه با دوقطبی سازی ، مردم و جامعه را به دشمنی و رو در روئی همدیگر کشانده و فرهنگ تظاهر به دین داری و راه تزویر و ریا را هموار میسازد که جز خسران چیزی از آن بر نمی آید.این قانون با آن روش های سخت و سهمگین و مجازات های سنگینی که در آن برای رونق بخشیدن به یک رفتار ظریف فرهنگی تدوین گردیده نه تنها حلال مشکلی نیست بلکه به دنبال خود مشکلات زیادی را دامن خواهد زد.به تایید اکثر متدینین دلسوز و دلسوزان دین باور و خردمند نه مبنای قرآنی دارد و نه ریشه ای در سنت و سیره در قول و فعل و تقریر و بر هیچ مبنای فقهی استوار نیست که تالی فاسد آن تنافر و دلزدگی از دین را نیز در پی خواهد داشت .
همچنین بر اساس نظر ات بعضی از جامعه شناسان نتیجه ای جز تفرقه و گسست اجتماعی در پی نخواهد داشت و مقبولیت و مشروعیت حاکمیت به پای آن قربانی میگردد. البته تجربه تاریخی ما در زمینه ایجاد یک رفتار با زور را نیز بی ثمر ارزیابی میکند و باید این حقیقت را باور داشت که کار فرهنگی زمینه ساز هر رفتار به هنجار خواهد بود به شرطی که با منطق قوی همراه باشد.

?ما تشکل‌های سه گانه فرهنگی بر این باوریم که اجرای این قانون عملی نیست و پا فشاری بر آن به مصلحت نظام، کشور و مردم نبوده وانسجام و وحدت ملی را خدشه دار مینماید لذا از ریاست محترم جمهور و همه دلسوزان نظام میخواهیم برای اجتناب از تالی فسادهای آن با استفاده ازتمام اختیارات قانونی وارتباطی اقدام موثر را مبذول دارند.

۱۶ آذر ۱۴۰۳

صفر اسلامی
انجمن اسلامی معلمان ایران

طاهره نقی ئی
سازمان معلمان ایران

فرج کمیجانی
مجمع فرهنگیان ایران اسلامی

سازمان معلمان ایران

??#جبهه_اصلاحات_همدان
??@jebheeslahathamedan

✅به فرزندش گفت: «حالا میتوانم در آرامش بمیرم»

‏حقوقدان فرانسوی و عامل اصلی صدور حکم بازداشت نتانیاهو امروز از دنیا رفت.

@Sahamnewsorg

https://TELEGRAM.ME/SARIREMELLAT

https://chat.whatsapp.com/BSCvkMc5PTjKYcOyDU7AdV