#سیاره_سرخ شواهد جدیدی از اقیانوس گمشده مریخی !

در سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ میلادی دانشمندان چینی اعلام کردند که کاوشگر Zhurong چین با استفاده از رادار نفوذی خود، لایه‌های زیرسطحی مشابه خطوط ساحلی بر روی زمین را در سیاره سرخ شناسایی کرده است.
پژوهشگران نیز در سال‌های اخیر شواهدی مبنی بر وجود اقیانوسی باستانی در نیمکره شمالی سیاره بهرام یافته‌اند و بتازگی یک تیم بین‌المللی با همراهی دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا در امریکا، اعلام نمودند که در گذشته‌های بسیار دور احتمالا اقیانوسی عظیم در نیمکره شمالی بهرام وجود داشته است.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که سیاره سرخ بهرام، میلیاردها سال پیش دارای اقیانوسی وسیع با سواحل شنی بوده است. این اکتشافات و یافته‌ها، احتمال وجود حیات در گذشته این سیاره اسرارآمیز را بیش از پیش تقویت می‌کند.
اکنون می‌توانید سیاره بهرام را با اقیانوسی وسیع و سواحل شنی و آفتابی در چند میلیارد سال پیش تصور کنید!
شرح تصویر: تصویر ذهنی هنرمند از ساحلی در اقیانوس مریخی که اکنون گمشده است. اعتبار تصویر از SciTechDaily

@iranastronomy

#سامانه_خورشیدی عبور سیستم خورشیدی از شکارچی

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که منظومه خورشیدی ما ممکن است حدود ۱۴ میلیون سال پیش، از میان بخشی از ساختار گازی موسوم به موج Radcliffe در بازوی Orion در کهکشان راه‌شیری عبور کرده باشد. این یافته‌ها بر اساس بررسی حرکت ستارگان و توزیع غبار کیهانی بدست آمده‌اند.
موج "رادکلیف" در ساختاری خاص در درون این ابرهای غول‌پیکر در فضا قرار داشته و این موج از صورت فلکی شکارچی تا ماکیان امتداد دارد؛ کشیدگی موج رادکلیف حدود ۸۸۰۰ سال نوری است و در امتداد آن، تعداد زیادی مهدکودک ستاره‌ای به هم پیوسته از تجمع‌ گازی متراکمی وجود دارد که در آن ستارگان در حال شکل‌گیری هستند.
پژوهشگران معتقدند که چنین عبوری می‌تواند تأثیراتی بر زمین، از جمله تغییرات آب‌وهوایی و رویداد انقراض‌ها، داشته باشد.
این مطالعه می‌تواند درک بهتری از تاریخ سامانه خورشیدی و تعامل آن با محیط کهکشان ارائه دهد.
شرح تصویر: تصویری با نوردهی طولانی از صورت فلکی معروف شکارچی که ابرهای بین ستاره‌ای گسترده‌ای را نشان می‌دهد؛ این ناحیه به مجموعه ابر مولکولی Orion معروف است. اعتبار تصویر از Rogelio Bernal Andreo

@iranastronomy

#کوتوله_سفید احتمال وجود حیات در سیارات اطراف کوتوله‌های سفید

در یک مطالعه‌ جدید، دانشمندان دانشگاه UC Irvine کالیفرنیا، به رهبری خانم Aomawa Shields بررسی را به انجام رساندند که سیاره‌هایی که به گرد ستاره‌های کوتوله‌های سفید می‌چرخند، برخلاف تصور قبلی، ممکن است شرایط مناسبی برای وجود حیات داشته باشند.
پیش از این انتظار می‌رفت که ستارگان کوتوله‌ سفید با هسته‌های داغ و متراکم که در مراحل پایانی عمر هستند، سیاره‌های اطراف آنها سرد و غیرمناسب برای وجود حیات باشند؛ اما مدل‌های اقلیمی سه‌بعدی جدید نشان دادند که سیاره‌ای در نزدیکی یک کوتوله سفید با دوره‌ مداری تنها ۱۰ ساعت، که بسیار سریعتر از سیاره تیزپای تیر حرکت می‌کند! نسبت به سیاره‌ای که در اطراف ستاره‌ای شبیه خورشید ما به نام Kepler-62، با ۱۵۵ روز زمینی دوره مداری؛ گرما و تعادل جوی بهتری دارد.
در سیارات با گردش مداری سریع‌، گردش ابرها کمتر بوده و اثر گلخانه‌ای قوی‌تری در سمت شب بوجود آمده که به حفظ حرارت کمک می‌کند. به این ترتیب، محیط اطراف کوتوله‌های سفید، که پیش‌تر غیرقابل حیات تصور می‌شد، ممکن است دنیای جدیدی برای وجود حیات محسوب شود.

@iranastronomy

#کهکشان میهمان شگفت‌انگیز یک کهکشان مارپیچی

تصور می‌شود اختروش‌ها (Quasars) در قلب کهکشان‌های دور، با سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم همنشین هستند؛ آنها توسط دیسک‌های داغ درخشانی از گاز چرخان احاطه شده‌ و می‌توانند مواد را فوارن کنند.
جریانهای جت‌ مانند اختروش‌ها اغلب در کهکشان‌های بیضوی بزرگ یافت می‌شود که تصور می‌شود در هنگام ادغام کهکشان‌ها شکل گرفته‌اند؛ ولی در کشف اخیر، بطور مرموزی یک جت کوازار در یک کهکشان مارپیچی دیده می‌شود.
ما اختروش‌ها را کهکشان‌های قدیمی‌تری می‌دانیم که به همراه سیاه‌چاله‌های مرکزی‌ پس از ادغامی آشفته، به شکل بیضی می‌شوند.
اما یافتن یک کهکشان میزبان اختروش با بازوهای مارپیچ و سیاهچاله‌ای با بیش از ۴۰۰میلیون برابر جرم خورشید، باضافه فوران‌های جوانی که ۲۰سال پیش قابل تشخیص نبوده، بسیار نادر و هیجان‌انگیز است!
گرچه J0742+2704 شکل مارپیچی دارد، تصویر هابل نشانه‌های جالبی از برهم کنش احتمالی آن با دیگر کهکشان‌ها را نشان می‌ده که یکی از بازوهای آن شاید جزر و مدی باشد.
شرح تصویر: نگاه تلسکوپ فضایی هابل به کهکشان مارپیچی که میزبان اختروش J0742+2704 است. اعتبار تصویر از NASA/ESA

@iranastronomy

#سیاره_برجیس ویژگی‌های عجیب ابرهای برجیسی

با یک تلسکوپ کوچک می‌توانید غول سامانه خورشیدی سیاره برجیس را با نوارهای ابری پیچیده و رنگارنگش ببینید. دانشمندان مدتها بر این باور بودند که این ابرها از کریستالهای یخ آمونیاک تشکیل شده‌اند.
ستاره‌شناس آماتور و شهروند دانشمند Steven Hill در کلرادو با استفاده از تلسکوپ خود و فیلترهای رنگی خاص، راه جدیدی برای نقشه‌برداری از ابرهای برجیسی ابداع کرد؛ کار او نشان داد که اخترشناسان آماتور نیز می‌توانند آمونیاک ابرهای برجیسی را بررسی کنند.
با الهام‌ از مطالعات Hill، بتازگی در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه آکسفورد بریتانیا اعلام کردند که بجای آمونیاک، ابرهای برجیس از هیدروسولفید آمونیوم و مه غلیظ ساخته شده‌اند. این مواد می‌توانند رنگ‌های مایل به سرخ و قهوه‌ای را در این ابرها ایجاد کنند.
تیم تحقیقاتی به سرپرستی Patrick Irwin، برای مشاهداتش از طیف‌سنج چند بخشی (MUSE) تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا (VLT) در شیلی استفاده نمود.
شرح تصویر: منظره خیره‌کننده سیاره برجیس و نوارهای ابری آن از نگاه فضاپیمای Juno ناسا.اعتبار تصویر از NASA/ JPL-Caltech/SwRI/MSSS

@iranastronomy

#سیاره_سرخ میکروب‌های مریخی متان، پنهان در زیر سطح !

سطح سیاره سرخ بهرام بشدّت سرد و جوی نازک با تشعشعات شدید خورشیدی دارد؛ اما برخی از دانشمندان معتقدند که میکروب‌های زنده شاید در اعماق سیاره زنده باشند.
بتازگی محققان اسپانیایی اعلام کردند که بهترین مکان برای جستجو، Acidalia Planitia دشتی وسیع در نیمکره شمالی بهرام است.
محققان گفتند که میکروب‌های مریخی به احتمال زیاد متانوژن‌هایی هستند که در زمین نیز یافت می‌شوند و متان را بعنوان یک محصول جانبی از خود بجا می‌گذارند. این سناریو ممکن است به توضیح حضور مرموز مقادیر کمی متان در جو سیاره سرخ کمک کند.
متانوژن‌ها بی‌هوازی (بی نیاز از اکسیژن آزاد) آغازیانی هستند که متان را بعنوان محصول جانبی متابولیسم خود تولید می‌کنند.
محققان برای مطالعات خود، سه مکان بالقوه شبیه بهرام را در زمین یافتند؛ اولی در اعماق پوسته زمین؛ دومی دریاچه‌هایی در زیر کلاهک یخی قطب جنوب و سومی حوضه‌های فوق شور و فاقد اکسیژن در اعماق اقیانوس است.
شرح تصویر: نگاه Mars Express به منطقه‌ای بین Acidalia Planitia و Tempe Terra در نیمکره شمالی بهرام. اعتبار تصویر از آژانس فضایی اروپا

@iranastronomy

#نمای_زمین ۷۸ سال قبل و تهیه اولین عکس از کره زمین از فضا در آبانماه ۱۳۲۵ خورشیدی

اگر قبل از دیدن زمین از فضا، شما زندگی می‌کرده‌اید؛ یعنی شما روز پنجشنبه ۲ آبان ۱۳۲۵ خورشیدی (۲۴ اکتبر ۱۹۴۶ میلادی) و یا قبل‌تر از آن متولد شده‌اید.
این روز زمانی بود که گروهی از سربازان و دانشمندان در صحرای نیومکزیکو آمریکا حضور یافته و متخصصان موشک V-2 را که حامل یک دوربین فیلمبرداری ۳۵ میلی‌متری بود، بالاتر از لبه فضا و به ارتفاع ۱۰۵ کیلومتری از سطح زمین پرتاب کردند.
البته پس از چند دقیقه دوربین به زمین بازگشت، ولی در اثر برخورد با زمین از بین رفت، اما فیلم آن سالم ماند !
شاید بپرسید که منظور از لبه فضا چیست؟ این لبه، در واقع مرزی است و بیانگر آنست که فضا از کجا شروع می‌‌شود؟ بنا به تعریف آژانس فضایی ناسا، لبه فضا از ۸۰ کیلومتری بالاتر از سطح آب‌های آزاد در سطح زمین قرار دارد.
شرح تصویر: اولین عکس از کره زمین از فضا که با نگاهی به ابرها، آنها را از بالا نشان می‌دهد. اعتبار تصویر از White Sands Missile Range/ آزمایشگاه فیزیک کاربردی

@iranastronomy

#ماه_فراخورشیدی شناسایی ماه آتشفشانی در مدار یک سیاره فراخورشیدی غول‌پیکر!

صدها ماه در منظومه خورشیدی وجود دارد؛ اما در سایر منظومه‌های سیاره‌ای چطور؟
ناسا بتازگی اعلام‌ کرد که محققان با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا (VLT) در شیلی، نشانه‌های احتمالی یک ماه فراخورشیدی آتشفشانی، همچون Io ماه سیاره برجیس (مشتری) وجود دارد که بدور سیاره فراخورشیدی WASP-49 b (به اندازه سیاره کیوان) در فاصله ۶۳۵ سال نوری از زمین می‌چرخد.
سرنخ‌ها از ابر غیرعادی سدیم در نزدیکی سیاره به دست آمده‌اند، که اولین بار در سال ۲۰۱۷ شناسایی شد.
منبع هر چه باشد ۱۰۰هزار کیلوگرم سدیم در ثانیه تولید می‌کند؛ هم سیاره و هم ستاره آن فقط مقادیر کمی سدیم دارند که برای توضیح میزان سدیم شناسایی شده کافی نیست.
در مطالعه جدید، محققان تلاش کردند تا تعیین کنند که منبع ابر سدیم چیست. با توجه به فاصله ۶۳۵سال نوری، کار آسانی نبود، در نتیجه چند سال رصد سیستم WASP-49 طول کشید تا اخترشناسان به بهترین پاسخ یعنی وجود ماه آتشفشانی رسیدند.
شرح تصویر: مفهوم ذهنی هنرمند از یک ماه آتشفشانی فراخورشیدی! اعتبار تصویر از NASA/JPL-Caltech

@iranastronomy

*?*☄#گشت_رصدی شب نجومی پاییزی، به بهانه حضور دنباله‌دار دوست‌داشتنی سوچینشان در آسمان**

انجمن نجوم آماتوری ایران به عنوان یک مجموعه رسمی و خودجوش، با حدود ۲۵ سال سابقه در اجرای موفق گشت‌های متنوع رصدی و گردشگری؛ شب رصدی را به منظور رصد و عکاسی از اجرام چشم‌نواز آسمان، دنباله‌دار زیبای سوچینشان و مشاهده برخی از شهاب‌های بارش اسدی امسال، در محیطی دوستانه در کاروانسرای دِیرگچین به اجرا در می‌آورد.

اطلاعات گشت:
? حرکت ساعت ۲ عصر پنجشنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۳
بازگشت ظهر جمعه ۱۸ آبانماه

خدمات رصدی آموزشی:

???? یک شب رصدی کامل با رصد ناهمواریهای ماه و آموزش عکاسی آفوکال با دوربین‌های خانگی و تلفن همراه از داخل چشمی تلسکوپ و همچنین رصد کهکشان‌ها، سحابی‌ها و خوشه‌های ستاره‌ای و مشاهده سیارات از درون تلسکوپ
☄ رصد دنباله‌دار سوچینشان C/2023 A3
? رصد تعدادی از شهاب‌های قابل مشاهده بارش‌های شهابی ثوری و اسدی امسال که در بازه بارش آنها هستیم.
✨آموزش صورفلکی فصل پاییز
یادگیری انواع روش‌‌های جهت‌یابی در شب با استفاده از ماه و ستارگان
?آموزش عکاسی از آسمان شب؛ پس دوربین عکاسی خود را حتما همراه داشته باشید.
با همراهی کارشناسان با سابقه انجمن

خدمات رفاهی تور:
?اتوبوس توریستی
? اقامت در اتاقهای ۲، ۴ و ۶ نفره کاروانسرا دارای امکانات تخت و زمین خواب
- شام گرم با منو انتخابی
- پذیرایی در مسیر رفت و برگشت و همچنین در طول شب رصدی با چای، نسکافه و کیک

?بازدیدها: در این سفر شرکت کنندگان فرصت مناسبی برای بازدید کامل از کاروانسرای تاریخی دِیر گچین خواهند داشت‌.
شركت كنندگان تحت پوشش بیمه‌ در طول سفر می‌باشند.

برنامه‌ای جذاب برای کلیه دوستداران جذابیت‌های آسمان

? هزینه برنامه کامل با کلیه خدمات:
با اتوبوس توریستی ۲,۷۰۰,۰۰۰ تومان
با خودرو شخصی ۱,۹۰۰,۰۰۰ تومان
کلیه شرکت‌کنندگان برنامه‌های رصدی انجمن، از ۱۰۰ هزار تومان تخفیف در هنگام ثبت‌نام برخوردارند.

? با توجه به محدودیت زمان ثبت‌نام، در اولین فرصت با ارسال پیام به لینک ارتباطی این کانال تلگرامی:
@www_iaas_ir

☎️ و یا تماس با شماره همیشگی انجمن: 02166922627
(شنبه تا چهارشنبه ۹ صبح تا ۵ عصر، پنجشنبه‌ها ۹ صبح تا ۲ عصر) حضور خود را در این برنامه‌ قطعی نمایید. (ظرفیت محدود)@iranastronomy