*🚫سابقه‌ی عمر بن الخطاب در کتک زدن زنان*

منابع عامه گزارش های فراوانی از اخلاق تند عمر و تازیانه‌ی مخوف او نقل می‌کنند.بر اساس این نقل ها حتی زنان نیز از حملات او در امان نبوده‌اند.
برای نمونه در منابع مختلفی آورده شده که عمر خبردار شد در خانه‌ای یک زن در حال نوحه گری هست. پس به آن خانه و اهل آن هجوم آورد و آن زن را با تازیانه چنان ضربه زد که حجابش از سر افتاد. وقتی به او اعتراض شد، گفت: «این زن حرمتی ندارد!!».

👈منابع این نقل و نیز موارد دیگر کتک زدن زنان و مردم را در اینجا ببینید.

👈دست روی زن بلند کردن، در جاهلیّت هم مایه ننگ ابدی بود...

بسم الله الرحمن الرحيم
**🔷به من تكيه كنيد نه به بندگانم....**
#کلام_نور

وحی خداوند به حضرت داود علیه السلام:

✅«هرگز نشود که بنده‌ای فقط به من و نه به بندگانم تکیه کند، به گونه‌ای که از نیّتش این را بدانم، مگر این‌که حتی اگر آسمانیان و زمینیان علیه او بسیج شوند، باز هم برایش راه برون‌رفتی قرار خواهم داد.
و هرگز نشود بنده‌ای از بندگانم به یکی از مخلوقاتم متّکی شود، مگر این‌که اسباب آسمان و زمین را از اختیارش خارج ساخته و زمین را در زیرپایش فرو می‌کشم، و دیگر مهم نیست به کدام وادی هلاک شود.»

▪️ٍ عَنْ مُفَضَّلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى دَاوُدَ: مَا اعْتَصَمَ بِي عَبْدٌ مِنْ عِبَادِي دُونَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِي عَرَفْتُ ذَلِكَ مِنْ نِيَّتِهِ ثُمَّ يَكِيدُهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فِيهِنَّ إِلَّا جَعَلْتُ لَهُ الْمَخْرَجَ مِنْ بَيْنِهِنَّ.
وَ مَا اعْتَصَمَ عَبْدٌ مِنْ عِبَادِي بِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِي عَرَفْتُ ذَلِكَ مِنْ نِيَّتِهِ إِلَّا قَطَعْتُ أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ مِنْ يَدَيْهِ وَ أَسَخْتُ الْأَرْضَ مِنْ تَحْتِهِ وَ لَمْ أُبَالِ بِأَيِّ وَادٍ يَهْلِك‏. الکافی ۲: ۶۳

👈تنها ولیجه: امام معصوم

*✳️اعمال‌مان را به نیّت فرستادگان الهی (ع) انجام دهیم*
#تربیت_شیعه

🔸عَنْ يُونُسَ، أَنَّ هِشَامَ بْنَ الْحَكَمِ كَانَ يَقُولُ: اللَّهُمَّ مَا عَمِلْتُ وَ أَعْمَلُ مِنْ خَيْرٍ مُفْتَرَضٍ وَ غَيْرِ مُفْتَرَضٍ فَجَمِيعُهُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الصَّادِقِينَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ حَسَبَ مَنَازِلِهِمْ عِنْدَكَ فَتَقَبَّلْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنِّي وَ عَنْهُمْ، وَ أَعْطِنِي مِنْ جَزِيلِ جَزَاكَ بِهِ حَسَبَ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ.
رجال الكشي: ۲۷۴

هشام بن الحکم می‌گفت:
«پروردگارا، هر چه از اعمال نیک واجب یا مستجب پیش از این عمل کرده‌‌ام یا خواهم کرد، همگی از طرف رسول خدا و اهل بیتش (صلوات الله علیهم اجمعین) باشد. پس همه‌ی آن‌ها را از من و ایشان قبول فرما، و از پاداش بزرگت به آن‌مقدار که شایسته‌ی توست، به من عنایت کن».

🔹مرحوم پدرم پس از ذکر این حدیث در یادداشتی نوشته اند:
«و من به یاد فرمایشی از پدرم [حاج سید محمد رضا رضوی ره] افتادم که: شایسته است در نماز بعد از ذکر رکوع و سجود، انسان طلب رحمت بر خاندان پیامبر (ص) کند؛ زیرا که این نماز خواندن از برکت تعلیم آن ذوات مقدّسه است».

✅در همین راستا این عبارات زیارت جامعه نیز گویاست: «السَّلَامُ عَلَى مظَاهِر أَمْرِ اللَّهِ وَ نَهْيِهِ. السَّلَامُ عَلَى الدُّعَاةِ إِلَى اللَّهِ... السَّلَامُ عَلَى الْأَدِلَّاءِ عَلَى اللَّه‏»
(سلام بر نشانه‌گان امر و نهی خداوند، سلام بر دعوت کنندگان به سوی خداوند، سلام بر راهنمایان به سوی خداوند)

@kotob_sh

*◼️امام سجاد علیه السلام در آخرین شب، برای شتر خود هم وصیّت می‌کند!*
#آیین_محبت

امام سجاد علیه السلام شتری داشتند که بر آن سالیان زیادی حج مشرف شده بودند، و هیچ‌گاه بر آن تازیانه وارد نفرموده بود.
در روایتی آمده: یک بار شتر در حرکت کندی کرد، حضرت (ع) لحظه‌ای چوبدستی خود را به سمت او بالا برد، اما فرمود: «آه! اگر این نبود که قصاصی در کار هست...(بر او ضربه ای‌ می‌زدم)» و سپس دست خود را پس کشید.
حضرت (ع) حتی در آخرین شب حیات خود، به فکر آن شتر بود و وصیّت نمود که برایش علف حاضر کنند!

این شتر به قدری دلبسته‌ی امام زین العابدین علیه السلام گشته بود که پس از شهادتش با این‌که هرگز مدفن امام را ندیده بود، اما به سمت قبر مطهّر آمده و پیوسته ناله می‌کرد و خود را به قبر می‌مالید. تا جایی که امام باقر علیه السلام از شایع شدن این خبر نگران گشته و امر نمودند قبل از اطلاع مردم، آن شتر را برگردانند؛ اما شتر همراهی نمی‌کرد. تا این‌که امام باقر علیه السلام فرمود: او را رها کنید که در حال وداع است.
پس شتر به مدّت سه روز در کنار مدفن شریف ماند تا در روز سوّم مرگش رسید...
(بصائر الدرجات، کافی، محاسن و...)

?نصّ گزارش های مختلف در این خصوص

@kotob_sh

Telegram

التاريخ يحكُم

***☑️***حسن تعامل علي بن الحسين (عليهما السلام) مع ناقته حملها علی لزوم قبره بعد وفاته ***▪️***أخبرنا علي بن محمد عن علي بن مجاهد عن هشام بن عروة قال:كان علي بن حسين يخرج على راحلته إلى مكة ويرجع لا يقرعها. (الطبقات الكبری ابن سعد/ج۵/۱۶۷) ***▪️*** عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ…

? «جدّم امام حسین علیه السلام را به خاطر ری کشتند!»#نشر_التراث
این روایت جالب در انتهای نسخه ی کهنی از ارشاد شیخ مفید موجود بوده و چند سال پیش محقق گرامی سید حسن موسوی بروجردی در کانال خود بازخوانی و ترجمه نموده است. مرور دوباره بر آن همچنان لطف دارد:

▪️دوریستی به سندش نقل کرده... روزى نزد امام صادق ع رفتم در حالى كه گروهى از مردمان رى نزد او مشرف شده بودند. آنان بر امام سلام كردند و امام (علیه السلام) سلام آنان را پاسخ داد و فرمود: اهل كجایید؟ گفتند: مردمانى از اهل جبال هستیم. امام (علیه السلام) فرمود: از كدام جبال؟ گفتند: از اهل رى.
امام (علیه السلام) سر به زیر انداخت گریست تا آنجا كه محاسن شریفش از اشك تر شد. آنگاه رو به آنان كرد و فرمود: «نفرین بر رى و آنچه در اوست. چرا كه به خاطر آن جدّم حسین (علیه السلام) كشته شد!»سخنگوى آنان برخواست و گفت: یا ابا عبد الله ما اهل رى هستیم.
امام (علیه السلام) فرمود: آفرین بر برادران قمى ما! اين دو شهر با یكدیگر در تقابلند. آنان دوباره گفتند: ما اهل رى هستیم. امام (علیه السلام) دوباره فرمود: آفرین بر برادران قمى ما!
گفتند: یا ابا عبد الله، قمیون چه برترى‌ و فضیلتى دارند تا ما هم به آنجا برویم و ساكن شویم؟
امام (علیه السلام) فرمود: «آگاه باشید كه براى خداوند حرمى است و آن مكه است، و آگاه باشید که براى پیامبر (صلی الله علیه وآله) حرمى است و آن مدینه است، و آگاه باشید که براى امیر المومنین (علیه السلام) حرمى است و آن كوفه است، و آگاه باشید که حرم من و فرزندانم پس از من قم است. در قم بانویى از فرزندان من دفن خواهد شد كه نامش فاطمه است و با شفاعت او قمیون به بهشت وارد مى‌شوند».گفتند این بانو از كدام یك از شما خواهد بود؟ امام (علیه السلام) فرمود: از فرزندم موسى بن جعفر (علیه السلام).

?جنگ اهل ری با امام زمان علیه السلام

▪️متن اصلی:
حدّث الأمير السید الإمام العالم ضیاء الدین، سلطان العلماء، فضل الله بن علی بن عبیدالله الحسني، قال: أخبرني السید الإمام، السعید، تاج الدین ابوالماجد ظفر بن الحسین بن المظفّر، قال: أخبرني الشیخ المفید العالم الحسن بن جعفر الدوریستي بإسناده إلی ولد تمیم بن مهران، فقال: دخلتُ بلد کوتا قلعة محمد بن مسعود الثقفي فقلت: یا أبا الحسن تری أن تحدّثني بحدیث لم أسمعه منك، قال: نعم، حَدِّثْه... أنّه دخل یوماً علی أبي عبدالله (علیهم السلام) فقد قدم علیه وفود أهل الري فقالوا له: السلام علیکم یا أباعبدالله، فقال: «علیکم السلام، من أنتم؟» فقالوا: قوم من أهل الجبال، فقال: «من أيّ الجبال؟» فقالوا: من أهل الري، فأطرق ملیاً في الأرض حتّی ابتلت لحیته من دموعه، فقال لهم: «لعن الله الريّ وما حَوَت، فقد قتل بسببها جدّي الحسین (علیه السلام)».
قام علیه متکلِّمُهم، فقال: یا أبا عبدالله إنّا رازيّون، فقال: «مرحباً بإخوانتا القمّیین المدينتان متقابلتین»، فقال: یا ابا عبدالله إنّا رازيّون! فقال: «مرحباً بإخواننا [القمّیّین]» فقالوا: یا أبا عبدالله أيّ فضیلة لهم لننتقل إلیها ونسکنها؟
فقال علیه السلام: «ألا إنّ [لله حرماً] وهي مکّة، ألا إنّ لرسول الله (صلی الله علیه وآله) حرماً وهي المدينة، ألا إنّ لأمیر المؤمنین علیه [السلام حرماً] وهي الکوفة، ألا إنّ حرمي وحرم ولدي من بعدی قم، فتدفن فیها امرأة من ولدي اسمها فاطمة تدخل بشفاعتها القمّیّون الجنّة، قالوا: وهذه المرأة من أيّکم؟ قال: من وَلَدي موسی بن جعفر (صلوات الله علیهما)».
وجد في نسخ السعید أبي المکارم، نازویه القمي (رحمه الله)، من إملا السید الإمام ضیاء الدین بأسانید شیخنا إلی أبي عبدالله (علیه السلام)

@kotob_sh

?بر اساس نقل‌های متواتر منابع عامه و شیعه، با شهادت حضرت امام حسین علیه السلام عالم تکوین عزادار و گریان شد.
حسب اطلاع ما، کهن ترین منبع و دستنوشته‌ای که چنین گزارشی را در بر دارد، صحیفه‌ی عبدالله بن لهیعة (متوفی ۱۷۴) است. این منبع به شکل پاپیروسی چند تکه در دانشگاه هایدلبرگ به کد PSR HEID. INV. ARAB. 50 - 53 نگهداری می‌شود. موضوع این صحیفه بیشتر فتن و علائم آخر الزمانی بوده و توسط شاگرد ابن لهیعة، عثمان بن صالح المصری (م ۲۱۹) روایت شده است. بنابراین تاریخ کتابت آن بعید است دورتر از ۲۵۰ باشد.

☑️در قسمتی از صحیفه که تصویرش در بالا ارسال شد، ابن لهیعه مستقیما از ابوقبیل، محدث پرکار در نقل ملاحم، روایت می‌کند:
حدثني أبوقبیل انه قال: «لما قُتل حسین بن علی بن أبی طالب کسفت الشمس حتی ظنّ الناس انها أتانا(ها؟)».ترجمه: «چون حسین بن علی (ع) کشته شد، خورشید گرفت؛ تا آنجا که مردم گمان کردند [قیامت] فرا رسیده است!»

با سپاس فراوان از محقق کوشا آقای محمد قندهاری، جهت معرفی این پاپیروس و ارسال تصویر آن. پیش‌تر ایشان در ارائه‌ای، یک حدیث جالب دیگر از این صحیفه را معرفی کردند.

▪️می‌توان به صحت اسناد این پاپیروس از ابن لهیعة مطمئن بود چرا که در کتب محدثین بعدی نیز به طریق او نقل شده است. برای نمونه طبرانی آورده:
حَدَّثَنَا قَيْسُ بْنُ أَبِي قَيْسٍ الْبُخَارِيُّ، ثنا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، ثنا ابْنُ لَهِيعَةَ، عَنْ أَبِي قَبِيلٍ، قَالَ: «لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ انْكَسَفَتِ الشَّمْسُ كَسْفَةً حَتَّى بَدَتِ الْكَوَاكِبُ نِصْفَ النَّهَارِ، حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهَا هِيَ» (المعجم الکبیر ۳: ۱۱۴)
و نیز بلاذری نقل می‌کند:
حدثنا عمرو عن ابن وهب عن ابن لهيعة عن أبي قبيل أن السماء أظلمت يوم قتل الحسين، حتى رأوا الكواكب. (أنساب الأشراف ۳: ۴۱۳)

✔️نکته‌ی جالب در اینجا تناقض اهل سنت است. چه این‌که طبق اصول آنان خلیفه‌ی مشروع یزید لعین بوده و بیعت با او لازم بود! در عین حال خود معترفند که یزید چنان جنایتی بر امتناع کنندگان از بیعتش مرتکب شده که زمین و آسمان را به هم ریخت. اتفاقی که تاکنون و در هیچ جرم و جنایت دیگری سابقه نداشته است. ?توضیح بیشتر در این زمینه

اللهم ائذن لفرج ولیّک المنتقم...

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحيم
*?تکبیر عید قربان و ایام تشریق؛ سنّت فراموش شده*یکی از شاخصه های ضعف دینی جامعه، روی آوردن متدیّنین به سنّتهای تازه و مشکوک یا تقلّبی (برای نمونه) و رها ساختن آداب اصیل و مؤکّد است.
برای نمونه یک سنّت مهم که در خود قرآن کریم هم سفارش شده، تکبیر گفتن در ایّام تشریق است که نوعی شکر گذاری نسبت به نعمت بی نظیر چهارپایان و گوشت حیوانی محسوب می شود:

?{ كَذلِكَ سَخَّرَها لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداكُم‏} (الحج/۳۷)
این چنین خداوند، شما را بر چهارپایان چیره ساخت و در اختیارتان قرار داد، تا آن که او را به خاطر هدایتش تکبیر گویید.?{وَ يَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ في‏ أَيَّامٍ مَعْلُوماتٍ عَلى‏ ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهيمَةِ الْأَنْعام‏} (الحج/۲۸)
(از مردم بخواه به حجّ روند تا) خداوند را در روزهای مشخصی یاد کنند، به خاطر نعمت چهارپایان که به آنان ارزانی داشته است.✔️بنا بر روایات فراوان و معتبر (بنگرید: وسائل الشیعة ۷/ ۴۵۷ باب ۲۱) ، این تکبیر پس از نماز انجام شده و شروع آن از تعقیب نماز ظهر عید قربان است؛ افرادی که در منی در حال انجام مناسکند تا نماز صبح سیزدهم ذی الحجه (البته اگر تا عصر در منی بمانند تا نماز عصر ادامه دهند)، و دیگر افراد در شهر خود تا نماز صبح دوازدهم، این تکبیرات را پس از هر نماز می گویند:
اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ، وَ اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ، اللَّهُ أَكْبَرُ عَلى‏ مَا هَدَانَا، اللَّهُ أَكْبَرُ عَلى‏ مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ.(روایات در نحوه ی این تکبیر، قدری تفاوت جزئی دارند)

شبیه این تکبیرات در شب و روز عید فطر نیز بر اساس آیه ی شریفه (البقرة/ ۱۸۵) و روایات (وسائل الشيعة، ج‏۷/ ۴۵۵ باب ۲۰) سنّت است.

@kotob_sh

Telegram

آثار کهن شیعه

عید بیعت، بیعتی دیگر با بدعت متأسفانه در این چند دهه اخیر حهالتها و ضربه های سهمگینی که همواره بر پیکر مذهب وارد می شد به شکل عجیبی مضاعف شده و اسفبار تر این که این ضربات از جانب مدعیان اجرای مذهب در سطح جامعه صورت می گیرد. در مورد جشن مرسوم در نهم ربیع…

*?تقسیم غلط انداز: دوران حضور و غیبت؟*#قیام #انتظار

?از خطرناکترین خطاهای ناخواسته‌ی اعتقادی، تقسیم دوره‌ی امامت به دو عصر حضور (آغاز اسلام تا سال ۲۶۰ هجری) و غیبت (از سال ۲۶۰ تاکنون) است. بنابر این تقسیم تصور می‌شود وظایف کلان شیعه در این دو بازه با هم تفاوت دارند.

?در حالیکه چنین تقسیمی هرگز ریشه‌ای در تعلیمات معصومان علیهم السلام نداشته و در هیچ روایتی سخن از این تقسیم و تفکیک وظایف شیعیان نیست.
این اشکال کلیشه ای که: آن زمان امام در جامعه حضور داشته اند، اما در عصر غیبت که دسترسی به امام نیست باید فکری به حال جامعه ی شیعه کرد؛ از بی اطلاعی تاریخی به دوران موسوم به حضور ناشی شده است. چه این‌که روشنست در بیشتر آن دوره،‌ امامان در فشار و محدودیّت بوده و نه فعالیت سیاسی خاصی داشته اند و نه برای شیعیان امکان دسترسی آزاد به ایشان فراهم بوده است. بنابراین وجهی ندارد وظیفه‌ای که در آن شرایط معیّن نمودند (صبر و عدم مبارزه) برای زمان فعلی کارگشا نباشد.

✅تفصیل این موضوع در کتاب (ظهور: امرالهی؛ فراتر از زمینه سازی) بیان شده است.

@fahmedin_ir

*?تهیه‌ی کتاب و تخفیف های ویژه
~~قیمت ۱۲۰ هزار تومان،~~
?* تخفیف ویژه‌ی عید قربان تا عید غدیر: ۱۰۰ هزار تومان
برای تهیه‌ی کتاب به انتشارات انصاریان، واقع در قم، خیابان صفائیه، کوچه ۲۲ (آمار) مراجعه کنید. تلفن: 02537741744

*?تخفیف برای خریداران جزوه پیشین:*
کلیاتی از این كتاب، سال گذشته در جزوه‌ی مختصری با عنوان: «امر الهی، فراتر از زمینه سازی ظهور» به صورت محدود عرضه شده بود. که البته جای کتاب حاضر را که با حجمی حدود سه برابر بیشتر، ترتیب مناسبتر و کیفیت چاپ بهتر تقدیم می‌شود، نخواهد گرفت.
خریداران پیشین آن جزوه تا عید غدیر فرصت دارند که با ارسال تصویر جزوه‌ی خود به آیدی @fahmedin_admin کتاب را با تخفیف بیشتر و قیمت ۷۰ هزار تومان دریافت کنند.

?همچنین مراکز فرهنگی و کتابفروشانی که قصد خرید عمده (حداقل ۵ عدد) دارند با پیام به آیدی مذکور، کتاب را با تخفیف متناسب با تعداد درخواستی تهیه کنند.

@fahmedin_ir

? اندوهِ فراق حضرت مهدی عجّل الله فرجه، باید بیش از اندوهِ فراق ماه رمضان باشد
(گرد‌آوری شده توسط کانال حرزهای آسمانی)
#أین_الناصر_والمنتقم

? سیّد بن طاووس رحمه الله:

«در برخى از أدعیه وداع ماه مبارک رمضان، چنین دعا مى‌كنى كه من از جدايى و از دست رفتن ماه رمضان اندوهناك شده و تفضّل و عطاياى از دسته‌رفته‌ى آن، مرا به درد آورده است، غافل از اين‌كه بر اين اساس، تصديق دعا را از تو مى‌خواهند، به اين صورت كه نشانه‌ى اندوه و گرفتارى از چهره‌ات نمايان گردد. بنابراين، مراقب باش كه پایان ماه رمضان را با سخن دروغ در گفتار، و كاستى در كردار، به پايان نبرى.
يكى از وظايف شيعه‌ى اماميّه، بلكه از وظايف امّت رسول اکرم (صلّى اللّه عليه و آله) اين است كه در اين اوقات، احساس وحشت و تنهايى نموده و در امثال اين مواقع بر روزگارِ دولت حضرت مهدى عجل الله فرجه كه از دستشان رفته است، غصّه بخورند؛ امامى كه اگر ظهور مى‌كرد به واسطه‌ى او به نيكبختى‌ها دست مى‌يافتند. تا با این حزن، خداوند جلّ جلاله ما را نسبت به صاحبانمان كه وسيله‌ى سعادت ما در دنيا و آخرت هستند، باوفا ببيند. زيرا مصيبت عدم ظهور او بر دين‌داران، از مصيبت از دست رفتن ماه رمضان بزرگ‌تر است.
آيا اگر انسان پدر مهربان يا برادرى را كه پشتيبان صميمى او است يا فرزندى را كه نيكوكار و همدم او است، از دست مى‌داد، از فقدان او احساس وحشت و تنهايى نمى‌نمود و براى دورى او دردمند نمى‌شد؟! درحالى‌كه بهره بردن از اين‌ها كجا؟! و بهره‌مندى از حضرت مهدى عجل اللّه تعالى فرجه کجا؟! امامی که جانشين خاتم الانبیاء (صلّى اللّه عليه و آله) و امامِ عيسى عليه السّلام در نماز جماعت و ولايت، و برطرف‌كننده‌ى انواع گرفتارى و سامان دهنده امور همه‌ى موجودات است.»

? إقبال الأعمال، ج ١ ص ٢۴٢

و از همین باب است، مطلب ذیل:

چرا هر عیدی سبب تجدید حزنِ آل محمد علیهم السّلام است؟!

✍? عبدالله بن دینار گوید امام باقر علیه السّلام فرمودند: هیچ عیدی برای مسلمین نمی‌آید اعمّ از عید قربان و #عید_فطر، مگر آنکه حزنِ اهل بیت علیهم السّلام تجدید می‌شود. گفتم چرا چنین می‌شود⁉️ فرمودند: زیرا می‌بینند حقّشان در دست دیگران است.

? علل الشرائع، نشر داوری، ٢/٣٨٨ _ الکافی، ط_الاسلامیه، ٤/١٦٩ _ تهذیب الاحکام، ٣/٢٨٩

✅ مجلسی اوّل رحمه الله:

حزن اهل بیت علیهم السّلام بخاطر مقامات دنیوی نیست، بلکه به این خاطر است که اگر حقّشان غصب نمی‌شد، مردم بوسیله آنان هدایت می‌یافتند و از نصایح و معارف آنان بهره‌مند می‌گشتند و بخاطر جهل و گمراهی هلاک نمی‌گشتند. (روضة المتّقين _ط القديمة، ٢/٧٤٩)

✍? علّامه مجلسی رحمه‌الله:

حکمت عید برای این است که مردم گِرد امام معصوم آیند و معالم دینشان را از ایشان اخذ کنند، امّا اهل بیت علیهم السّلام وقتی می‌بینند که حقّشان در دست سرانِ گمراهی است و مردم را از صراط مستقیم منحرف می‌کنند و به هلاکت و ضلالت می‌کِشانند، محزون می‌شوند. لذا این حزن بخاطر خودشان نیست، چراکه آنان در اوج سعادتند. (مرآة العقول، ١٦/٤١١)

?ببین که دیگران بر مملکت تو حکومت می‌کنند..

Telegram

قدری تفقّه

بسم الله الرحمن الرحیم ***🔷***ببین که دیگران بر مملکت تو حکومت می‌کنند... (گفتاری از میرزا جواد ملکی تبریزی ره در مناجات با امام زمان علیه السلام در عید فطر) #متی\_ترانا\_ونراک #تنها\_منجی #علمای\_منتقد وی در کتاب المراقبات، پس از تذکر به این‌که روز عید، زمان اظهار…