یادم رفته بود والیبال تا چه حد می‌تونه مغزمو از همه‌چیز خالی کنه.

آیا روزی خواهد رسید که وقتی شیفتم هشت صبحه تا صبح بیدار نمونم؟

یکشنبه مورخ ۸ مهر ۱۴۰۳
افسردگی باتلاقی است که شب‌ها در آن فرو می‌رویم. روزها کرخت و له به شاخه‌ای چنگ می‌اندازیم و سعی می‌کنیم از آن بیرون بخزیم و با تاریکی هوا در حالی که کم و کم‌تر شدن شاخه‌های اطراف باتلاق نظرمان را جلب می‌کند، عمیق‌تر درون آن فرو می‌رویم.

the sudden urge to isolate ms for so long.

برای من که در زندگیم غریبه‌های زیادی دیده‌ام، آشنا مفهوم و جایگاه خاصی دارد.

سریال دوست‌داشتنی.

امروز ذهنم شبیه بوکوفسکی کار می‌کنه.

کاش پیرتر بودم مثل ریشه‌ها یا جوان‌تر بودم مثل شاخه‌ها. اینجا که من ایستاده‌ام فقط تبر می‌خورد.

بیرون رفتن همیشه انقدر خسته‌کننده بود یا من روز به روز پیرتر میشم؟ در لحظه بسیار عالیه و خوش می‌گذره برمی‌گردی خونه می‌بینی نمیشه قدم از قدم برداشت.