🔴 قتل دانشجوی دانشگاه تهران
و مطالبه‌ی ابهام‌برانگیز «امنیت» از حاکمیت!

از متن:

دستش را روی زخم عمیق قلبش گذاشته بود و دنبال موتور می‌دوید. نتیجه‌ی زحمت چندساله داشت دود می‌شد می‌رفت هوا. فکر کن این همه سال درس بخوانی که دانشگاه تهران قبول شوی و بیای پایتخت تا آینده‌ی بهتری برای خودت و خانواده‌ات بسازی و دم خوابگاه همان دانشگاه، دسترنج چندسال کار برای خرید وسایل تحصیلت مثل لپ‌تاپ را ببینی که دارد به هیچ و پوچ تبدیل می‌شود. چه حالی می‌شوی؟

☑️ یک طرف ماجرا، امیرمحمد خالقی‌درمیان، قربانی جامعه‌‌ی طبقاتی‌شده

☑️ طرف دیگر ماجرا، سارقان و بزهکاران، محصول جامعه‌ی طبقاتی‌شده

☑️ سیستم خودش را بر ما تحمیل می‌کند؟ ما نه تنها مقاومت می‌کنیم بلکه به او تعرض می‌کنیم

☑️ پاسخ مسئولین؛ ایمن‌سازی یا امنیتی‌سازی؟

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/5xpb3yck

#امیر_محمد_خالقی
#دانشگاه_تهران
#کوی
#اعتراض_دانشجویی
#امنیت
#کیوسک
#سارق_مسلح
#امنیتی_کردن

@sarkhatism

*🔴 در ستایش خشم و عصیان و دی*

این تصویری در ستایش خشم و عصیان و دی است بر دیواری در تهران که رفقای ما نقش زده‌اند. جمهوری اسلامی و اپوزیسیون براندازش به یک اندازه از دستی که ماشه را در آن صبح درخشان چکانده است مضطرب شده‌اند. جمهوری اسلامی از همان روز اول انواع چهره‌های امنیتی‌اش را به صحنه فرستاد تا مصرانه ثابت کنند «آبدارچی» وابستگی به جریان‌هایی در مخالفان داشته یا دست‌کم متاثر از آنان بوده است و اکنون نیز با بازداشت‌های گسترده در شهرهای مختلف تلاش می‌کند خط و ربطی بسازد و اعترافی بگیرد تا خیال عمله‌ی ظلم و ستم را راحت کند که گلوله به دستور بوده است. اپوزیسیون برانداز نیز با به میدان آوردن انواع زندانی سابق و کارشناس حاذق تلاش کرد «آبدارچی» را از طبقه‌اش جدا کند و از او چیزی بسازد شبیه خودش. برای این حتا یک کلمه از آبدارچی بودن «آبدارچی» چیزی نگفت، از کارگر خدماتی قراردادی بودنش که او را از بساط «بچه‌های چرچیل» و «خنثاسازان هشتگ‌زن» جدا می‌کرد و به میلیون‌ها کارگری متصل می‌کرد که زیر بار قراردادهای کوتاه‌مدت و سفیدامضا، زیر بار اخراج و حقوق‌های زیرِ زیرِ زیرِ خط فقر، زیر بار سوتغذیه‌ی تحمیلی و بی‌جاشدگی اجباری و بدن‌های بیمار از کمبود و نبود دارو و درمان در حال له شدن هستند. همان توده‌ی بی‌چهره‌ای که در سال‌های اخیر بدن در بدن خودشان را از طناب آویخته‌اند و به آتش کشیده‌اند و اکنون دستی از میان آنان سلاح برکشیده است. طنین گلوله‌های آبدارچیِ دیوان عالی کشور، طنین خشم و عصیان انسان ماه دی است که زمانی به میدان آمد و هرچند اکنون نادیده انگاشته می‌شود اما همواره مدافعان ستم، از ستمگران حاکم تا ستمگران در انتظارِ حکمرانی، از شبح خروشان آن در هراس به سر می‌برند. این دست، دستی است که نشان می‌دهد فرودستان و هیچ‌شدگان می‌توانند لوله‌ی سلاح را از روی پیشانی خودشان به سمت‌های دیگر نیز بچرخانند و روزش که برسد چنین خواهند کرد. همین مایه‌ی هراس مدافعان حاکم و غیرحاکم بهره‌کشی است و این هراس خوش باد.
‎بهمن ۱۴۰۳

🚩 برای تماس با منجنیق در تلگرام می‌توانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact

#منجنیق
#اجرای_خیابانی
@ManjanighCollective

? سقوط بشار اسد: این یک انقلاب نیست!

آخرین خبرها حاکی از آن است که به نظر خانواده‌ی اسد سوریه را ترک کرده‌اند. این به نظر پایان کار سوریه‌ی بعثی خاندان اسد است که از ۱۹۷۰ شناخته می‌شد.
اکنون در وضعیتی هستیم که اگر از عینک مردم سوریه به آن بنگریم متفاوت است:
گروه‌های بسیاری از مردم آواره شدند و منازل خود را ترک گفتند.
گروه‌هایی از مردم در خیابان‌های تحت تصرف تحریرالشام و گروه‌های همبسته‌ی آن شیرینی پخش می‌کنند و می‌رقصند.
شیعیان علوی که تحت‌ حمایت‌ترین گروه مردم از سوی دولت علوی رژيم بعث بودند، با نگرانی شهرهای محل اقامت‌شان را ترک می‌کنند.

☑️ همه راضی، ایران ناراضی!

☑️ کدام محور؟ کدام مقاومت؟

☑️ وقتی انقلاب شکست می‌خورد، فاشیسم نصیب‌تان می‌شود!

☑️ این یک براندازی است، آیا فرصتی خواهد بود؟

متن کامل را اینجا بخوانید:

https://tinyurl.com/2ytptyvz

#سقوط_سوریه
#بشار_اسد
#رژیم_بعث
#تحریرالشام
#سناریو
#محور_مقاومت
#فاشیسم
#انقلاب

@sarkhatism

? به سوی جامعه‌ی کنترلی و بیگانگی تام:
? لایحه‌ی عفاف و حجاب را درست کردند که چه بشود؟

☑️ خواندن محتوای لایحه‌ی عفاف و حجاب حتی برای کسانی که دهه‌ی ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ و برخورد کمیته‌چی‌ها با اصطلاحاً «بدحجابی» (و نه تازه «بی‌حجابی») و «بد پوششی» را تجربه کردند، بهت‌آور بود. این لایحه، نشانه‌ی بازگشت رژيم به گذشته‌ی فاشیستی‌اش بود؛ بازگشتی به مراتب بدتر از قبل.

اما این تهاجم جدید به حقوق زنان را چطور باید تحلیل کرد؟ ماجرا چیست؟ چرا این زمان و چرا به این شکل؟

روشن است که بعد از قیام ژینا، تحلیل بخشی از هیأت حاکمه‌ی رژیم از شرایط این بود که «اگر در این مقطع وا بدهیم، یک به یک سنگرهایمان را از دست خواهیم داد».

آیا در ادامه‌ی این رویکرد است که به اصطلاح «دلواپسان» به هیأت حاکمه فشار آوردند که برای این وضعیت «پسا-ژینایی» اقدامی بکند؟

☑️ جُدا از مجازات‌های حبس و شلاقی که متأثر از قانون مجازات اسلامی با شدت‌هایی متفاوت برای جُرم‌انگاری‌های متفاوت برای مقوله‌ی به اصطلاح «حجاب و عفاف» پیش‌بینی شده، دو وجه جدی و قابل تأمل دیگر در این لایحه به چشم می‌خورد. این دو وجه، نشان می‌دهد که رژیم دو اقدام تهاجمی جدید علیه زنان به کار بسته‌است:

اول) به خبرچینی و جاسوسی از یکدیگر وا داشتن مردم
دوم) پولی شدن بخشی از مجازات‌ها و دامن زدن به طبقاتی بودن آزادی‌های اجتماعی: قیمت آزادی‌ات را بپرداز و آزاد باش.

متن کامل را اینجا بخوانید:

https://tinyurl.com/3pmf3mh4

#لایحه_حجاب_عفاف
#حجاب_اجباری
#طبقه_متوسط
#فیگور_فرهنگی
#سرمایه‌داری_نظارتی
#جامعه_کنترلی
#اتمیزه_شدن

@sarkhatism

? چرا خشونت علیه زنان در زمانه‌ی ما ریشه‌های سرمایه‌دارانه دارد؟

☑️ مقصر اسلام و جمهوری اسلامی است؟

☑️ آمارها از ایران چه می‌گویند؟

☑️ سرمایه‌داری و خانواده، جنایتکاران پنهان

☑️ عقب‌ماندگی فرهنگی یا طبقه؟

☑️ ازخودبیگانگی و خشونت علیه زنان

☑️ مبارزه‌ی طبقاتی ابزاری علیه خشونت علیه زنان

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/yzrd7nca

@sarkhatism

? سوسیالیسم شیلی، کودتا و درس‌هایی برای سالگرد قیام ژينا

☑️ ۲۰ شهریور ۱۳۵۲ (۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳) دولت مردمیِ شیلی به ریاست سالوادور آلنده‌ی سوسیالیست، به دست نظامیان داخلی (به رهبری ژنرال پینوشه) و دستگاه امنیتی آمریکا (CIA) سرنگون شد. در حمام خون پس از کودتا، هزاران نفر اعدام شدند. خود آلنده نیز مسلسل به دست گرفت، با کودتاچیان جنگید و دست آخر در محاصره‌ی نیروهای کودتا به زندگی خود پایان داد.

☑️ آلنده شیلی را در آغاز راهی کاملا نو در تحقق سوسیالیسم می‌دانست. او روش انقلابی سوسیالیست‌های شیلی را «روش تکثرگرا» نامیده بود. ساختار ائتلافی که آلنده را به قدرت رساند نشانگر همین تکثر بود. ائتلاف «اتحاد خلق» متشکل بود از حزب سوسیالست، حزب کمونیست، حزب رادیکال، حزب رادیکال چپ، حزب سوسیال دموکرات، جنبش عمل متحد خلق، جنبش عمل متحد خلق، کارگران و دهقانان، حزب چپ مسیحی و حزب عمل مستقل خلق.

☑️ در دروان ریاست جمهوری او، شوراهای خودجوش کارگری عملا رشد چشم‌گیری داشتند. به ویژه از زمانی که تشکل‌های کارفرمایان شروع به تعطیلی عمدی کارخانه‌ها کردند، شکل‌گیری شوراهای متحد کارگری موسوم به «کمربند صنعتی» سرعت گرفت.
اینجا مجالی نیست تا دستاوردهای دیگر پروژه‌ی سوسیالیستی شیلی را برشماریم اما شکست آن به واسطه‌ی کودتا، حاوی درس‌های مهمی برای گام برداشتن به سوی انقلاب سوسیالیستی و حفظ آن است:
متأسفانه آلنده به نیروهای مسلح شیلی اعتمادی تمام و کمال داشت. او نتوانست این نکته را ببیند که ورد به حریم مقدس مالکیت خصوصی چگونه می‌تواند این نظامیانِ به زعم او «میهن‌پرست» را به طرفة‌العینی به مزدوران امپریالیسم تبدیل کند.
شاید اگر پای یک «ارتش خلقی» وسط می‌بود و به نام «دموکراسی و تکثر» به هر شکلی از کارشکنیِ امپریالیستی (نظیر اعتصابِ کنفدراسیون کامیونداران که توسط دستگاه امنیتی آمریکا سازماندهی شده بود) مجال عرض اندام داده نمی‌شد، تاریخ جهان شاهد الگوی موفقی از پیاده‌سازی سوسیالیسم می‌بود.

☑️ برداشتِ لیبرال و مسلط از «دموکراسی» می‌کوشد این آموزه‌ را در ذهن ما فرو کند که:

- باور به تکثر عقاید و فراهم بودن امکان برای ابرازشان بر هر چیزی اولویت دارد.
- آزادی بر عدالت اولویت‌ دارد و بدون آن هر شکلی از تلاش برای تغییر محکوم است به دیکتاتوری.

مصداق این ایده‌ها در جریان قیام ژینا برای ما این بود که:

- همه باهم (فارغ از اختلافات ایدئولوژیک و فاصله‌ی طبقاتی) برای سرنگونی جمهوی اسلامی متحد شویم.
- هدف برپا کردن یک دموکراسی است: حال چه از مجرای سلطنت مشروطه و چه از مجرای جمهوری سکولار.

دیدیم که تحت لوای این به اصطلاح «تکثر» چطور «زن، زندگی، آزادی» را به «مرد، میهن، آبادی» چسباندند و از انبوه مطالبات زنان، «لغو حجاب اجباری» صرفا برجسته شد و اساسا مجالی برای طرح مطالبات طبقاتی به‌وجود نیامد.

☑️ اگر با نگاهی به تجربه‌ی سوسیالیسم شیلی بخواهیم درباره‌ی سرنوشت «قیام ژینا» صحبت کنیم، شاید باید گفت که این جنبش در هنگامه‌ی برپایی‌اش خوراکِ همان تفکری شد که از دلش «پینوشه» و «آمریکا» کلَک سوسیالیسم و آلنده را کندند.
رؤیای آمریکایی و آزادی مبتنی بر مالکیت خصوصی این بار در مقام کودتاچیان پنهان «قیام ژینا» را از درون متلاشی کردند و امروز جنازه‌ای باقی مانده برای ویژه‌برنامه‌های «ایران اینترنشال» و «بی‌بی‌سی».
@sarkhatism