« ... كه قرآن بشنوند. هنگامی که حضور یافتند، به یکدیگر گفتند: خاموش باشید و گوش فرا دهید...»(الأحقاف/ ۲۹).

-
تأملات موسوی ۱ | همهٔ روزها روز خدا است اما برخی روزها خدایی‌تر

تأملات موسوی ۲ | خدا اشتیاق تو را - ای موسی- بیشتر و بیشتر کند

تأملات موسوی ۳ | ای موسی! اشتیاق تو افزون، اما این کار سزاوار نبو

تأملات موسوی ۴ |حق‌گفتن کافی نیست، چگونه‌گفتن نیز اهمیت دارد

تأملات موسوی ۵ | حق‌گویی و نرم‌گویی قابل جمع است

تأملات موسوی ۶ | در خانهٔ فرعون بزرگ شد اما ارزش‌هایش فرعونی نشد

تأملات موسوی ۷ | کدام مهم‌تر است: قوت بازوی موسی یا قوت قلب او؟!

تأملات موسوی ۸ | زن محجوب و مرد امنِ چشم و دل سیر

تأملات موسوی ۹ | ادعا می‌کنند بر اوضاع اشراف کامل دارند اما...

﴿..فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْر...﴾

— زن محجوب و مرد امنِ چشم و دل سیر

چرا آویزان تئوری و تعاریف باشیم، نحوهٔ رفتار با یک نامحرم را در یک نمونهٔ عینی رصد کنیم. ارتباط با نامحرم، طبق فهم ما از احکام دینی، در یک کلام خلاصه می‌شود: «استحیاء». گزارش قرآنی از آن دختر و وصف او به «استحیاء» در واقع مدح و تمجید از او است. یادی از او برای آیندگان، قرآن‌خوانان، و برای ما در عصر قحطی حیاء. در ادامه دختر «مَدْینی» در گفتگو با پدرش به دو ویژگی مهم اشاره می‌کند: ۱-(القوی) توانایی و کارآمدی ۲-(الأمین) تعهد، به عبارت امروزی‌تر: تخصص و پاک‌دستی. فارغ از زمان، مکان و اشخاص این عبارت بیان می‌کند که قبول هر مسئولیتی در واقع منوط به داشتن این دو ویژگی است. حتما اولین مصداق این جمله، مهمان خانه، یعنی موسی است. قوت و نیرومندی موسی برای دختران وقتی که آب برکشید مسجل شد، اما (أمین) بودن او را از کجا متوجه شدند؟

کامل این یادداشت

@enjoy_quran

Telegram

لذّت قرآن | تدبّر

- زن محجوب و مرد امنِ چشم و دل سیر #تأملات\_موسوی‌ {٨} | بخش اول | موسی به سایه رفت و با خدای خود نجوایی کرد[قبلا به آن اشاره شد]. نجواهای موسی خود جای تامل‌اند. دیری نپایید یکی از آن دختران پیش او برگشت: [فَجَاءَتْهُ إِحْدَاهُمَا...] قرآن کریم این اتفاقات…