شبانه

هلاکم ساختْ ذوقِ آن اَدا، هنگامِ رنجیدن
که می‌گفتی: "جدایی می‌کنم" امّا نمی‌کردی

• کمالی نیشابوری
تذکرهٔ مجمع‌النّفایس، سراج‌الدین علی
خان آرزو(جلد سوم به کوشش محمد
سرفراز ظفر با همکاری زیب‌النّسا علی خان)

• @Gardvaare

چگونگی
خودتکیه‌گاهی

اهلِ همّت را نباشد تکیه بر بازوی کس
خیمهٔ افلاکْ بی چوب و طناب اِستاده است

• ناصرعلی سرهندی
کلمات‌الشعراء، محمد افضل سرخوش
(نسخه کتابخانه مجلس به شماره بازیابی:
۶۸۶س - نگارش: قرن دوازدهم هجری قمری)

• @Gardvaare

سفر خیال
از کلیم تا طالب

زآن کوی پا کشیدم و رفتم زِ یادِ او
دارویِ ناگُوارِ صبوریْ مرا نساخت

• کلیم همدانی
دیوان ابوطالب کلیم همدانی، محمد قهرمان

کرد آزادم ولی در دامِ افسوسم فکنْد
آری! آزادی زِ دامِ او گرفتاری بُوَد

• طالب آملی
دیوان طالب آملی به خط عبدالعلی بن احمد،
نوشته شده برای آقا محمد زمان شمسای
حلال‌خور(نگارش: سال ۱۰۵۹ هجری قمری)

• @Gardvaare

شبانه

شرط‌است بی‌تو در دلِ شب‌ها گریستن
کردنْ بیانِ شوق و در اَثنا گریستن

بی آه و اشک، چاشنی‌ای در حیات نیست
یا سوختن در آتشِ دل یا گریستن

کارم گریستن بُوَد اَندر فراقِ دوست
[گاهی] به دیده، [گاه به] اعضا گریستن

چون شُکرگویِ گریه نباشم؟ که هیچْ یار
آبی بر آتشم نزد اِلّا گریستن

عیش و غمِ زمانه دو روزست، هوش دار!
امروز خنده کردن و فردا گریستن

درخوردِ گُل‌فشانْ‌مُژه‌ای دامَنیْم نیست
می‌بایدم به دامنِ صحرا گریستن

با من، حدیثِ گریهٔ یعقوب می‌کنند
یاران نکرده‌اند تماشا گریستن

ابرِ بهار گو که پس از گریه‌های زار
بِنْمایَمَش طریقِ دوبالا گریستن

دارم ذخیره در شکنِ آستینِ بخت
صد گُل، یکی زِ جملهٔ آن‌ها گریستن

از رشکِ نامهٔ تو، دبیرانِ خصم را
املا گریستن بُوَد انشا گریستن

• طالب آملی
بزم ادب، میرزا غازی بیگ ترخان
(تصحیح: سید حسام‌الدّین راشدی)

• @Gardvaare

سفر خیال
از خاقانی تا کلیم

مُرغانِ روزگار نگر کِاژدهای غم
گنجشک‌وارشان زِ هوا در دهان کشد

• خاقانی شروانی
دیوان خاقانی شروانی، میر جلال‌الدّین کزازی

پُر پیچ‌و‌تاب و تیره و بی‌امتداد بود
این زندگی که نسخه‌ای از گِردباد بود

• کلیم همدانی
دیوان ابوطالب کلیم همدانی، محمد قهرمان

• @Gardvaare

شبانه

من از دلبستگی‌های تو با آیینه دانستم
که بر دیدارِ طاقت‌سوزِ خود، عاشق‌تر از مایی

• رَهی تهرانی
دیوان کامل رهی معیّری( سایه عمر، آزاده، ترانه‌ها)، کیومرث کیوان

* در مطلعِ همین غزل:
خیال‌انگیز و جان‌پرور چو بوی گُل سراپایی
نداری غیر اَزین عیبی که می‌دانی که زیبایی!

• @Gardvaare

چهارگانه

بِنْشین به کسی کَز تو جدایی نکند
وَز یک نگهِ تو خودنمایی نکند

در خون چو نشانِیَم به دشمنْ بنمای
تا با تو و عشقت آشنایی نکند

• یاری یزدی
تذکره ریاض الشعراء، علی‌قلی واله داغستانی
(مقدمه، تصحیح و تحقیق: محسن ناجی نصرآبادی)

• @Gardvaare

شبانه

تو شاخِ گُل! بَر و آغوشْ برنمی‌تابی
نسیم را به هوای تو در کنار کشم

• کامی سبزواری
کاروان‌ هند، احمد گلچین‌ معانی

• @Gardvaare

چگونگی
شکسته‌رنگی

مستِ خیالِ مِیکدهٔ نرگسِ توایم
شورِ جنون‌ کند قدحِ ما شراب را

بویِ بهارِ شوقِ تو را رنگِ مُعجزی‌است
کآرَد به رقص و زمزمه، مرغ‌ِ کباب را

خاکسترست شعله‌ام امروز و خوش‌دلم
یعنی رسانده‌ام به صبوری، شتاب را

اسبابِ زندگی، همه دام تَحیُّرست
غیر از فریبْ هیچ نباشد سراب را

بیدل، شکسته‌رنگیِ خاصانْ مُقرّرست
باشد شکستگیْ ورقِ انتخاب را

• بیدل دهلوی
کلیات ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی،
خال‌محمد خسته و خلیل‌الله خلیلی
• @Gardvaare

شبانه

داغ‌دارِ عزایِ ما خاک‌است
نامِ عشرت‌سرایِ ما خاک‌است

شاه و شیخ اَر تَفَقُّدی دارند
از رَمِش در قفایِ ما خاک‌است!

سنگِ غَلتانِ کوهِ تردیدیم
با یقین، انتهایِ ما خاک‌است

سِیل، حیران شد از فراغتِ مور
مور گُفتَش: قضایِ ما خاک‌است

سربلندی زِ کوتَهی داریم!
بی‌‌تمّنا، عصایِ ما خاک‌است

شعرِ ما منّتِ وَرَق نکشد
صفحهٔ مُدَّعایِ ما خاک‌است

• گرداننده

• @Gardvaare