Ein Lieblingsobjekt: Letzten Herbst begleitete mich Osayd als Schülerpraktikant bei der Arbeit. Während wir gemeinsam durch die Ausstellung der Sammlung SWANA gingen, zeigte ich ihm eines meiner Lieblingsobjekte: sternförmige Fliesen aus Kashan, die mit geometrischen Mustern und Vögeln verziert sind, umrahmt von Koransuren. Einst schmückten sie einen Schrein in Natanz und hängen heute im weißen Raum des Museums. Auf einigen der Fliesen sind die Köpfe der Vögel ausgekratzt. Ich erklärte Osayd, dass ich nicht nachvollziehen kann, warum jemand die Darstellung der Vögel als unangemessen empfunden hat. Osayd dachte einen Moment nach und sagte dann, dass im Koran Engel als geflügelte Wesen beschrieben werden. Er vermutete, dass die Person geglaubt haben könnte, dass es sich bei den Vögeln um Engel handelt. Seine Erklärung überraschte mich. Als Kunsthistorikerin sind mir Engelsdarstellungen in menschlicher Gestalt im islamisch geprägten Kulturraum bekannt. Mein Wissen hat meinen Blick auf das Objekt eingeschränkt. Wenn ich heute die Fliesen sehe, denke ich an Osayd. Momente wie diese halten Objekte und ihre Geschichten lebendig und verdeutlichen, dass ein Museum ein Ort des gemeinsamen Lernens ist. - Jasmin Holtkötter, Sammlung Ostasien und SWANA (Südwestasien Nordafrika)

Dieses Objekt findet ihr in der Sammlung SWANA im 1. OG.

Sternförmige Lüsterfliese, Kashan, Iran 13./14. Jahrhundert, Foto: MK&G/Roman Mishchuk

#mkghamburg #mkgcollection #fliese #muster #vögel #design #museum #hamburg #kunstmeilehamburg

*🔺* کاشی ایرانی متعلق به کاشان

برگرفته از یک زیارتگاه در قرن ۱۳ و ۱۴
✍** یاسمین هولتکر، موزه هنر و صنایع دستی هامبورگ

یک شی جذاب: پاییز گذشته، اوصید من را در محل کار به عنوان کارآموز دانشجو همراهی کرد. در حالی که با هم در نمایشگاه مجموعه SWANA قدم می زدیم، یکی از اشیای مورد علاقه ام را به او نشان دادم: کاشی های ستاره ای شکل کاشان که با نقش های هندسی و پرندگان تزئین شده بود و با سوره های قرآنی قاب شده بود. این کاشی زمانی در نطنز زیارتگاهی را تزیین کرده بود و اکنون در اتاق سفید موزه نگهداری می‌شود. لبه‌های برخی از کاشی ها خراشیده شده است. به اوصید گفتم که نمی‌توانم بفهمم چرا تصویر پرندگان برای کسی نامناسب است. اوسید لحظه ای فکر کرد و سپس گفت که در قرآن فرشتگان به عنوان موجودات بالدار معرفی شده اند. او تصور می‌کرد که آن شخص ممکن است باور داشته باشد که پرندگان فرشته هستند. توضیحات او مرا شگفت زده کرد. من به عنوان یک مورخ هنر، با تصویر فرشتگان در قالب انسان در حوزه های فرهنگی اسلامی آشنا هستم. دانش من دیدگاه من را نسبت به شی محدود می کرد. امروز که کاشی ها را می بینم به یاد اوسید می افتم. این گونه برخوردها اشیا و داستان های آنها را زنده نگه می دارند و نشان می دهند که موزه مکانی برای یادگیری مشترک است. - Jasmin Holtkötter، مجموعه شرق آسیا و SWANA (آسیای جنوب غربی شمال آفریقا)

شما می توانید این شی را در مجموعه SWANA در طبقه اول پیدا کنید.

کاشی چلچراغ ستاره ای، کاشان، ایران قرن سیزدهم و چهاردهم قرن، عکس: MK&G/Roman Mishchuk

#mkghamburg #mkgcollection #کاشی #الگو #پرندگان #طراحی #موزه #هامبورگ #artmeilehamburg

🏺 Kunstschatz des Tages: Persischer Ziergefäß-Fund

Ein faszinierendes Stück orientalischer Handwerkskunst haben wir heute für euch! 🔍 Dieses meisterhaft gefertigte Gefäß vereint traditionelle persische Handwerkskunst mit außergewöhnlicher Detailarbeit.

✨ Besondere Merkmale:
• Zylindrische Form mit eleganter Verjüngung nach oben
• Kunstvolle Verbindungsnähte in Zinnentechnik
• Durchbrochener, ziselierter Dekor mit Blütengirlanden
• 6 Bildfelder mit Vogel- und Tiermotiven vor floralem Gitterwerk
• Höhe: 13,7 cm | Durchmesser: 16,6 cm (Bauch) / 12,6 cm (Mündung)

🛠️ Handwerkliche Details:
Das Gefäß wurde aus zwei Blechstücken meisterhaft zusammengefügt. Die Verbindungstechnik ist besonders interessant - die Kanten wurden zinnenartig ausgeschnitten, verschränkt und zusammengehämmert. Der eiserne Randabschluss verleiht dem Stück zusätzliche Stabilität.

🌟 Fun Fact: Ursprünglich wurde das Stück als ägyptisch eingeordnet, aber die charakteristische Durchbrucharbeit und die Tierdarstellungen weisen eindeutig auf persische Wurzeln hin! Vermutlich diente es als edler Blumenübertopf, worauf auch Korrosionsspuren im Inneren hindeuten.

#PersischeKunst #Kunsthandwerk #Metalwork #AntikesHandwerk #MuseumStücke #KunstgeschichteBraunschweig #Orientalisch #Handwerkskunst #HistorischesDesign #KunstDesign #Metallkunst #Kunstgeschichte #HeritageArt #CraftsmanshipArt

📸: Herzog Anton Ulrich-Museum, Braunschweig

از آنچه تاکنون دیده‌ایم، نباید در ادبیات قرون وسطی انتظار تقلید یا بازتولید آگاهانه آثار ادبیات فارسی یا سانسکریت را داشته باشیم. هر تأثیری که این ادبیات‌ها در اروپا داشتند، غیرمستقیم بود. اگر موضوعی از شرق به غرب منتقل می‌شد، معمولاً از نام‌ها و ویژگی‌های شرقی خود عاری می‌شد و حتی اغلب منشأ شرقی آن فراموش می‌شد. این امر در مورد بخش بزرگی از افسانه‌ها و داستان‌هایی که می‌توان ریشه آنها را به منابع شرقی ردیابی کرد و راه خود را به آثاری مانند گستا رومانوروم، یا نوشته‌های بوکاچیو، استراپارولا و لافونتن یافته‌اند، صادق است.

... علاقه زیادی که شرق در اروپا برانگیخت، به ویژه پس از دوره جنگ‌های صلیبی اول، با تعداد زیاد اشعاری که صحنه عمل خود را در سرزمین‌های شرقی، به ویژه در هند یا ایران قرار می‌دهند، یا افراد و چیزهایی از آن کشورها را معرفی می‌کنند، نشان داده می‌شود. برای ارضای این علاقه به صحنه‌های شرقی، شاعران از نقض حقیقت تاریخی ابایی ندارند. بدین ترتیب، شارلمانی و پهلوانانش در "زیارت شارلمانی" و در شعری به نام "کارل ماینت"، که گردآوری آلمانی از افسانه‌های مختلف درباره قهرمان فرانک است، به سرزمین مقدس فرستاده می‌شوند. افسانه‌های کاملاً ژرمنی مانند افسانه‌های اورتنیت-ولفدیتریش و شاه روتر به همین شیوه شرقی شدند. همانطور که انتظار می‌رود، این گرایش شرقی در حماسه‌های درباری و اشعار نوازندگان دوره‌گرد (اشپیلمانسدیختونگ) بیشتر نمود می‌یابد. نمونه بارز چنین شعری "هرتسوگ ارنست" است. قهرمان، که شخصیتی کاملاً آلمانی است، از یک سری ماجراهای شگفت‌انگیز در شرق می‌گذرد که برخی از آنها شباهت چشمگیری به ماجراهای سندباد دارند. نسخه بعدی منظومه (قرن ۱۴) و نسخه نثر کتاب عامیانه (احتمالاً قرن ۱۵) برخی از این ماجراها را مشخصاً در "هند دوردست" قرار می‌دهند. احتمالاً تحت تأثیر این داستان، نویسنده "راینفریت فون براونشوایگ" ناتمام (حدود ۱۳۰۰) برانگیخته شد تا قهرمان خود را به ایران بفرستد تا با تجربیات مشابهی روبرو شود. هاینریش فون نویشتات نیز صحنه ماجراهای آپولونیوس را در دره طلایی کریسیا در مرز هند قرار می‌دهد. در ادامه داستان پارسیفال با عنوان "در یونگره تیتورل"، که توسط آلبرخت فون شارفنبرگ (حدود ۱۲۸۰) نوشته شده، جام مقدس قرار است از دنیای گناهکار برداشته شود و به شرق برده شود تا به فایرفیتس، برادر ناتنی پارسیفال، داده شود. ملاقات فایرفیتس با شوالیه‌ها به شاعر فرصتی می‌دهد تا بحث علمی درباره کشیش یوحنا و "سه هند پهناور" او را مطرح کند، و سرانجام این پادشاه افسانه‌ای تاج خود را به پارسیفال پیشنهاد می‌کند که از آن پس کشیش یوحنا نامیده می‌شود. در شعر "لوهنگرین"، با نویسنده ناشناس، شوالیه هنگام عزیمت اعلام می‌کند که از هند آمده است، جایی که خانه‌ای زیباتر از مونتسالواچ وجود دارد.

شاهزادگان و شاهدخت‌های هندی یا ایرانی در اشعار نویسندگان درباری و نوازندگان دوره‌گرد فراوان هستند. بدین ترتیب در "سلیمان و مورولف"، سالمه دختر پادشاه اندیان است؛ در "ویلهلم" ولفرام، شاه آلوفل از ایران و شاه گورهانت از گنگ در نبرد آلیشانتس حضور دارند. در "جنگ تروا" اثر کنراد فون وورتسبورگ، شاهان پانفیلیاس از ایران و آخالموس از هند در جبهه تروا هستند. در "پارتنوپیر" همین شاعر، سلطان ایران رقیب اصلی قهرمان است. در "در یونگره تیتورل"، گاچیلوئه، شاهدخت هندی، حامل جام مقدس می‌شود؛ به طور مشابه در شعری از در پلایره، فلوردیبل، که به نزد شوالیه‌های میز گرد می‌آید تا آداب درباری را بیاموزد، خود را به عنوان شاهدخت هندی معرفی می‌کند. طبق شعری از قرن چهاردهم، پدر سنت کریستوفر پادشاه عربستان و ایران است. حتی حماسه عامیانه "کودرون" از هیلده هندی، همسر هاگن، آگاه است.

? برگرفته از فصل اول کتاب "معرفی"

@Iranistik_Deutschland

#Persien_in_Deutschland
#ایرانگردی_در_آلمان

? **تاثیر هند و ایران بر ادبیات آلمان

آرتور فرانک جوزف رمی / 1901**

دانشی که اروپای قرون وسطی از هند و ایران داشت، عمدتاً غیرمستقیم و همانطور که انتظار می‌رفت، هم از نظر صحت و هم از نظر وسعت، ناقص بود. این دانش بر اساس گفته‌های نویسندگان کلاسیک، شنیده‌ها و روایت‌های شفاهی استوار بود.

در گزارش‌های نویسندگان کلاسیک، به ویژه در آثار پلینی، استرابو و بطلمیوس، حقیقت و خیال به طرز عجیبی در هم آمیخته بود. این امر در مورد گردآورندگان و دانشنامه‌نویسانی چون سولینوس، کاسیودوروس و ایزیدور سویلی، که دانشمندان قرون وسطی برای کسب اطلاعات به شدت به آنها متکی بودند، بیشتر صدق می‌کرد. همه این نویسندگان، تا جایی که درباره هند صحبت می‌کنند، تقریباً به طور کامل به توصیف فیزیکی آن، شهرها و رودخانه‌هایش، ثروت سنگ‌های قیمتی و فلزاتش، ادویه‌ها و ابریشم‌هایش، و به ویژه شگفتی‌ها و عجایبش می‌پردازند. درباره مذهب آن چیز زیادی نمی‌شنویم، و در مورد ادبیاتش تنها چند گفته مبهم از آریان، آیلیان و دیو کریسوستوموس داریم. ...

نویسندگان کلاسیک درباره ادبیات ایران نیز اطلاعات بیشتری به ما نمی‌دهند، گرچه به دین ایرانی تا حدودی توجه شده است. ارسطو و تئوپومپوس کم و بیش با اصول زرتشتی آشنا بودند، و اشاراتی به پیامبر ایران باستان در نوشته‌های کلاسیک کم نیست. اما اطلاعات آنها درباره او بسیار اندک و نادرست است. برای آنها زرتشت صرفاً مغ بزرگی است که بیشتر به خاطر هنر جادویی‌اش شهرت دارد تا نظام مذهبی‌اش. از افسانه‌های ملی ایرانی، که گوشه‌هایی از آن را در اوستا (به ویژه یشت ۱۹) می‌بینیم و باید مدت‌ها قبل از دوره ساسانی و زمان فردوسی وجود داشته باشند، نویسندگان یونانی و رومی چیزی ثبت نکرده‌اند.

... تا جایی که به آلمان مربوط می‌شود، باید به یاد داشته باشیم که در قرن دهم، به دلیل ازدواج امپراتور اتو دوم با شاهزاده یونانی تئوفانو، روابط بین امپراتوری‌های آلمان و بیزانس به ویژه نزدیک بود. علاوه بر این، به یاد خواهید داشت که امپراتور هوهنشتاوفن، فردریک دوم، دوست و حامی ساراسن‌ها در ایتالیا و سیسیل بود، که به نوبه خود در مبارزه او علیه پاپ از او وفادارانه حمایت می‌کردند. مهمتر از همه، جنگ‌های صلیبی، که تمدن غرب را رو در رو با تمدن شرق قرار داد، عامل قدرتمندی در آوردن نفوذ شرقی به اروپا بودند. تأثیری که آنها بر ذهن اروپایی داشتند، با تعداد زیاد اشعار فرانسوی و آلمانی که صحنه عمل خود را در سرزمین‌های شرقی قرار می‌دهند، یا همانطور که در ادامه نشان داده خواهد شد، افراد و چیزهایی از هند و ایران را معرفی می‌کنند، نشان داده می‌شود.

البته معمولاً غیرممکن است که دقیقاً بگوییم نفوذ شرقی چگونه و چه زمانی وارد اروپا شد، اما اینکه واقعاً وارد شد، کاملاً قطعی است. تبدیل افسانه بودا به افسانه مسیحی بارلام و ژوزافات، مهاجرت افسانه‌ها و داستان‌ها، و معرفی بازی شطرنج، روشن‌ترین مدارک این امر را فراهم می‌کنند.

Haussknechts Route in Persien orientierte sich an den Routen der berittenen Kuriere, die Nächte verbrachte er überwiegend in Relaisstationen oder Karawansereien. In einigen Fällen fand er Unterkunft bei Privatleuten, mietete sich ein Zimmer oder sogar ein Haus. Die Aufzeichnungen seiner Reise vermitteln einen facettenreichen Einblick in Persien unter der Herrschaft Nasreddin Schahs. Das breite Spektrum an Informationen entspricht Haussknechts vielfältigen und weit über die Botanik und Geologie hinausgehenden Interessen und schöpft aus einer Route, die sowohl urbane Zentren als auch ländliche Regionen durchquert.

In Städten, allen voran in Teheran, wurde Haussknecht zum Zeugen des politischen Geschehens. Im Tagebuch finden sich entsprechend Einträge zur persischen Wirtschaft sowie zur Außen- und Innenpolitik des Schahs und seiner Minister. Diese Beobachtungen vermitteln wertvolle Einblicke in gesellschaftliche Veränderungen, die Persien im 19. Jahrhundert durchlief. Darüber hinaus notierte Haussknecht Aktivitäten ausländischer Botschaften und ihrer Gesandten, die ihm wahrscheinlich aus erster Hand mitgeteilt wurden. Sein pharmazeutisch-medizinisches Interesse und konkret seine Tätigkeit als Arzt im Land verschafften ihm zudem Informationen über die in Persien vorkommenden Krankheitsbilder und Behandlungen. Seine Aufzeichnungen dazu profitierten außerdem von dem Wissen der europäischen Mediziner, die in Teheran am neu gegründeten Polytechnikum Dar al-Fonun unterrichteten.

In ländlichen Gegenden galt Haussknechts Aufmerksamkeit auch der regionalen Landwirtschaft und ihren Erzeugnissen. Zudem besuchte er gezielt archäologische Stätten, deren Zustand er oft mit den Berichten früherer Reisender abglich und diskutierte. Zahlreiche Inschriften und Reliefs zeichnete er ab und ergänzte so seinen Bericht um eine visuelle Komponente. Besondere Beachtung aber schenkte er den Stämmen: er notierte nicht nur deren Namen und zahlenmäßige Ausbreitung, sondern auch Bräuche und Mythen sowie Vokabellisten. Und zu guter Letzt war es ihm auch in Persien ein Anliegen, das von Kiepert erstellte Kartenmaterial zu erweitern und zu korrigieren. Hierfür dokumentierte er minutiös die Entfernungen zwischen diversen Orten sowie deren geo- grafische Lokalisierung.

Wenn Haussknecht auch zeit seines Lebens nicht mehr nach Persien zurückkehrte, pflegte er doch weiterhin Kontakte zu seinen europäischen, aber auch persischen Bekanntschaften. Während der Europa-Reise des Schahs 1873 besuchte Sultan Uwais Mirza ihn sogar in Weimar, und Nasreddin Schah ehrte ihn mit dem Orden des Löwen und der Sonne, eine Auszeichnung für aus- ländische Staatsbürger, die Persien besondere Dienste erwiesen hatten.

Kämpfer,_Christine_2024_&_al_ed_Die_Reisetagebücher_des_Botanikers.pdf