باید بگم که مدت زیادی از اخرین باری که واسه دل خودم و بدون هیچ سانسوری نوشتم میگذره،و حس کردم خیلی از اصل خودم و آدمی که دوست داشتم باشم میگذره و این مدت درگیر خودسانسوری های زیادی بودم که بگذریم.اما خب چندماه اخیر درس خوبی بهم داد و اون این بود لزوما رفتار بد آدما دلیل بر بد بودن ما یا ناکافی بودن ما نیست و اصلا لازم نیست ما تلاش کنیم اون چیزی باشیم که اونا میخوان و دوست دارن چون در اخر قطعا خودت به این حرف میرسی که اگه واقعا یکی بخواد تو زندگیت بمونه میمونه،نه چون تو آدم خوبی هستی یا آدمی هستی که حضورت تو زندگیش تاثیر گذاره،بلکه به خاطر اینه که خودتو همونجور که هستی دوست داره.و البته درکنار همه اینا یادگرفتم آدما خیلی غیر قابل پیش بینی تر و پلید تر از تصوراتمونن،دقیقا اون لحظه ای که فکرمیکنی یه نفر قرار نیست رفتاری که با دیگران داره با تو داشته باشه و اونو وارد منطقه امن زندگیت میکنی.خلافشو به نحوه احسنت ثابت میکنه و تو مدتها تو هاله ای از ابهام باقی میمونی و این ابهام تنها دلیلش اینه که نمیخوای قبول بکنی اون ادم شاید برای تو ادم درستی نبوده و مقصر هیچ کدوم از اینا تونیستی.

یه روزی دست مریمو میگیرم و باهم به ایتالیا مهاجرت میکنیم.

با انتظار آدم‌ها را امتحان نکنید، آدم تغییر می‌کند، آدم خسته می‌شود، آدم متحول می‌شود. انتظار، آدم را عوض می‌کند.

پسر شماس؟از مرده شور بیشتر لخت دیده.

زیر پستش نوشت:«زندگی بعد از اولین نافرمانی شروع میشه.»

نمیدونم پسرا چشونه گیردادن به شلوارای اسکینی زغالی و زاپ دار مرد کوتاه بیا

دقیقا

درسته دخترا عاشق قد بلند و سیکس پک و قیافه ی جذاب پسرا هستن
اما وقتی از یکی خوششون بیاد قضیه کنسله -‌.-