روی یک سنگ قبری نوشته بود :تا خوفتیم همه بیدار شدند تا که مردیم همگی یار شدندقدر این شیشه بدانید که هست نه در این لحظه که افتاد و شکست.

دروغگویی خوبی شده ام!
محال است کسی باور کند
ورایِ این چهره ی خندان،
دردهای عظیمی پنهان شده است:)

بعد ویران شدنم
ساخت مرا
اما رفت!
فرض کن بار دگر
زلزله در بم بزند

@Mutlhff

یک روز شانه‌های مرا، کم می‌آوری؛ آغوشِ آشنای مرا، کم می‌آوری

من ردپایت را با اشک می‌شویم، در اوج شیدایی

آخرین پناه خوابیدن بود،
که خواب دیدن خرابش کرد...

مدعی خواست از بیخ کَنَد ریشه‌ی ما
غافل از آنکه خدا هست در اندیشه‌ی ما

در قیامت عابدی را دوزخش انداختند
هرچه فریادش جوابش را نمی‌پرداختند
داد می‌زد خوانده‌ام هفتاد سال ،هر شب نماز
پس چه شد اینک ثواب آن همه راز و نیاز
یک ندا آمد چرا تهمت زدی همسایه‌ات؟
تا شود اینگونه حالت این جهنم خانه‌ات؟
گفت من در طول عمرم گر زدم یک تهمتی
ظلم باشد زان بسوزم،ای خدا کن رحمتی
آن ندا گفتا همان کس که زدی تهمت براو
طفلکی هفتاد سال جمع کرده بودش آبرو

انسان‌ها شبیه هم عمر نمی‌کنند
یکی زندگی می‌کند یکی تحمل
انسان‌ها شبیه هم تحمل نمی‌کنند
یکی تاب می‌آورد ، یکی می‌شکند
انسان‌ها شبیه هم نمی‌شکنند
یکی از وسط دو نیم می‌شود ، دیگری تکه تکه‌
تکه ها شبیه هم نیستند
تکه ای یک قرن عمر میکند
تکه ای یک روز ...