یه تندیس واسه مدیر توی قفسه وسط سالن هست که ته جمله متن تندیس نوشته "سپاسگذاریم". روزها که می‌بینمش رعشه بر اندامم می‌افته که چرا همچین تندیس رسمی باید غلط املایی داشته باشه.

یه تندیس واسه مدیر توی قفسه وسط سالن هست که ته جمله متن تندیس نوشته "سپاسگذاریم". روزها که می‌بینمش رعشه بر اندامم می‌افته که چرا همچین تندیس رسمی باید غلط املایی داشته باشه.

‏شهریور همین بود؟ این که همه‌ش جمعه بود.

یک‌وقت‌هایی توی خودم مچاله می‌شوم و با خودم فکر می‌کنم نکند من گناه‌کارم؟ نکند ایرادی دارد که دوستانم آن‌سر دنیا، در کشوری که فقط چندماه است از آن جدا شده‌ام، گرفتار فلان مسئله هستند و من این‌جا نه؟ اخبار را نخوانم بهتر است. کرونا آمده؟ واکسن نرسد چه؟ فلان…

یک‌وقت‌هایی توی خودم مچاله می‌شوم و با خودم فکر می‌کنم نکند من گناه‌کارم؟ نکند ایرادی دارد که دوستانم آن‌سر دنیا، در کشوری که فقط چندماه است از آن جدا شده‌ام، گرفتار فلان مسئله هستند و من این‌جا نه؟ اخبار را نخوانم بهتر است. کرونا آمده؟ واکسن نرسد چه؟ فلان پاساژ آتش گرفته؟ دلار بالا رفته؟ سکه گران شده؟ رئیس‌جمهور عوض شده؟ اگر همین‌طور باشد، من هرروز و به‌ازای هر خبر/ثانیه گناه‌کارم. ملی پیام می‌دهد: "ما چیزی‌مان نیست. خوبیم. این‌قدر که تو از یک قاره دیگر اخبار ما را می‌دانی ما خودمان پیگیرش نیستیم." می‌گویم "مال اینستاست. خبرها را یک‌درمیان بین چیزهایی که مثلا قرار است حواسم را پرت کنند، می‌دهد به خوردم. فلان پستی که برایت فرستادم را دیدی؟" می‌گوید "نه فیلترشکنم اینستاگرام را بالا نمی‌آورد." امشب موقع خواب به این فکر می‌کنم که نکند من در داشتن اینستاگرام بدون خلل و در وصل‌نشدن وی‌پی‌ان ملی مقصرم. از فردا شاید هرگز اینستاگرامم را چک نکنم.

مدت‌هاست اعتقادم را به راهنماهای توریستی از دست داده‌ام، شاید به‌این‌خاطر که درک کرده‌ام «توریست» -یا آن‌چه «گردشگر» ترجمه می‌شود- با «مسافر» فرق دارد. انگار این‌ها دونقش متفاوت‌اند. دو امکان متفاوت، دو زندگی متفاوت! توریست دلش می‌خواهد بهترین‌ها را امتحان کند. می‌خواهد بهترین جاها بیتوته کند. می‌خواهد برای دوست و آشنا و فک‌وفامیل نشانه‌هایی جمع کند -عکس و سوغاتی و غیره- که نشان دهد به سفر رفته است. توریست مهمانی است که فقط اتاق مهمان‌خانه‌ی تروتمیز میزبان را می‌بیند؛ درحالی‌که مسافر سرک می‌کشد به اتاق خوابی که در آن پدر بیمار صاحب‌خانه خوابیده و به حمامی که هنوز دستمال اشک‌آلود صاحب‌خانه روی زمینش خودنمایی می‌کند یا به گنجه‌ای که درونش قبض‌های نپرداخته روی هم تلنبار شده‌اند. شهر به توریست نامحرم است و به مسافر محرم! برای همین دریافته‌ام آن‌چه به عنوان جاذبه‌های توریستی مطرح می‌شود خیلی‌وقت‌ها پر از دروغ و اغراق و کوچک‌نمایی و بزرگ‌نمایی است.
من سندبادم، تو مسافر/ نغمه ثمینی

پس ساده‌ترین معنای زندگی خوشی است -خود شعف و شادی تجربه‌های زندگی و سلامت جسمی؛ ارضا و آرامش عضلات و حواس و راحتی گوش و چشم و ذائقه. اگر کودک خوشبخت‌تر از بزرگسال است به این خاطر است که بدنِ بیش‌تر و روحِ کم‌تری دارد و می‌فهمد که طبیعت، مقدم بر فلسفه است و…

پس ساده‌ترین معنای زندگی خوشی است -خود شعف و شادی تجربه‌های زندگی و سلامت جسمی؛ ارضا و آرامش عضلات و حواس و راحتی گوش و چشم و ذائقه. اگر کودک خوشبخت‌تر از بزرگسال است به این خاطر است که بدنِ بیش‌تر و روحِ کم‌تری دارد و می‌فهمد که طبیعت، مقدم بر فلسفه است و قبل از فلسفه می‌آید. او برای دست‌ها و پاهای خود معنایی فراتر از فایده‌های فراوان آن‌ها نمی‌جوید. شاید اگر ما هم از دست‌ها و پاهای خود استفاده کنیم خوشبخت‌تر شویم؛ و بازی گلف، که خدا آن را برای جورج ببیت ابداع کرد، توجیه و دلیل وجودش در هر فاصله‌ای است که پیموده می‌شود و هر توپی که گم می‌شود. حتی اگر زندگی هیچ معنایی غیر از لحظه‌هایی زیبا نداشت (و ما مطمئن نيستيم که زندگی چیز بیش‌تری داشته باشد)، بازهم کافی بود!
درباره معنی زندگی/ ویل دورانت

شنبه مهم به‌خیر با Ai جدید:)))